06 Μαΐου 2010

Είμαστε εικόνα από το μέλλον

Πριν μου πεις για την Αργεντινή, άσε να σου πω εγώ για την Αλβανία που είναι και πιο κοντά μας -και όχι μόνο γεωγραφικά. Γιατί, τηρουμένων των αναλογιών, κι εμείς σαν τους Αλβανούς την πατήσαμε: αυτοί παίξανε τα λεφτά τους σε πυραμίδες κι αεροπλανάκια, κι όταν έσκασε η φούσκα βγήκαν στους δρόμους, άδειασαν τις αποθήκες από τα καλάσνικωφ και γαία πυρί μειχθήτω. Η δικιά μας πυραμίδα, που λες, ήταν οι "υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης" με τους οποίους κοροϊδευόμασταν συναμετάξυ μας τόσα χρόνια, με τα λεφτά των άλλων.

Κι αν δεν είναι τόσο εύκολο να βγούμε στους δρόμους με τα καλάσνικωφ, που εδώ που τα λέμε μεγάλο λόγο μη λες, το να πάρουμε πέτρες και μολότωφ είναι. Κι ακόμα είμαστε στην αρχή. Ακόμα τα επώδυνα μέτρα μόλις που έχουν ανακοινωθεί, καλά καλά δεν έχουν ψηφιστεί, ακόμα δεν τα έχουμε καλονιώσει στην τσέπη μας και στη ζωή μας. Για την ώρα ακούμε τον θλιβερό Αυτιά με το μπακαλοτέφτερο, βαστάτε Έλληνες, τόσα χιλιάρικα θα χάσει ετησίως ο υπάλληλος των 1.300 ευρώ, τόσα ο συνταξιούχος, τόσα ο μικροέμπορος. Αύριο μεθαύριο όμως το επώδυνο μέτρο θα γίνει βίωμα, θα βλέπει ο μισθωτός στις 20 του μήνα την τσέπη του άδεια, και την ώρα εκείνη η οργή θα εξαπλωθεί σαν φωτιά στα ξεροχώραφα, γιατί την ώρα εκείνη λίγοι θα κάτσουν να σκεφτούν σε ποιο βαθμό είναι υπεύθυνοι, ο καθένας από εμάς ξεχωριστά και όλοι μαζί σαν σύνολο, για τούτο το χάλι.

Το καλοκαίρι του 2007 ο κόσμος στεκόταν έξω από τη Βουλή, ντυμένος στα μαύρα κι έριχνε φάσκελα. Χτες, πολύ περισσότερος κόσμος προσπάθησε να κάνει κι ένα βήμα παραπέρα, να μπει μέσα στη Βουλή και να ρίξει τα φάσκελα εκ του σύνεγγυς. Κι αύριο ή μεθαύριο θα βάλει φωτιά να το κάψει το ρημάδι, στο τέλος-τέλος δικό μας δεν είναι; Είναι ουτοπία να πιστεύει κανείς ότι η εξαπλωμένη οργή μπορεί να εκδηλωθεί με ορθολογικό τρόπο. Είναι ουτοπία να πιστεύει κανείς ότι το απαξιωμένο πολιτικό σύστημα, το ξεφτιλισμένο συνδικαλιστικό κίνημα και το κατάπτυστο παζάρι των ΜΜΕ μπορεί να κατευνάσει την οργή ή να επιβάλλει σύνεση. Είδες πώς βγήκε ο Παναγόπουλος στο βήμα και εισέπραξε γιούχα; Κι όπως γράφει κι ο βυτίος, πέτρες πετούσε χτες ένα σωρό κόσμος. Κι αν τη χτεσινή τραγωδία με τους τρεις νεκρούς την προκάλεσαν οι μολότωφ των γνωστών άγνωστων μπάχαλων, της άκρας αριστεράς ή της άκρας δεξιάς μικρή σημασία έχει, αύριο μεθαύριο η σπίθα των μπάχαλων θα μεταδοθεί και στους νοικοκυραίους, και τότε θα δούμε μπροστά μας σκηνές που μέχρι χτες τις βλέπαμε μόνο στην τηλεόραση.

Κι αναρωτιέμαι πόσο μακριά μπορεί να πάει αυτή η βαλίτσα. Ήδη, καταπώς φαίνεται, στο στόχαστρο μπήκαν η Πορτογαλία και η Ισπανία, κι ως γνωστόν τρώγοντας έρχεται η όρεξη, αύριο μπορεί να συρθούν κι άλλοι στο χορό. Πόσους μηχανισμούς στήριξης μπορεί να σηκώσει η κατ' ευφημισμόν Ενωμένη Ευρώπη; Πόσες τρόικες; Πόσα τεράστια πακέτα βοήθειας; Χτες η Αθήνα, αύριο ίσως η Λισαβώνα κι η Μαδρίτη, μεθαύριο τρέχα γύρευε ποιος. Κι ας λένε οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι ότι τη σπίθα της Ελλάδας δεν θα την αφήσουν να γίνει πυρκαγιά και να κάψει την Ευρωζώνη -κούφια λόγια, ρητορείες χωρίς αντίκρυσμα όσο δεν φαίνεται στον ορίζοντα συγκεκριμένη πολιτική βούληση για συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές.

Κι όπως το παθαίνω συνήθως τον τελευταίο καιρό, όπως είπε κι ο Σπύρος στο προηγούμενο ποστ, έχω τα ερωτήματα αλλά όχι τις απαντήσεις. Υποθέτω ότι δεν είμαι ο μόνος -το μόνο σίγουρο αυτήν τη στιγμή είναι ότι τίποτα δεν φαίνεται πια σίγουρο. Φοβάμαι ότι ακόμα βρισκόμαστε στις πρώτες σελίδες ενός βιβλίου με χαώδη πλοκή και απρόβλεπτο τέλος. Που το βλέπω ακόμα μακριά και δυσοίωνο.



Και δύο υστερόγραφα: Αγαπητέ Ηλία, κι εγώ θέλω να ξαναγράψω για το Νεπάλ για να γουστάρουμε, αλλά μερικές φορές οι προτεραιότητες αλλάζουν αναγκαστικά.
Και δεύτερον, συντρόφισσα Αλέκα, είδες τι ωραία που είναι να σου ζητάει ο Καρατζαφέρης δηλώσεις νομιμοφροσύνης; Όλα εδώ πληρώνονται.


.

14 σχόλια:

  1. Ναι. Προσυπογράφω μέχρι τελείας.

    ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ρισπέκτ, Χασοδίκα μου, ειδικά για την τελευταία σου φράση! Αν αγορεύεις έτσι και στο δικαστήριο, δε νομίζω να χάνεις πολλές δίκες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εγώ πάλι δεν προσυπογράφω την τελευταία παράγραφο. Γιατί το ΚΚΕ (ΠΑΜΕ), ακριβώς επειδή ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΗΣΕ την πορεία του και ΑΠΟΜΟΝΩΣΕ (= ξυλοφόρτωσε) αυτούς που εμφανίστηκαν ξαφνικά με σημαίες του ΠΑΜΕ και φώναξαν προβοκατόρικα "να καεί, το μπουρδέλο η Βουλή", επειδή λοιπόν περιφρούρησε την πορεία του, μπόρεσε μετά εντός Βουλής να δώσει στον Καρατζαφέρη την απάντηση που του άξιζε: ότι δηλαδή είναι προβοκάτορας, ενδεχομένως μάλιστα συνεννοημένος με τους προβοκάτορες του δρόμου.
    Αντιθέτως, ο ΣΥΡΙΖΑ πέρυσι
    (1) περιφρούρησε τουλάχιστον πλημμελώς (για να μην πω τίποτα χειρότερο) τα μπλοκ του στις πορείες, με αποτέλεσμα να "γειτονεύουν" κατά καιρούς με κουκουλοφόρους
    (2) Δήλωσε ότι "το κράτος δολοφονεί τη νεολαία" (Αλαβάνος) και ότι "τα επεισόδια είναι απολύτως δικαιολογημένα" (Κουράκης)
    (3) Εν τέλει με τις αναφορές σε Πέτρουλα κλπ. ανέδειξε σε μείζον πολιτικό θέμα ένα γεγονός τραγικό μεν, αλλά πολιτικά δευτερεύον, υποθάλποντας την απολίτικη και γηπεδική αντιπαράθεση "αντιεξουσιαστών" - "μπάτσων", που δεν έχει καμία σχέση με τα πραγματικά προβλήματα του τόπου.
    Το πού οδηγεί η ανοχή σε αυτούς τους τύπους, το είδαμε δυστυχώς στη Μαρφίν. Το πώς γίνονται σοβαρές και περιφρουρημένες πορείες, το δίδαξε χθες το ΚΚΕ, που πέρυσι έλεγες ότι "σιγά την περιφρούρηση, στην Αθηνάς πήγαν".

    Και τελειώνοντας, ένα απόσπασμα από ένα λινκ που έδωσες (βυτίο):

    "Στο σπίτι με παίρνει ο Α. Είναι βαρύς. Μιλάει και για μένα. «Δεν μπορώ να μη σκεφτώ ότι για αυτούς τους 3 ανθρώπους φταίμε κι εμείς. Έχουμε ευθύνη. Κάτι πρέπει να γίνει. Τι όμως; Ν’ αρχίσουμε να πλακωνόμαστε δηλαδή στο δρόμο με τους μπάχαλους;». Του υπενθυμίζω ότι σήμερα πέτρες (εντάξει όχι μολότοφ, αλλά πέτρες) πετούσε ένα σωρό κόσμος. Πολύς κόσμος. Ύστερα συμφωνώ μαζί του. Δεν μπορώ παρά να σκεφτώ ότι στις φλέβες μας κυλάει η ένταση μιας φοβερής διαδήλωσης. Δεν μπορώ παρά να σκεφτώ ότι στα ακροδάχτυλά μας υπάρχει έστω και λίγο απ’ το αίμα αυτών των ανθρώπων".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ω ναι, μην το συζητάς, οι προτεραιότητες άλλαξαν με τραγικό τρόπο.
    Υπάρχει ώρα για χαλαρότητα κι ώρα για σοβαρότητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εξαιρετικό κείμενο. Οι προβληματισμοί σου ειναι και δικοί μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σπύρο, το θέμα αυτό το έχουμε συζητήσει εξαντλητικά θα έλεγα πέρισυ, δεν έχω κάτι να προσθέσω, το αφήνω εκεί. Θα μπορούσα να πω ίσως ότι και το ΚΚΕ δίνει δικαιώματα στους προβοκάτορες, όταν μόλις λίγες μέρες πριν βγαίνει ο Μαΐλης και λέει ότι "δεν συμφωνούμε με το Σύνταγμα διότι είναι αντιλαϊκό και δεν είμαστε υποχρεωμένοι" ("να το εφαρμόζουμε", εννοούσε;). Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα του υστερόγραφου. Το θέμα είναι ότι μου φαίνεται ούτως ή άλλως απαράδεκτο να ζητούνται από οποιοδήποτε κόμμα δηλώσεις νομιμοφροσύνης, και επιτακτικά κιόλας, μέσα στη Βουλή. Ότι στο πρόσφατο παρελθόν το ΚΚΕ έκανε αβάντες σε αυτήν την πρακτική, κι ότι τώρα νά 'την που στρέφεται και εναντίον του. Τίποτ' άλλο.

    Τώρα το αν η Αλέκα έδωσε την απάντηση που άξιζε κι αν τελικά κέρδισε ή έχασε το παιχνίδι των εντυπώσεων, ούτε το ξέρω ούτε και με πολυενδιαφέρει, να σου πω την αλήθεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πολύ καλό κείμενο και συμμερίζομαι τον προβληματισμό σου. Αλλά απλώς αρνούμαι να μείνω στην απαισιοδοξία. Θεωρώ ότι κι αυτή η χώρα κι αυτή η ήπειρος έχει περάσει από τέτοιες ιστορικές περιπέτειες που της έχουν επιτρέψει να διαμορφώσει την έννοια του πολίτη και της συντονισμένης, πολιτικής δράσης. Και θέλω να πιστεύω ότι αυτό θα υπερισχύσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μακάρι να είναι έτσι όπως τα λες, k2. Και για να είμαι ειλικρινής, ούτε κι εγώ αισθάνομαι άνετα με την απαισιοδοξία. Ωστόσο, αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι ακόμα και στην καλύτερη των περιπτώσεων μας περιμένουν μερικά (τουλάχιστον) πολύ δύσκολα χρόνια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. χασοδίκη, ναι δύσκολα χρόνια μεν, αλλά συντάσσομαι με κ2.
    νομίζω πως το θέτεις ωραία, δεν φαίνεται να υπάρχει πολιτική βούληση για κάποια μεγάλη αλλαγή. Πολύ φοβάμαι μάλιστα ότι οι πολιτικοί δεν έχουν αντιληφθεί το μέγεθος του προβλήματος, της οργής ή του πόσο εύκολα τα πράγματα αυτή τη στιγμή μπορούν να ξεφύγουν. Βλέπουν μόνο ένα μέρος του προβλήματος, ασχολούμενοι με τα νούμερα και τα δάνεια, εκεί έξω όμως ο κόσμος βράζει. παρόλα αυτά όπως έγραφε κι ο Ξυδάκης "οι καλύτεροι έλληνες δε μίλησαν ακόμη". ώρα τους είναι.
    το βυτίο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Έχεις δίκιο Χασοδίκη: στην καλύτερη περίπτωση μας περιμένουν κάμποσα πολύ δύσκολα χρόνια. Αλλά μπορεί να βγει και αλληλεγγύη απ'αυτή την κατάσταση, κι απ'την αλληλεγγύη βγαίνει συλλογική δράση. Τά'λεγα και στα μέρη μου: αν πιστέψουμε ότι έχουν πεθάνει οι βασικές, ευρωπαϊκές, ανθρώπινες αξίες, θα χάσουμε όχι μόνο κάθε διάθεση να αγωνιστούμε (σ'οποιοδήποτε επίπεδο, ε;), αλλά και κάθε διάθεση να ζησούμε - τουλάχιστον όσοι από εμάς δεν νιώθουμε άνετα με το "ο σώζων εαυτόν σωθήτο". Και πάει κι αντίστροφα: όσο ο άνθρωπος νιώθει αγωνίζεται, κατά προτίμηση συλλογικά, δεν χάνει την αισιοδοξία του - απόδειξη γι'αυτό όσοι σε πολλές χώρες πέρασαν πολύ δύσκολες φάσεις, κατοχές, δικτατορίες κλπ. Ας το δούμε και σε ιστορική προοπτική: σε πολλές φάσεις (π.χ. μεσοπόλεμος) έχει επικρατήσει απαισιοδοξία κι απελπισία, αλλά έχουν έρθει καλύτερες μέρες (τουλάχιστον για εμάς τους τυχερούς Ευρωπαίους)...
    Με συγχωρείς που μακρυγόρησα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @βυτίο

    Καλώς τον! Κοίτα, νομίζω ότι σε αυτό το στάδιο δεν αρκούν οι καλύτεροι Έλληνες. Πρέπει να μιλήσουν και οι καλύτεροι Γάλλοι, Πορτογάλοι, Ισπανοί, Γερμανοί κ.ο.κ. Θεωρώ δηλαδή ότι πριν απ' όλα απαιτείται συνειδητοποίηση της διεθνούς διάστασης του προβλήματος -εκεί έγκειται και η απαισιοδοξία μου σε σχέση με τις πολιτικές ηγεσίες, που αποδεικνύονται διεθνώς κατώτερες των περιστάσεων και των απαιτήσεων. Πέρα απ' αυτό, υπάρχουν βέβαια αντικρουόμενα συμφέροντα που πρέπει να συμβιβαστούν κλπ., πράγματα που απαιτούν και χρόνο αλλά και ρεαλισμό, αποφασιστικότητα και άλλα χαρακτηριστικά που λείπουν.

    @k2

    Επαναλαμβάνω τα αποπάνω :)
    Κατά τα άλλα, φυσικά και συμφωνώ -αν μη τι άλλο- επί της αρχής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Και μία σκέψη-ουρά στις αμέσως προηγούμενες: θα είναι ένα τεράστιο βήμα μπροστά αν καταφέρουμε εμείς οι εντός των τειχών να γίνουμε μέρος της λύσης αντί για μέρος του προβλήματος (όπως μέχρι σήμερα), αλλά φοβάμαι ότι αυτό το αναγκαίο βήμα δεν φτάνει από μόνο του.

    Αυτά για την ώρα, συν αυτό για να ανέβει το φρόνημα -και καλό ΣΚ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Άμα η κατάσταση ξεφύγει του ελέγχου... μαύρο φίδι που μας έφαγε...
    (Όχι, δεν φταίνε όλοι!!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Το κακο ειναι,οτι θα χασουμε και τις ανταποκρισεις σου,απο ολα αυτα τα εξωτικα μερη που πηγενες! Τωρα,το πολυ μεχρι Ξυλοκαστρο.. φτου γαμωτ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ενστάσεις και ισχυρισμοί
κατατίθενται μόνον εγγράφως
(Χασοδίκειος Πολιτική Δικονομία, άρθρον 228)