Από τη μία κι από την άλλη

Από τη μία λες ότι δεν είναι δυνατόν να βρεθούν στον ίδιο χώρο διακόσια μπουκάλια αδειανά, δύο μπιτόνια κηροζίνη, μια ντουζίνα αντιασφυξιογόνες μάσκες κ.ο.κ. και να μην τρέχει τίποτα.

Από την άλλη σκέφτεσαι: είναι δυνατόν όλα αυτά τα αμαρτωλά υλικά να μαζεύτηκαν μέσα σε μία μέρα, και την ίδια μέρα η αστυνομία να πήρε μυρωδιά τι γίνεται, να οργάνωσε και να εκτέλεσε την έφοδο με όλους τους τύπους; Κι αν δεν έγινε έτσι, αν το Ρεσάλτο το είχαν βάλει στο μάτι από πριν, αν υπήρχαν "πληροφορίες της Δ/νσης Ασφάλειας Αττικής ότι ο συγκεκριμένος χώρος λειτουργούσε ως παρασκευαστήριο εκρηκτικών υλικών και ορμητήριο επιθέσεων", τότε γιατί περίμεναν να του την πέσουν προχτές και όχι νωρίτερα;

Κι από την άλλη σκέφτεσαι ότι έχουμε ξανακούσει να ανακαλύπτονται γιάφκες στην Αθήνα, αλλά είναι η πρώτη φορά που ταυτοποιείται ως γιάφκα ένας χώρος ανοιχτός στο κοινό, με ωράριο λειτουργίας, με δική του σελίδα στο ίντερνετ, με έντυπο που κυκλοφορεί τακτικά και αναγράφει φαρδιά-πλατιά τη διεύθυνσή του. Βρε αδερφέ, όσοι ασχολούνται με την κατασκευή παράνομων εκρηκτικών μηχανισμών συνήθως είναι κάπως πιο διακριτικοί, δεν βάζουν ντουντούκα να το φωνάξουν, "ελάτε μάγκες, εδώ είμαστε και φτιάχνουμε μολότοφ".

Ομολογώ ότι με έχει προβληματίσει αυτή η ιστορία. Μπορεί να είναι όλα όπως φαίνονται, μπορεί και όχι. Την ώρα όμως που καθόμαστε και συζητάμε αν τα μπουκάλια τα είχαν για ανακύκλωση ή όχι, αν την κηροζίνη την είχαν για τη σόμπα ή όχι, αν η χειροβομβίδα κρότου-λάμψης ήταν καινούργια ή σκασμένη που την είχαν μαζέψει για σουβενίρ, οι εικοσιδύο που μπουζουριάστηκαν στο στέκι έχουν παραπεμφθεί στον Εισαγγελέα και έχει ασκηθεί σε βάρος τους ποινική δίωξη για σοβαρά κακουργήματα -σύσταση και συμμορία, αν πιστέψουμε τα δημοσιεύματα.

Εδώ υπάρχει ένα ζήτημα. Οι κατηγορούμενοι βρέθηκαν μεν στον ίδιο χώρο με τα επίμαχα υλικά, αλλά ο χώρος αυτός δεν είναι π.χ. το σπίτι τους: είναι ένας "αυτοοργανωμένος χώρος", παναπεί ανοιχτός στο κοινό, που χρησιμοποιείται από έναν αόριστο αριθμό ατόμων, πιθανότατα ευρύτερο από τους εν λόγω εικοσιδύο που βρέθηκαν εκεί το Σάββατο το απόγευμα. Αν η αστυνομία ανακαλύψει σε ένα μπαρ τρία κιλά κοκαΐνη, θα πάει κατηγορούμενους όλους τους θαμώνες για κατοχή και χρήση; Όχι, είναι η προφανής απάντηση. Εδώ όμως συμβαίνει κάτι ανάλογο, και δικαιούται κανείς να αναρωτηθεί: προέκυψαν αποχρώσες ενδείξεις ότι αυτοί οι συγκεκριμένοι συλληφθέντες είχαν άμεση σχέση με αυτά τα συγκεκριμένα υλικά, και δεν έτυχε απλώς να βρεθούν στο στέκι εκείνη την ώρα;

Για να καταλάβουμε λίγο τις προεκτάσεις του θέματος: ξεκινάμε από την καλόπιστη υπόθεση ότι η αστυνομία και ο εισαγγελέας έκαναν κανονικά και σωστά τη δουλειά τους. Αν όμως, ΑΝ λέω, δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα, τότε υπάρχει το εξής ζήτημα: με την προληπτική αυτή ενέργεια των διωκτικών αρχών τυλίγονται σε μια κόλλα χαρτί κάποιοι συμπολίτες μας που τυχαίνει να έχουν συγκεκριμένη πολιτική τοποθέτηση. Δεν σημαίνει ότι όσοι έχουν τη συγκεκριμένη πολιτική τοποθέτηση, στον αντιεξουσιαστικό χώρο δηλαδή, είναι και δυνάμει εγκληματίες -το έχουμε πει πολλές φορές ότι μεγάλο μέρος των αναρχικών πάσης φύσεως είναι κατά της βίαιης πάλης. Ας μπούμε λοιπόν στη θέση των λοιπών συμπολιτών μας, που πιθανόν μέχρι χτες σύχναζαν σε παρόμοια στέκια διάσπαρτα στην πόλη, στα Εξάρχεια, στα Πατήσια, στα Πετράλωνα ή οπουδήποτε, κι ας σκεφτούμε: θα ξαναπηγαίναμε αύριο στο "στέκι", αν ξέραμε ότι μπορεί ανά πάσα στιγμή να μπουκάρει η αστυνομία και, ανακαλύπτοντας ένα καφάσι μπίρες κι ένα μπιτόνι πετρέλαιο για τη σόμπα, να μας τραβολογάει στο Κακουργοδικείο;

Και μη μου πει κανείς ότι καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται κι ότι η Αλήθεια θα λάμψει κλπ., γιατί θα βάλω τα γέλια, καθότι μέχρι να λάμψει η Αλήθεια μπορεί να έχουν περάσει και καμιά δεκαριά χρόνια.

Κοντολογίς, το ηθικό δίδαγμα για τους αντιεξουσιαστές συμπολίτες μας -που διαβάζουν ανάμεσα στις γραμμές- είναι ότι καλά θα κάνουν να κόψουν τις βεγγέρες στα στέκια του είδους, διαφορετικά ρισκάρουν να βρεθούν αντιμέτωποι με δυσάρεστες καταστάσεις. Φερ' ειπείν, να προσπαθούν να αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες, την ώρα που αστυνομία και εισαγγελία τους ζωγραφίζουν με προβοσκίδα, χαυλιόδοντες και μεγάλα αυτιά.

Αυτά τα ολίγα για την ώρα, και αναμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον τη συνέχεια της ιστορίας. Στο μεταξύ, λέω να κάνω μια εκκαθάριση στο σπίτι. Έχω παρατημένα στο πίσω μπαλκόνι μερικά άδεια γυάλινα μπουκάλια, έχω ζάχαρη και υγρό απορρυπαντικό για τα πιάτα (υλικά κατασκευής μολότοφ). Επίσης, κάτι παλιά σώβρακα, που τα έχουμε κάνει κουρελούδες αλλά θα μπορούσαν κάλλιστα να μετατραπούν και σε στουπιά. Εύφλεκτο υγρό δεν έχω, εκτός κι αν υπάρχει πουθενά ξεχασμένο κανένα μπουκαλάκι με υγρό αναπτήρα, έχω όμως δύο φιαλίδια για το γκαζάκι που ψήνουμε τον καφέ, επιμελώς κρυμμένα στο ντουλάπι κάτω από τον νεροχύτη της κουζίνας. Και, τώρα που το ξανασκέφτομαι, έχω στην κατοχή μου και περίπου είκοσι λίτρα βενζίνης, σατανικά κρυμμένα στο ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου. Χμμμ.


.