01 Νοεμβρίου 2007

Αλιεύματα

"Tο ξέρουμε, τα πολλά λεφτά, τα εύκολα λεφτά, εκεί είναι, στο θέαμα, στις δημόσιες σχέσεις, στα event, στη σόου-μπίζνες. Aλλά, συγγνώμη, άμα δεν έχεις μετρό και μονάδα επεξεργασίας σκουπιδιών, δεν κάνεις τελετές. Eκτός αν κάνω λάθος. Aν πραγματικά η πατρίδα μας κινδυνεύει από τις συνωμοσίες. Tότε καλά κάνουμε και αγοράζουμε όπλα, καλά κάνουμε και σφυρηλατούμε το νεανικό φρόνημα με μια επέτειο μάχης την ημέρα. Έρχεται πόλεμος και ας αφήσουμε τις μαλακίες για μητροπολιτικά πάρκα, ποδηλατοδρόμους, ανακύκλωση σκουπιδιών και περιβάλλον. Nα καούν όλα, να βρουν καμένη γη οι Tούρκοι. Eπιλογή λέγεται. Aν όμως δεν είναι έτσι, αν μας κάνουν χοντρή πλάκα με τους Eλοχίμ και τους Nεφελίμ, για να οικοδομούν πολιτικές καριέρες, να υφαρπάζουν το δημόσιο χρήμα και να αφήνουν στην κοινωνία τα «ακραία καιρικά φαινόμενα», να σταματήσουμε το αστείο περί ιδεολογίας, πατριωτισμού, εθνικής συνείδησης και ηρωικής ψυχής. Όποιος θέλει λαμπρές τελετές για τον Bουκεφάλα, από την τσέπη του. Όχι με τα λεφτά του κράτους, με το μόχθο της κοινωνίας. Όμως να αποφασίσουμε. Nα κάνουμε την πολιτική επιλογή. Πού θέλουμε να πηγαίνει το δημόσιο χρήμα;"

(Φώτης Γεωργελές, στη σημερινή "Athens Voice" -ολόκληρο το κείμενο εδώ)




"Παρεμπιπτόντως, μόνο, λέγονται και κάποια καλά για την περίοδο 1996-2004, όπως είναι η είσοδος της χώρας στην Oικονομική και Nομισματική Ένωση, η ένταξη της Kύπρου στην E.E., η προετοιμασία της χώρας για τους Oλυμπιακούς Aγώνες, τα «Kέντρα Eξυπηρέτησης Πολιτών» κ.ά. Oυδείς βέβαια από τους επικριτές αναλογίζεται αν τέτοιου μεγέθους στόχοι επιτυγχάνονται μέσα στο γενικό μπάχαλο που υποτίθεται ότι επέφερε ο εκσυγχρονισμός. Για να το κάνουμε πιο λιανά: οι μεγάλοι στόχοι είναι άθροισμα μικρότερων στόχων, ευρύτερων παρεμβάσεων σε κάθε τομέα της διοίκησης και της κοινωνίας. Oι Oλυμπιακοί δεν έγιναν εν μία νυκτί «οι καλύτεροι αγώνες που είδε ο κόσμος». Xρειάστηκαν πολλές δευτερεύουσες δράσεις, ρήξεις και τομές, αόρατες στο δημόσιο διάλογο, επειδή αυτός, ως γνωστόν, ασχολείται με τις πικάντικες λεπτομέρειες της πολιτικής."

(Πάσχος Μανδραβέλης, στην ίδια εφημερίδα -ολόκληρο το κείμενο εδώ και εδώ).




"Εκείνο που αποδείχθηκε, πέραν πάσης αμφιβολίας, είναι ότι η Αθήνα δεν χρειαζόταν απολύτως καμία από τις αθλητικές εγκαταστάσεις που ανεγέρθηκαν για τις ανάγκες των Ολυμπιακών Αγώνων. Γι' αυτό και όσες από αυτές δεν ρημάζουν εγκαταλελειμμένες κατ' ανάγκη παραχωρήθηκαν ή παραχωρούνται στην ιδιωτική πρωτοβουλία για άλλες χρήσεις! Τόσο μεγάλη ήταν η επιτυχία του σχετικού Ολυμπιακού προγράμματος (πέραν του ότι το οικονομικό κόστος του τριπλασιάστηκε ή και τετραπλασιάστηκε σε σχέση με τις αρχικές προβλέψεις)! Οι μεγάλοι αθλητικοί αγώνες δυστυχώς δεν είναι ομόλογα, που οι προηγούμενες αποδόσεις δεν προδικάζουν τις μελλοντικές. Ο,τι έγινε με το 2004 θα ξαναγίνει και με τους Μεσογειακούς. Διότι αυτό προκύπτει από την αθεράπευτη ελληνική πραγματικότητα. Και διότι αυτός είναι ο στόχος των επιτήδειων που εργάζονται –κυρίως– πίσω από τη βιτρίνα των Αγώνων. Λένε ότι το κέρδος για τον Βόλο, τη Λάρισα και γενικότερα τη Θεσσαλία θα είναι μεγάλο. Μακάρι, αλλά το παράδειγμα της Αθήνας δεν επιτρέπει αισιοδοξία. Οχι διότι τα κέρδη δεν θα είναι μεγάλα, αλλά επειδή τώρα πια ξέρουμε για ποιους: για τα συνήθη λαμόγια, που περιμένουν τέτοιες διοργανώσεις για να κάνουν τα θαύματά τους!"

(Φίλιππος Συρίγος στη εφημερίδα "SportDay", σε κείμενο με τίτλο "Οι Μεσογειακοί του 2013, το νέο τάμα του έθνους!" -ολόκληρο εδώ).


Και, όπως συνηθίζουν να λένε οι δικηγόροι στις αμερικάνικες ταινίες, I rest my case.

10 σχόλια:

  1. Συγγνώμη, το δεύτερο και το τρίτο κείμενο δεν είναι κάπως αντιφατικά μεταξύ τους;
    Και όσο για τον πρώτο αρθρογράφο, προσπάθησα να μην τον αδικήσω από την πρώτη αρνητική εντύπωση, και διάβασα το άρθρο του στην Athens Voice. Δε βελτίωσε τη γνώμη μου: περιγράφει όλα τα χάλια μας ως κράτους, από τη διαφθορά στους δήμους ως την έλλειψη πυροσβεστικών μέσων, και καταλήγει στο εμβριθές συμπέρασμα ότι για να τα επιλύσουμε πρέπει να καταργήσουμε τις παρελάσεις.
    Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κατά τη γνώμη μου όχι, το δεύτερο και το τρίτο κείμενο δεν είναι αντιφατικά μεταξύ τους -άλλο θέμα διαπραγματεύεται ο ένας, άλλο ο άλλος (μιλάω για τα ολόκληρα κείμενα).

    Όσο για τον Γεωργελέ, νομίζω ότι τον αδικείς -δεν είναι αυτό το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει.

    Αλλά εν πάση περιπτώσει, ο καθένας κάνει τη δική του ανάγνωση. Εγώ προτείνω αυτά τα τρία κείμενα όχι ως ευαγγέλια, αλλά ως αφορμές για σκέψη και προβληματισμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Διόρθωση (αναγκαία): όπως μόλις είδα στην ιστοσελίδα της SportDay, το τρίτο κείμενο το έχει γράψει ο Φίλιππος Συρίγος. Αρχικά η ίδια η ιστοσελίδα το παρουσίαζε ανυπόγραφο...

    Για λόγους τάξης, διορθώνω και το post.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. jumping someone else's train...

    εχεις δίκιο αλλα πού να τό'βρεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το σημερινό σχόλιο του Στάθη για τις παρελάσεις... καλό θα ήταν να το διαβάσει κι ο Γεωργελές.

    Για τον πληθωρισμό των φτωχών (πολύ πιο επώδυνον απ' τον πληθωρισμό ως κοινό μέγεθος για όλους - δεν κοστίζει το ίδιο η αύξηση κατά ενα ευρώ ενός προϊόντος σε εκείνον που διαθέτει 300 ευρώ και σε εκείνον που διαθέτει 3.000) ρωτάει στο Κοινοβούλιο ο κ. Δραγασάκης, για το περιβάλλον προκάλεσε συζήτηση στη Βουλή ο κ. Αλαβάνος, κι όμως οι... παρελάσεις!

    Σε ποιας μετριότητος την κατάρα έχει αιχμαλωτισθεί μέρος της Αριστεράς; ποιων στόκων η ευήθεια και το μικρό βεληνεκές υποβαθμίζουν τον ρόλο του ΣΥΝ, όταν αιχμαλωτίζεται σε υστερίες για ήσσονος σημασίας θέματα και εμφανίζεται απών στα σοβαρά. Λέω «εμφανίζεται» διότι στην πραγματικότητα είναι παρών, όμως η βαβούρα (στα ΜΜΕ) γίνεται για τα ήσσονα και τα πιασάρικα -αδικεί τον εαυτόν της με αυτόν τον τρόπο η Αριστερά. Ενώ παλεύει στη Βουλή και στο πεζοδρόμιο για σοβαρά προβλήματα - αίφνης οι... παρελάσεις! Εδώ καράβια χάνονται, βαρκούλες αρμενίζουν! Χέστηκε η Φατμέ στο Γενί Τζαμί αν κάποιοι, όταν κάνουν παρέλαση παιδιά με ειδικές ανάγκες διακριβώνουν μιλιταρισμό! Αν όταν περνάει η σημαία του ΕΑΜ τη χαρίζουν στον Ψωμιάδη. Αν στη χαρά της λαϊκής γιορτής με τα σημαιάκια των πιτσιρικάδων, το καμάρι των χαζομαμαδομπαμπάδων και το νυφοπάζαρο, βλέπουν τα... Ες Ες να ξανάρχονται.
    Δεν αδικούν αυτές οι ελαφρότητες μόνον την Αριστερά, αλλά και την Ιστορία. Εγραφε επ' αυτού χθες στην «Ε» ο εκλεκτός συνάδελφος κ. Νίκος Κιάος: «Τα σύμβολα, όπως η σημαία, και οι εκδηλώσεις, όπως οι παρελάσεις, δεν της ανήκουν της Δεξιάς. Είναι κτήμα του λαού που πολέμησε, αντιστάθηκε και έζησε. Δεν μπορεί να τα χαρίσει η Αριστερά». Απλό, σαφές, σοφόν...
    Προσωπικώς δεν με ενδιαφέρει αν θα γίνονται παρελάσεις, αρκεί να γίνονται γιορτές, αρκεί το μήνυμα κάποιων σημαντικών πραγμάτων να φθάνει στα παιδιά. Το σχολείο, ως εκ της φύσεώς του, κάτι τέτοια τα κάνει λειψά -τα αποστεώνει, δώσ' του το Πολυτεχνείο και στη δέκατη επέτειό του θα το κάνει μαυσωλείο. Ομως μόνο στο σχολείο μπορεί να κρατιέται αναμμένη η σπίθα που μπορεί αργότερα να γίνει φωτιά.
    Σε αυτό το πλαίσιο μόνον καλύτερες απ' το τίποτα είναι παρελάσεις κι ακόμα καλύτερες θα ήταν γιορτές άλλες, σε βάθος! με μεγαλύτερες φιλοδοξίες.
    Μείζον θέμα ήταν να μπορούν οι μετανάστες να σηκώνουν τη σημαία στις παρελάσεις -αυτό τους το δικαίωμα κόντραρε τον ρατσισμό και τον φασισμό- αυτός ήταν ένας καλός αγώνας, κι όχι αν η παρέλαση εισάγει τον... μιλιταρισμό.

    Δεν ξέρω πού το πάμε, αλλά δεν πάμε καλά. Οταν ο κόσμος γελάει μαζί μας στα καφενεία, δεν πάμε καλά. Κι όποιος υποτιμάει τα καφενεία, κακό της κεφαλής του.

    http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=72530200

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Έχουμε μεγάλη πλάκα, αγαπημένε μου συγγραφέα!

    Εδώ καθήσαμε και μας φορτώσαν στην πλάτη, χωρίς να μας ρωτήσουν, απλές διαδικασίες. Όπως τους Ολυμπιακούς αγώνες. Θα έχουμε γνώμη για πολύπλοκα θέματα όπως οι δαπάνες εξοπλισμού?

    Μην τρελαθούμε εντελώς!

    Και για πολιτικές κουβέντες δεν έχουμε πρόβλημα, εφόσον μπορούμε και ασχολούμαστε με τα τεκτενόμενα στο ΠΑΣΟΚ αυταπατώμεθα ότι πολιτικολογούμε. Βρίσκουμε και ένα λόγο ύπαρξης βρε αδερφέ!

    Ο αναγνώστης σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Σπύρο

    Νομίζω ότι επιμένεις να διαβάζεις στενά το σχόλιο του Γεωργελέ. Το θέμα δεν είναι οι παρελάσεις: είναι το πού θέλουμε να πηγαίνει το Δημόσιο χρήμα. Το οποίο Δημόσιο χρήμα είναι το δικό μας χρήμα, αυτό που μας παίρνει το κράτος μέσω της φορολογίας και αυτό που μας στερεί μέσω των κάκιστων υποδομών, των νοσοκομείων που έχουν μηχανήματα αλλά όχι προσωπικό, των συγκοινωνιών της Αθήνας που δεν δουλεύουν τη νύχτα, των Δήμων που δεν ξεβουλώνουν τα φρεάτια (αλλά οργανώνουν πολιτιστικά φεστιβάλ με προϋπολογισμούς εκατομμυρίων) και λοιπά και λοιπά -μπορούμε να συνεχίσουμε επί ώρες.

    Στην Αγγλία γίνεται ολόκληρη συζήτηση για το πού θα πηγαίνουν τα λεφτά από το lottery (το δικό μας λόττο), εδώ ο ΟΠΑΠ επιχορηγεί με εντελώς αδιαφανή κριτήρια διάφορα σωματεία-σφραγίδες καθ' άπασαν την επικράτεια.

    Αυτήν την (πολιτική) κουβέντα θα την κάνουμε ποτέ; Θα την επιβάλλουμε; Θα την απαιτήσουμε ως κοινωνία; Για μένα αυτό είναι το θεμελιώδες ερώτημα, αυτό νομίζω ότι θέτει και ο Γεωργελές, χρησιμοποιώντας τις παρελάσεις ως παράδειγμα. Γι' αυτό και πρότεινα το κείμενό του.

    Από εκεί και πέρα, επαναλαμβάνω ότι ο καθένας κάνει την δική του ανάγνωση -από τη στιγμή που ένα κείμενο εγκαταλείπει τον συγγραφέα του, γεννάει τις δικές του ερμηνείες, συχνά ερήμην του δημιουργού...

    Όσο για το κείμενο του Στάθη, συμφωνώ με τα περί μετριότητας της αριστεράς, και επιφυλάσσομαι να γράψω κάποια πραγματάκια σχετικά εν ευθέτω χρόνω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πολύ ενδιαφέροντα και τα τρία άρθρα.
    Ειδικά για το μεγάλο φαγοπότι των Ολυμπιακών Αγώνων, πριν ένα χρόνο περίπου είχα ως φιλοξενούμενος στο blog του Νίκου Δήμου ανοίξει ένα σχετικό θέμα:

    Κρίμα στο χρήμα

    doctor

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανοιχτή Πρόσκληση

    Κάθε Σάββατο, γύρω στις 2-3 το μεσημέρι στο άλσος Γαλατσίου.

    Μαζί μπορούμε να βοηθήσουμε την φύση και να προσέξουμε το πράσινο της πόλης μας για να μην ξαναζήσουμε ξανά τον εφιάλτη του καλοκαιριού. Είναι στο χέρι μας.

    Ελάτε να δείτε την προσπάθειά μας, συμβάλλετε και σεις όσο μπορείτε στην σωτηρία του πλανήτη μας και κυρίως περάστε από το blog και αφήστε ένα μήνυμα συμπαράστασης, ένα σχόλιο που θα μας δώσει μεγαλύτερη ώθηση και κουράγιο.

    Ανοιχτή πρόσκληση

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ενστάσεις και ισχυρισμοί
κατατίθενται μόνον εγγράφως
(Χασοδίκειος Πολιτική Δικονομία, άρθρον 228)