Σταυρώστε με-σταυρώστε με

Χτες πέρασα την ημέρα μου με πεζοπορία στην Πάρνηθα, συμμετέχοντας σε μάθημα για το πώς "κόβουμε" βήματα στο χιόνι και το πώς κατεβαίνουμε χιονισμένες πλαγιές. Κάναμε για ξεμούδιασμα και μια ανάβαση μέχρι την κορυφή της Κυράς, και μετά περίπατο στο χιόνι ως το καζίνο, όπου πήραμε το τελεφερίκ και γυρίσαμε πίσω.

Σήμερα πέρασα την ημέρα μου ως το μεσημέρι στην Ευελπίδων, όπου περίμενα με τις ώρες στο ακροατήριο του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου μέχρι να δικαστεί η υπόθεση του πελάτη μου, και μετά έφυγα κακήν-κακώς να πάω στα γραφεία του Δικηγορικού Συλλόγου για να ψηφίσω.

Εκεί έζησα σε όλο του το μεγαλείο το γνώριμο πλέον τσίρκο των υποψηφίων συμβούλων, που στήνονται αράδα από την "Έλλη" (το σινεμά) μέχρι την Ιπποκράτους και μοιράζουν φυλλάδια, καρτούλες και χαμόγελα. Οι κυρίες με μαλλί φρέσκο από το κομμωτήριο, οι κύριοι με τα καλά τους κοστούμια και τις πιο σινιέ γραβάτες τους. Δημιουργείται έτσι μια στρούγκα, στο πιο γκλάμορους βέβαια, που σε οδηγεί με αργά βήματα μέχρι την είσοδο του Συλλόγου, και κατόπιν συνεχίζεται στις σκάλες. Μόνο μέσα στο παραβάν σταματάνε να σου δίνουν φυλλάδια.

Ένεκα του τσίρκου αυτού, η Ακαδημίας μποτιλιάρει ανελέητα και οι άτυχοι διερχόμενοι έχουν την ευκαιρία να βλαστημήσουν τους δικηγόρους και όλο τους το σόι, καθώς χαζεύουν τις αφίσες. Το ίδιο θα έκανες κι εσύ, Μοναδικέ μου Αναγνώστη, αν δεν είχα ξεχάσει σπίτι τη φωτογραφική μου μηχανή -είχα σκοπό να αποθανατίσω αυτήν την υπέροχη εικόνα και να τη διασώσω για τις επερχόμενες γενιές.

Ατάκα της ημέρας: "Συνάδελφε, ένα Στυλό για μία Ανατροπή;". Την εκστόμισε κάποιος νέος, κατά τεκμήριο συνάδελφος και υποψήφιος, στη σκάλα μεταξύ πρώτου και δευτέρου ορόφου, προτείνοντάς μου στο ύψος των ματιών ένα στυλό με τη φίρμα του συνδυασμού του. Μου ήρθε να τον πάρω και του βγάλω το μάτι, αλλά συγκρατήθηκα (τα κεφαλαία βέβαια δεν ξεχωρίζουν στον προφορικό λόγο, αλλά ήταν προφανή).

Για να δέσει το γλυκό, επιστρέφοντας στο γραφείο διαβάζω ότι σε δημοσκόπηση που δημοσιεύεται σήμερα στο "Έθνος", οκτώ στους δέκα συμπολίτες μας ψηφίζουν "βέτο" για το Σκοπιανό, ενώ σχεδόν επτά στους δέκα δεν αποδέχονται καν μια σύνθετη ονομασία που θα περιλαμβάνει και τον όρο "Μακεδονία". Αν αυτό δεν λέγεται μαζική ψύχωση και μαζική εθελοτυφλία, δεν ξέρω πώς λέγεται.

Σκέφτομαι σοβαρά, Μοναδικέ μου Αναγνώστη, αύριο να ξανανέβω στην Πάρνηθα. Να πάρω μαζί μου ένα αντίσκηνο, να το στήσω κάπου μέσα στο δάσος που απέμεινε, και να μην ξανακατέβω ποτέ. Να ζήσω στο βουνό, παρέα με τα ελάφια. Δεν υπάρχει περίπτωση τα ελάφια να είναι πιο παράλογα από εμάς τους ανθρώπους, ή μήπως υπάρχει;

Σε χαιρετώ

Χασοδίκης


Υ.Γ.: Για το πρώτο θέμα, αυτό των δικηγορικών εκλογών, περιμένω σχόλια από τους συναδέλφους-επισκέπτες του ιστολογίου πάνω στην εξής πρόταση: να φτιάξουμε ένα κείμενο-διαμαρτυρία γι' αυτό το χάλι, να μαζέψουμε όσο γίνεται περισσότερες υπογραφές και να το υποβάλλουμε στο επόμενο Δ.Σ. και σε όλες ανεξαιρέτως τις παρατάξεις. Εκτός αν μας αρέσει το νταβαντούρι, οπότε πάω πάσο.

(φωτο: Αλεπούδα)

.