Η Δημοκρατία στον καφενέ

Δημοσκόπηση σε όλη την επικράτεια για τα κλειστά επαγγέλματα ανέθεσε το υπουργείο Οικονομικών στη Metron Analysis, με στόχο να διαπιστωθεί η άποψη της κοινής γνώμης για την απελευθέρωσή τους.

Παραδέχομαι ότι δεν είναι δυνατόν ο φτωχός μου εγκέφαλος να αγγίξει τα απύθμενα βάθη όπου φτάνει η σκέψη ενός ογκόλιθου της πολιτικής όπως ο Γιώργος ο Παπακωνσταντίνου, μολαταύτα δεν μπορώ να μην εκφράσω την απορία: τι τη θέλει τη δημοσκόπηση;

Θα ερωτηθεί δηλαδή ο κόσμος αν συμφωνεί ή όχι με το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων; Κι αν έστω από την έρευνα προκύψει ότι ο κόσμος διαφωνεί, τι θα κάνει ο υπουργός, που δήλωσε από τις Βρυξέλλες ότι "προχωράμε στο άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων πέρα από το πολιτικό κόστος";

Είτε έχει ληφθεί η πολιτική απόφαση για την "απελευθέρωση" των επαγγελμάτων είτε όχι. Είτε υπάρχει ρητή δέσμευση της χώρας με βάση το μνημόνιο είτε όχι. Σε κάθε περίπτωση, δεν καταλαβαίνω τι νόημα έχει να γίνει δημοσκόπηση. Αν είναι να τεθούν ερωτήματα τύπου "θα θέλατε το φαρμακείο της γειτονιάς σας να είναι ανοιχτό και τα Σαββατοκύριακα", εντάξει, είναι προφανής η απάντηση. Γιατί τότε δεν έγινε δημοσκόπηση και για την αύξηση του ΦΠΑ, φερ' ειπείν, να δούμε τι σκέφτεται ο κόσμος; Ή γιατί δεν κάνουν κι άλλη μία, με ερωτήματα τύπου "θα θέλατε να επιβληθεί πλαφόν στις τιμές των καυσίμων";

Αν υπάρχει υπεύθυνη κυβέρνηση της χώρας, οφείλει να λάβει τις αποφάσεις που θεωρεί σκόπιμες, ή ωφέλιμες, ή αναγκαίες, ή έστω αναπόφευκτες, και να πορευτεί με αυτές αναλαμβάνοντας και την ευθύνη, και αντιμετωπίζοντας το όποιο πολιτικό κόστος. Αν πάλι η υπεύθυνη κυβέρνηση διαπιστώνει ότι χρειάζεται προσφυγή στη λαϊκή βούληση, υπάρχει θεσμικά κατοχυρωμένος δρόμος προς τα εκεί και τον υποδεικνύει το Σύνταγμα. Για δημοσκοπήσεις, μια φορά, το Σύνταγμα δεν λέει. Και τέτοιου είδους μεσοβέζικες λύσεις δεν είναι παρά κουτοπονηριές: την "άποψη της κοινής γνώμης" ή την παίρνεις υπ' όψη σου πάντα, ή καθόλου. Όχι πάντως έτσι επιλεκτικά, να την κάνεις ασπίδα εκεί που σε βολεύει.

Εκτός πια κι αν του περισσεύανε οχτώ χιλιάρικα του υπουργού και δεν ήξερε πού να τα δώσει.


.