Τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι...

"Ακόμα και αν δεν τηγανίζουμε πολύ, όταν το κάνουμε, ρίχνουμε συνήθως το χρησιμοποιημένο λάδι στο νεροχύτη της κουζίνας. Αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που μπορούμε να κάνουμε. Γιατί το κάνουμε? Γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει κανείς για να μας πει το σωστό τρόπο. Γι αυτό λοιπόν, το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τοποθετούμε το λάδι σε ένα πλαστικό μπουκάλι (νερού, αναψυκτικού), να το κλείνουμε καλά και να το πετάμε στα κανονικά σκουπίδια... Κι αυτό, γιατί ΕΝΑ ΛΙΤΡΟ ΛΑΔΙΟΥ ΜΟΛΥΝΕΙ ΣΧΕΔΟΝ ΕΝΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ ΛΙΤΡΑ ΝΕΡΟΥ, ποσότητα η οποία είναι ικανή να καλύψει τις ανάγκες ενός ατόμου σε νερό για 14χρόνια!!!"

Αν έχετε e-mail (και προφανώς έχετε, αν διαβάζετε αυτό το κείμενο :)), σίγουρα θα έχετε λάβει το παραπάνω μήνυμα τουλάχιστον μία φορά -κι αν όχι, θα πει ότι τα spam filters που χρησιμοποιείτε κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους. Εμένα μου έχει έρθει τέσσερις-πέντε φορές, από διαφορετικούς αποστολείς.

Κανονικά ένα τέτοιο μήνυμα θα πρέπει να προκαλέσει πολλές εύλογες απορίες στον αναγνώστη: φερ' ειπείν, θα πρέπει να σκεφτεί κανείς ότι το λάδι και οι νεροχύτες είναι αρκετά παλιές εφευρέσεις, ως εκ τούτου -και με δεδομένο ότι ο περισσότερος κόσμος εδώ και πολλά πολλά χρόνια το χρησιμοποιημένο λάδι το αδειάζει, φευ, στο νεροχύτη- αν το μήνυμα λέει την αλήθεια, δεν θα έπρεπε να έχει μείνει ούτε ένα λίτρο καθαρό νερό στον πλανήτη.

Επιπλέον, το λάδι προϋπήρχε των νεροχυτών και των αποχετευτικών δικτύων, και αν δεν κάνω λάθος τα πολύυυυυ παλιά τα χρόνια ο κόσμος το έχυνε κατευθείαν στο χώμα, μια που τότε δεν υπήρχαν e-mail για να μάθει κανείς τον σωστό τον τρόπο, με (προφανώς) τραγικά αποτελέσματα για τον υδροφόρο ορίζοντα.

Και μια που είπα "αποχετευτικά δίκτυα": σε αυτά καταλήγουν, αν δεν απατώμαι, και άλλα υγρά και στερεά οικιακά απόβλητα, όπως λόγου χάρη όσα παίρνει το καζανάκι της τουαλέτας, να μην υπεισέρχομαι τώρα σε λεπτομέρειες, καταλαβαινόμαστε, ή τα νερά που ξεβγάζει το πλυντήριο με τις σαπουνάδες από τα απορρυπαντικά. Και στον νεροχύτη αδειάζουμε όχι μόνο το λάδι από το τηγάνι, αλλά και το λάδι που μένει στα πιάτα, και άλλα διάφορα. Γιατί ειδικά με το χρησιμοποιημένο λάδι υπάρχει πρόβλημα;

Για να μην τα πολυλογούμε, όλα δείχνουν ότι το συγκεκριμένο chain-mail είναι μούσι. Ακόμα περισσότερο αν σκεφτούμε ότι "υπογράφεται" από κάποιον Γεώργιο Καρούντζο, "χημικό, Μηχ., PhD, Υπεύθυνος Περιβαλλοντικής Διαχείρισης ΣΕΥ": για τον οποίον, αν γκουγκλίσετε το όνομα, θα βρείτε πάμπολλες παραπομπές -αλλά όλες σε αντίγραφα του παραπάνω μηνύματος, που έχει δημοσιευτεί σε κάμποσα μπλογκ και φόρουμ. Όσο για το ΣΕΥ, ο μόνος ορισμός που βρήκα είναι αυτός. Και βέβαια, το μήνυμα κλείνει με την επωδό: "Αν επιλέξεις να προωθήσεις αυτό το μήνυμα στους φίλους σου, το περιβάλλον θα σε ευγνωμονεί".

Για τα αλυσιδωτά μέηλ έχουμε ξαναπεί εδώ, και ένα πολύ καλό ποστ έγραψε και ο Τάλως καταδεικνύοντας πόσο εύκολα η κάθε παπαρίτσα που κυκλοφορεί στα ιντερνέτς μπορεί να τρυπώσει ακόμα και στους λόγους υπουργών (και μάλιστα της πολύπαθης Παιδείας). Επίσης μπορεί να τρυπώσει και στις στήλες εφημερίδων ευρείας κυκλοφορίας, όπως διαπίστωσα διαβάζοντας αυτό.

Επίλογος: δεν είναι κακό να εφαρμόσουμε τη μέθοδο που συνιστά το εν λόγω e-mail, ειδικά μάλιστα από τη στιγμή που υπάρχει και εταιρεία η οποία αναλαμβάνει την ανακύκλωση του χρησιμοποιημένου τηγανόλαδου (και που ας ελπίσουμε ότι δεν έχει καμία σχέση με την κυκλοφορία του μύθου...). Ωστόσο, ας (ξαναθυμηθούμε να) μην παίρνουμε τοις μετρητοίς και ό,τι σαχλαμάρα διαβάζουμε διαδικτυακώς, τουλάχιστον μέχρι να την διασταυρώσουμε.

Και η άχρηστη πληροφορία της ημέρας: η προέλευση του μύθου ίσως κρύβεται σε τούτο εδώ το .pdf, όπου λέει πράγματι ότι "One Litre of Fuel Oil Can Contaminate One Million Litres of Water". Βέβαια, πέραν του ότι η πηγή δεν είναι απαραιτήτως αξιόπιστη, "fuel oil" είναι το πετρέλαιο θέρμανσης -και πάντως όχι το λάδι για τηγάνισμα...


.