Χτες το βράδυ έγινε ένοπλη ληστεία σε πρακτορείο ΠΡΟ-ΠΟ στη Νέα Σμύρνη. Ο υπάλληλος του πρακτορείου προσπάθησε να αποτρέψει τον ληστή, ο τελευταίος τον πυροβόλησε τρεις φορές, ο υπάλληλος έπεσε νεκρός.
Το πρωί στο μαγκαζίνο της ΕΡΤ, οι Λυριτζής-Οικονόμου (ο δεύτερος, για την ακρίβεια) σχολίαζαν την είδηση στη γνωστή γραμμή "πρωτοφανής έξαρση της εγκληματικότητας, κάτι πρέπει να γίνει επιτέλους".
Αν ο υπάλληλος του πρακτορείου δεν είχε προσπαθήσει να αντισταθεί, ο ληστής δεν θα τον είχε πυροβολήσει και το περιστατικό θα έπιανε μία παράγραφο στο αστυνομικό δελτίο της ημέρας. Μετά το φονικό, όμως, μπορεί να φτάσει μέχρι και στα πρωτοσέλιδα. Σαν αδίκημα, η ληστεία αποτελεί ούτως ή άλλως κακούργημα -και βέβαια αν είναι "μετά φόνου" τιμωρείται βαρύτερα. Ωστόσο η επικοινωνιακή της αντιμετώπιση από τα μήντια διαφοροποιείται δραματικά, αναλόγως αν χυθεί αίμα ή όχι.
Πρωτοφανής έξαρση της εγκληματικότητας: το αγαπημένο στόρυ του σύμπαντος της ελληνικής θεσμικής ενημέρωσης το τελευταίο τρίμηνο. Ληστείες, απαγωγές, κουκουλοφόροι που σπάνε βιτρίνες, τρομοκρατικές επιθέσεις, ξεκαθαρίσματα λογαριασμών.
Αν τα δούμε το καθένα ξεχωριστά, τίποτα από αυτά δεν είναι πρωτοφανές. Τα έχουμε ξαναδεί όλα μα όλα στο παρελθόν. Είναι άκυρο να ρωτήσουμε αν υπάρχει εγκληματικότητα: ασφαλώς, πάντα υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Το αν, όμως, παρουσιάζει "έξαρση" και αν, ακόμα περισσότερο, αυτή η έξαρση είναι και "πρωτοφανής", είναι υπό συζήτηση.
Το έργο δεν το βλέπουμε πρώτη φορά. Στη δεκαετία του '90, υπήρξε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδος όπου συγκεκριμένα ΜΜΕ είχαν καθημερινά σχεδόν πηχιαίους τίτλους για την εισαγόμενη εγκληματικότητα των Αλβανών (ειδικά, των ξένων μεταναστών γενικότερα). Τίτλους που έσταζαν αίμα, ρεπορτάζ που απειλούσαν ότι οι πολίτες θα πάρουν τον νόμο στα χέρια τους, νοικοκυραίους με καραμπίνες στα χέρια. Τα θυμόμαστε όλοι, ή όχι;
Όταν κάποια στιγμή δημοσιεύτηκαν επίσημα στατιστικά στοιχεία της Αστυνομίας, οι αρμόδιοι επιστήμονες, οι εγκληματολόγοι δηλαδή, διαπίστωσαν ότι ναι μεν υπήρχε κάποια καταγεγραμμένη αύξηση της εγκληματικότητας, αλλά: α) δεν ήταν τόσο ραγδαία όσο την παρουσίαζαν τα μήντια, β) η συμμετοχή των μεταναστών σε αυτήν επίσης δεν ήταν τόσο μεγάλη όσο παρουσιαζόταν, ούτε δυσανάλογη του ποσοστού των μεταναστών ως κατηγορίας του γενικού πληθσυμού, λαμβάνοντας υπ' όψη και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες αυτοί βρέθηκαν και διαβιούσαν στη χώρα μας.
Μια και πιάσαμε σαν παράδειγμα τις ληστείες: το 2000 έγιναν συνολικά στη χώρα 1.581. Το 2008, έφτασαν τις 3.293 (επίσημα στοιχεία της Αστυνομίας). Μέσα σε 8 χρόνια, δηλαδή, ο αριθμός υπερδιπλασιάστηκε. Με εξαίρεση το 2005, ο αριθμός τους αυξάνεται κάθε χρόνο. Από το 2005 και μετά, η ετήσια αύξηση είναι της τάξης του 14-18 %.
Περίπου τρεις χιλιάδες τριακόσιες ληστείες πέρυσι, μας δίνουν μέσον όρο εννέα την ημέρα. Ερώτημα: έστω και σε επίπεδο τριμήνου, στοιχειωδώς βρε αδερφέ, έχει βάλει κανείς κάτω τους αριθμούς, να τεκμηριώσει ότι πράγματι η εγκληματικότητα έχει αυξηθεί και σε ποιο βαθμό; Αν όχι, πώς μιλάμε για "πρωτοφανή έξαρση" -μία φράση που συνιστά πρωτίστως ποσοτική αξιολόγηση; Και κυρίως, γιατί τώρα, γιατί όχι πέρυσι ή πρόπερσι;
Πόσο συμπτωματικό είναι το γεγονός ότι όλη αυτή η συζήτηση για την εγκληματική έξαρση ακολουθεί τα γεγονότα του Δεκεμβρίου -που αυτά, ναι, υπήρξαν πράγματι πρωτοφανή; Πόσο συμπτωματικό είναι αυτό το τσουβάλιασμα, αυτή η σύγχυση βίας και εγκληματικότητας, όπου ένα μαζικό ξέσπασμα οργής (να μην το πω "εξέγερση" και συγχύσω κάποιους) όπως αυτό του Δεκεμβρίου μπαίνει στο ίδιο ζύγι με εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου, μπάχαλα και τρομοκρατικές επιθέσεις, με σκοπό να καταλήξει σε ένα συμπέρασμα, ότι έχουμε γίνει Σικάγο της εποχής της ποτοαπαγόρευσης και πρέπει να φοβόμαστε να βγούμε στον δρόμο; Με ποια στοιχεία αναπτύχθηκε αυτή η (όχι και τόσο καινούργια) θεωρία του "ενιαίου κέντρου", από το οποίο "φεύγουν SMS" -που όμως κανείς δεν μας λέει ποιος τα στέλνει, σε ποιους και με ποιο σκοπό;
Σημασία έχει το αποτέλεσμα. Σαράντα κουκουλοφόροι κάνουν επιδρομή στο Κολωνάκι μέρα μεσημέρι, σπάνε βιτρίνες και αυτοκίνητα και φεύγουν ανενόχλητοι. Σε χρόνο dt ο υπουργός Δικαιοσύνης εξαγγέλλει την ποινικοποίηση της κουκούλας, και πριν διευκρινίσει τι ακριβώς εννοεί, πριν εξειδικεύσει τα μέτρα, πριν καλά καλά καταγραφούν οι σοβαρές αντιρρήσεις (που σημειωτέον προήλθαν και από δικηγορικούς συλλόγους, καθηγητές ποινικού δικαίου και άλλους, ουδεμία σχέση έχοντες με τον αντιεξουσιαστικό χώρο...), τσακ, εμφανίζεται δημοσκόπηση που μας ενημερώνει ότι η κοινή γνώμη "εγκρίνει" τα μέτρα. Και μετά από άλλες τρεις μέρες, τσακ, νά 'σου και ο υπουργός Δημοσίας Τάξης να σχεδιάζει τη λειτουργία καμερών ασφαλείας όλο το 24ωρο.
Σημασία έχει το αποτέλεσμα. Το επικοινωνιακό αποτέλεσμα. Σημασία έχει να καλλιεργηθεί στην κοινή γνώμη το αίσθημα της ανασφάλειας, να φοβηθούμε όλοι, κι ακόμα καλύτερα να πειστούμε κιόλας ότι υπάρχουν σκοτεινά κέντρα με θολά πολιτικά κίνητρα, ότι αυτή η εγκληματική έξαρση έχει και έναν ασύμμετρο χαρακτήρα, άρα η κοινή αστυνόμευση δεν επαρκεί. Άρα χρειάζονται ειδικά μέτρα, δρακόντεια, περιορισμός, χαλινάρι στις ελευθερίες, κάμερες, μικρόφωνα, πλαστικές σφαίρες, ειδικά σώματα, εμπειρογνώμονες από το εξωτερικό.
Σημασία έχει κυρίως να μη συζητάμε για τα αίτια. Να στεκόμαστε στα αποτελέσματα, να γίνουν όλα πολτός, το φαινόμενο να παρουσιάζεται ανεξήγητο, κανείς να μην καταλαβαίνει τίποτα παρά μόνο ότι κινδυνεύει. Ο καλύτερος τρόπος για να μη σκέφτεσαι ούτε την ανεργία, ούτε την ακρίβεια, ούτε την κρίση, είναι να φοβάσαι αν θα γυρίσεις σπίτι ζωντανός. Το μπουρδέλο σχολείο όπου στέλνεις το παιδί σου δεν θα σε απασχολεί τόσο, αν τρέμεις για την ίδια τη ζωή του παιδιού σου μόλις βγει από την πόρτα.
Σημασία έχει να ζητήσουμε από μόνοι μας αυτό που επιθυμούν να μας προσφέρουν: περισσότερη καταστολή, περισσότερη αστυνόμευση, περισσότερο έλεγχο. Και απ' ό,τι φαίνεται, είμαστε σε καλό δρόμο...
ΥΓ: Αφορμή γι' αυτό το ποστ έδωσαν ο Old boy, το βυτίο και αυτή η συζήτηση στο buzz. Μπορεί και να ξεχνάω και κανέναν...
.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Χτες (ή προχτές) στην Ελληνοφρένεια:
ΑπάντησηΔιαγραφήΔένδιας ορύεται σαν την Κλυταιμνήστρα ότι "θ τελειώνουμε με τις κουκούλες στο κέντρο της Αθήνας. Η κουκούλα θα φύγει από την πολιτική ζωή του τόπου".
Μήπως να έκανε την αρχή, βγάζοντας την δική του;
Όρε xasodika μου, που την είδες την "...καταστολή....αστυνόμευση...έλεγχο..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ είχα την εντύπωση ότι είμαστε "ξέφραγο αμπέλι"....
Μάλλον ζω σε άλλη χώρα...
Απορώ μαζί σου πάντως, από τι πείστηκες ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι ικανοί για τέτοιο πολύπλοκο σχεδιασμό και εκτέλεση.....
Μιλάμε για υπουργούς της ΝΔ!!!
Καλά, ότι στο Κολωνάκι τους άφησαν επίτηδες να τα σπάσουν, ενώ μπορούσαν να τους σταματήσουν.......είχα καιρό να γελάσω , να είσαι καλά!!
Είναι γνωστή "συνταγή" και μάλιστα με εγγυημένα αποτελέσματα, η έμπνευση φόβου προκειμένου να αποσπάσεις την προσοχή, να κάμψεις ή να καταπείσεις ένα υποκείμενο, οποιοσδήποτε κι αν είναι ο απώτερος στόχος σου. Και, εννοείται ότι όταν δεν υπάρχει πραγματικά μια απειλή, που μπορεί να εμπνεύσει το φόβο, δεν έχουμε παρά να τη δημιουργήσουμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλωστε, δεν μπορεί να είναι τυχαίο το γεγονός ότι σε κάθε περίσταση γενικευμένης δυσαρέσκειας ή αδικαιολόγητης καταστολής ξαφνικά ανα(υ)φαίνεται το τετριμμένο πλέον σενάριο της απειλής και του φόβου.
Αυτό που είναι πραγματικά καινοφανές είναι το πόσο συχνά, αλλά και πόσο τσαπατσούλικα, εφαρμόζεται πλέον το σενάριο αυτό, σε σημείο μάλιστα που έχει αρχίζει να μοιάζει με το "φάε το φαγητό σου, γιατί αλλιώς θα έρθει ο μπαμπούλας"!
Πέρα λοιπόν από το τετριμμένο του σεναρίου, αναρωτιέμαι πόσο επικίνδυνο γίνεται όταν οι μηχανευόμενοι αυτό προφανώς πιστεύουν ότι θα χάψουμε ό,τι και όποια παπαροκοκλάδα μας σερβίρουν ή καλύτερα μας πετάξουν κατάμουτρα;
@glam
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο γέλιο κάνει καλό. Το σημαντικότερο είναι να μην πολυσκοτίζουμε το μυαλουδάκι μας. Να αντιμετωπίζουμε τα ΜΜΕ καλοπροαίρετα, άλλωστε είναι παγκοίνως γνωστό ότι η μόνη τους έγνοια είναι η αντικειμενική, έγκυρη και προ πάντων ψύχραιμη ενημέρωση του λαού. Αμήν.
@ESKARINA
Προφανώς, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, μεταξύ άλλων και από τη συγκυρία. Εγώ περιμένω να δω μέχρι πού θα τραβήξει αυτή η βαλίτσα.
Eίμαι πολύ χαρούμενος που πληροφορούμαι πως το έγκλημα στην Έλλάδα είναι μύθος, ένα ακόμα σχέδιο συνομωσίας για την καταστολή των ελευθεριών του Έλληνα. Η γλάστρα με τις συνομωσίες καλά ανθεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ μου Χασοδίκα, στην προσπάθεια να καταδικάσεις τον λαϊκισμό των ΜΜΕ, εθελοτυφλείς και ο ίδιος με το υπάρχον πρόβλημα. Δεν θα επιμείνω βέβαια, καθώς αποτελώ τη γνώμη μιας μικρής μειονότητας, αλλά είμαι απολύτως σίγουρος πως άν αυτά που συνέβησαν στην Αθήνα γινόταν στο Παρίσι ή το Λονδίνο, ο στρατός θα είχε ήδη κατεβεί στο δρόμο.
Ευγενώς διαφωνώ με την επιχειρηματολογία του πόστ, καθώς η προσωπική μου εκτίμηση είναι οτι η χώρα έχει γίνει ένας απόλυτος υπόνομος με την υποστήριξη μεγάλου μέρους του ελληνικού λαού.
Locus, πριν από τέσσερα (και κάτι) χρόνια συνέβησαν τα ίδια και χειρότερα στο Παρίσι και σε καμιά 70αριά ακόμα γαλλικές πόλεις και ο -τότε Υπουργός Εσωτερικών- Σαρκοζύ είχε λυσσάξει να κάνει δηλώσεις ότι "θα τα εξαφανίσει τα κωλοπαιδα" κλπ, αλλά στρατό ΔΕΝ ΔΙΑΝΟΗΘΗΚΕ να κατεβάσει. Ούτε και υπήρξε κανείς στην Γαλλία που να σκεφτεί κάτι τέτοιο. Και μιλάμε για πολλαπλάσιες ζημιές από 10 σπασμένες βιτρίνες στο Κολωνάκι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως στην Ελλάδα είμαστε πολύ άνετοι με τα στρατά;
Τέτοιες αντιλήψεις ενδέχεται και να οδηγήσουν σε πολύ επικίνδυνες ατραπούς.
Glam, δεν θυμάμαι σε ποια εφημερίδα το διάβασα (Καθημερινή ή Ελευθεροτυπία μάλλον, δεν διαάζω άλλες), αλλά κυκλοφόρησε ένα ντοκουμέντο από μέσα από την ΕΛΑΣ που αποδείκνυε πως οι μπάτσοι που περιπολούσαν την ώρα των σπασιμάτων στο Κολωνάκι, έλαβαν εντολές να μην επέμβουν και να είναι διακριτικοί. Κανείς από την κυβέρνηση δεν άκουσα να το διαψεύδει.
Αγαπητέ μου Кроткая, θα αντιτάξω τούτο. Ημουνα στο Παρίσι πριν μερικά χρόνια, όταν ειδικές μονάδες του στρατού σε συνεργασία με την αστυνομία φρουρούσαν όλα τα μνημεία, της πλατείες και τις τράπεζες στο Παρίσι, με αυτόματά όπλά 24χ7. Ηταν η εποχή που διάφορες Αλγερινές οργανώσεις είχαν γεμίσει το Παρίσι με βόμβες, και η αστυνομία είχε απλά βγάλει μια ανακοίνωση πως ανα πάσα στιγμή, όλοι οι πολίτες μπορούν να υποστούν σωματικό έλεγχο. Στην Γαλλία, δεν χρειάζονται κάν εντάλματα για σωματική έρευνα, επιδρομή στο χώρο εργασίας, ή το τόπο κατοικίας. Παρομοίως, στα γεγονότα του Λός Αντζελες, η Αμερική κατέβασε στρατό στην πόλη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπάρχει αστυνομία στην Ελλάδα. Αύξηση εγκλήματος κατα 18% αποτελεί μια τραγική τρομακτική πραγματικότητα. Οι κάμερες στο κέντρο, οι πλαστικές σφαίρες, κλπ, αποτελούν στοιχειώδες δικαίωμα του οργανωμένου κράτους να καταστείλει αυτά που ζήσαμε τον Δεκέμβρη. Δεν εχουν οι Ελληνες δικαιώματα που οι άλλοι λαοί της Ευρώπης δεν καταννοούν. Κανείς δεν κινδυνεύει.
Με τα Δεκεμβριανά, δόθηκε το μήνυμα πως αστυνομία δεν υπάρχει. Κανένα οργανωμένο και σοβαρό κράτος δεν θα άφηνε να καταστραφεί το κέντρο του. Στην Γαλλία τα επεισόδια έγιναν στα προάστια.
Η Ελλάδα είναι ξέφραγο αμπέλι. Θα πρέπει να δείτε τί σημαίνει αστυνομία στην Αμερική. Δέχομαι το απλό επιχείρημα πως ίσως να διαφωνούμε φιλοσοφικά με όλα αυτά, αλλά ας μην λέμε πως έχουμε στρατοκρατία στην Ελλάδα. Ασυδοσία έχουμε.
Τα σχολεία μας είναι διαλυμμένα απο τις καταλήψεις, οι επιχειρήσεις μας απο τους κουκουλοφόρους, και μετα τα Δεκεμβριανά, έχουμε τουλάχιστον 3 βομβιστικές ενέργειες (έστω αποτυχημένες), μια καινούργια μόδα οργανωμένες επιδρομών σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη καθώς και την γραφική απόδραση των φυλακών. Και μην ξεχνάμε και το Ασυλο.
Δέχομαι πως πολύς κόσμος πιστεύει πως η κυβέρνηση θέλει να του καταστείλει τις ελευθερίες. Προσωπικά όχι. Τον σεβασμό της για την περιουσία και ζωή των ελλήνων πολιτών, η κυβέρνηση τον έδειξε ανάγλυφα στα Δεκεμβριανά.
Ευχαριστώ. Αν διαφωνούμε, σεβαστός ο λόγος. Δεν θα επανέλθω.
Συνάδελφε Χασοδίκη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το κείμενο πήγαινε θαυμάσια μέχρι το "Πόσο συμπτωματικό είναι...;". Μετά άρχισαν οι θεωρίες συνωμοσίας.
Σε τούτο τον τόπο όλοι φτιάχνουν (ή έχουν έτοιμες) τέτοιες θεωρίες ακόμη και εκεί που υπάρχει προφανής εξήγηση*. Όχι κι εμείς, συνάδελφε!
(*Εν προκειμένω: αυτός που δεν έχει τίποτα ουσιαστικό να προβάλλει, προσπαθεί να κάνει κρότο και λάμψη.)
Glam, έγραψες! :)
Кроткая, ακριβώς αυτή η εντολή που λες (και η οποία δόθηκε από αξιωματικό, όχι πολιτικό, έτσι;) αποδεικνύει αυτό που λέει ο Glam.
Άλλο παράδειγμα: Συνάδελφος που πήγε πρόσφατα να ενημερώσει τους "φυσικούς" ηγέτες της ΕΛΑΣ για θέματα ΟΠΙ είδε εν ώρα υπηρεσίας ανοιχτές τις τηλεοράσεις τους στα πρωινάδικα. Αυτό νομίζω τα λέει όλα.
Καταρχήν να ζητήσω συγνώμη , το “γέλιο” δεν ήταν απαραίτητο, !
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεύτερον, δεν θέλει στατιστικές για να δει κάποιος ,που ζει καθημερινά στο κέντρο, και να καταλάβει αν αυξήθηκε ή μειώθηκε η εγκληματικότητα, και πόσο.
Περιληπτικά θα σου αναφέρω ότι πριν 15 χρόνια για να φοβηθείς να περάσεις από κακόφημες περιοχές του κέντρου έπρεπε να έχει νυχτώσει, και τα σημεία ήταν συγκεκριμένα και ελάχιστα.....
Σήμερα , σε προσκαλώ να κατεβούμε με τους χαρτοφύλακες μας !όχι κανένα “πονηρό” στενό , αλλά την Σοφοκλέους στις 10 το πρωί, από την Αθηνάς και κάτω, και αν δεν τη “ φοβηθείς” τότε θα παραδεχτώ ότι είμαι ένας φοβισμένος ,ηλικιωμένος και μείωψ.....
υγ. Οι “χαρτοφύλακες” που αναφέρω έχω λόγο......αν και σύντομα δεν θα είναι ούτε αυτοί απαραίτητοι για την στοχοποίηση......
(Αν μπαίνεις σε αστικά, τρόλεϊ, ηλεκτρικό, θα διαπιστώσεις ότι σχεδόν το 20% είναι πορτοφολάδες, είναι απίστευτο, σαν να έχουν μαζευτεί όλοι οι πορτοφολάδες των Βαλκανίων και της Ανατολικής Ευρώπης .....)
Кроткая είπε ....Αγαπητέ/η για να εκτελεστεί μια διαταγή πρέπει ο υφιστάμενος να σέβεται και να εκτιμά τον προϊστάμενό του ή να τον φοβάται, φοβάμαι ότι στην Ελλ. Αστυνομία δεν συμβαίνει ούτε το ένα ούτε το άλλο.......
Χασοδίκη καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧωρίς να θέλω να κάνω τον δικηγόρο σου :) αναρωτιέμαι γιατί κάποιοι θεωρούν ότι συνωμοσιολογείς.
Για μένα το πιο ουσιαστικό σημείο του ποστ σου είναι αυτό: "Σημασία έχει κυρίως να μη συζητάμε για τα αίτια. Να στεκόμαστε στα αποτελέσματα, να γίνουν όλα πολτός, το φαινόμενο να παρουσιάζεται ανεξήγητο, κανείς να μην καταλαβαίνει τίποτα παρά μόνο ότι κινδυνεύει."
Ακριβώς αυτό είναι το θέμα, κι αν κάποιος συνωμοσιολογεί με το να παρουσιάζει το φαινόμενο ως ανεξήγητο, αυτή είναι η κυβέρνηση. Ναι, δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι υπάρχει αύξηση της εγκληματικότητας (και δεν νομίζω ότι το κάνεις), αλλά το θέμα είναι αυτό το δεδομένο να το βάζουμε σε ένα πλαίσιο για να το ερμηνεύσουμε και να κάνουμε τη διάκριση μεταξύ εγκληματικότητας και βίας, όπως λες. Δηλαδή ακριβώς αυτό που δεν κάνει η κυβέρνηση, η οποία αντί να προσπαθήσει να κατανοήσει το φαινόμενο προτείνει κατασταλτικά μέτρα.
Όσο για τον στρατό, επειδή το ζήτημα έχει ξανααναφερθεί σε σχόλια του μπλογκ σου: ας αφήσουμε το ιδεολογικό κατά μέρος κι ας πάρουμε μόνο το πρακτικό. Τι ακριβώς θα κάνει ο στρατός στους δρομούς; Απ'όσο ξέρω ο στρατός έχει πολυβόλα, τανκς κι αντιαεροπορικά, όχι γκλομπς και χειροπέδες. Θα ανοίξει πυρ στο κέντρο της Αθήνας για να τελειώνουμε μια και καλή; Να σημειώσω και αυτό που άκουσα από Έλληνες στρατιωτικούς τον περασμένο Δεκέμβρη. Ενώ ήταν εντελώς εναντίον των διαδηλώσεων και εντελώς υπέρ της καταστολής (με τη χαρακτηριστική έκφραση: "ας τα σαπίσουν μια φορά στο ξυλο τα κωλόπαιδα να δεις αν θα ξαναβγούν στον δρόμο"), οι ίδιοι έλεγαν ότι δεν θα ήθελαν να τους καλέσουν να επέμβουν, γιατί δεν έχουν ούτε την εκπαίδευση ούτε τον εξοπλισμό για να επέμβουν σε τέτοιες περιπτώσεις.
Συγγνώμη που μακρυγόρησα, αλλά έχω βαρεθεί κι εγώ την καραμέλα της εγκληματικότητας και της ανασφάλειας. Έχω βαρεθεί να λέω ότι πάω στα Εξάρχεια (όπου προσωπικά νιώθω ασφαλής οποιαδήποτε ώρα της μέρας και της νύχτας) και να με ρωτάνε (με γουρλωμένο μάτι, για έξτρα εφέ) "μα πού πας; δεν φοβάσαι;"
Α, ρίξε αν θες μια ματιά στη συνέντευξη του εγκληματολόγου Β. Καρύδη (αν δεν την έχεις ήδη υπόψη σου): http://www.tvxs.gr/v7857
Πάντως καλώς νοούμενη αστυνόμευση δεν έχω δει μέχρι στιγμής.
ΑπάντησηΔιαγραφήLocus, να σε ρωτήσω κάτι; Το κράτος υπάρχει για να υπηρετεί τον πολίτη. Με ποια λογική μιλάμε για "δικαιώματα του κράτους"? Πολίτης και κράτος είναι αντίπαλοι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΉ μήπως το κράτος υπάρχει για να μπαίνει διαιτητής μεταξύ των πολιτών; (ή μεταξύ των κοινωνικών τάξεων, όπερ και ισχύει).
Όσο για τη Γαλλία, μίλας για μια περίοδο (πότε αλήθεια;), που από ό,τι καταλαβαίνω οι σχέσεις της Γαλλίας με ξένο κράτος ήταν τεταμένες (εκτός κι αν μιλάς για τη δεκαετία του 60, που, ακόμα χειρότερα, ήταν σε εμπόλεμη κατάσταση).
Ειδικά την Γαλλία, την γνωρίζω πολύ καλά, ζω πολύ κοντά σε αυτή τη χώρα, πηγαίνω συχνότατα, κι έχω κάνει και ένα μέρος των σπουδών μου εκεί.
Επίσης, έχω συμμετάσχει σε αρκετές πορείες (και πέτυχα πορείες στην Γαλλία πολύ πρόσφατα, μέσα στο 2009, χωρίς να συμμετέχω, σε δύο διαφορετικές πόλεις): οι μπάτσοι στις γαλλικές πορείες δεν φοράνε αντιασφυξιογόνες, δεν πετάνε χημικά, δεν είναι ετοιμοπόλεμοι με το γκλομπ ανά χείρας. Η παρουσία τους είναι διακριτική. Δεν φοράνε καν στολές πολέμου, αλλά την κλασική μπλε σκούρα στολή με το πηλίκιο.
Λες "Στην Γαλλία, δεν χρειάζονται κάν εντάλματα για σωματική έρευνα, επιδρομή στο χώρο εργασίας, ή το τόπο κατοικίας."
Έχεις να παραθέσεις κάποια πηγή; Γιατί αυτό το πράγμα το ακούω πρώτη φορά και δυσκολεύομαι να το πιστέψω.
Είναι σαφές πως διαφωνούμε. Διότι εγώ τον Δεκέμβρη δεν τον αντιλαμβάνομαι σαν "μερικές χιλιάδες κωλόπαιδα που τα σπάσανε και διατάραξαν την κοινή ησυχία και ασφάλεια", αλλά σαν ένα κοινωνικό ξέσπασμα ενός λαού που δεν αντέχει άλλο να τον κοροϊδεύουν, να τον εκμεταλλεύονται, να του λένε ψέματα και μετά να ζητάνε και την ψήφο του. Θεωρώ πως η κοινή ησυχία χρειάζεται να διαταράσσεται, μπας και ξυπνήσουν οι νοικοκυραίοι από το βαθύ λήθαργο στον οποίο τους έχει ρήξει η τηλεόραση και οι πολιτικοί. Μπας και καταλάβουν πως κάποιοι τους πίνουν το αίμα γλυκά γλυκά, αλλά αποτελεσματικά.
Λυπάμαι ειλικρινά, που εκνευρίζομαι διαβάζοντας το σχόλιό σου, γιατί μοιάζεις κόσμιος και ευγενής και καλός συζητητής. Πλην όμως, διαφωνώ εκ βάθρων, για μένα η αστυνομία θα έπρεπε να αφοπλιστεί και σιγά σιγά να πάψει να υπάρχει.
Θυμίζω πως μέσα σε τρεις μήνες έχουμε 3 (αθώους) νεκρούς πολίτες από πυρά αστυνομικών (και αρκετούς τραυματίες, δεν τους μετράω καν). Ποιος είναι ο τρομοκράτης; Ποιος είναι ο επικίνδυνος που απειλεί; Προσωπικά βρέθηκα στην Αθήνα τα Χριστουγεννά και "φοβήθηκα" μόνο όσες φορές πέρασα κοντά από μπάτσους. Και κυκλοφορούσα σε περιοχές που φοβάστε, όπως τα Εξάρχεια.
Αν γίνεται όποτε συζητάμε, μην μου φέρνεις σαν παράδειγμα την Αμερική: για μένα είναι το κατεξοχής παράδειγμα προς αποφυγήν, όπου έχει αποσυντεθεί ο κοινωνικός ιστός και ο καθένα ςκοιτάει την πα΄ρτη του. Όπου υπάρχει κόσμος που πεθαίνει σαν το σκυλί στο δρόμο, γιατί δεν έχει να πληρώσει το νοσοκομείο. Αυτό και μόνο μου αρκεί για να θεωρώ τις ΗΠΑ το κατεξοχήν "αντι-παράδειγμα".
Και σου θυμίζω, πως είμαι γένους θηλυκού! :)
@Locus
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ εγκληματικότητα ήταν, είναι και θα είναι πάντα ένα πρόβλημα παρόν και υπαρκτό σε κάθε δομημένη κοινωνία και θα αυξάνεται όσο, μεταξύ άλλων, αυξάνονται οι κοινωνικές ανισότητες. Η λύση όμως αυτού του προβλήματος δεν έγκειται ούτε στην απολυταρχική αστυνόμευση της κοινωνίας συλλήβδην, ούτε στον εξαντλητικό χαρακτήρα των ποινών. Όποιος λοιπόν δεν συμμερίζεται την αποτελεσματικότητα των παραπάνω επιλογών και διαβλέπει, ορθά ή εσφαλμένα, πίσω από αυτές άλλες σκοπιμότητες, δεν είναι απαραίτητα συνωμοσιολόγος, ούτε κανένας αλαφροϊσκιωτος. Στο παρελθόν, έχεις εκφραστεί πολλάκις υπέρ της ασφάλειας, με κορωνίδα την πρόταση για ποινική εξίσωση των εγκλημάτων κατά της περιουσίας με αυτά που στρέφονται κατά της ζωής, πρόταση όμως που προϋποθέτει την προηγούμενη εξίσωση της αξίας των δύο αυτών αγαθών. Είναι αναφαίρετο δίκαιωμα σου να έχεις άποψη, αλλά το ίδιο δικαίωμα έχουμε και οι υπόλοιποι, χωρίς όμως να είμαστε οι συνωμοσιολόγοι και οι γραφικοί.
@Συνάδελφο Χάρη
Συνάδελφε, ιδιαίτερα εμείς οφείλουμε να είμαστε οι πιο υποψιασμένοι σε τέτοια θέματα, διότι όσο κι αν το ξεχνάμε, πνιγμένοι ανάμεσα στα conference calls και στα emails, ο θεσμικός ρόλος μας περιλαμβάνει και την προάσπιση των ατομικών ελευθεριών των πολιτών.
@Glam
Μια ομάδα πληθυσμού στοχοποιεί μια άλλη, η δεύτερη φοβάται και υπό την πίεση της αυστηροποιείται το πλαίσιο ποινών, το οποίο και αυτό μπορεί, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, να συνιστά στοχοποίηση. Έτσι όμως δεν εξαλείφεται η (πρώτη) στοχοποίηση, αντίθετα σε πολλές περιπτώσεις εντείνεται. Άρα δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος και ο μόνος τρόπος για να σπάσει είναι η εξάλειψη των αιτιών που οδήγησαν στη (πρώτη) στοχοποίηση.
@Κ2
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, αυτό που πρέπει να ενδιαφέρει όλους μας είναι η ανάλυση του φαινομένου διότι μόνο έτσι θα φτάσουμε στην αιτία και όχι στις εκδηλώσεις του. Καμία ασθένεια δεν θεραπεύεται όταν αντιμετωπίζεις τα συμπτώματα της και δεν γνωρίζεις την αιτία της. Καλό δε θα ήταν να μην παραβλέπουμε το γεγονός ότι τα φαινόμενα δεν δημιούργουνται από μόνα τους, όλοι, λίγο ή περισσότερο ο καθένας, έχουμε συνεισφέρει στη δημιουργία τους.
Αντί άλλου επιλόγου, μιας και έχω αρχίσει να καταχρώμαι τη φιλοξενία του xasodikis, αυτό:
Any society that would give up a little liberty to gain a little security will deserve neither and lose both.
Benjamin Franklin
Του Αντώνη Καρακούση, από το σημερινό Βήμα.
ΑπάντησηΔιαγραφή«Στη συνείδηση ενός προοδευτικού» ο Πολ Κρούγκμαν αναφέρεται σε ένα περιβόητο άρθρο που έγραψε τον Οκτώβριο του 1967 ο Ρίτσαρντ Νίξον, με τη βοήθεια του ακραίου Πατ Μπιουκάναν. Σε εκείνο το άρθρο, που έφερε τον τίτλο «Τι έχει συμβεί στην Αμερική», οι Νίξον και Μπιουκάναν απέδιδαν την έκρηξη της εγκληματικότητας στις ΗΠΑ στην ανεκτικότητα των προοδευτικών και στην επιείκεια με την οποία το δικαστικό σύστημα αντιμετώπιζε το έγκλημα. Αποτέλεσμα όλων αυτών, κατά τους συντηρητικούς, ήταν η μείωση του σεβασμού των πολιτών απέναντι στον νόμο και στην τάξη και η επικράτηση συνθηκών αταξίας και εγκληματικότητας. Στη βάση των παραπάνω αντιλήψεων κήρυξαν την επιστροφή στις παλαιές αξίες του νόμου και της τάξης, όπως και στις παραδόσεις της αμερικανικής οικογενειακής ζωής.
Η ιστορία απέδειξε ότι επρόκειτο για εφεύρημα. Η εγκληματικότητα, που τότε υπερπροβλήθηκε για να οικοδομηθεί το νικηφόρο στη συνέχεια νεοσυντηρητικό δόγμα, κατέρρευσε στις αρχές της δεκαετίας του 1990, χωρίς να σημειωθεί επιστροφή της αμερικανικής κοινωνίας στις παλαιές αρχές και οικογενειακές αξίες.
Οι σύγχρονοι κοινωνικοί επιστήμονες απέδωσαν την έκρηξη της εγκληματικότητας των δεκαετιών του 1960 και του 1970 σε καθαρά δημογραφικούς λόγους και σε ειδικές οικονομικές συνθήκες που επικράτησαν στα κέντρα των αμερικανικών μεγαλουπόλεων. Η μαζική μετανάστευση Αφροαμερικανών, αμέσως μετά τον πόλεμο, από τις ρατσιστικές πολιτείες του Νότου στις μεγαλουπόλεις των ακτών και του Βορρά άλλαξε τα δημογραφικά τους στοιχεία. Τα κέντρα των αμερικανικών μεγαλουπόλεων κατελήφθησαν από τους μετανάστες, σε καιρούς που οι θέσεις εργασίας μετακόμιζαν στην περιφέρεια, έξω από τα αστικά κέντρα.
Στην ωρίμανση αυτού του εσωτερικού μεταναστευτικού κύματος εγκλωβίστηκαν πολλοί νέοι φτωχοί άνδρες, σε μια ζώνη που είχε προ πολλού παύσει να προσφέρει αρκετές θέσεις εργασίας, με αποτέλεσμα η έκρηξη της εγκληματικότητας να έλθει σχεδόν νομοτελειακά. Και να καταρρεύσει σχεδόν αυτόματα όταν αργότερα ομαλοποιήθηκαν οι δημογραφικές συνθήκες και επήλθε η απογκετοποίηση των περιοχών πρώτης εγκατάστασης των εσωτερικών μεταναστών.
Ευθεία μεταφορά του αμερικανικού υποδείγματος στην ελληνική εκδοχή της εγκληματικής έξαρσης δεν μπορεί να γίνει. Ωστόσο υπάρχουν αναλογίες. Τα πολλά μεταναστευτικά κύματα που έφθασαν τις τελευταίες δύο δεκαετίες στην Ελλάδα βρήκαν στέγη στα αστικά κέντρα. Ειδικά στην Αθήνα κατέλυσαν στο κέντρο. Σήμερα συνωθούνται σε παλαιά διαμερίσματα κυκλικά της Ομονοίας, πέριξ της πλατείας Βικτωρίας, του Αγίου Παντελεήμονα, της πλατείας Αμερικής, της Κυψέλης, της Κολιάτσου και διαχέονται στην ευρύτερη ζώνη ως τη Ριζούπολη. Κατά σύμπτωση δε, όλη η ζώνη του κέντρου της Αθήνας δεν προσφέρει πια τις θέσεις εργασίας που προσέφερε το 1990, όταν άρχισε να εξελίσσεται το μεταναστευτικό κύμα. Με άλλα λόγια, υπάρχουν και άλλες εξηγήσεις πέρα από τις υστερίες των ανασφαλών της Τηλεόρασης, που δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να θρέφουν το ελληνικό νεοσυντηρητικό δόγμα και να επιτρέπουν στους ακροδεξιούς να φαντασιώνονται αναβίωση της «Χ» και άλλων παρακρατικών ομάδων. Το ζήτημα της εγκληματικότητας δεν είναι μόνο ζήτημα νόμου και τάξης.
Χρειάζεται κατανόηση των συνθηκών και επέμβαση οργανωμένη στις πηγές, στις εστίες γέννησής της. Πράγμα που απαιτεί μέθοδο, νηφαλιότητα και συστηματική προσπάθεια, όπως ακριβώς συνέβη μεταξύ 2000 και 2004.
-------------------------------
Καλή η μπουρδολογία αλλά, ευτυχώς, υπάρχει και η ιστορία. Ξέρω, ξέρω, εδώ είναι αλλιώς τα πράγματα, εδώ είναι Ελλάδα, οι δικοί μας μετανάστες είναι αληθινά κακοί άνθρωποι, τα δικά μας παιδιά είναι κωλόπαιδα, εμείς είμαστε πραγματικά αδιάφοροι, τα δικά μας προβλήματα απαιτούν άμεσες λύσεις καταστολής κλπ. κλπ.
Να δώσω κι εγώ μερικές απαντήσεις:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτον, περί συνωμοσιολογίας: Θεωρία συνωμοσίας είναι να ισχυρίζονται πολιτικοί και μεγαλόσχημοι, σοβαροφανείς δημοσιογράφοι, ντε φάκτο διαμορφωτές της κοινής γνώμης (μας αρέσει δε μας αρέσει) ότι υπάρχουν σκοτεινά κέντρα που απεργάζονται δόλια σχέδια κατά της χώρας συντονίζοντας κουκουλοφόρους. Χωρίς ονόματα, χωρίς αποδείξεις, χωρίς καν στοιχεία. Το να προσπαθείς να ερμηνεύσεις γιατί το κάνουν, συγγνώμη, εγώ δεν το θωρώ συνωμοσιολογία. Εν πάση περιπτώσει, δώστε μου εσείς που έχετε αντίρρηση μια λογική ερμηνεία επ' αυτού και είμαι πρόθυμος να ανασκευάσω.
Δεύτερον, ούτε γράφω ούτε υπονοώ ότι αυτή η τρομοκρατική προπαγάνδα είναι συντονισμένη από κάποιο μυστικό κέντρο που επιβουλεύεται τις ελευθερίες μας. Αυτό είναι δική σας ερμηνεία. Η δική μου ερμηνεία είναι ότι η καλλιέργεια ενός φοβικού κλίματος στην κοινωνία εξυπηρετεί πολλούς και για πολλούς σκοπούς, όχι απαραίτητα συνδεδεμένους μεταξύ τους, γι' αυτό και δεν χρειάζεται καμία συνωμοσία: αρκεί να φτιαχτεί ένας φαύλος κύκλος εκφοβισμού και τα υπόλοιπα θα έρθουν από μόνα τους.
Τρίτον, δεν είπα ότι π.χ. αυτούς που τα έσπασαν στο Κολωνάκι τους άφησαν επίτηδες. Είπα ότι το γεγονός το εκμεταλλεύτηκε αμέσως η κυβέρνηση, και τα μήντια έσπευσαν να προσθέσουν την ουρά με την περίφημη δημοσκόπηση. Και αναρωτιέμαι γιατί.
Ξαναθέτω το ερώτημα: τα τρία τελευταία χρόνια η αύξηση στις ληστείες (και επιμένω σ' αυτές, αφ' ενός γιατί αποτελεί σοβαρότατη μορφή εγκληματικότητας και αφ' ετέρου γιατί κρούσματα ληστείας έχουν χρησιμοποιηθεί επανειλημμένως σαν αφορμή το τελευταίο τρίμηνο) κυμάνθηκε ετησίως από 14 μέχρι 18 %. Δεν το λέω εγώ, η αστυνομία το λέει. Θυμάστε να είχε ξαναγίνει τόσος ντόρος στα μήντια; Αν όχι, γιατί; Ποια ακριβώς είναι η ιδιαιτερότητα της πρόσφατης εγκληματικότητας που δικαιολογεί αυτήν την τεράστια διαφορά στην επικοινωνιακή αντιμετώπιση;
Η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι η καλλιέργεια του φόβου στην κοινωνία εξυπηρετεί πολλαπλούς σκοπούς: πρώτα πρώτα, αποπροσανατολίζει τον κόσμο από άλλα προβλήματα. Δεύτερον, δημιουργεί ένα περιβάλλον όπου οι ατομικές ελευθερίες παύουν να είναι αδιαπραγμάτευτες, πράγμα που επιτρέπει την κρατική αυθαιρεσία. Τρίτον, είναι μια καλή βάση για μπίζνες: τα συστήματα ασφαλείας έχουν καλά λεφτά (ας θυμηθούμε και το περίφημο C4I). Και πάει λέγοντας.
Εν τέλει, έχει δίκιο η Μερόπη που λέει ότι δεν υπάρχει καλώς νοούμενη αστυνόμευση. Ρωτάω λοιπόν, είναι ποσοτικό το πρόβλημα ή ποιοτικό; Αυτό που μας λείπει είναι περισσότερη αστυνόμευση ή καλύτερη αστυνόμευση; Και παράλληλα, μήπως επίσης μας λείπει περισσότερη ανάλυση του φαινομένου; Μήπως λείπει η αναζήτηση των αιτίων της (όποιας) αύξησης της εγκληματικότητας; Μήπως λείπει η αναζήτηση των αιτίων του Δεκέμβρη;
Αν θεωρείτε πως όχι, όλα είναι εντάξει, τις απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα τις έχουμε, τότε ΟΚ. Θεωρείστε το ποστ μια ονειροφαντασία και πάμε παρακάτω.
@glam
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλέ μου φίλε, εγώ κυκλοφορώ καθημερινά στο κέντρο, αποκλειστικά με τα πόδια και με τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Στο λέω με κάθε ειλικρίνεια, η εικόνα που έχω είναι τελείως διαφορετική. Έχω γυρίσει από την Ομόνοια στο σπίτι μου στον Κολωνό περπατώντας, με κουστούμι και με χαρτοφύλακα στο χέρι, μέσα από Αγίου Κωνσταντίνου και στενά, και δεν έχω νιώσει καν ότι απειλούμαι. Κάποιος από τους δυο μας έχει λάθος εικόνα. Δεν θα αμφισβητήσω τη δική σου, αλλά και δεν θα δεχτώ ότι αυτό που βλέπω με τα μάτια μου δεν είναι έτσι.
Και με την ευκαιρία, ζητάω κι εγώ συγγνώμη για το ύφος του προηγούμενου σχολίου μου. Ομολογώ ότι εκνευρίστηκα με την ειρωνία και θέλησα να ανταποδώσω, ήταν λάθος μου.
@all
Το Σαββατοκύριακο θα πάρω τα βουνά, οπότε δεν θα μπορώ να συμμετέχω στην κουβέντα. Τα λέμε από Δευτέρα.
Τυχερούλη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι πάνω που ετοιμαζόμουνα να σου γράψω σεντόνι... Τη γλίτωσες ;)
Φιλική συμβουλή!:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπέφευγε ακόμη και μέρα,τους παρακάτω δρόμους, ειδικά αν έχεις μετρητά ή επιταγές πελατών μαζί σου.
Σωκράτους, Σοφοκλέους (από την Αθηνάς και κάτω) , Αναξαγόρα, Μενάνδρου , Ευριπίδου, Γερανίου, Θεάτρου.
Καλά να περάσεις στο βουνό!
Locus: Τα "αυτονόητα" μπορεί να είναι βαρετά σε μας, τους μεγαλύτερους! να τα επαναλαμβάνουμε, είναι χρήσιμα όμως για τους νεότερους, οι περισσότεροι των οποίων, δεν τα έχουν ξανακούσει ....
Αρχικά καλησπέρα σας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσπαθώ να καταλάβω γιατί είναι τόσο δύσκολο για όλους μας να προβούμε σε ορισμένες παραδοχές, οι οποίεσ όσο και αν πληττουν είτε την επιχειρηματολογία μας είτε την ιδεολογία μας είναι αναγκαίες, για να υπάρξει μια κατά το δυνατόν συνθεση απόψεων.
Θα ξεκινήσω από το γεγονός ότι η η περιγραφόμενη από τον χασοδίκη κατάσταση, είναι μία πραγματικότητα. Η κυβέρνηση απο το να εφαρμόσει την υπάρχουσα νομοθεσία, να αχοληθει με ριζικη αναμόρφωση και αναδιαρθρωση της αστυνομίας, να αναζητήσει τα αίτια αυτής της λαικής αντίδρασης κοκ θεσπίζει νόμουσ για γέλια, νόμουσ ικανούσ να φοβίσουν τον Ελληνα πολίτη που θέλει να διαμαρτυρηθεί και παράλληλα αναθέτει την εκπαίδευση της αστυνομίας στον στρατό, ιδρύει μονάδεσ αμέσου δράσεως (λες και η υπάρχουσα είναι έμμεση)κτλ.
Εγω ρωτάω τους διαφωνούντες: τι σχέση έχει ο θεσμικός ρόλος του στρατού με αυτόν της αστυνομίας; Ποιος τάχα να ναι ο εσωτερικός εχθρός που θέλουμε να αντιμετωπίσουμε;
Από την αλλη τα ΜΜΕ στην σύγχρονη πραγματικότητα είναι οι κύριοι διαμορφωτές της κοινής γνώμης. Στην Ελλάδα των διαπλεκόμενων δεν μπορεί να γίνεται λόγος για θεωρίες συνωμοσίας οταν τα δυο τους συνεργάζονται αλλά για λογικές σκέψεις.. Αν τα ΜΜΕ τηρούσαν το ρόλο τους, αντί ετοιματζίδικα γκάλοπ της τελευταίας στιγμής θα είχαμε κάποια σοβαρή εκπομπή για τα γεγονότα του Δεκέμβρη. Ενα πάνελ με κοινωνιολόγους, εγκληματολόγους κτλ που να αναλύει αυτό το κοινωνικό φαινόμενο όχι μόνο κορώνες που εκατέρωθεν ακούστηκαν απο δεξιούς και αριστερούς ψάλτες. Από την άλλη πλευρά όσοι είμαστε υπέρ αυτών των ελευθεριών και νοιώθουμε πεισματικά ασφαλείς σ αυτήν την χώρα, ας βάλουμε μία τελεία στο ότι η ελευθερία μας σταματά εκεί που αρχίζει του άλλου και ας αποκηρύξουμε κάθε τι άλλο, ας μη μιλάμε εν ετει 2009 για αφοπλισμό της αστυνομίας και προκαλούμε την κοινή λογική (και γω θα το θελα αλλα για να φτασουμε εκεί πρεπει να γινουν μερικά εκατομμύρια πραγματα) ενω παράλληλα αδυνατίζουμε τις υπόλοιπες θέσεις μας, ας σεβαστουμε το δικαίωμα του τελευταίου νεογιάπη με πορσε να είναι αυτό που ειναι, τι διαολο δημοκράτες είμαστε κοκ.
Υ.Γ. Δεν αναφέρομαι σε συγκεκρίμενα ατομα που εξέθεσαν την άποψη τους σ αυτό το μπλογκ, όμως θεωρώ ότι όλοι μας όταν συνομιλούμε έχουμε επηρεαστεί από τέτοιες θέσεις.