22 Ιουνίου 2009

Η λαϊκή εντολή βρωμάει απ' το κεφάλι

Μυρίζουν θάλασσα οι εντολές μου!


Όταν προσπαθείς να πεις αυτό που θέλεις να πεις χωρίς να το πεις, συνήθως καταλήγεις να χρησιμοποιείς μπουρδουκλωμένες ασυναρτησίες αλά Ζουράρις ή κλισέ φράσεις του τύπου "όχι αγάπη μου, δεν είναι αυτό που νομίζεις"!

Εν προκειμένω, αυτό που θέλει να πει ο Γιωργάκης είναι ότι, αν παρ' ελπίδα η κυβέρνηση αντέξει μέχρι τον Μάρτιο του επόμενου χρόνου, τότε θα προκαλέσει εκλογές μπλοκάροντας τη διαδικασία εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας. Αυτό όμως είναι κάτι που δεν το λες ανοιχτά, γιατί κατά πάσα πιθανότητα ο Παπούλιας θα προταθεί και πάλι από τη ΝΔ για τη δεύτερη θητεία που επιτρέπει το Σύνταγμα, και τι να πει το ΠΑΣΟΚ; Ότι δεν θα τον ψηφίσει; Δικός του άνθρωπος είναι, τον ψήφισε την πρώτη φορά και δεν έχει δώσει και κανένα δικαίωμα κατά τη διάρκεια της θητείας του. Να πει ότι δεν θα τον ψηφίσει στην αρχή, αλλά μετά τις εκλογές, είτε μόνο του είτε μαζί με τη ΝΔ; Ε, πάλι σαχλαμάρα είναι, χειρότερη κιόλας, άσε που θα βγει μετά λαύρος ο Αντώναρος και θα ωρύεται ότι το ΠΑΣΟΚ παίζει με τους θεσμούς -και θά 'χει και τα δίκια του.

Οπότε ο Γιωργάκης άρχισε τις περικοκλάδες: θα τον στηρίξει μεν τον Παπούλια, αλλά θεωρεί πως "ο καλύτερος τρόπος για να τιμήσουμε το αξίωμα και το πρόσωπο είναι η εκλογή του Προέδρου να γίνει από ένα Κοινοβούλιο με νωπή λαϊκή εντολή". Το οποίον, ανάμεσα σε δέκα χιλιάδες πιθανές περικοκλάδες που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει, αποτελεί μάλλον την πιο άκυρη επιλογή, διότι βρε αδερφέ είναι τελείως ασυνάρτητο και, εν πάση περιπτώσει, αν κάτι περιποιεί πράγματι τιμή για το αξίωμα και το πρόσωπο αυτό είναι η διακομματική επανεκλογή ενός Προέδρου από διακόσιους εξήντα-τόσους βουλευτές, ανεξαρτήτως αν αυτοί είναι λιγουλάκι σιτεμένοι ή ολόφρεσκοι.

Από μια άλλη άποψη, ωστόσο, η επιλογή του Γιωργάκη είναι απολύτως πετυχημένη, διότι το κριτήριο της φρεσκάδας της λαϊκής εντολής το εισήγαγε πρώτος ο Καταλληλότερος πρόπερσι. Κι όταν ζητάς νωπή λαϊκή εντολή για να συντάξεις προϋπολογισμό, κάτι που το κάνεις κάθε χρόνο, δικαιούται κι ο άλλος να ζητήσει νωπή λαϊκή εντολή για να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας που στο κάτω κάτω εκλέγεται κάθε πέντε χρόνια, έτσι δεν είναι;

Όπως και νά 'χει, νομίζω ότι έχουν ωριμάσει πλέον οι συνθήκες για μια αναθεώρηση του Συντάγματος σε πιο σύγχρονες κατευθύνσεις. Αποδεικνύεται από τα πράγματα ότι οι απαρχαιωμένες διατάξεις που προβλέπουν συγκεκριμένη διάρκεια της λαϊκής εντολής στα τέσσερα χρόνια αποτελούν μία από τις αγκυλώσεις του χτες, που θά 'λεγε και ο Καταλληλότερος, που εμποδίζουν την πρόοδο της χώρας και την εύρυθμη λειτουργία της Δημοκρατίας μας. Πρέπει λοιπόν να αντικατασταθούν από την εξής απλή και κατανοητή διάταξη: "Η Λαϊκή Εντολή ανανεώνεται μόλις αρχίσει να μυρίζει".



(η φωτο είναι του svenwerk)


.

7 σχόλια:

  1. μερικές φορές όμως, η λαϊκη εντολή μυρίζει ήδη από πριν τις εκλογές..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ή η λαϊκή εντολή ανανεώνεται όταν μας ευνοούν οι δημοσκοπήσεις!

    (Ή όταν έχουμε κάνει αρκετά ρουσφέτια)

    (Ή όταν έχουμε κερδίσει την Γιουροβύζιον)

    (Ή όταν έχουμε αγοράσει Εημέρικαν Έαρ Φορς τζάκετ για να σβήσουμε τση φωτιαί).

    (¨Η όποτε μας καυλώσει βρε αδελφέ, αμάν τι αντιδημοκράται είσθε τέλος πάντων; )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πάντως κάτι πρέπει να γίνει θεσμικά με αυτό το ζήτημα των πρόωρων εκλογών. Από τη στιγμή που βγαίνει μια κυβέρνηση, οι δημοσιογράφοι αρχίζουν να συζητάνε πότε θα κάνει πρόωρες εκλγές. Και αυτό το ζήτημα των "λόγων εθνικής σημασίας" το έχουμε γελοιοποιήσει - ειδικά την τελευταία φορά ο Καραμανλής, που ζήτησε νωπή εντολή για να φτιάξει προϋπολογισμό, το παραξεφτίλισε. Σε κάποιες χώρες σοβαρότερες ημών (π.χ. Σουηδία νομίζω), οι εκλογές γίνονται στα 4 χρόνια βρέξει-χιονίσει, και δεν υπάρχουν προβλέψεις για "λόγους εθνικής σημασίας" κλπ. Νομίζω στην επόμενη αναθεώρηση θα έπρεπε να γίνει κάτι προς αυτή την κατεύθυνση.
    Ως τότε, ομολογώ ότι θα χαιρόμουν πολύ να έβλεπα ένα Πρόεδρο της Δημοκρατίας να αρνείται να διαλύσει τη Βουλή για τέτοιους, ολοφάνερα προσχηματικούς λόγους. Και ναι, ξέρω ότι οι περισσότεροι συνταγματολόγοι θα διαφωνούσαν μαζί μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν ξέρω για τους συνταγματολόγους Σπύρο, εγώ πάντως συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα έπρεπε να έχει το δικαίωμα να αρνηθεί τη διάλυση της Βουλής, όταν οι επικαλούμενοι λόγοι δεν είναι ακριβώς εθνικής σημασίας.
    Για να μην αναφέρω ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, άλλως ο ανώτατος άρχοντας της χώρας, έχει αναχθεί σε .. γλάστρα!
    Λέτε για αυτό ο Βενιζέλος να εξεδήλωσε την άποψη ότι η προεδρική δημοκρατία είναι πιο ρεαλιστική, αποτελεσματική κλπ κλπ;;; Ε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κι εγώ συμφωνώ με τον Σπύρο, μάλιστα το είχαμε ξανασυζητήσει. Βέβαια εδώ δεν μιλάμε για τις συνήθεις πρόωρες εκλογές, αλλά για την περίπτωση αδυναμίας εκλογής ΠτΔ. Και είναι επίσης ένα θέμα, αν καλώς ή κακώς η διαδικασία αυτή μπορεί να θέσει πρόωρο τέλος στη θητεία μιας κυβέρνησης.
    Πάντως αμφιβάλλω αν αυτά τα θέματα θα απασχολήσουν την επόμενη αναθεωρητική...

    @mecomitsos

    Σωστό κι αυτό.

    @polsemannen

    Το "όποτε μας καυλώσει" είναι βέβαια η κρατούσα ερμηνεία της διάταξης, αλλά είναι κάπως, χμ, μπρουτάλ σαν διατύπωση για να περιληφθεί στο κείμενο του Συντάγματος. Από την άλλη, ίσως είναι καιρός να σταματήσουμε τα μισόλογα και να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Χασοδίκη και Πόλσεμάνεν, είστε απίθανοι!

    Ναι, ρε φίλε, όποτε μας καυλώσει! Κουμάντο στο κρεβάτι μας δλδ?

    :ΡΡΡΡΡ

    [συμφωνώ με το πνεύμα του ποστ, έχω μάθει να φοβάμαι τις αναθεωρήσεις, γιατί κάθε φορά που συμβαίνουν το αποτέλεσμα είναι χειρότερο από το προηγούμενο. Από την άλλη, σε σοαβρές χώρες που λέει κι ο Σπύρος, δεν αναθεωρούν το σύνταγμα για ψύλλου πήδημα ή λόγω προεκλογικής κ@@@λας!].

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τσ τσ τς, αγαπητή Κροτ, δεν περίμενα από εσάς τέτοιαν αθυροστομίαν. Οποία έκπληξις!

    :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ενστάσεις και ισχυρισμοί
κατατίθενται μόνον εγγράφως
(Χασοδίκειος Πολιτική Δικονομία, άρθρον 228)