25 Ιανουαρίου 2008

Αριστερός λαϊκισμός: Ζαχάρω beach

Τον περασμένο Σεπτέμβριο, μόλις τρεις ημέρες πριν από τις εκλογές, η "Ελευθεροτυπία" δημοσίευσε με πηχιαίους τίτλους την είδηση "Υπέγραψαν το ξεπούλημα της Ζαχάρως - Παραλιακά φιλέτα γης του πυρόπληκτου Νομού Ηλείας ξεπουλάει η κυβέρνηση, τέσσερις ημέρες πριν από τις εκλογές".

Η αναφορά της εφημερίδας ήταν για δυόμισυ χιλιάδες στρέμματα στην παραλιακή ζώνη του νομού Ηλείας που παραχωρήθηκαν στο Δήμο Ζαχάρως από την Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου (ΚΕΔ). Την επόμενη ημέρα, ο τέως πρόεδρος του Συνασπισμού δήλωσε μεταξύ άλλων: "Το γνωστό μακάβριο έργο: πάνω από τα αποκαΐδια και τα συντρίμμια, γύρω από τα μνήματα των νεκρών και τα καψαλισμένα μνημεία Ιστορίας και πολιτισμού, στήνεται η γνωστή αγοραπωλησία της καταστροφής".

Η είδηση έκανε το γύρο του διαδικτύου από μπλογκ σε μπλογκ και από e-mail σε e-mail, ξεσηκώνοντας αγανάκτηση και "θύελλα αντιδράσεων" (για να χρησιμοποιήσω μια αγαπημένη έκφραση των Δαιμονίων Ρεπόρτερ).

Η πρώτη παρατήρηση, Μοναδικέ μου Αναγνώστη, είναι ότι πρόκειται για εσκεμμένη παραπληροφόρηση: όποιος έκατσε να διαβάσει προσεκτικά το ρεπορτάζ, αντιλήφθηκε ότι δεν πρόκειται για "ξεπούλημα", αλλά για παραχώρηση της εκμετάλλευσης. Η διαφορά είναι τεράστια: ο Δήμος δεν "απέκτησε" τα ακίνητα, αλλά μόνον το δικαίωμα να τα διαχειρίζεται και εκμεταλλεύεται για μια περίοδο 70 ετών.

Αυτό σημαίνει ότι η κυριότητα των ακινήτων παραμένει στο Δημόσιο, δηλαδή -με απλά λόγια- ότι ο Δήμος δεν μπορεί να πουλήσει αυτήν την έκταση ή τμήματά της σε ιδιώτες.

Γιατί τότε η φασαρία; Μα γιατί είναι πολύ εύκολο να βαφτίσεις "ξεπούλημα" τη συγκεκριμένη παραχώρηση, ειδικά μάλιστα λίγες μέρες μετά από τις καταστροφικές πυρκαγιές της Πελοποννήσου και ενώ τα διάφορα σενάρια περί συμμετρικών και ασύμμετρων απειλών κυριαρχούν στην επικαιρότητα. Επίσης γιατί, έτσι όπως έχει καταντήσει η πολιτική στη χώρα μας, αντιπολίτευση ασκούν οι εφημερίδες μάλλον παρά τα κόμματα: και η "Ελευθεροτυπία", βλέποντας ότι παρά το Ολοκαύτωμα η Νέα Διακυβέρνηση ξανακερδίζει τις εκλογές, δοκίμασε ένα απελπισμένο χτύπημα της τελευταίας στιγμής, μήπως ανατραπεί το αποτέλεσμα.

Και ο Συνασπισμός; Έτρεξε να στοιχηθεί από πίσω...

Αν απομονώσουμε τον πυρήνα της είδησης από το επικοινωνιακό background, αυτό που μένει είναι η παραχώρηση της εκμετάλλευσης μιας δημόσιας έκτασης από μια κεντρική υπηρεσία σε έναν οργανισμό τοπικής αυτοδιοίκησης -ή κάνω λάθος;

Και το αφελές ερώτημά μου, Μοναδικέ μου Αναγνώστη, είναι το εξής: αυτό δεν είναι πάγιο αίτημα της αριστεράς, δηλαδή η αποκέντρωση και η ενίσχυση των αρμοδιοτήτων της τοπικής αυτοδιοίκησης;

Και ένα δεύτερο ερώτημα: από πού προκύπτει ότι, αν η εκμετάλλευση της έκτασης παρέμενε στην κεντρική διοίκηση, ο κίνδυνος του ξεπουλήματος θα είχε αποσοβηθεί; Μας έχουν δώσει τόσο σοβαρά δείγματα γραφής οι κεντρικές υπηρεσίες, για το πόσο επίμονα προστατεύουν το δημόσιο (ή κοινόχρηστο, ή δασικό, ή...) χαρακτήρα των όποιων εκτάσεων;

Μήπως ζω σε άλλη χώρα και δεν το έχω καταλάβει;

Όχι τίποτα άλλο, αλλά η άστοχη αυτή αντίδραση έδωσε τη δυνατότητα στον Σουφλιά να το παίξει τσάμπα μάγκας, επειδή την επόμενη εβδομάδα βγήκε και είπε το αυτονόητο: ότι δηλαδή η παραχώρηση δεν αναιρεί τον προστατευόμενο χαρακτήρα της περιοχής, και κάθε σχεδιαζόμενη επένδυση θα πρέπει να συμμορφώνεται με τις κείμενες διατάξεις, τους περιορισμούς δόμησης κλπ.

Κι εκεί είναι που διαολίζομαι, Μοναδικέ μου Αναγνώστη. Γιατί αυτού του είδους την αντιπολίτευση δεν την καταλαβαίνω: Ναι, να ελέγχεις την εξουσία, ναι, να καταγγέλλεις όπου χρειάζεται. Αλλά με στόχευση, να πάρει η ευχή: τι νόημα έχει να φωνάζεις για μια απλή διοικητική πράξη, η οποία κατ' αρχήν είναι απολύτως λογική; Πιάσε τα τοπικά στελέχη σου, ενημέρωσέ τα, πιάσε την προσκείμενη σε σένα παράταξη του δημοτικού συμβουλίου και πες τους να έχουν το νου τους, να είναι κέρβεροι, αν μυριστούν ότι κάτι πονηρό πάει να γίνει, να σημάνουν συναγερμό. Όλα τα άλλα είναι για κατανάλωση.

Με αυτόν τον τρόπο, η αριστερή αντιπολίτευση στη χώρα μας έχει καταντήσει σαν τον ψεύτη βοσκό: φωνάζοντας συνεχώς για τον λύκο που έρχεται, και που κανείς άλλος δεν τον βλέπει, όταν χρειαστεί να πείσει ότι ο λύκος πράγματι έρχεται -και πεινασμένος μάλιστα-, δεν θα την πιστεύει κανείς.

Αλλά αυτά θα τα πούμε από βδομάδα...

Σε χαιρετώ

Χασοδίκης

6 σχόλια:

  1. Απαντώντας σ' αυτό το θέμα και για την συζήτηση που είχαμε κάνει στο προηγούμενο έχω να παρατηρήσω τα εξής:

    Αντί να κατακρίνεις οποιαδήποτε πολιτική παράταξη για την μη άρθρωση πολιτικού λόγου, φρόντισε να ασκήσεις εσύ ο ίδιος πολιτικό λόγο ώστε να δώσεις το παράδειγμα. Μιλάμε όλοι μας περί αυτού αλλά νομίζω ή ότι έχουμε ξεχάσει τον τρόπο με τον οποίο γίνεται είτε ότι δεν μάθαμε ποτέ.

    Πάνω σ' αυτήν την βάση δεν έχεις το δικαίωμα να απεύχεσε την κατάθεση συγκεκριμένων προτάσεων για οποιοδήποτε θέμα, σε οποιαδήποτε θέση και από τον οποιοδήποτε. Διότι τι άλλο εκτός από αυτό είναι ο πολιτικός ή καλύτερα πολιτειακός λόγος?

    Σε ένα μέρος του άρθρου σου συμφωνώ απόλυτα: είμαστε έτοιμοι να πυροβολήσουμε τον οποιονδήποτε αρκεί κάποιος φιλικά προσκείμενος σ' εμάς να τον κατηγορήσει. Οι περισσότεροι αντιδρούμε χωρίς καμμιά κριτική διάθεση, και όπως παρατηρώ στα περισσότερα μπλογκ οι περισσότεροι είναι έτοιμοι να αναπαραγάγουν μια είδηση της αρεσκείας τους χωρίς καν να την διασταυρώσουν, χωρίς να σκεφτούν αν είναι λογική.

    Η επίδραση των ΜΜΕ πάνω σ' όλους είναι απολύτως εμφανής στα μπλογκ πρώτα απ' όλα. Όπως έχουμε συζητήσει και παλιότερα στα περισσότερα συζητιούνται οι πρώτες σελίδες των εφημερίδων ή τα τηλεοπτικά παράθυρα.

    Ο αναγνώστης σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπητέ ανώνυμε

    Μη συγχέουμε τους ρόλους. Εγώ δεν έχω καμία υποχρέωση από αυτόν εδώ τον χώρο να διατυπώσω πολιτικό λόγο: αν έχω κέφι θα το κάνω, αν δεν έχω μπορεί να γράφω ανέκδοτα ή τραγουδάκια. Εν πάση περιπτώσει, αυτή η σειρά των δημοσιεύσεων έχει ένα σκεπτικό: να καταδειχθεί, με δύο χαρακτηριστικά -κατά τη γνώμη μου- παραδείγματα η ένδεια του πολιτικού λόγου ενός συγκεκριμένου χώρου: στο επόμενο ποστ της σειράς θα κάνω κάτι περισσότερο από κριτική -κάνε λίγη υπομονή...

    Από την άλλη, τα κόμματα έχουν συγκεκριμένο ρόλο στην κοινωνία, ο οποίος περιλαμβάνει την υποχρέωσή τους να διατυπώνουν πολιτικό λόγο. Γ' αυτό κρίνονται πρωτίστως από τους πολίτες, και νομίζω ότι έχω το δικαίωμα, σαν πολίτης κι εγώ, να κρίνω...

    Το συμπέρασμα ότι "απεύχομαι την κατάθεση συγκεκριμένων προτάσεων", ομολογώ ότι δεν κατάλαβα από πού το έβγαλες: όχι μονο δεν απεύχομαι, αντίθετα απαιτώ μια τέτοια κατάθεση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είναι πολύ ενδιαφέρουσα αυτή η σειρά που έχεις αρχίσει. Μια γενική παρατήρηση: έχω την εντύπωση ότι αυτός ο λαϊκισμός που εντοπίζεις και επικρίνεις στην Αριστερά (ενδεχομένως επειδή εκεί αισθάνεσαι κοντύτερα και σε ενοχλεί περισσότερο) είναι ένα γενικό σύμπτωμα της πολιτικής μας παιδείας, και μάλιστα παρουσιάζεται περισσότερο στα κόμματα εξουσίας (απλώς εκεί ο στόχος είναι πάντα το αντίπαλο κόμμα εξουσίας): Όποιο πολιτικό (ή και μη πολιτικό) επιχείρημα μπορεί να προσπορίσει όφελος στην "παράταξη", αυτή το υιοθετεί και το διατυμπανίζει, άσχετα αν αντέχει σε βαθύτερη ανάλυση. Η βασική παραδοχή που υποκρύπτεται κάτω από αυτή την τακτική είναι ότι ο κοσμάκης "δεν πολυκαταλαβαίνει" ή τέλος πάντων δε μπορεί εξ αντικειμένου να το ψάξει εις βάθος, και επομένως είναι προτιμότερο ένα απλουστευτικό ή και ψευδές επιχείρημα που πολώνει τον "λαό της παράταξης" και πλήττει την αντίπαλη, παρά μια πληρέστερη ανάλυση του (συνήθως πολύπλοκου) πραγματικού προβλήματος. Γνωστά αυτά, θα μου πεις. Αλλά αυτά που εννοώ είναι ότι το σύμπτωμα αυτό, βασικό στοιχείο της μανιχαϊστικής διαμάχης των κομμάτων εξουσίας, το έχει "κολλήσει" και η Αριστερά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σπύρο

    Έτσι ακριβώς. Και ως προς τα κίνητρά μου, έχεις πέσει εντελώς μέσα...
    Επιπλέον, για τον λαϊκισμό των κομμάτων εξουσίας έχω ξαναγράψει (βλ. στις "Πολύκροτες υποθέσεις", Λαϊκισμός κατά πολιτικής).
    Στο τελευταίο ποστ της σειράς, αύριο μάλλον, θα ξεκαθαρίσουν όλα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Έχω την εντύπωση πως παραχώρηση έτσι γενικώς και αορίστως δεν υφίσταται
    παραχώρηση μπορεί να γίνει για συγκεκριμένη χρήση.
    Ο δήμαρχος της Ζαχάρως πάντα ήθελε να αξιοποιήσει τουριστικά αυτη την έκταση. Μετά τον σάλο που έγινε μαζεύτηκε κάπως και μιλούσε για ήπιας μορφής τουρισμό με ξυλινες κατασκευές κλπ.
    Κρίνω πως είσαι άδικος σε αυτό το θέμα και με την ελευθεροτυπία και με τους πολίτες που αντιδράσαν.
    Η περιοχή είναι προστατευόμενη(ενταγμένη στο δίκτυο NATURA) αλλά η Ελλάδα είναι τέτοια κωλοχώρα που αν δεν αγρυπνούν οι πολίτες, αυτου του είδους την προστασία και τους νόμους μπορεί ο κάθε κομματόσκυλος να τους ξεπεράσει στο πιτσ φυτίλι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμε

    Η παραχώρηση μπορεί να γίνει και "γενικώς και αορίστως", μάλιστα έτσι έχει γίνει στην προκειμένη περίπτωση.
    Ο Δήμαρχος Ζαχάρως μπορεί πράγματι να έχει δόλιους σκοπούς, δεν αντιλέγω, αλλά γι' αυτό υπάρχουν και τα δημοτικά συμβούλια και οι τοπικές κοινωνίες. Για να ελέγχουν τις αρχές, να καταγγέλλουν, να προσφεύγουν στα δικαστήρια: τότε όμως, όταν θα υπάρχει συγκεκριμένη απειλή, όχι εκ των προτέρων.
    Για τους πολίτες που αντιδράσανε δεν έγραψα τίποτα. Έγραψα για την Ελευθεροτυπία και τον Συνασπισμό. Μπορεί να θεωρείς ότι τους αδικώ και είναι δικαίωμά σου, αλλά όταν η παραχώρηση αυτή βαφτίζεται "ξεπούλημα" και "αγοραπωλησία" (χωρίς να είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο), εγώ το θεωρώ παραπληροφόρηση και θα το πω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ενστάσεις και ισχυρισμοί
κατατίθενται μόνον εγγράφως
(Χασοδίκειος Πολιτική Δικονομία, άρθρον 228)