24 Οκτωβρίου 2007

Λογιστική δι' αρχαρίους

Βάλε καφέ, Μοναδικέ μου Αναγνώστη, και κάθησε -θα σου διηγηθώ μια ιστορία:

Ένα ωραίο πρωινό, ο κυρ-Φάνης (υπάλληλος στη Eurobank, παντρεμένος με δυο παιδιά) πηγαίνει το φιατάκι του για σέρβις στο συνεργείο του κυρ-Τάσου, κάπου στη Νέα Χαλκηδόνα. Το μεσημέρι που πηγαίνει να το πάρει, του δίνει ο μάστορας την αναφορά ("μπουζιά, πλατίνες, τακάκια" κλπ.) και στο τέλος του σερβίρει τη λυπητερή: "Τρακόσα ευρά". Κι εκεί που ο κυρ-Φάνης προσπαθεί να το χωνέψει, τον αρχίζει ο κυρ-Τάσος στο πρέσινγκ: "Άμα βέβαια θες και τιμολόγιο, πάει 354 με το φιπιά. Άμα δε θες, δώσε 280 και είμαστε 'ντάξει", του πετάει ενώ ανάβει τσιγάρο και στρέφει το βλέμμα τάχα στο εξώφυλλο της "SportDay", που βρίσκεται πάνω στο τραπέζι -με την άκρη του ματιού του όμως κιαλάρει τον κυρ-Φάνη και περιμένει να κόψει αντίδραση.

Το σκέφτεται ο κυρ-Φάνης: "Εβδομήντα τέσσερα ευρώ διαφορά-τα ψώνια της εβδομάδας από το σουπερμάρκετ...". Έλα όμως που τον πιάνει και το φιλότιμο, όχι που θέλει να είναι ντε και καλά σωστός και νομοταγής πολίτης, αλλά "γιατί να τα πάρει μαύρα ο κερατάς"; Το ξανασκέφτεται ένα λεπτό, και στο τέλος "κόψε τιμολόγιο" του λέει.

Μετά από καμιά δεκαριά μέρες, χτυπάει το τηλέφωνο στο συνεργείο του κυρ-Τάσου και είναι ο κυρ-Βασίλης ο λογιστής, "που έχει το λογιστήριο στη γωνία, δίπλα στο ψιλικατζίδικο".
-Τάσο, ο Βασίλης είμαι. Πήρα να σου πω ότι τελειώνει το δίμηνο και πρέπει να πας στην εφορία να πληρώσεις τον ΦΠΑ.
-Ναι ρε συ Βασίλη, αλλά, ξέρεις, έχω παραγγείλει μια παρτίδα αμορτισέρια γιαπωνέζικα και πρέπει να δώσω μπροστάντζα στην αντιπροσωπεία, γιατί δεν μου κάνουν άλλο βερεσέ. Γάμησέτονα το φιπιά, το άλλο δίμηνο.

Το άλλο δίμηνο, ξανά τηλέφωνο ο κυρ-Βασίλης: "Άσε Βασίλη μη μου λες τίποτα, σπάσανε τα καλοριφέρια στο σπίτι και με ξετίναξε ο υδραυλικός, είμαι πανί με πανί. Ποιο φιπιά τώρα και ιστορίες -την άλλη φορά".

Την άλλη φορά όμως ήταν η πενταήμερη και το πλεϊστέησον του πιτσιρικά, και την άλλη φορά το καινούργιο αμαξάκι της μεγάλης -της το είχε τάξει δώρο άμα έμπαινε στο πανεπιστήμιο-, και την άλλη φορά το χειρουργείο της πεθεράς ("τώρα βρήκε η ευλογημένη να πάθει βουβωνοκήλη;"), και για να μην τα πολυλογούμε, τα δίμηνα περνούσανε και ο φιπιάς εκεί, καμαρωτός και απλήρωτος.

Κι έτσι, κάτι τα πρόστιμα, κάτι οι προσαυξήσεις, κάτι οι τόκοι υπερημερίας, ο κυρ-Τάσος βρέθηκε να χρωστάει στην εφορία, μόνο από τον φιπιά, καμιά δεκαπενταριά χιλιάρικα ευρώ.

Αφήνουμε για λίγο τον κυρ-Τάσο στις σκοτούρες του, και περνάμε σε έναν άλλον κύριο -έναν κύριο με τα όλα του, με τα κοστούμια του, τις γραβάτες του, το ωραίο του γραφείο στην οδό Καραγεώργη Σερβίας: τον κύριο Γενικό (Διευθυντή του Υπουργείου Οικονομικών). Ο κύριος Γενικός δεν ξέρει ούτε τον κυρ-Τάσο, ούτε τον κυρ-Φάνη, ούτε τον κυρ-Βασίλη. Ξέρει όμως ότι κάπου εκεί έξω ("δόξα τω θεώ, όχι ακριβώς απ' έξω") υπάρχουν καμιά ογδονταριά χιλιάδες κυρ-Τάσοι, που χρωστάνε τον ΦΠΑ -άλλος δέκα, άλλος δεκαπέντε, άλλος είκοσι χιλιάρικα- και ότι, άμα κάνεις τη σούμα, βγαίνουνε τα χρωστούμενα κάμποσα εκατομμύρια. Και ξέρει ότι δεν υπάρχει τρόπος να τα εισπράξει -του το λένε όλοι, υποδιευθυντές, γραμματείς, προϊστάμενοι, ότι ούτε προσωπικό υπάρχει, ούτε μέθοδος. "Και τώρα, τι σκατά να κάνω;", σκέφτεται (από μέσα του -προς τα έξω διατηρεί πάντα σοβαρό προφίλ). Πίνει μια γουλιά από τον καπουτσίνο του... και του κατεβαίνει Η ΙΔΕΑ!

Ξαναγυρνάμε στο γνωστό μας συνεργείο της Νέας Χαλκηδόνας, όπου ο κυρ-Τάσος έχει μόλις κλείσει την εφημερίδα. Συνοφρυωμένος: "τι μαλάκες αυτοί οι δημοσιογράφοι, άντε να καταλάβεις έτσι όπως τα γράφουνε"! Σηκώνει το τηλέφωνο και παίρνει τον κυρ-Βασίλη:
-Λέγετε;
-Έλα, Βασίλη, ο Τάσος ο φαναρτζής είμαι.
-Α, έλα Τάσο, όλα καλά;
-Καλά, μωρέ, 'ντάξει... Να σου πω ρε Βασίλη, τι ιστορία είναι αυτή με τη ρύθμιση που λένε οι εφημερίδες;
-Α, είναι απλό. Κάνεις μια αίτηση στην εφορία, πληρώνεις το 5 % του κεφαλαίου, και τα υπόλοιπα τα διακανονίζεις σε δόσεις -από μία μέχρι εξήντα. Ανάλογα με τον αριθμό των δόσεων, σου κάνουν έκπτωση από τις προσαυξήσεις, από 50 μέχρι 80 % και...
-Όπα Βασιλάκη, όπα, δεν κατάλαβα Χριστό. Για κάν' το μου πιο λιανά...
-(αρχίζει να εκνευρίζεται ο κυρ-Βασίλης) Ρε παιδί μου, εσύ από ΦΠΑ πόσα χρωστάς; Θυμάσαι;
-Εεεεε, με τα προστίματα θά 'ναι καμιά δεκαπενταριά χιλιάρικα...
-Ε, λοιπόν. Από αυτά τα δεκαπέντε, τα δέκα είναι κεφάλαιο -τα υπόλοιπα είναι τα προστίματα που λες και οι προσαυξήσεις. Θα πας λοιπόν στην εφορία μέχρι το τέλος του αλλουνού, θα πληρώσεις επιτόπου 500 ευρώ, θα κάνεις και μια αίτηση και αμέσως-αμέσως τα δεκαπέντε που χρωστάς θα γίνουν δωδεκάμιση. Και μείον 500 που θα πληρώσεις, δώδεκα. Θα στα κάνουν εξήντα δόσεις, και θα πληρώνεις διακόσα το μήνα, αρχίζοντας από το καλοκαίρι...
-Σώπα ρε Βασίλη, σοβαρά; Αυτό είναι όλο δηλαδής;
-Ε, άμα θες, μπορείς και να πληρώσεις έντεκα χιλιάρικα με τη μία και να ξεμπερδεύεις...
-Όχι ρε, τι λες τώρα, τρελός είσαι;!; Το πρώτο το κόλπο θα κάνουμε, αυτό με τις δόσεις!

Κι έτσι ο κυρ-Τάσος πήγε στην εφορία, πλήρωσε τα 500 ("ασπιρίνες να τα φάτε κερατάδες!"), και πήρε και τη φορολογική ενημερότητα που τόσο χρειαζόταν. Κι έτσι τώρα θα μπορέσει να πουλήσει εκείνο το δυαράκι στην Κολοκυνθού, που του το άφησε ένας πρωτοξάδερφος της μάνας του ("πέθανε χωρίς παιδιά ο μακαρίτης, θεόςσχωρέστονε") και του το ζήταγε ο Πακιστανός που το νοικιάζει ("τρακόσα το μήνα, χωρίς χαρτιά και μαλακίες"), αλλά δεν μπορούσανε να κάνουνε συμβόλαια γιατί δεν είχε ενημερότητα. Θα τραβήξει μια μπροστάντζα από τον Πακιστανό, να πάει να πληρώσει και τον φόρο κληρονομιάς (που είναι χρόνια απλήρωτος), και μετά θα κάνει τα συμβόλαια. Και με τα λεφτά από το δυαράκι θα ξοφλήσει την αντιπροσωπεία των γιαπωνέζων, που τους έχει φορέσει ένα φέσι πασαλήδικο, και μπορεί να κάνουνε και τους αρραβώνες της μεγάλης. Κι όσο για τις δόσεις του φιπιά, έχει ο θεός...

Βέβαια, ο κυρ-Τάσος έχει και κάτι πάρε δώσε με το ΙΚΑ, γιατί πλάκωσε μια φορά ο Έλεγχος και του βρήκανε τον άλλο τον Πακιστανό, τον Χακίμ, που τον έχει βοηθό στο συνεργείο, του δίνει μια πεντακοσαρού το μήνα και δεν τον έχει δηλωμένο. Πήγε να τους παραμυθιάσει, ότι τάχα ήτανε ο γιος μιανού ξαδέρφου του που έχει παντρευτεί τσιγγάνα -γι' αυτό και το παιδί βγήκε μελαμψό-, πού 'ρχεται να μάθει τη δουλειά, αλλά ο ΙΚΑτζής δε μάσησε. Και τώρα, εκτός από τα προστίματα, τονε τρέχουνε και στα δικαστήρια -αλλά ευτυχώς, κάτι οι δημοτικές εκλογές, κάτι μια απεργία των δικαστικών, κάτι που πήρανε τηλέφωνο για μπόμπα και αδειάσανε όλη την Ευελπίδων-, το δικαστήριο πάει από αναβολή σε αναβολή. "Και στο αναμεταξύ, πού θα πάει, όλο και θα κάνει και το ΙΚΑ καμιά ρύθμιση", λέει ο κυρ-Τάσος και κλείνει το μάτι με νόημα, κατεβάζοντας το ουζάκι του...

Ηθικόν δίδαγμα

Και βέβαια έχει και ηθικόν δίδαγμα η ιστορία, Μοναδικέ μου Αναγνώστη -πληρώνεις κάτι παραπάνω, αλλά η εξυπηρέτησις είναι άψογη. Το ηθικόν δίδαγμα, λοιπόν, θα μας το πει ο κυρ-Φάνης, ο υπάλληλος της Eurobank:
"Κατάλαβες, αδερφέ μου; Εγώ τά 'σκαγα του κυρ-Τάσου για να είμαι εντάξει, σωστός και νομοταγής, να μη χάνει και το κράτος το φιπιά του -κι ο κυρ-Τάσος τά 'κανε πλεϊστέησον του πιτσιρικά και προικιά της κόρης. Κι έρχεται αυτός ο να-μην-πω ο Αλογοσκούφης, και σου λέει θα αυξήσει το φιπιά... Για να κάνει και το νυφικό της η κόρη του κυρ-Τάσου, κατάλαβες... Τι; Τι είπες; Τιμολόγιο; Άμα ξαναζητήσω εγώ τιμολόγιο, να μου κοπεί το ένα αρχίδι"!

Κι αυτή ήταν, Μοναδικέ μου Αναγνώστη, η ιστορία μας για σήμερα...

Σε χαιρετώ

Χασοδίκης




Τα κείμενα γεννούν άλλα κείμενα, όπως έχει πει και ο Ουμπέρτο Έκο. Και η ιδέα για τούτο το κείμενο γεννήθηκε από αυτό το post του aggelos-x-aggelos -τον ευχαριστώ για την έμπνευση.

20 σχόλια:

  1. Περιττό να τονίσω ότι κάθε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις της πραγματικότητας είναι εντελώς συμπτωματική... Μην πλακώσει κανένας κυρ-Τάσος και με αρχίσει στις μηνύσεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Θα ταίριαζε ίσως να αναφέρεις τι ρούχα φορούν, τι αυτοκίνητα οδηγούν (σε άλλο όνομα πάντοτε), πού τρώνε, πίνουν και συχνάζουν οι οφειλέτες που έρχονται στο γραφείο σου για να (μην) σε πληρώσουν τα οφειλόμενα από κάθε είδους διαταγές πληρωμής.

    Κάνω λάθος;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κι όμως, ναι.

    Η ιστορία δεν αποτελεί προσωπικό βίωμα. Έχω βέβαια χειριστεί παρόμοια υπόθεση, ως εκπρόσωπος του αντίστοιχου κυρ-Τάσου, αλλά καμία σχέση.

    Διαταγή πληρωμής έχω να βγάλω τουλάχιστον τρία χρόνια (πού πάνε τόσες ακάλυπτες επιταγές ήθελα νά 'ξερα!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. γενικότερα το εννοούσα, αν δεν έχεις εσύ προσωπικά παραδείγματα έχουν πάντως πολλοί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. όπως λέει και ο λαός..."όποιος ανακατεύεται με τα τιμολόγια τον τρώνε οι φπα"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σου έχω κάνει πρόσκληση στο μπλόγκ μου για συμμετοχή σε ένα παιχνιδάκι, εφόσον θέλεις. Να γράψεις και ή να φωτογραφίσεις μερικά αντικείμενα που είναι συνδεδεμένα με την καθημερινότητά σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. irie

    Η φυλή των φιπιά; Του Αμαζονίου;

    marina

    Πολύ ευχαρίστως -αλλά σε ποιο από όλα τα blog σου; Απ' ό,τι βλέπω, είσαι σε έξι;;;; (πότε τα προλαβαίνεις;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Και εγώ σε ευχαριστώ που εμπνεύστηκες από μένα! Πολύ χαίρομαι που σου έδωσα έμπνευση για ένα τόσο ωραίο κείμενο!

    Να μου επιτρέψεις μόνο να σχολιάσω ότι, από όσο ξέρω, το φιπιά δεν ρυθμίζεται διότι δεν είναι εισφορά. Είναι παρακρατούμενος φόρος και η μη πληρωμή του δεν είναι ούτε φοραποφυγή ούτε φοροδιαφυγή, αλλά φοροκλοπή. Με πιο απλά λόγια, ο κυρ Τάσος με κάθε τιμολόγιο που κόβει, εισπράττει και ένα φόρο που δεν του ανήκει, για λογαριασμό του κράτους. Δεν επιμένω όμως γιατί μπορεί να κάνω και λάθος...

    Πέρα από όλα αυτά όμως, το κείμενο είναι υπέροχο!

    Σε ευχαριστώ και πάλι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. εισαι απαιχτος(τουλαχιστον στη συγγραφ χιουμοριστικων κειμενων).Θα σου συνιστουσα να γραψεις καμμια ιδεα για κωμικο σηριαλ και ενα επεισοδιο και να το στειλεις σε καποιο καναλι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Η Θέμις έχει κέφια...
    Το θυμάσαι το σήριαλ?
    Η τα παλιόπαιδα τ'ατίθασα...
    Θα μπορούσες να γράψεις άνετα σενάρια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Άψογο, απίστευτο, τέλειο!!!!

    Βέβαια ως λογιστής είδα κάποιες... ανακρίβειες αλλά ποιητική αδεία τις παραβλέπω!

    Συγχαρητήρια!!!

    doctor

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Εισαι φοβερος!! ΄
    όσο για τον φιπιά έχει δίκιο ο aggelos, σαν επαγγελματίες τον εισπράτουμε για λογαριασμό του κράτους, δεν μας ανήκει...
    άντε καλή σου μέρα :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. δεν χρειάζεται ρε παιδιά να δουλεύουν όλοι και όλα για την τηλεόραση

    ας γράψεις για το ραδιόφωνο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Κατά πρώτον, ζητώ από όλους συγγνώμη για την καθυστερημένη απάντηση στα σχόλια, αλλά από χθες νωρίς το απόγευμα ήμουν μακριά από κομπιούτορες...

    Κατά δεύτερον, σας ευχαριστώ άπαντες για τα καλά σας λόγια :)

    Ειδικότερα:

    aggelos-x-aggelos και niobh

    Σωστή η παρατήρηση, το είχα υπ' όψη μου. Δεν είμαι κι εγώ βέβαιος αν ρυθμίζεται η (μη) απόδοση του ΦΠΑ, ομολογώ ότι δεν τό' ψαξα και δεν μου έχει τύχει (αντίθετα μου έχει τύχει με φόρο εισοδήματος).
    Χρησιμοποίησα τον ΦΠΑ για την ιστορία λόγω της ωραιότατης εκλαϊκευμένης απόδοσής του (ο φιπιάς-του φιπιά κλπ) -ήταν μεγάλος ο πειρασμός για να μην υποκύψω :)

    doctor

    Ποιητική αδεία, όπως τό 'πες! (Βλ. και ανωτέρω).

    Ευτυχία, antilogos, gallos

    Καλύτερα δεν είναι να τα γράφω εδώ και να τα λέμε μεταξύ μας;
    Εμένα πάντως μου αρέσει περισσότερο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Eνίσταμαι!
    (Χασοδίκειος Πολιτική Δικονομία, άρθρον 228)

    Tρακόσα ευρά; Λίγα πήρε!
    (ή με κορόϊδεψε ο..κυρ-Θανάσης;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Katerina

    Ωχ, φωτιές άναψα μου φαίνεται :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ας μη μαλώνουμε παιδιά, μπορει να γραψει ένα ωραιότατο μυθιστόρημα... ενα χρονογράφημα ίσως... κατι σε βιβλίο πάντως
    :)

    υποκλίνομαι,
    αγαπητέ μου χασοδίκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Τι λέτε ρε 'σεις; Μια χαρά ιδέα έριξε η Ευτυχία. Και βέβαια είναι ικανός ο συνάδελφος να γράψει σενάριο. Και μάλιστα για την τηλεόραση, ποιο ραδιόφωνο τώρα;

    Και τώρα που το σκέφτομαι, ξέρω και το για πού θα γράψει σενάριο: http://xasodikis.blogspot.com/2007/10/blog-post_18.html !!!

    Υ.Γ.: Κύριε συνάδελφε, τα σέβη μου. Γίνεστε όλο και καλύτερος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. alepouda

    Σήκω πάνω, βρε, θα σε πιάσει η μέση σου :)

    nikos10

    Ευχαριστώ συνάδελφε, ευχαριστώ...
    Όσο για το σενάριο, το μικρό βρώμικο μυστικό των 31 δρόμων είναι ότι η πρωταγωνίστρια είναι στην πραγματικότητα η μεγάλη κόρη του κυρ-Τάσου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ενστάσεις και ισχυρισμοί
κατατίθενται μόνον εγγράφως
(Χασοδίκειος Πολιτική Δικονομία, άρθρον 228)