Παραμύθι χωρίς λυπημένο τέλος

Και ξαφνικά άστραψε και βρόντηξε ο κ. Σουφλιάς, και έριξε στη ΔΕΗ ένα ξεγυρισμένο πρόστιμο ενός εκατομμυρίου ευρώ, να έχει να πορεύεται.

Ενθουσιασμός στο πανελλήνιο (καλά, ας μην υπερβάλλουμε...), μπράβο στον υπουργό, πρωτοσέλιδη η είδηση στις περισσότερες εφημερίδες. Το κράτος μπορεί να αργεί, αλλά είναι παρόν (όπως και ο κ. Βενιζέλος).

Ας κάνουμε ένα άλμα στο μέλλον, Μοναδικέ μου Αναγνώστη, και ας δούμε στην κρυστάλλινη σφαίρα του παραμυθιού πώς προχωράει η υπόθεση από εδώ και μπρος.

Μέσα στην νόμιμη προθεσμία, η ΔΕΗ προσφεύγει κατά της πράξης επιβολής του προστίμου στο αρμόδιο διοικητικό Δικαστήριο (ή στο Συμβούλιο της Επικρατείας -συμπάθα με, αλλά βαριέμαι τώρα να ψάχνω να βρω την αρμοδιότητα: η διαδικασία πάντως είναι η ίδια). Επειδή όμως, άσχετα από την προσφυγή, το πρόστιμο παραμένει άμεσα πληρωτέο, η ΔΕΗ υποβάλλει παράλληλα και αίτηση αναστολής της πληρωμής του προστίμου.

Η λογική της αίτησης αναστολής είναι η εξής: επειδή το Δικαστήριο "θα αργήσει να επιληφθεί" της προσφυγής που έκανε η ΔΕΗ, και επειδή, αν το πρόστιμο πληρωθεί άμεσα, η επιχείρηση "θα αντιμετωπίσει οικονομικές δυσχέρειες" (χμμμ....), ζητά από το Δικαστήριο μια προσωρινή απόφαση, που θα ισχύσει μέχρι να εκδοθεί η οριστική απόφαση για την υπόθεση. Το Δικαστήριο, που γνωρίζει ότι όντως η δίκη θα αργήσει πολύ να γίνει, χορηγεί την αναστολή -και η ΔΕΗ δεν πληρώνει ακόμα το πρόστιμο.

Στη συνέχεια η προσφυγή της ΔΕΗ στοιβάζεται κάτω από έναν σωρό άλλων υποθέσεων, που περιμένουν κι αυτές τη σειρά τους για να εκδικαστούν. Κάποτε έρχεται η ώρα να οριστεί δικάσιμος: ας πούμε σε ενάμιση χρόνο από σήμερα. Δύο μέρες πριν από τη δικάσιμο, το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι το ΥΠΕΧΩΔΕ δεν έχει στείλει ακόμη το φάκελλο της υπόθεσης, ή ότι ο φάκελλος είναι ελλιπής: βάσει του νόμου, η εκδίκαση της υπόθεσης αναβάλλεται και δίνεται προθεσμία στο υπουργείο να στείλει τον φάκελλο στο Δικαστήριο.

Προσδιορίζεται επόμενη δικάσιμος, ας πούμε σε οκτώ μήνες. Δυο μέρες πριν, η γραμματεία του Δικαστηρίου διαπιστώνει ότι η εισηγήτρια της υπόθεσης είναι σε άδεια κυήσεως και δεν έχει φέρει την εισήγηση. Χωρίς την εισήγηση η υπόθεση δεν μπορεί να δικαστεί -νέα αναβολή.

Καινούργια δικάσιμος, ας πούμε μετά από επτά μήνες. Δυο μέρες πριν, η γραμματεία του Δικαστηρίου διαπιστώνει ότι η εισηγήτρια της υπόθεσης γέννησε μεν ("να σας ζήσει!"), αλλά τώρα βρίσκεται σε άδεια λοχείας. Εννοείται ότι δεν έχει φέρει την εισήγηση, άσε που από τις διαδοχικές άδειες έχει μείνει γενικώς πίσω στη δουλειά της. Νέα αναβολή.

Προσδιορίζεται επόμενη δικάσιμος, μετά από άλλους επτά μήνες. Επιτέλους, ο φάκελλος από το υπουργείο έχει έρθει και είναι πλήρης, η εισηγήτρια κουτσά-στραβά πρόλαβε και έκανε την εισήγησή της... αλλά φευ... ο δικηγόρος της ΔΕΗ που χειρίζεται την υπόθεση έχει την ίδια μέρα άλλη δίκη κάπου στην επαρχία. Ζητάει "μια σύντομη αναβολή", την οποία το Δικαστήριο δεν του αρνείται, γιατί άνθρωποι είμαστε και πρέπει να έχουμε κατανόηση.

Συντομότερη αναβολή που μπορεί να δώσει το Δικαστήριο, μετά από πέντε μήνες. Δυστυχώς όμως, προκηρύσσονται πρόωρες εκλογές και τα Δικαστήρια μπαίνουν σε αργία για καμιά δεκαριά ημέρες, λόγω της εκλογικής διαδικασίας. Η υπόθεση ματαιώνεται, και πρέπει να προσδιοριστεί καινούργια δικάσιμος.

Βαρέθηκες, Μοναδικέ μου Αναγνώστη; Κουράγιο, τελειώνουμε: η επόμενη δικάσιμος ορίζεται κατά προτεραιότητα μετά από μόλις τέσσερις μήνες. Επιτέλους, η υπόθεση θα δικαστεί. Στο μεταξύ, όμως, με τροπολογία του Υπουργού Οικονομίας της εποχής εκείνης στο νομοσχέδιο "Στολισμός των επιταφίων των παραθαλάσσιων χωριών νομού Αιτωλοακαρνανίας και άλλες διατάξεις", μία σειρά παλαιών προστίμων που δεν έχουν εισπραχθεί από το Δημόσιο "ρυθμίζεται" με ευνοϊκό τρόπο για τους οφειλέτες: το πρόστιμο μειώνεται κατά 80 % και η πληρωμή του μπορεί να γίνει σε 36 άτοκες δόσεις.

Έχουμε φτάσει κάπου στον Οκτώβριο του 2011. Τα πρωτοσέλιδα δημοσιεύματα για το πρόστιμο-μαμούθ που επέβαλε ο υπουργός έχουν μετατραπεί σε κιτρινισμένες σελίδες, σε κάποιο ανήλιαγο υπόγειο του αρχείου των εφημερίδων. Όλοι είναι ευχαριστημένοι: ο υπουργός, γιατί "έκανε το καθήκον του" και "επέδειξε πυγμή" -έτσι έγραψαν οι εφημερίδες. Οι ψηφοφόροι, γιατί ο υπουργός "είχε τα κότσια" να τα βάλει με την εταιρεία-δεινόσαυρο. Η ΔΕΗ, που στο τέλος τη γλίτωσε φτηνά.

Ο μόνος δυσαρεστημένος είναι ο Βασίλης, ο γραμματέας του Δικαστηρίου, γιατί κάπου ανάμεσα στις τόσες μετακινήσεις του φακέλλου από ντουλάπι σε ντουλάπι, έπεσε από μέσα ένα υπόμνημα του Υπουργείου και χάθηκε. Ο προϊστάμενος της γραμματείας θύμωσε με τον Βασίλη, τον κατσάδιασε για την αμέλειά του και του επέβαλε την ποινή της επίπληξης.

Όπως κάθε παραμύθι που σέβεται τον εαυτό του, έτσι και τούτο το παραμύθι έχει όνομα, Μοναδικέ μου Αναγνώστη (όπως η Κοκκινοσκουφίτσα, η Πετροκατσουλιερίτσα και τα Τρία Γουρουνάκια).

Λέγεται: "Κράτος δικαίου".

Σε χαιρετώ

Χασοδίκης