Μικρό, εμβόλιμο ποστ

Χτες το βράδυ, την ώρα που κατέβαζα τα μπατζούρια στο γραφείο, το μάτι μου έπεσε κατά τύχη στο πάτωμα -και ξαφνικά το είδα. Ένα μαύρο καλώδιο. Που καταλήγει σε μικρού μεγέθους, κυλινδρική απόληξη. Αδέσποτο. Να σέρνεται στο πάτωμα.

Από πού διάολο να βγήκε; Αφού όλες οι συσκευές δουλεύουν κανονικά. Πιάνω την άκρη που σέρνεται και ακολουθώ το καλώδιο μέχρι να φτάσω στην άλλη άκρη. Στην άλλη άκρη βρίσκεται ένα παχουλό τροφοδοτικό, καρφωμένο στο πολύπριζο, μαύρο, νο-νέημ και μέηντ-ιν-Τσάινα. Καμία ένδειξη σε ποια συσκευή μπορεί να ανήκει.

Να είναι από το μόντεμ; Μπα, αφού το μόντεμ δουλεύει, και το καλώδιο της τροφοδοσίας του είναι στη θέση του, το βλέπω.

Να είναι από τον εξωτερικό σκληρό; Μπα, αυτός παίρνει ρεύμα από το USB, κι άλλωστε θυμάμαι αμυδρά ότι, όταν τον είχα αγοράσει, είχα ψάξει για φορτιστή και μου είχαν πει ότι θέλει έναν περίεργο που κάνει καμιά 50αριά ευρώ, οπότε δεν.

Να είναι από το hubάκι; Όχι, ούτε, κι αυτό από το USB παίρνει ρεύμα.

Για εκτυπωτή, οθόνη και τα τοιαύτα δεν το συζητάμε, καμία σχέση, φορτιστής κινητού δεν είναι, τι σκατά είναι;

Μήπως από το παλιό μόντεμ; Μα αφού το παλιό μόντεμ το πήρα στο σπίτι και το χρησιμοποιώ εκεί, μαζί και το τροφοδοτικό του. Τζίφος.

Να μην τα πολυλογώ, παιδεύτηκα κανένα δεκάλεπτο να το σκέφτομαι, άκρη δεν έβγαλα, τα παράτησα. Δεν βαριέσαι, ζημιά δεν κάνει, τι στενοχωριέσαι; Μου πέρασε πάντως από το μυαλό, φευγαλέα βέβαια αλλά μου πέρασε, η σκέψη ότι τον καιρό των πατεράδων μας που δουλεύανε με τη γραφομηχανή ο κόσμος δεν αντιμετώπιζε τέτοια αινίγματα.

Και βέβαια το αγνώστου ταυτότητας τροφοδοτικό το άφησα καρφωμένο στην πρίζα. Άστο να βρίσκεται, ποτέ δεν ξέρεις.

(εικόνα από εδώ)

.