Ομολογώ ότι τον Αντώνη τον Σαμαρά ώρες ώρες αδυνατώ να τον καταλάβω.
Θεωρητικά, η ΝΔ μπήκε στην προεκλογική εκστρατεία των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών με τις καλύτερες προϋποθέσεις: προερχόμενη από μια βαριά εκλογική ήττα μόλις έναν χρόνο πριν, έχοντας πέσει στο ιστορικό χαμηλό της, δύσκολα θα μπορούσε να πάει παρακάτω. Έχοντας απέναντι μια κυβέρνηση που έχει πάρει τα σκληρότερα μέτρα της σύγχρονης ιστορίας, έχει γονατίσει την αγορά, έχει μειώσει οριζοντίως τα εισοδήματα, έχει ανατρέψει πλήρως τις προεκλογικές της δεσμεύσεις. Έχοντας παραμερίσει πλήρως τα αυτοδιοικητικά κριτήρια και έχοντας αναγάγει τις εκλογές σε δημοψήφισμα κατά του μνημονίου...
...και πάλι κατάφερε μια τρύπα στο νερό. Και παρουσιάζεται κι ευχαριστημένη!
Η επιχειρηματολογία της είναι για κλάματα. Την αποχή την σχολιάζει μεν σαν ένα φαινόμενο "που πρέπει όλους να μας προβληματίσει" -αλλά αμέσως μετά την ερμηνεύει/μετράει σαν αποδοκιμασία προς την κυβέρνηση. Ο Κικίλιας ήταν μια πετυχημένη επιλογή γιατί, ναι μεν έχασε, αλλά είναι νέος άνθρωπος και αποτελεί επένδυση στο μέλλον (εμένα πάλι ο Βασιλάκης μου βγάζει έναν αέρα δεκαετίας του '70...). Την Πελοπόννησο την έχασε γιατί όλοι οι άλλοι συσπειρώθηκαν εναντίον του Δράκου (;;;). Τα προπύργια Αθήνας-Θεσσαλονίκης τα χάσανε οι υποψήφιοι (μόνοι τους -αυτό δεν λέγεται ανοιχτά, βέβαια, αλλά αφήνεται να διαρρεύσει). Και μετά αρχίζει κάτι μπακαλίστικους υπολογισμούς, με αναγωγές από περιφέρειες σε νομαρχίες, από νομαρχίες σε περιφέρειες εθνικών εκλογών, από δήμους Καποδίστρια σε δήμους Καλλικράτη, προσθέτουμε μήλα συν πορτοκάλια συν μπανάνες επί κουνουπίδια, εντάξει, κερδισμένοι είμαστε. Ολική επαναφορά.
(Παρένθεση: αυτές οι φρασούλες-καραμέλες φαίνεται ότι πολύ του αρέσουν του Αντώνη. Ξεκίνησε με το "μείγμα πολιτικής", μια φράση που προκαλεί ανατριχίλες, τώρα λάνσαρε την "ολική επαναφορά". Περιμένω εναγωνίως την επόμενη).
Εντάξει βρε Αντώνη, είναι βαρύ να πεις ότι φάγαμε τα μούτρα μας, το καταλαβαίνω -αλλά ολική επαναφορά; Ήμαρτον. Αντί να προβληματιστείς που, μετά από έναν χρόνο μαύρης κι άραχλης διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ εισπράττεις την ίδια αν όχι και περισσότερη αποδοκιμασία, είσαι κι ευχαριστημένος; ΟΚ, πάσο. Εμένα πάντως η γνώμη μου είναι πως, αν δεν κέρδιζε στο νήμα τη Θεσσαλία και τα Ιόνια, κι αν δεν βγάζαν τα μάτια τους οι ΠΑΣΟΚοι στον Πειραιά, άνετα θα μπορούσε να μιλήσει κανείς για πανωλεθρία. Μπορεί να κάνω και λάθος βέβαια -τα μήντια, φερ' ειπείν, μπορεί να μην υιοθέτησαν ασμένως την ολική επαναφορά, αλλά ούτε και την έκραξαν όπως είχαν κράξει (δικαιολογημένα) τον Γιωργάκη, όταν στις προηγούμενες τέτοιες εκλογές είχε μιλήσει για "ανατροπή του πολιτικού σκηνικού". Τώρα αυτό, μπορεί κάτι να σημαίνει, μπορεί και όχι...
Εν πάση περιπτώσει, εγώ δεν είμαι του χώρου και λόγος δεν μου πέφτει. Σαν πολίτης όμως θα ήθελα να βλέπω μια σοβαρή αξιωματική αντιπολίτευση και μια σοβαρή κεντροδεξιά παράταξη. Τη θεωρώ χρήσιμη για την πολιτική ζωή του τόπου. Κι επειδή από την Ντόρα δεν περιμένω σοβαρά πράγματα (για την ώρα κάνει συλλογή από ρετάλια τύπου Μαρκογιαννάκη και Κιλτίδη, με το καλό και τον Νικήτα;), μόνο ο Αντώνης μπορεί θεωρητικά να μας την προσφέρει. Μπορεί;
Εν προκειμένω πάντως, φοβάμαι πως την καλύτερη απάντηση στη ΝΔ την έδωσε ο αχώνευτος Χυτήρης (προφανώς σε μια έκλαμψη λεπτής ειρωνίας), που τον άκουσα κάπου να σχολιάζει: "Αφού είστε ευχαριστημένοι με το αποτέλεσμα, σας εύχομαι πάντα τέτοια".
ΥΓ: Την περασμένη Παρασκευή, ένας συνάδελφος στο facebook, βαμμένος Νεοδημοκράτης, μας συμβούλευε να κλείσουμε την τηλεόραση την Κυριακή το βράδυ γιατί "θα στενοχωρηθούμε πολύ". Από τη Δευτέρα το πρωί, αγνοείται η τύχη του...
.
18 Νοεμβρίου 2010
Γκρααααν σουξέ!
Ετικέττες:
Δίκαιο ΟΤΑ,
Πολιτικές Ιδέες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
"Αφού είστε ευχαριστημένοι με το αποτέλεσμα, σας εύχομαι πάντα τέτοια".
ΑπάντησηΔιαγραφή:D :D :D
Καλημερα. Τον βρηκα εγω το συναδελφο την Τριτη στο ΤΠ. Οταν του ελεγα λιγο - πολυ τα ιδια και "να κοψει κατι" γιατι εκτιθεται, το θεμα με τις νομαρχίες μου ανεφερε.Μαλλον εχει πέσει γραμμη. Το θεμα ειναι οτι οι φιλοι νεδοημοκρατες δεν έχουν καταλαβει α) ότι όσο χάλια και να τα εχει κανει το ΠΑΣΟΚ (ή όχι) λειτουργουν ακομη τα αντανακλαστικα όταν το συγκρινουν με την τελευταια διακυβερνηση Καραμανλή και β)καλυτερα να αργησεις να κανεις "ολικη επαναφορα" μέχρι να κατεβασεις υπευθυνες προτασεις ή όντως, νεα προσωπα. Χωρίς να ειμαι νεοδημοκρατης, ειδικα αυτη την περίοδο χρειαζεται ικανη αξιωματική αντιπολίτευση που ειτε να συμπαρίσταται, ειτε να ελεγχει κριτικα, κατι που η ΝΔ δεν ειναι ακομη ετοιμη να κανει
ΑπάντησηΔιαγραφή...ο οποίος συνάδελφος προηγουμένως διακινούσε τη "σίγουρη πληροφορία" ότι η αποζημίωση για τις εκλογές θα ήταν 450+200 ευρώ (και μετά έκανε γαργάρα :)
ΑπάντησηΔιαγραφή(ΟΚ, τέλος τα internal jokes)
"μόνο ο Αντώνης μπορεί θεωρητικά να μας την προσφέρει"
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχα, καλό.
...λέμε και καμιά μλκία να περνάει η ώρα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ συμμετοχή βρε είναι που μετράει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρε Χασοδίκη, καλά τα είπε ο Αντώνης. Ολική Επαναφορά. Εννοεί στα χάλια των εκλογών του 2009. Εσύ δεν το κατάλαβες γιατί μπερδεύτηκες μάλλον!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαιρό είχες να μου δώσεις αφορμή να παίξω το γνωστό ρόλο του αντιρρησία... Πάμε λοιπόν:
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ λόγος που έχασε τελικά τις εντυπώσεις ο Σαμαράς είναι ότι παραενθουσιάστηκε στον πρώτο γύρο και μίλησε για "ολική επαναφορά" ενώ τελικά αποδείχθηκε μερική, βασικά επειδή έχασε την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Άν όμως κοιτάξεις λίγο πέρα από τις εντυπώσεις και δεις τους αριθμούς, έχεις τα εξής νούμερα στις περιφέρειες:
Α΄ γύρος:
Έγκυρα: 5.443.446
ΠΑΣΟΚ : 1.884.310
ΝΔ: 1.774.778
Ήτοι ποσοστό επί των εγκύρων:
ΠΑΣΟΚ: 34,61%
ΝΔ: 32,60%
Ή ποσοστό επί των εγγεγραμμένων:
ΠΑΣΟΚ : 19,19%
ΝΔ: 18,07%
Β΄ γύρος:
Εγγεγραμμένοι: 9.819.026
Έγκυρα: 3.712.613
ΠΑΣΟΚ : 1.887.252
ΝΔ: 1.825.361
Ήτοι ποσοστό επί των εγκύρων:
ΠΑΣΟΚ: 50,83%
ΝΔ: 49,27%
Ή ποσοστό επί των εγγεγραμμένων:
ΠΑΣΟΚ : 19,22%
ΝΔ: 18,59%
Δηλαδή μέσα σε ένα χρόνο ο Σαμαράς έφερε στο 0,5%-2% (ουσιαστικά μηδένισε) μια διαφορά που ήταν 10,5% πέρσι τον Οκτώβριο, και μάλιστα αυξήθηκε κι άλλο (δημοσκοπικά) στα τέλη του 2009. Όπως κι αν διαβάσεις το αποτέλεσμα (π.χ. η αποχή είναι ολοφάνερη στα ποσοστά επί των εγγεγραμμένων και σαφώς πρέπει να αποτελέσει θέμα σοβαρής ερμηνείας), η επιτυχία του Σαμαρά είναι προφανής. Δεν είναι μυστικό ότι πριν λίγους μήνες στο ΠΑΣΟΚ περίμεναν να σαρωσουν (10-12 περιφέρειες), και τώρα είναι ουσιαστικά στα ίσα με τη ΝΔ. Να σημειώσω επίσης ότι:
- το ποσοστό 47% του Κικίλια στην Περιφέρεια Αττικής είναι μακράν το μεγαλύτερο που έχει πάρει ποτέ υποψήφιος της ΝΔ στο β΄ γύρο, παρ' ότι ως πρόσωπο ήταν για τα μπάζα
- μέχρι πέρυσι τα ποσοστά της ΝΔ ενσωμάτωναν το μητσοτακικό στελεχιακό μηχανισμό, ο οποίος τώρα πια όχι μόνο λείπει αλλά είναι και λυσσώδης αντίπαλος
- τα πρόσωπα που έδωσαν τον τόνο της νίκης για το ΠΑΣΟΚ ήταν ο Καμίνης και ο Μπουτάρης, που όμως δεν είναι στελέχη του ΠΑΣΟΚ και κέρδισαν λόγω ευρύτερης ακτινοβολίας και προσωπικής υπεροχής έναντι Κακλαμάνη και Γκιουλέκα αντίστοιχα (που είναι κομματικά στελέχη). Αν το ΠΑΣΟΚ είχε κατεβάσει κομματικούς υποψηφίους, θα είχε χάσει πανηγυρικά, γι' αυτό και δεν το τόλμησε. Αντιθέτως εκεί που αναμετρήθηκαν κομματικά στελέχη, το ΠΑΣΟΚ έχασε "εντός έδρας" (Πειραιάς) από έναν μετριότατο αντίπαλο (ΜΙχαλολιάκος).
- όσο θα μπορούσε να είχε χάσει η ΝΔ κάποιες περιφέρειες που παίχτηκαν στην ψήφο, έτσι θα μπορούσε και το ΠΑΣΟΚ να χάσει το Β. Αιγαίο και ειδικά την Αν. Μακεδονία - Θράκη, όπου κέρδισε κάνοντας ένα άθλιο παιχνίδι με τη μειονότητα και τον ψευδομουφτή.
Τι λένε τα παραπάνω; Ότι η ΝΔ του Σαμαρά έχει ήδη ανακάμψει ταχύτατα, και μάλλον θα συνεχίσει ανοδικά. Δεν είναι ανεξήγητη αυτή η ταχύτατη ανάκαμψη ούτε την πιστώνεται πλήρως ο ίδιος ο Σαμαράς, γιατί είναι και ειδικές οι περιστάσεις τον τελευταίο χρόνο (όπως περιέγραψες). Και θα συμφωνήσω ότι χρειάζεται υπεύθυνη αντιπολίτευση και, όπως λέει ο Βαγγέλης, καλύτερα να είναι πιο αργή η "επαναφορά" και να συνοδεύεται από υπευθυνότητα και νέα πρόσωπα. Αλλά πάντως η επαναφορά συμβαίνει, χωρίς καμία αμφιβολία.
Βρε Σπύρο, εγώ όμως δεν λέω ότι έχασε η ΝΔ και νίκησε το ΠΑΣΟΚ. Λέω ότι αντικειμενικά έχασε *και* η ΝΔ, και ίσως περισσότερο από το ΠΑΣΟΚ. Ακριβώς τα ίδια νούμερα έχω κι εγώ στο μυαλό μου, αλλά τα διαβάζουμε μάλλον με διαφορετικό τρόπο. Εγώ εστιάζω στο γεγονός ότι τελικά η ΝΔ δεν κατάφερε να συσπειρώσει ούτε καν τους περσινούς της ψηφοφόρους (αυτό δείχνουν τα ποσοστά επί των εγγεγραμμένων), που ούτως ή άλλως ήταν ο σκληρός πυρήνας των ψηφοφόρων της. Κι αυτό, παρόλο το πολωτικό κλίμα που η ίδια προκάλεσε (και αποδέχτηκε ο Γιωργάκης στο τέλος) ως προς το μνημόνιο. Καλό το 47 % του Κικίλια στον Β' γύρο, αλλά είναι μαγική εικόνα (17 % επί των εγγεγραμμένων). Το να μειώνει τη διαφορά από τον πρώτο επειδή και ο πρώτος γκρεμοτσακίστηκε μπορεί να δίνει ελπίδες στον Αντωνάκη, αλλά δεν το λες και ολική επαναφορά. Γνώμη μου :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τους ΠΑΣΟΚους που περίμεναν να σαρώσουν στις περιφέρειες, εντάξει, η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά.
Σε γενικές γραμμές συμφωνώ. Η ΝΔ έχασε, ει μη τι άλλο γιατί το ΠΑΣΟΚ έχασε λιγότερο ηχηρά απ' όσο η ΝΔ περίμενε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛεπτομέρειες: 1. Το 33% της ευρηματικότητας που επιδεικνύουν όταν πασχίζουν να μας πείσουν ότι νίκησαν (κάθε κόμμα, σε κάθε εκλογές) να αφιέρωναν οι πολιτικοί μας στην πραγματική πολιτική, η χώρα θα ήταν γνωστή ως ο Βαλκανικός Τίγρης.
2. Πράγματι οι πολιτικοί μας (ο Σαμαράς ίσως λίγο παραπάνω) γουστάρουν πραγματικά ό,τι θεωρούν πετυχημένο σλόγκαν. Σαν παιδάκια, ή σαν διαφημιστές που παινεύονται σε συναδέλφους για την τελευταία τους δουλειά. Χμ... Αναρωτιέμαι γιατί μου ήρθε η τελευταία εικόνα κατά νου...
Τώρα, επί της ουσίας. Λες ότι η χώρα χρειάζεται μια σοβαρή κεντροδεξιά παράταξη. Δεν ξέρω κατά πόσο αυτό είναι εφικτό στο εγγύς μέλλον, για δύο βασικούς λόγους.
Ο πρώτος λόγος είναι η έλλειψη χώρου. Σοβαρή και σύγχρονη κεντροδεξιά παράταξη, τουλάχιστον όπως εννούσαμε τον όρο στα νιάτα μας, είναι σήμερα το ΠΑΣΟΚ, κατά τη γνώμη μου. Εάν συνυπολογίσουμε και το πατροπαράδοτο πελατειακό σύστημα που ανήκει στο dna των δύο κομμάτων εξουσίας, δεν βλέπω πουθενά χώρο για μια σοβαρή κεντροδεξιά δεξιότερα του ΠΑΣΟΚ. Εγώ περίμενα πως ο Σαμαράς θα υιοθετήσει έναν δεξιότερο, ολίγον εθνικιστικό, ολίγον ξενοφοβικό λόγο (ώστε να εξαναγκάσει και τον Καρατζαφέρη να επιστρέψει στην πολυκατοικία), με μια νεφελώδη βλέποντας και κάνοντας οικονομική πολιτική, κάπως σαν τον Σαρκοζί. Υπάρχουν βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση, αλλά αβέβαια και διστακτικά.
Ο δεύτερος λόγος είναι η περίοδος από την αρχηγία Καραμανλή τζούνιορ και εξής. Επιλέχτηκε ήδη από τότε η πολιτική του ώριμου φρούτου: η ΝΔ κάποτε θα γινόταν αναπόφευκτα κυβέρνηση, χωρίς να κάνει τίποτε. Μόνο που αυτό το τίποτε σήμαινε και χωρίς την παραμικρή πολιτική σκέψη, χωρίς την παραμικρή ιδέα για το τι θα την έκανε την εξουσία όταν την κατακτούσε (πέρα από τα ποταπά και προφανή). Θα θυμάσαι και συ, φαντάζομαι, τα πεινασμένα γαλάζια παιδιά που περίμεναν με άγρια χαρά τη συμμετοχή τους στο πάρτυ της εξουσίας, το κομμάτι τους από την πίτα, χωρίς καμιά απολύτως σκέψη επί του πραγματικού πολιτικού πρακτέου. Αυτή η πείνα οδήγησε σε ξαφνική βαρυστομαχιά. Η κατάσταση της ΝΔ είναι χειρότερη από εκείνη του ΠΑΣΟΚ, γιατί το ΠΑΣΟΚ, μ' όλα του τα στραβά, πρόλαβε να κυβερνήσει για κοντά δυο δεκαετίες. Το στελεχιακό του δυναμικό πέρασε πολλούς κύκλους βαρυστομαχιάς, οπότε στα διαλείμματα απέκτησε εκ των πραγμάτων μια τεχνογνωσία του πολιτικώς πράττειν (πράττειν ολέθρια και κατά κανόνα στραβά, αλλά πράττειν διάολε). Η ΝΔ δεν πρόλαβε. Με άλλα λόγια, η ΝΔ αυτή τη στιγμή δεν έχει το στελεχιακό δυναμικό για την παραγωγή σοβαρής πολιτικής σκέψης, προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Όσο περίμεναν να πάρουν την εξουσία, ασχολιόντουσαν μόνο με τα ρητορικά επιχειρήματα στα κανάλια. Μετά, πρόλαβαν μόνο να διορίσουν.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγγνώμη για το διπλό σχόλιο. Σβήστο αν θες.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Χασοδίκη: μα έτσι κι αλλιώς τα τελευταία χρόνια, λόγω της ανόδου της αποχής, αυτός που νικάει είναι αυτός που χάνει λιγότερους ψηφοφόρους. Τρανό παράδειγμα το ΠΑΣΟΚ, που το 2009 κέρδισε πανηγυρικά τις εκλογές, παίρνοντας τον ίδιο αριθμό ψηφοφόρων όπως το 2007 που έχασε. Και ο λόγος ήταν η απώλεια περίπου 1 εκ. ψηφοφόρων της ΝΔ, που απλά δεν πήγαν να ψηφίσουν. Τώρα έπεσε το ΠΑΣΟΚ πολύ περισσότερο από τη ΝΔ, κι έτσι έκλεισε η ψαλίδα. Κατά τη γνώμη μου, με τις δεδομένες συνθήκες, το αποτέλεσμα είναι καλό για το Σαμαρά, αλλά τέλος πάντων αυτό είναι η δική μου υποκειμενική αξιολόγηση. Η αντικειμενική διαπίστωση στην οποία μάλλον θα συμφωνήσουμε, είναι ότι γύρω στα 2,5 εκατομμύρια πρώην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ έχουν γυρίσει την πλάτη στο πολιτικό σύστημα και τηρούν στάση αναμονής - οπότε κανένας δε δικαιούται να θριαμβολογεί.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ π2: Κατ' αρχήν, σωστή η παρατήρηση περί "πείνας" και στελεχιακής ένδειας της ΝΔ όταν ανέβηκε στην εξουσία.
Αντιθέτως ο χαρακτηρισμός του ΠΑΣΟΚ ως "σύγχρονης κεντροδεξιάς παράταξης" είναι απλουστευτικός. Κατ' αρχάς, η (υπαρκτή) διαχειριστική εμπειρία των στελεχών του δεν έχει ιδεολογική χροιά,και απλώς εξ ανάγκης τώρα ασκούν δεξιές πολιτικές. Αλλά αν πάμε στο ιδεολογικό επίπεδο, το ΠΑΣΟΚ του Γιωργάκη, όπως είχα ξαναπεί εδώ έχει πλέον (επειδή αυτή είναι η παιδεία του Γιωργάκη, και το ΠΑΣΟΚ είναι αρχηγικό κόμμα) τα χαρακτηριστικά των αμερικανών liberals, όπως ιδίως εκφράζονται στο κόμμα των Δημοκρατικών, με αποδοχή τόσο του οικονομικού, όσο και του πολιτικού φιλελευθερισμού. Έτσι, στα οικονομικά θέματα ασκείται απολύτως φιλελεύθερη ("δεξιά") πολιτική, ενώ η "προοδευτική" πινελιά δίνεται στον τομέα του πολιτικού φιλελευθερισμού (δικαιώματα μειονοτήτων, ομοφυλοφίλων, αποποινικοποίηση ελαφρών ναρκωτικών κλπ.), αντί για τον τομέα της αναδιανομής του εισοδήματος και της άμβλυνσης των ανισοτήτων.
Αυτό δεν αποκλείει την ύπαρξη μιας "κλασικής" δεξιάς παράταξης όπως του Σαρκοζί, όπως π.χ. στη Γερμανία η ύπαρξη του φιλελεύθερου FDP δεν αποκλείει το κλασικό δεξιό CDU, που μάλιστα έχει την ηγεμονία. Ούτε είναι "νεφελώδης" και "μη δεξιά" μια οικονομική πολιτική που απορρίπτει το νεοφιλελευθερισμό και εισάγει κεϋνσιανά στοιχεία, όπως φαίνεται να κάνει ο Σαμαράς. Από οικονομική άποψη, μάλλον κεντρώα θα την έλεγες.
Σπύρο, ασφαλώς και συμφωνούμε ότι κανείς δεν δικαιούται να θριαμβολογεί, αυτό δα έλειπε. Και αν θες, εμένα με ενοχλεί πολύ που οι νίκες Καμίνη-Μπουτάρη πιστώθηκαν (από μερίδα του τύπου έστω) στο ΠΑΣΟΚ. Όλο κι όλο που λέω στο ποστ, όμως, είναι ότι υπό τις παρούσες συνθήκες η ελάχιστη συσπείρωση που πέτυχε η αξιωματική αντιπολίτευση, αν δεν χαρακτηρίζεται αποτυχία, αν μη τι άλλο δεν δικαιολογεί τις ρητορείες περί ολικής επαναφοράς.
ΑπάντησηΔιαγραφήπ2, βάσιμες οι σκέψεις σου και ειδικά οι σχετικές με τη στελεχιακή ένδεια.
"μόνο ο Αντώνης μπορεί θεωρητικά να μας την προσφέρει. Μπορεί;"
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαχαχαχαα!
Καλο!
Αυτο που μπορει να προσφερει ο Αντωνης προς το παρον το κανει μια χαρά. Σε λίγο (οψομεθα!) θα διαλύσει τελείως την Νέα Δημοκρατία και το ΛΑΟΣ! Αν ενδιαμεσα διαλύσει και το ΠΑΣΟΚ ακόμα καλύτερα!!
Η Ντορα θα μπορουσε να κανει κατι (θεωρητικα) γιατι εχει μυαλο και όχι ΕΛ κομπόστα σαν μερικους αλλους αλλά με τα ρετάλια που μαζεύει σε ένα κατά τα φαινομενα προσωποπαγες αρχηγικό κόμμα δεν βλέπω να κάνει χαϊρι
@ Zaphod:
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην μπερδεύεις το ύφος "εμείς στο Ψυχικό πίνουμε καφέ με τους επιχειρηματίες και τους πρέσβεις και ξέρουμε τι παίζει" με το "μυαλό". Έτερον εκάτερον.
Ο μπαμπάς της όντως έχει μυαλό, αν και του λείπουν άλλες αρετές. Η Ντόρα νομίζω ότι έχει τα ελαττώματα χωρίς τα προτερήματά του.
Επίσης αμφιβάλλω αν η Ντόρα έχει, είχε ποτέ ή μπορεί να διαμορφώσει στο μέλλον διακριτή πολιτική θέση, και αμφιβάλλω ακόμα περισσότερο αν μπορούν να το κάνουν οι προσυνταξιούχοι πολιτικοί που μαζεύει γύρω της. Τι αμφιβάλλω δηλαδή, τρόπος του λέγειν, είμαι σίγουρος πως δεν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣπύρο, προσεκτικά σε παρακαλώ τις αναφορές στον οξαποδώ, θα μου κάψεις κανένα ρούτερ...
:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα ελπίζω να πρόσεξες ότι δεν ανέφερα το όνομά του...
Τώρα επί της ουσίας να πω το εξής, αν δεν πολυξεφεύγουμε: για τη Ντόρα θεωρώ ότι υπάρχει διακριτός πολιτικός χώρος - απλά είναι λίγο στενός: είναι ο χώρος των αμιγώς νεοφιλελεύθερων. Ο συγκεκριμένος χώρος στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης εκφράζεται από ξεχωριστό κόμμα (π.χ. τους Liberal Democrats του Clegg στην Αγγλία ή το FDP του Westerwelle στη Γερμανία), το οποίο συνήθως γίνεται ελάσσων κυβερνητικός εταίρος σε κυβερνήσεις συνεργασίας.
Προφανώς κάτι τέτοιο ελπίζει να φτιάξει κι η Ντόρα, αλλά
(α) είναι αμφίβολο αν φτιάχνεις τέτοιο κόμμα με τον Κιλτίδη και το Μαρκογιαννάκη
(β) οι αυθεντικοί εκφραστές αυτού του ρεύματος, Μάνος, Ανδριανόπουλος κλπ., έχουν επανειλημμένα μαυριστεί από τον ελληνικό λαό
(γ) ο νεοφιλελευθερισμός γενικά δεν έχει πέραση στην ελληνική κοινωνία. Να θυμίσω ότι τον όρο τον εισήγαγε στην Ελλάδα ο πατέρας της, που ίδρυσε το Κόμμα των Νεοφιλελευθέρων με το οποίο κατέβηκε στις εκλογές του 1977 και πήρε 1,02%. Ο Μάνος το 1999 με τους "Φιλελεύθερους" πήρε 1,62% και το 2009 με τη "Δράση" 0,76% (πού να μην ήταν και "χαλαρή ψήφος" λόγω ευρωεκλογών!). Και μάλλον υπό συνθήκες οικονομικής κρίσης δεν είναι πολύ πιθανό να πάνε καλύτερα.
Αν συνεχίσουμε τους παραλληλισμούς, μπορούμε να δούμε το ΠΑΣΟΚ ως "μεταλλαγμένο κεντροαριστερό κόμμα" τύπου Μπλαιρ ή SPD, και τη ΝΔ ως "κλασικό δεξιό" κόμμα τύπου Σαρκοζί ή Γερμανών Χριστιανοδημοκρατών (CDU) - που σημειωτέον κατά τη γνώμη μου είναι πιο κεντρώα από τους νεοφιλελεύθερους. Αυτό που δεν έχουμε δει ακόμα είναι ο Έλληνας Λαφοντέν...