Ι-γκόβερνμεντ μάι αςς

Μια επίσκεψη στην εφορία είναι πάντοτε καλή αφορμή για περισυλλογή και στοχασμό.

******

Την αλήθεια αυτού του αξιώματος την επιβεβαίωσα για πολλοστή φορά εχτές. Πήγα να πάρω τον καινούργιο κλειδάριθμο που δίνει πρόσβαση στις αναβαθμισμένες (;) υπηρεσίες του TAXISnet. Ανεβαίνω που λες στον τέταρτο, μπαίνω στο Μητρώο, βλέπω μια λογική ουρά των εφτά ατόμων μπροστά στο μοναδικό επανδρωμένο γκισέ (υπάρχει και δεύτερο, αλλά χωρίς υπάλληλο) και κάθομαι να περιμένω. Όμως το Μητρώο δεν δίνει μόνο κλειδάριθμους στους χρήστες του TAXISnet, που είναι υπόθεση δύο λεπτών, κάνει και ένα σωρό άλλες δουλειές που κρατάνε κάπως περισσότερο: άλλος πάει να δηλώσει κλείσιμο υποκαταστήματος (ωχ!), άλλος (εκπρόθεσμη) υπαγωγή σε καθεστώς ΦΠΑ (ξανά ωχ!), άλλος το θάνατο της συζύγου και πάει λέγοντας. Κι έτσι, όταν στην ουρά προηγούνται εφτά άτομα, ο υπάλληλος είναι ένας και μοναχικός -που λέει κι ο Ζήκος-, και τέσσερις από τους εφτά απασχολήσουν το γκισέ από ένα τέταρτο ο καθένας, μέχρι να φτάσει η σειρά σου έχεις συμπληρώσει μια γεμάτη ώρα-και-κάτι αναμονής και βγάζεις αφρούς απ' το στόμα, ιδίως άμα σκέφτεσαι ότι αυτή η δουλειά θα μπορούσε να γίνει απλούστατα με ένα ιμέιλ.

******

Όλες οι εφορίες είναι εδώ και χρόνια εξοπλισμένες με κομπιούτερ, αλλά μην τα κοιτάτε, είναι μια ψευδαίσθηση. Ο υπάλληλος σου δίνει μια χρωματιστή φόρμα, κωδικοποιημένη (Ε1, Φ2, Μ7), την οποία συμπληρώνεις με το χέρι, την ξαναδίνεις στον υπάλληλο, αυτός περνάει τα στοιχεία πάλι με το χέρι στο κομπιούτερ, τυπώνει την απόδειξη σε δύο ή περισσότερα αντίτυπα, στα δίνει όλα να τα υπογράψεις, τα υπογράφει και ο ίδιος, πατάει και μισή ντουζίνα σφραγίδες, σου επιστρέφει ένα αντίτυπο και τα υπόλοιπα τα ακουμπάει σε ένα γραφείο από πίσω του, όπου σωριάζονται ντάνες και ντάνες από όμοια έγγραφα, τοποθετημένες η μία λοξά επάνω στην άλλη. Προς αρχειοθέτηση. Όλα αυτά τα έγγραφα, στα οποία κανείς ποτέ δεν θα ρίξει δεύτερη ματιά, κάποια στιγμή θα μπουν σε ντοσιέ, θα τοποθετηθούν σε κάποιον φοριαμό σ' ένα ανήλιαγο δωμάτιο και θα μαζεύουν σκόνη ώσπου να τα φάνε τα ποντίκια, η υγρασία ή κάποια πλημμύρα, ή να χαθούν στη μετακόμιση. Έντεκα χρόνια νταραβερίζομαι με τη συγκεκριμένη εφορία και πρέπει να τους έχω αφήσει καμιά δεκαριά φωτοαντίγραφα της αστυνομικής μου ταυτότητας. Τι τα θέλουν; Γιατί δεν είναι αρκετό να τη δει ο υπάλληλος στο γκισέ, να διαπιστώσει ότι ναι, εσύ είσαι, αλλά χρειάζεται κι ένα φωτοαντίγραφο για το αρχείο; Συλλογή τα κάνουν;

******

Κωμικοτραγικό στιγμιότυπο: Ο (εξυπηρετικός, να το πούμε κι αυτό) υπάλληλος ζητάει από τον παππού που προηγείται στην ουρά το ΑΦΜ της μακαρίτισσας της γυναίκας του, το πατάει στο κομπιούτερ και του λέει "κάτσε μισό λεπτό, να δούμε την εικόνα της". Ποια εικόνα της ρε αδερφέ, πεθαμένη είναι η γυναίκα. Κι αν η εικόνα της δεν είναι εντάξει δηλαδή τι να κάνουμε, να πάμε να τη βγάλουμε απ' τον τάφο για να τη διορθώσει; "Α, ευτυχώς, μια χαρά είναι η εικόνα της!", αποφαίνεται ο υπάλληλος, εντάξει, τι να λέμε τώρα, ο σουρρεαλισμός στο μεγαλείο του.

******

Θυμάστε τα φακελάκια για τα ψηφοδέλτια που σας έδινε η εφορευτική στις εκλογές; Έχω στο σπίτι καμιά δεκαπενταριά, παραφουσκωμένα με τις αποδείξεις του 2010, μέσα σ' ένα κουτί από παπούτσια. Ήδη οι μισές δεν διαβάζονται, κακοτυπωμένες καθώς είναι από ταμειακές μηχανές. Τις αποδείξεις αυτές, λέει, όσοι κάνουν χειρόγραφη δήλωση θα πρέπει να τις στείλουν στην εφορία, εμείς οι διαδικτυακοί θα πρέπει να τις κρατήσουμε στο σπίτι για ενδεχόμενο έλεγχο. Πρέπει να βρω κι άλλα κουτιά από παπούτσια, συν ένα ντουλάπι για να τα αποθηκεύω. Σοβαρά όμως, έστω ότι έρχεται ο ελεγκτής στο σπίτι, τι θα κάνει, θα στρωθεί στο σαλόνι, θα ανοίξει το κουτί και θα κάτσει να στραβωθεί για να αθροίσει μία-μία τις εκατοντάδες αποδείξεις απ' τον φούρναρη, τον ψιλικατζή, το σούπερ-μάρκετ; Ή θα το κάνουν αυτό σε κάθε εφορία, επί μερικές χιλιάδες δηλώσεις; Και μετά, φαντάζομαι ότι οι αποδείξεις θα πάνε κι αυτές προς αρχειοθέτηση, στο ίδιο ανήλιαγο δωμάτιο που λέγαμε προηγουμένως.

******

Λέξεις για την καρτέλα: 2011, ηλεκτρονική διακυβέρνηση, web 2.0, καταπολέμηση της γραφειοκρατίας.


.