14 Ιανουαρίου 2010

Παραλειπόμενα

Όπως έλεγα και χτες, λοιπόν, μια μυστήρια τενοντίτιδα που ξεπετάχτηκε από το πουθενά, Σάββατο πρωινιάτικα, μου παράλυσε το αριστερό χέρι και με έφερε σε επαφή up close and personal με το φοβερό, τρομερό και πολυτραγουδισμένο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης της ωραίας μας χώρας. Καταγράφω μερικές πολλές σκέψεις και απορίες που μου γεννήθηκαν τις τελευταίες τέσσερις ημέρες:

# Το ένδοξο ταμείο μας, που παλιά το λέγανε Προνοίας Δικηγόρων Αθηνών και τώρα το λένε... στάσου να δεις... α! νά 'το: "Ενιαίο Ταμείο Αναξάρτητα Απασχολουμένων – Τομέας Υγείας Δικηγόρων Αθηνών", αυτό λοιπόν το ένδοξο ταμείο, δεν διαθέτει ορθοπεδικό. Πια. Γιατί παλιά διέθετε, αλλά φαίνεται ότι έπρεπε να γίνουν κάποιες περικοπές δαπανών, τρέχα γύρευε. Εν πάση περιπτώσει, διαθέτει πάντως συμβεβλημένους ορθοπεδικούς. Για να επισκεφτείς έναν από αυτούς, όμως, πρέπει να πάρεις παραπεμπτικό από το ταμείο.

# Απορία: αφού αυτό το παραπεμπτικό δεν στο δίνει γιατρός, έστω γενικής ιατρικής, στο δίνει ένας απλός διοικητικός υπάλληλος, ο οποίος βέβαια ούτε μπορεί ούτε έχει δικαίωμα να κρίνει αν πρέπει ή δεν πρέπει να σε δει γιατρός της μίας ή της άλλης ειδικότητας... σε τι ακριβώς χρησιμεύει;

# Συνέχεια της προηγούμενης απορίας: ο ορθοπεδικός βέβαια, γιατρός είναι ο άνθρωπος δεν είναι μάγος, θα σου ρίξει μεν μια ματιά, αλλά λογικό είναι να σε στείλει να κάνεις καμιά ακτινογραφία, κανέναν υπέρηχο, ή και τα δύο ίσως. Και επίσης λογικό είναι πως, όταν τα κάνεις, θα πρέπει και να του πας να δει τα αποτελέσματα. Κι όμως, χρειάζεται και δεύτερο παραπεμπτικό (!) για να ξαναπάς, όπως χρειάζεται και να θεωρήσει τις εντολές για τις εξετάσεις ο ελεγκτής ιατρός του ταμείου.

# Ελεγκτής ιατρός είναι ένας γιατρός που περνάει τη μισή τουλάχιστον εργάσιμη ημέρα του σε ένα γραφείο πατώντας σφραγίδες. Τον αναγνωρίζεις εύκολα από το χαρακτηριστικό ύφος "βαριέμαι-που-ζω-βαριέμαι". Λογικό, βέβαια, δεν νομίζω όταν ξενύχταγε διαβάζοντας για να μπει στην ιατρική ότι είχε αυτό ακριβώς στο μυαλό του. Τέλος πάντων, αυτό το "ελεγκτής" στον τίτλο είναι λίγο παραπλανητικό: δεν ελέγχει και τίποτα ο άνθρωπος. Κι εδώ που τα λέμε τι να ελέγξει, αν καλώς ή κακώς σε έστειλε ο συνάδελφός του να βγάλεις ακτινογραφία; Σιγά! Σου πατάει μια υπογραφή, τρεις σφραγίδες κι όξω απ' την πόρτα. Ο επόμενος!

# Στην προκειμένη περίπτωση, "την ακτινογραφία θα περάσετε να την κάνετε στον τέταρτο". Μπα, διαθέτουμε και ακτινολογικό μηχάνημα, τι λε ρε παιδί μου, μπράβο. Εγώ λοιπόν ήξερα, όσες φορές μου είχε τύχει στο παρελθόν, ότι την ακτινογραφία την βγάζεις, περιμένεις κανένα πεντάλεπτο-δεκάλεπτο, στη βάζουν σε έναν μεγάλο φάκελο, στη δίνουν και φεύγεις. Αμ δε! Στο ένδοξο ταμείο μας πρέπει να πας τη μία μέρα να την κάνεις, την επόμενη να την παραλάβεις. Στο μεσοδιάστημα, ο ακτινολόγος τη βάζει στο φούρνο σε χαμηλή θερμοκρασία, να ψηθεί καλά απ' όλες τις μεριές χωρίς όμως να χάσει τα υγρά της.

# Υπέρηχο βέβαια δεν διαθέτει το κατάστημα, αυτό μας έλειπε, ευτυχώς όμως υπάρχουν συμβεβλημένα πολυϊατρεία και διαγνωστικά κέντρα. Προσοχή όμως: συμβεβλημένα ναι, για υπέρηχο ναι, αλλά όχι για όλους τους υπέρηχους. Ο συγκεκριμένος που έπρεπε να κάνω εγώ, φερ' ειπείν, δεν καλύπτεται από τη συμβεβλημένη σύμβαση. Πενηνταπέντε ευρώ, παρακαλώ. Ευχαριστώ. Άντε και μ' έναν πόνο.

# Μια φορά κι έναν καιρό, πήγαινες την απόδειξη στο ταμείο, και μετά από λίγες μέρες σου έδιναν τα χρήματα -όσα προβλέπεται τέλος πάντων, ούτε ξέρω πόσα, μπορεί να είναι και τρεις κι εξήντα. Τώρα με την ενοποίηση των ταμείων πας,
κάνεις αίτηση,
επισυνάπτεις τις αποδείξεις,
κολλάς και κάτι ένσημα,
παίρνεις αριθμό πρωτοκόλλου
και "σε εξήντα μέρες επικοινωνήστε μαζί μας για να σας ενημερώσουμε για την πρόοδο του αιτήματός σας". Αν μη τι άλλο, η ενοποίηση την τσάκισε τη γραφειοκρατία. Άφεριμ.

# Όπου παρεμπιπτόντως σε ρωτάει ο υπάλληλος: "-Λογαριασμό στην Εθνική έχετε;" "-Όχι". "Α καλά, όμως κάποια στιγμή θα πρέπει να ανοίξετε" (!!!) Τι νταβατζηλίκι είναι πάλι αυτό, με το ζόρι να σε κάνουν πελάτη της συγκεκριμένης τράπεζας;

# Συνοψίζοντας, η διαδικασία έχει ως εξής: το Σάββατο αρχίζεις να πονάς, λες εντάξει, δεν θά 'ναι τίποτα, θα μου περάσει. Την Κυριακή χειροτερεύεις, λες μην τρέχω τώρα κυριακάτικα στο νοσοκομείο, άσε να δούμε αύριο. Τη Δευτέρα σφαδάζεις, πας στο ταμείο να πάρεις παραπεμπτικό για τον ορθοπεδικό. Πας, σου γράφει τις εξετάσεις. Την Τρίτη πας στο ταμείο να σου θεωρήσουν την εντολή για τις εξετάσεις, πας και τις κάνεις. Την Τετάρτη ξαναπάς στο ταμείο να πάρεις την ακτινογραφία, και καινούργιο παραπεμπτικό για τον γιατρό. Πας στον γιατρό, σου συστήνει φυσιοθεραπείες. Την Πέμπτη ξαναπάς στο ταμείο να σου θεωρήσουν την εντολή για τις φυσιοθεραπείες. Απλό δεν είναι;

# Βέβαια υπάρχει και εναλλακτική: πας κατευθείαν στο ΚΑΤ, στέκεσαι κανα δίωρο στην ουρά στα εξωτερικά ιατρεία πίσω από διάφορους μακελεμένους με αίματα, κόκαλα να πετάνε και χέρια να κρέμονται, και κάποια στιγμή σε βλέπει ένας γιατρός, κατά πάσα πιθανότητα ειδικευόμενος, σε στέλνει στην ουρά για τις ακτινογραφίες, κι από κει και πέρα εξαρτάται από την πάθηση κι από τα κέφια του γιατρού. Συνολικά μπορεί να κάνεις τον ίδιο χρόνο, απλώς η ταλαιπωρία μαζεύεται όλη σε μία μέρα αντί να απλώνεται σε μία εβδομάδα και γλυτώνεις τα πολλά πηγαινέλα. Από την άλλη, το σκηνικό είναι πιο γκραν-γκινιόλ. Διαλέγεις και παίρνεις (αν και ενίοτε δεν έχεις καν επιλογή).

# Και φυσικά έχω πλήρη επίγνωση ότι αυτά όλα που περιγράφω εδώ μπορεί εμένα να μου φάνηκαν γολγοθάς γιατί δεν είμαι συνηθισμένος σε τέτοιες διαδικασίες, αλλά για πολλούς συμπολίτες μας είναι ένα τίποτα μπροστά στα όσα περνάνε οι ίδιοι καθημερινά. Αν μια απλή, μαλακισμένη τενοντίτιδα μπορεί να σε βάλει σε τέτοιο μπελά, φαντάσου τι τραβάνε όσοι υποφέρουν από χρόνια νοσήματα, ή από σοβαρές ασθένειες που χρειάζονται συχνές εξετάσεις, περίπλοκες θεραπείες, ακριβά φάρμακα και πάει λέγοντας. Γι' αυτό σου λέω, κυρία Μαριλίζα μου, βρωμάει το πράγμα απ' όπου και να το πιάσεις. Τι στα λέω δηλαδή, τα ξέρεις αφού. Κοίταξε να δεις τι θα κάνεις, γιατί αν κάνεις ό,τι έκαναν ο Κακλαμάνης κι ο Αβραμόπουλος, την κάτσαμε την βάρκα (την καθισμένη). Άντε, χαιρετίσματα κι άλλο κακό να μη μας βρει.


.

13 σχόλια:

  1. περαστικά, Χασοδίκη μου, και μην τρελαίνεσαι!

    και στο EU Belgium, τις ακρινογραφίες δνε τις παίρνεις αυθημερόν. Για την ακρίβεια δεν τις παίρνεις ποτέ: το ακτινολογικό τις στέλνει στο γιατρό σου. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χασοδίκη περαστικά!
    Με το ΙΚΑ, αυτό που διαπίστωσα είναι ότι ή πληρώνεις για να κάνεις εξετάσεις μια ώρα αρχύτερα εκτός ΙΚΑ ή περιμένεις - ίσως και μήνες (βλ. αν θες εδώ: http://tinyurl.com/ykpw73u). Αν λοιπόν είναι κάτι που πρέπει να διαγνωστεί και να αντιμετωπιστεί γρήγορα, εύχεσαι να έχεις να πληρώσεις!
    Εντωμεταξύ από γνωστούς και φίλους έχω διαπιστώσει ότι και η ιδιωτική ασφάλιση υγείας (που πες, παρά την ιδεολογική μας αντίθεση, την κάνουμε για να μην πάμε σαν το σκυλί στ'αμπέλι) πάει από το κακό στο χειρότερο. Και ο λόγος βέβαια είναι ότι έχει ξεχαρβαλωθεί το δημόσιο σύστημα ύγειας. Σου λέει ο μπίζνεσμαν, αν το δημόσιο δεν του παρέχει τίποτα, θα έρθει σ'εμένα ο πελάτης να του δίνω έστω ψίχουλα... Κάτι που έχω διαπιστώσει εντελώς και στην Τουρκία, όπου δημόσιο σύστημα υγείας σχεδόν γιοκ και οι ιδιωτικές εταιρείες, τρισχειρότερες από αντίστοιχες ελληνικές, έχουν 1001 ρήτρες για να μη σου παρέχουν τίποτα.
    Τρανή απόδειξη ότι χωρίς γερό δημόσιο σύστημα υγείας δεν γίνεται τίποτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Περαστικά.

    Αν και όταν σε πιάσει μια φορά... Πληκτρολόγιο και ποντίκι συνυπεύθυνοι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @Krotkar

    Α, εμείς εδώ περνάμε πολύ ωραία. Κουβαλάμε τέσσερα βιβλιάρια μαζί μας όπου κι αν πάμε, άλλο για τα φάρμακα, άλλο για τις εξετάασεις, τι να σου λέω, υπερσύγχρονα πράματα.

    @k2, έτσι ακριβώς.

    @Stazybo Horn

    Όχι, είναι στο άλλο χέρι... Μάλλον πρόκειται για χρονίζουσα κατάσταση που επιδεινώθηκε τώρα με την αναρρίχηση.

    Ευχαριστώ σας για τις ευχές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Περαστικά, μην ξεχάσεις να καταβάλεις τις ασφαλιστικές σου εισφορές έως τις 28/2.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλά, γιατί δεν έβαλες κρεμμύδια;))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλά στο ΙΚΑ αυτή είναι η μόνιμη κατάσταση. Και σήμερα είμαστε ευχαριστημένοι γιατι παλιά ήταν χειρότερα. Για δες τι γίνεται στις διευθύνσεις εκπαίδευσης που ο συνάδελφος εκπαιδευτικός δεν μπορέι να εξυπηρετηθεί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Λοιπόν, αγαπητέ χασοδίκη, επίτρεψε μου να σου προσφέρω τα φώτα μου, τα οποία είναι ολοκαίνουργια, γιατί μου τα άλλαξε προσφάτως το ίδιο ταμείο !

    Το παραπεμπτικό είναι απαραίτητο διότι με αυτό εσύ απαλλάσσεσαι από την καταβολή αμοιβής προς τον συμβεβλημένο ιατρό, ο οποίος δικαιούται, προσκομίζοντας το παραπεμπτικό στο ταμείο, να εισπράξει τη συμφωνηθείσα μεταξύ αυτού και του ταμείου αμοιβή για την παροχή των υπηρεσιών του προς εσένα - ασφαλισμένο του ταμείου.
    Φυσικά, αυτό δεν απετέλεσε ποτέ εμπόδιο για κάποιους συμβεβλημένους με το ταμείο ιατρούς να ζητούν από τους ασφαλισμένους, έξτρα ποσό, ήτοι τη διαφορά μεταξύ της συμφωνημένης και της αμοιβής που θα έπαιρνε, αν τον επισκεπτόσουν ως ιδιώτης, αλλά αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο...

    Ο ελεγκτής ιατρός είναι υποτίθεται η δικλείδα ασφαλείας ώστε να μην γίνονται περισσότερες εξετάσεις από όσες είναι απαραίτητες, με αντίστοιχη περιττή οικονομική επιβάρυνση του ταμείου. Το σκέλος όμως πως ο ελεγκτής είναι σε θέση να εξακριβώσει ότι η εκάστοτε εξέταση είναι όντως απαραίτητη παραμένει μυστήριο ακόμη.

    Το τρελό πάρτυ του πόρκυ, φυσικά, γίνεται όταν η εξέταση που θέλεις να κάνεις δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί στο ταμείο, π.χ. μια μαγνητική τομογραφία, όπου πρέπει να πάρεις παραπεμπτικό και για την εξέταση σε συμβεβλημένο πολυϊατρείο, στο οποίο να δικαιούσαι να κάνεις τη συγκεκριμένη εξέταση. Αν κάποιος πάθει αυτό που έπαθες εσύ (διαγνωστικό που δεν είναι συμβεβλημένο για την συγκεκριμένη εξέταση) και δεν θέλει να πληρώσει, τότε πρέπει να γυρίσει στο ταμείο να βρει το σωστό διαγνωστικό και να πάρει καινούργιο παραπεμπτικό.

    Το εξήντα ημέρες για την έγκριση της δαπάνης είναι το ελάχιστο ... για τόλμα να εμφανιστείς με δαπάνες εξετάσεων περί τα 1000 ευρώ, η καταβολή γίνεται την ίδια ημέρα με τη δευτέρα (για να μην πω την τρίτη και ακουστώ υπερβολική) παρουσία.

    Δεν θέλω να σε τρομάξω, αλλά αν τελικά χρειαστεί να κάνεις και δεύτερο γύρο φυσιοθεραπείας, εκεί να δεις γλέντια.

    Και εννοείται ότι αυτά δεν είναι τίποτα ... που να είναι και κάτι σοβαρό και κατ' επέκταση δαπανηρό, που αρχίζουν οι επιτροπές και οι εκγρίσεις απο το ΔΣ του ταμείου ...

    Πάντως πιστεύω ότι όλη αυτή η γραφειοκρατεία τελικά μειώνει τις δαπάνες του ταμείου, διότι ποιος είναι διατεθειμένος να κατασπαταλήσει το χρόνο του, από ουρά σε ουρά, για να χρησιμοποιήσει τις πενιχρές παροχές του ταμείου ;

    Και ναι, το ομολογώ, θα προτιμούσα να μην είναι υποχρεωτική η κοινωνική ασφάλιση και να μπορώ να διαθέτω το ποσό που τώρα καταβάλλω για αυτήν, σε ιδιωτική ασφάλεια !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @gsus

    Ασφαλώς και δεν θα το ξεχάσω, τι λες τώρα!

    @glam

    Πού να τα βάλω τα κρεμμύδια;;;

    @Δείμος

    Δεν αμφιβάλλω καθόλου ότι υπάρχουν και χειρότερα...

    @Δύτης

    Ευχαριστώ (Tesekkür ederim; καλά το λέω;)

    @ESKARINA

    Κοίτα, δεν αμφιβάλλω ότι όλες οι διαδικασίες έχουν την αιτιολόγησή τους, αν και νομίζω ότι το ΤΕΒΕ που λειτουργεί επίσης με συμβεβλημένους γιατρούς δεν χρησιμοποιεί παραπεμπτικά (για τις επισκέψεις στους γιατρούς, τουλάχιστον. Αν κάποιος μπορεί, ας μας διαφωτίσει). Αμφιβάλλω όμως για την ουσία, ιδίως επειδή όλα τα ταμεία φωνάζουν ότι είναι καταχρεωμένα κι ότι καταγράφουν υπερβολικές δαπάνες για φάρμακα, εξετάσεις κλπ. Αν λοιπόν ένα τόσο ασφυκτικό γραφειοκρατικό σύστημα δεν αποτρέπει την κατασπατάληση, τότε πού σκατά χρησιμεύει;

    Τι δεν θέλεις να με τρομάξεις, εγώ τρόμαξα ήδη! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Περαστικά,Χασοδίκη!
    Το θέμα είναι οτι η δική σου πάθηση θεραπεύεται(ευτυχώς), κατ΄αντιδιαστολή με την δική τους(κάτι στον εγκέφαλο)που είναι ανίατος(η πάθηση)(δυστυχώς).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καλά ... εσείς οι νέοι με εκπλήσσεται διαρκώς....άκου να μην ξέρει τα "κρεμμύδια";
    Τέλος πάντων, θα σου πω ......με την προϋπόθεση να “συμφωνείς”:))

    Λοιπόν, σε κάθε μυικό, κυρίως, πόνο οι παλιότεροι, "στουμπάγανε" 1-2 ξερά κρεμμύδια και τα δένανε στο σημείο του πόνου.
    Τα αφήνανε έτσι όλη την νύχτα και την άλλη μέρα στο 80% των περιπτώσεων ο πόνος είχε υποχωρήσει ή είχε χαθεί τελείως...

    Δεν ξέρω το "πως" και το "γιατί" αλλά κάποια επιστημονική εξήγηση θα υπάρχει....
    Βέβαια βρωμάει αρκετά η "θεραπεία" αλλά αν σκεφτείς τον πόνο που, πιθανόν, θα είχες αποφύγει, τα ταμεία, τους γιατρούς, ελεγκτές και μη, και όλα τα άλλα, ίσως αξίζει τον κόπο να τον δοκιμάσεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ενστάσεις και ισχυρισμοί
κατατίθενται μόνον εγγράφως
(Χασοδίκειος Πολιτική Δικονομία, άρθρον 228)