Τα δεκανίκια

Να ξεκινήσουμε από τα εύκολα:

Ναι, ήταν φάουλ ο Αλαβάνος όταν έκανε τον παραλληλισμό του άτυχου Αλέξανδρου με τον Πέτρουλα, τον Κουμή, τον Καλτεζά, "που τους στέρησαν τη ζωή μόνο και μόνο επειδή αγαπούσαν την ελευθερία". Απ' όσο είμαστε σε θέση να ξέρουμε, ο Αλέξανδρος δεν πήγε στα Εξάρχεια το Σαββατόβραδο για να διαδηλώσει, και σίγουρα δεν πήγε για να γίνει λαϊκός ήρωας ή να δώσει το όνομά του σε καμιά πλατεία.

Ναι, ήταν προβληματική η χθεσινή συγκέντρωση στα Προπύλαια, στην οποία κάλεσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν υπήρχε περιφρούρηση, δεν υπήρχε οργάνωση, και δεν ξέρω αν κατάλαβε κανείς γιατί η πορεία ξεκίνησε προς την Ομόνοια και όχι προς το Σύνταγμα, όπως ήταν προγραμματισμένο.

Και, κατά την ταπεινή μου γνώμη, ήταν λάθος η ίδια η διοργάνωση συλλαλητηρίου χτες, την ώρα που έγινε και στο σημείο που έγινε. Θα εξηγήσω παρακάτω γιατί.

Αλλά:

Τα λάθη αυτά δεν νομιμοποιούν κανέναν να ισχυρίζεται ή να υπονοεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ χαϊδεύει τα αυτιά των κουκουλοφόρων. Όπως έκανε ευθέως η Παπαρήγα, όπως έκανε ευθέως ο Καρατζαφέρης, όπως δεν τόλμησαν να κάνουν ευθέως οι κυβερνητικοί, γιατί είναι κότες και προτιμούν να κρύβονται πίσω από μισόλογα και από τα δεξιά και αριστερά δεκανίκια τους, όπως ο Προκόπης, όπως ο Αντώναρος, όπως ο ίδιος ο Καταλληλότερος.

Στις επίμαχες δηλώσεις του ο Αλαβάνος αναφέρει: "Καλούμε τη μαθητική, τη φοιτητική, την εργαζόμενη νεολαία, όλους τους πολίτες να δώσουν την απάντησή τους αγωνιστικά, μαζικά, ειρηνικά". Και σήμερα καταδίκασε τους κουκουλοφόρους και δήλωσε την κατηγορηματική αντίθεση του κόμματος στην τυφλή βία.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ζητείται από τον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο να υπογράψει ένα ιδιότυπο πιστοποιητικό κοινωνικών και πολιτικών φρονημάτων για να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας, ότι δηλαδή δεν αποτελεί εχθρό της Δημοκρατίας ή δεν υποθάλπει άλλους εχθρούς. Κάποτε αυτή τη βρωμοδουλειά την έκανε ο γραφικός Πολύδωρας. Σήμερα την έχουν αναλάβει άλλοι, πιο σοβαροφανείς. Άκουγα προ ολίγου τον σοβαρό κύριο Πρετεντέρη, που τόσο συγχύζεται με τις βιαιοπραγίες, να εξηγεί ότι ναι, πράγματι, την καταδίκασε την βία ο κ. Αλαβάνος, αλλά να, δεν φαινόταν ότι το κάνει με την καρδιά του. Και παράλληλα έχει το θράσος να ζητάει και τη διάλυση των ΜΑΤ.

Μια που τό 'φερε η κουβέντα, ας μου εξηγήσει και μένα κάποιος γιατί σκανδαλίζεται ο κ. Πρετεντέρης με την πρόταση για τη διάλυση των ΜΑΤ; Πού χρησιμεύουν τα ΜΑΤ, δηλαδή, εκτός από το να ξυλοφορτώνουν συνταξιούχους και φοιτητές; Γιατί, απ' ό,τι βλέπουμε εδώ και τέσσερις μέρες, άλλη δουλειά, πιο απαιτητική, δεν μπορούν να κάνουν.

Αλλά ας το αφήσουμε αυτό. Ας ασχοληθούμε με τον ΣΥΡΙΖΑ: λαϊκίζει ο ΣΥΡΙΖΑ; Ναι, το έχω γράψει εδώ και πολύ καιρό. Και υπ' αυτήν την έννοια χρησιμοποιεί μια επιπόλαιη και μάλλον άστοχη πολλές φορές ρητορεία, για να γίνεται αρεστός, όχι βέβαια στους κουκουλοφόρους, αλλά σε ένα συγκεκριμένο κομμάτι της νεολαίας που βλέπει τους τελευταίους με συμπάθεια ή έστω με κάποια ανοχή. Για λόγους που δεν είναι της παρούσης, αλλά που κάποια στιγμή θα πρέπει σαν κοινωνία να εξετάσουμε, γιατί βρίσκονται στη ρίζα του προβλήματος. Είναι μια πολιτική επιλογή: ανεπαρκής, κατά τη γνώμη μου, και ως εκ τούτου λανθασμένη -αλλά δεν φτάνει για να χαρακτηριστεί εχθρός της δημοκρατίας, ή για να του χρεωθούν τα έκτροπα που βλέπουμε τέσσερις μέρες τώρα. Και οι κατηγορίες αυτές είναι πολύ σοβαρές: όποιος προβάλλει τέτοιους ισχυρισμούς οφείλει να τους αποδεικνύει παραχρήμα, αλλιώτικα είναι κοινός συκοφάντης. Ναι, συντρόφισσα Αλέκα, για σένα το λέω.

Και με την ευκαιρία: άκουσα σήμερα ότι σε οφ δη ρέκορντ συζητήσεις χρεώθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ τα χτεσινά έκτροπα, γιατί λέει οι κουκουλοφόροι "ξεπήδησαν από το μπλοκ του". Λοιπόν, επειδή ήμουν εκεί και ξέρω πολύ καλά τι είδα, πρόκειται για αισχρό ψέμα. Οι κουκουλοφόροι συγκεντρώθηκαν στο πλάι, Πανεπιστημίου και Ιπποκράτους γωνία, και μόλις η πορεία ξεκίνησε προς την Ομόνοια καταλαμβάνοντας το οδόστρωμα της Πανεπιστημίου, οι μπάχαλοι έπιασαν το δεξί πεζοδρόμιο και κινήθηκαν παράλληλα με την πορεία, σπάζοντας βιτρίνες. Με δύο λόγια, μας χρησιμοποίησαν σαν ανθρώπινη ασπίδα. Λάθος οργάνωσης; Ναι, έτσι λέω -αλλά από την άλλη, όποιος νομίζει ότι μπορεί να το εμποδίσει την επόμενη φορά, ας έρθει εκεί και ας τα βάλει με τους μπάχαλους.

Μα καλά, θα πει κανείς, το ΚΚΕ πώς τα κατάφερε; Μπράβο του που τα κατάφερε, αλλά το ΚΚΕ χτες δεν έκανε ακριβώς πορεία -όπως το έθεσε η αδερφή μου, έκανε μάλλον sightseeing: Απο Αιόλου στην πλατεία Κοτζιά, από εκεί στο Δημαρχείο, κι από εκεί στα στενά της Πλάκας, όπου διαλυθήκανε ησύχως. Δεν λέω, συμπαγείς οι αλυσίδες περιφρούρησης, αλλά δεν δοκιμάστηκαν και πολύ σκληρά, εδώ που τα λέμε. Κι αν είναι να κάνουμε πορείες στην Παιανία, που λέει ο λόγος, δεν χρειάζονται καν οι αλυσίδες σύντροφοι.

Το μέγα λάθος εχτές (επανέρχομαι σε αυτό που έγραψα στην αρχή) είναι ότι έγιναν τα συλλαλητήρια έτσι όπως έγιναν: νύχτα, με προχειρότητα, και με το μέγα στρατηγικό σφάλμα να συγκεντρωθούν ταυτόχρονα σε Ομόνοια και Προπύλαια, αφήνοντας κενό το ενδιάμεσο τμήμα της Πανεπιστημίου, όπου δεν μπορούσε να μπει η αστυνομία ακόμα κι αν ήθελε (που δεν ήθελε, απ' ό,τι φάνηκε) χωρίς να έχουμε νεκρούς. Εκεί χώθηκαν οι μπάχαλοι και έκαναν πάρτυ. Αλλά αυτό το λάθος, για να λέμε όλη την αλήθεια, θα πρέπει να το χρεωθούν ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ από μισό.

Εν κατακλείδι: με τα γεγονότα που ζούμε τις τελευταίες μέρες, ίσως είναι το τελευταίο που θα πρέπει να μας απασχολεί: όμως λυπάμαι γιατί το ΚΚΕ γίνεται ευχαρίστως το δεκανίκι της κυβέρνησης, κάνοντας οικειοθελώς τη βρώμικη δουλειά που δεν τολμούν να κάνουν οι Αντώναροι και τα παπαγαλάκια τους. Είναι ντροπή -τίποτα λιγότερο.

Ας ελπίσουμε αύριο η συντρόφισσα Αλέκα να μην έχει καμιά άλλη έμπνευση, και χρεώσει στον ΣΥΡΙΖΑ το πλιάτσικο που έκαναν (και) αλλοδαποί μετανάστες, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ κάθε τρεις και λίγο φωνάζει για δαύτους (τους χαϊδεύει τ' αυτιά, σαναλέμε). Ας το χρεώσει σε μένα καλύτερα -κι εγώ φωνάζω πότε πότε, το ομολογώ, μα το μούσι του Λένιν.


.