07 Δεκεμβρίου 2010

Στο μεταξύ



Δυο χρόνια μετά, οι δεκαεξάρηδες με τις κουκούλες έχουν γίνει δεκαοχτάρηδες, τελειώνουν το λύκειο και ετοιμάζονται για το πανεπιστήμιο. Από το οποίο θα βγουν μετά από τέσσερα-πέντε χρόνια, μ' ένα πτυχίο που, στο μεταξύ, δεν θα αξίζει ούτε όσο το χαρτί που τυπώνεται, και με προοπτική επαγγελματικής αποκατάστασης μια θέση ημιαπασχόλησης στα Έβερεστ, να σερβίρουν καφέδες σε πλαστικά ποτηράκια για τετρακόσια ευρώ το μήνα.

Στο μεταξύ, τα μεγαλύτερα αδέλφια και τα ξαδέλφια τους, ηλικίας 25-35, συμπληρώνουν τα στατιστικά δελτία του ΟΑΕΔ, στη στήλη με την ένδειξη "μακροχρόνια άνεργοι", έχουν βαρεθεί να εκτυπώνουν το βιογραφικό τους και να επισυνάπτουν αντίγραφα πτυχίου, προφίσιενσυ, βεβαιώσεις εργοδότη, βεβαιώσεις παρακολούθησης σεμιναρίων, να τρέχουν κάθε τρεις και λίγο στο ταχυδρομείο και να πληρώνουν συστημένα, πενήντα βιογραφικά πέντε συνεντεύξεις, θα σας ενημερώσουμε, ένας χρόνος στην ανεργία.

Στο μεταξύ οι πατεράδες τους, αν μεν είναι ελεύθεροι επαγγελματίες, μικροεπιχειρηματίες, καταστηματάρχες, βλέπουν την πελατεία να μειώνεται, τον τζίρο να πέφτει, επιταγές να σφραγίζονται, γραμμάτια να διαμαρτύρονται, τα νούμερα να μη βγαίνουν. Αν είναι μισθωτοί, βλέπουν περικοπές, αναδιαρθρώσεις, απολύσεις στο δίπλα γραφείο, ποιος ξέρει αν αύριο θα είναι η σειρά τους.

Στο μεταξύ η δόση του στεγαστικού γίνεται θηλιά, η δόση της πιστωτικής το ίδιο, ο λογαριασμός της ΔΕΗ αυξάνεται, ο λογαριασμός ταμιευτηρίου στεγνώνει.

Πολύ τραγικά τα περιγράφω, ε; Εντάξει, το παραδέχομαι, ιστολογική αδεία. Πόσο πολύ όμως απέχει αυτή η εικόνα από την πραγματικότητα; Πόσα θραύσματα αυτής της εικόνας δεν βλέπουμε ήδη δίπλα μας, στο σπίτι μας μέσα, στο σπίτι του γείτονα, στο διπλανό μαγαζί; Αν μη τι άλλο, δεν είναι περισσότερα απ' όσα βλέπαμε δυο χρόνια πριν;

Ακόμη και οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές του μνημονίου παραδέχονται ότι δεν είμαστε παρά στην αρχή του δρόμου, που θα είναι μακρύς και δύσκολος. Πόσο μακρύς; Πόσο δύσκολος; Αυτό κανείς δεν μπορεί να το πει με σιγουριά. Μια φορά, αυτό που τραγουδούσε κάποτε ο Νιόνιος "τον χειμώνα ετούτο άμα τον πηδήσουμε/ γι' άλλα δέκα χρόνια άιντε καθαρίσαμε", αυτό καλά θα κάνουμε να το ξεχάσουμε, θα χρειαστεί να πηδήσουμε καμιά δεκαριά χειμώνες και πάλι δεν ξέρουμε αν θα καθαρίσουμε. Ή μήπως όχι;

Στο μεταξύ οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις (όχι μόνο η δική μας) κάνουν ασκήσεις κοινωνικής μηχανικής και δοκιμάζουν τα όρια της αντοχής των κοινωνιών, ποντάροντας αυτάρεσκα στο αξίωμα της ΤΙΝΑς. There is no alternative. Είσαι σίγουρος ρε μάγκα; Το 'χεις σκεφτεί καλά; Γιατί, ξέρεις, υπάρχει πάντα και η αλτέρνατιβ να πάρει ο άλλος πέτρες και καδρόνια και να τα κάνει όλα παρανάλωμα του πυρός. Καταστροφική αλτέρνατιβ, παράλογη αλτέρνατιβ, αδιέξοδη αλτέρνατιβ, όπως θες πέστο, αλλά πάντως αλτέρνατιβ. Όταν αφήνεις την αγανάκτηση να συσσωρεύεται στο μαλακό υπογάστριο της κοινωνίας, ρισκάρεις να κάτσει κάποια στραβή, να βρεθεί την κακιά την ώρα ένας Κορκονέας στα Εξάρχεια, ή στο Δουβλίνο ή στη Λισαβώνα, και κάτσε μετά εσύ στην τηλεόραση να παρακολουθείς τι ωραία που καίγονται οι κάδοι των σκουπιδιών, ψάχνοντας το βαθύτερο μήνυμα και το πολιτικό συγκείμενο της αναμπουμπούλας. Κι άμα το βρεις, γράψε μου.

Ο Δεκέμβρης του 2008 ήταν μια προειδοποίηση.


.

15 σχόλια:

  1. Εξαιρετικό άρθρο. Και όσο άσχημα και τραγικά κι αν τα παρουσιάζεις, τόσο κοντά μας φέρνει στην πραγματικότητα του μέλλοντος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σαν ριπές ακούγεται το κειμενο -καταιγίδας ή οπλοπολυβόλου. Συγχαρητήρια κ. Χασοδίκη. Το πετύχατε να μας κόψετε τη χολή!
    (δυστυχως, ετσι ειναι τα πραγματα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν τα περιγράφεις καθόλου τραγικά. Έτσι είναι, τουλάχιστον εγώ το βιώνω κάθε μέρα στο πετσί μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "...να βρεθεί την κακιά την ώρα ένας..." Υπάρχει πλέον κάποια "κακιά" ώρα? Οι "καλές" που είναι?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τα καδρόνια δεν είναι εναλλακτική του μνημονίου. Τα καδρόνια είναι εναλλακτική του κάθομαι σπίτι μου ή του εργάζομαι.

    Εναλλακτική του μνημονίου είναι ότι θα μπορούσε να ακολουθήσει τα "καδρόνια". Γιατί πόσο έχει να καεί η Ελλάδα; Μετά όμως τι θα φυτρώσει; Εδώ θα πρέπει να αναζητήσουμε τις εναλλακτικές. Το "αδιέξοδη εναλλακτική" είναι πάντως οξύμωρο.

    Μήπως όμμως όσοι συμμετείχαν στον Δεκέμβρη του 2008 έχουν ήδη κουραστεί και φοβηθεί, όχι από τα ΜΑΤ αλλά από την προοπτική που διαγράφεται μπροστά τους; Μπορεί να έμοιαζαν ατίθασοι και αυτοδύναμοι αλλά στην πραγματικότητα είναι, όπως τόση μεγάλη μερίδα της ελληνικής νεολαίας, απολύτως εξαρτημένοι από την γενιά των γονέων τους. Δεν έχουν το κουράγιο να πάρουν τα ηνία (ή τουλάχιστον να συμμετάσχουν στην κυβέρνηση), όπως γνωρίζουν ότι θα κληθούν να κάνουν εάν επιμείνουν να κρατούν καδρόνια. Αυτός που κραδαίνει τα όπλα ζητά την εξουσία θέλει δεν θέλει. Αλλά ενώ πολλοί Θέλουν έναν διαφορετικό κόσμο δυστυχώς το μόνο που η φτωχή τους φαντασία μπορεί να συνθέσει είναι η υπαγωγή στην κηδεμονία όποιου Τσάβες τους τον τάξει. Το λάθος των αριστερών αναρχικών είναι ότι πιστεύουν πως η πιθανολογούμενη εξέγερση θα είναι γνήσια λαϊκή. Ενώ με τα σημερινά δεδομένα θα είναι απλά εφηβική και θα καταλήξει σε εφηβική απογοήτευση. Όχι ότι φταίνε τα παιδιά για το ότι δεν ενηλικιώνονται. Η γενιά των γονέων τους το επέβαλε, στερώντας τους την ευκαιρία να αναλάβουν τις ευθύνες τους στις κρίσιμες ηλικίες. Το καλύτερο που θα μπορούσε κανείς να κάνει για την νέα γενιά θα ήταν να την αφήσει μόνη να βγάλει το φίδι από την τρύπα. Κάλιο αργά παρά ποτέ. Αλλά δυστυχώς κάποιος πρέπει να δουλέψει για τις γαμωσυντάξεις οπότε πραγματική αυτονομία δεν την βλέπω να έρχεται. Έφηβοι για πάντα λοιπόν;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Eξαιρετικο το ποστιον!

    Πολυ καλο σαν συνοψη αλλα και σαν εξηγηση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ααααχχχ ακόμα και τα μικρόβια ξέρουν πως υπάρχουν πάντα αλτέρνατιβς, αλλά οι πολιτικοί το κρύβουν και οι ιδιώτες το ξεχνούν. Πολίτες δεν έχουμε, οπότε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Συμφωνώ μεν με τον τρόπο που περγράφεις την κατάσταση, αλλά θα διαφωνήσω με τον, ας το πούμε, θετικό τόνο σχετικά με "τον Δεκέμβρη", τα τότε δεκαεξάχρονα που μεγάλωσαν κλπ.

    Αν ήταν μια προειδοποίηση ο Δεκέμβρης του 2008, ήταν προειδοποίηση για το πού μπορεί να μας οδηγήσει η έλλειψη πολιτικής παιδείας των νέων και η μεταφορά του γηπεδικού χουλιγκανισμού και του "μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι" στο πεδίο της πολιτικής/κοινωνικής αντιπαράθεσης. Με "μπάχαλα πολλά" δε βγαίνει τίποτα, εκτός από τα απωθημένα όσων τα κάνουν. Οι "μπάτσοι" με τους οποίους έχουν ανοίξει βεντέτα αυτοί οι βλάκες, δεν είναι ο αντίπαλος, είναι στη χειρότερη ένα εργαλείο του αντιπάλου, και μάλιστα ένας ιδανικός ψευδοστόχος αποπροσανατολισμού.

    Το ερώτημα είναι: υπάρχει κάποιος τρόπος ουσιαστικής αντίστασης της κοινωνίας απέναντι σ' αυτή τη νεοφιλελεύθερη επίθεση που υφίσταται; Μπορεί π.χ. να γίνει μια απεργία διαρκείας που να νεκρώσει τη χώρα για όσες εβδομάδες χρειαστεί; Όχι μια απεργία για την τιμή των όπλων μια φορά το μήνα για να ξεκαρφώνεται ο Παναγόπουλος. Ούτε πορείες με "μπάχαλα" και θανάτους αθώων (βλ. Μαρφίν) που κλείνουν την υπόλοιπη κοινωνία στο σπίτι της.

    Μια μαζική, ειρηνική αλλά αδυσώπητη, διαμαρτυρία της κοινωνίας, μέχρι να υποχωρήσει το ολιγαρχικό καθεστώς που μας κυβερνάει. Μπορεί να γίνει; Θεωρητικά ναι, πρακτικά δεν το βλέπω.

    Το αν θα έχουμε, όπως λες, κάποιο ξέσπασμα τυφλής βίας τύπου "Δεκέμβρη" ή χειρότερο, εξαρτάται από το αν θα θεωρήσεις τους "μπαχαλάκηδες" αυθόρμητους ή κατευθυνόμενους. Προσωπικά μου φαίνεται εξαιρετικά περίεργο ότι, ενώ το Δεκέμβρη του 2008 έγινε της τρελής για τον (άδικο όντως) θάνατο ενός παιδιού, έκτοτε οι "μπαχαλάκηδες εμφανίστηκαν ουσιαστικά άλλες δύο φορές: (1) για να αμαυρώσουν μια τεράστια λαϊκή διαδήλωση διαμαρτυρίας καίγοντας τρεις ανθρώπους στη Μαρφίν και (2) προχθές για να επισκιάσουν την επίσκεψη του Στρος-Καν στην Ελλάδα. Για μένα αυτά φωνάζουν "κατευθυνόμενοι".
    Αλλά και αν δεν είναι κατευθυνόμενοι, αν είναι απλώς κάποια απελπισμένα παιδιά χωρίς πολιτική παιδεία, προσωπικά δεν έχω τίποτα να περιμένω από δαύτους. Κι αν είναι να γίνει "νέος Δεκέμβρης", δεν προσβλέπω σε αυτόν ούτε με χαρά, ούτε με ελπίδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Για να μην παρεξηγηθώ, πάντως, ούτε εγώ προσβλέπω σε έναν νέο Δεκέμβρη είτε με χαρά, είτε με ελπίδα. Επισημαίνω απλώς ότι, όταν μια κοινωνία πιέζεται επί μακρόν, όταν συσσωρεύεται οργή, κάποια στιγμή θα ξεσπάσει. Και δεν είναι καθόλου απαραίτητο να ξεσπάσει ορθολογικά ή υπό τη σημαία της μίας ή της άλλης πολιτικής πρότασης. Μπορεί κάλλιστα να ξεσπάσει σαν ένα συλλογικό "άντε γαμηθείτε" το οποίο, και προσοχή σε αυτό το σημείο, πιθανότατα θα περιλαμβάνει και τους ίδιους που θα το φωνάζουν.
    Φυσικά κάτι τέτοιο δεν αποτελεί εναλλακτική διέξοδο σε τίποτα, και ειλικρινά εύχομαι να μην καταλήξουν εκεί τα πράγματα. Όμως το θεωρώ πολύ πιθανό, κρίνοντας από το γεγονός ότι τις εικόνες που περιγράφω στο ποστ τις βλέπω όλο και περισσότερο στον άμεσο περίγυρό μου -και δεν νομίζω ότι είμαι ο μόνος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Σε αυτά συμφωνώ απολύτως, και ως διαπιστώσεις και ως προβλέψεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Λαμβάνω την τιμή να παρουσιαστώ:

    45 αρα εργαζόμενη δεκαετίες σε ΔΕΚΟ, με αναδιαρθρωμένο μισθό- χαμηλό από πάντα (παρά τον λαχταριστό τίτλο της ιδιαιτέρας) με γιο που σπουδάζει, δουλεύει και παρακαλάει να του "κολλήσει" έστω μισά ένσημα το "αφεντικό" του και που αύριο θα αποτελεί κι αυτός μέρος της στατιστικής.

    Χασοδίκη μπράβο για το κείμενό σου, παρά του ότι είναι αποκαρδιωτικά αληθινό.

    Καλησπέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ή αλλιώς, "Η Ζωή μας με την ύφεση"...

    όΛΟ και λιγότερο χρήμα αφήνουν οι δανειστές να κυκλοφορήσει στο εσωτερικό(μια και απόλυτη προτεραιότητα είναι να πληρωθούν οι δανειστές,παλιοί και νέοι),η κυβέρνηση συνέχεια αυξάνει τους φόρους από πενήντα μεριές γιατί δεν "πιάνει" τους εξωπραγματικούς στόχους που έθεσε καταστρέφοντας την πραγματική οικονομία...
    Και την ίδια ώρα που έχουν βάλει φωτιά στα κόστη με τις κάθε είδους φορολ.επιβαρύνσεις/έκτακτες εισφορές κλπ ΤΟΛΜΟΥΝ να μιλούν για 'ανταγωνιστικότητα" διαμέσου της μείωσης των χαμηλών μισθών(δεν μιλάω για ΔΕΗ/ΟΤΕ/ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ κλπ ρετιρέ)
    Πως το ελεγε ο Χότζας?
    "πανω που εμαθα τον γάιδαρο να μην μεινάει,ψόφησε"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αντί για καδρόνια πως θα σας φαινόταν η λύση Καντονά; Aν και μάλλον τα χοντρά κεφάλαια έχουν ήδη φύγει από την Ελλάδα. Πάντως νομίζω σε κάποια χώρα το έκαναν ήδη.

    Μανώλης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Εκτός από τη λύση Καντονά, υπάρχει και η λύση Τιγκανά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ενστάσεις και ισχυρισμοί
κατατίθενται μόνον εγγράφως
(Χασοδίκειος Πολιτική Δικονομία, άρθρον 228)