08 Οκτωβρίου 2009

Μικρό στο μάτι...

Έχω ξαναγράψει σε τούτο εδώ το ιστολόγιο, περισσότερες από μία φορές μάλλον, ότι οι αυτοδύναμες μονοκομματικές κυβερνήσεις βρίσκονται στη ρίζα του κακού του πολιτικού μας συστήματος. Το πίστευα και εξακολουθώ να το πιστεύω · μόλα ταύτα, οφείλω να ομολογήσω -με πόνο ψυχής- ότι θεωρώ το αποτέλεσμα της περασμένης Κυριακής το καλύτερο δυνατό, για έναν και μόνο λόγο: διότι απομακρύνει το ενδεχόμενο μιας δεύτερης απανωτής εκλογικής αναμέτρησης, είτε τώρα κοντά είτε το Μάρτιο και με αφορμή την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ούτε που θέλω να σκέφτομαι τι θα γινόταν αν μπαίναμε σε μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο αυτήν την εποχή, με το κράτος να βαράει διάλυση εν μέσω κρίσης. Η αυτοδυναμία-μπετόν του ΠΑΣΟΚ και η συντριβή της ΝΔ επιτρέπουν την εκτίμηση ότι τον Μάρτιο θα βρεθεί μια συναινετική λύση και θα μπορέσουμε να ασχοληθούμε με πιο φλέγοντα θέματα και όχι με ντιμπέιτ και πλαστικά σημαιάκια.

Κι αφού τό 'πιαμε και τούτο το πικρό ποτήρι, ας πούμε και πέντε πράγματα για το αποτέλεσμα των εκλογών, ξεκινώντας από το ΠΑΣΟΚ -ή μάλλον, από την καινούργια κυβέρνηση.

Αν ξεπεράσουμε την εύκολη μεν αλλά όχι και τόσο ουσιαστική κριτική για την ονοματοδοσία των νέων χαρτοφυλακίων (τά 'θελε ο κώλος τους βέβαια...), αυτό που μπορούμε να πούμε με μια πρώτη ματιά είναι ότι ο Γιωργάκης έφτιαξε μία κυβέρνηση έτσι όπως την είχε υποσχεθεί: χωρίς τις υπερβολές άλλων εποχών, όταν βλέπαμε υπουργικά συμβούλια με πενήντα και βάλε καρέκλες, με συγχωνεύσεις μερικών υπουργείων και κατάργηση μερικών άλλων, και με μια λογική ισορροπία μεταξύ νέων κομματικών στελεχών, παλαιών κομματικών στελεχών και τεχνοκρατών.

Έναν πόντο κερδίζει επειδή κατάργησε τα άχρηστα υπουργεία Μακεδονίας-Θράκης και Αιγαίου. Μην ακούτε αυτούς που κλαίνε και οδύρονται στα κανάλια: τα εν λόγω υπουργεία είχαν καθαρά συμβολική αξία και απολύτως καμία χρησιμότητα, πέρα από το να προσφέρουν καρέκλες για την τακτοποίηση στελεχών από τις συγκεκριμένες περιφέρειες. Δεν μπορεί να πει κανείς το ίδιο τόσο αβασάνιστα και για το Τουρισμού ή το Ναυτιλίας: η απορρόφηση των χαρτοφυλακίων τους από άλλα υπουργεία εμπεριέχει ένα ποσοστό ρίσκου. Μπορεί να αποδειχτεί ότι καλώς καταργήθηκαν, μπορεί και το αντίθετο.

Να πούμε εδώ ότι το "μικρό και ευέλικτο" υπουργικό συμβούλιο δεν είναι ούτε πανάκεια ούτε αυτοσκοπός. Το ζητούμενο είναι μια πιο αποτελεσματική, πιο λειτουργική και λιγότερο δαπανηρή διοίκηση, κάτι που μπορεί να επιτευχθεί (ή να μην επιτευχθεί) είτε με δεκαπέντε υπουργεία, είτε με δεκαεφτά, είτε με είκοσι. Η μείωση του αριθμού των υπουργών μπορεί να είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά θα πάει χαμένο αν δεν ακολουθήσουν τα επόμενα απαραίτητα βήματα: κατάργηση των αχρείαστων συναρμοδιοτήτων (μεγάλη πληγή της δημόσιας διοίκησης), σωστή στελέχωση, μηχανοργάνωση και πάει λέγοντας.

Ως προς τα πρόσωπα, η κριτική μπορεί να περιμένει μέχρι να τα δούμε στη δουλειά. Υπάρχουν βέβαια μερικές ανορθογραφίες, όπως ας πούμε η Άντζελα Γκερέκου (;;;) ή ο Πάγκαλος σε ρόλο μαντρόσκυλου-δραγουμάνου, αλλά ας τους δώσουμε λίγο περιθώριο χρόνου... Δεν μπορώ να μην παρατηρήσω ότι η τοποθέτηση του Βενιζέλου στο Εθνικής Άμυνας είναι σατανική: ο Γιωργάκης του έδωσε μεν ένα υπουργείο κύρους, που του επιτρέπει ωστόσο να μην τον έχει συνεχώς μες στα πόδια του.

Τέλος, είναι βέβαια σαφές πως η καινούργια κυβέρνηση θα κριθεί κυρίως στο πεδίο της οικονομίας, αλλά για μένα το μεγάλο στοίχημα είναι το νέο υπουργείο περιβάλλοντος: στήνεται από την αρχή, με ευρύ χαρτοφυλάκιο και με το τιμόνι στα χέρια μιας υπουργού με τεχνοκρατικό προφίλ, που λέγεται ότι το κατέχει το αντικείμενο, χωρίς να διαθέτει κομματικό πεντιγκρί. Είναι βέβαιο ότι την κ. Μπιρμπίλη θα την βλέπουν με μισό μάτι τα κομματικά στελέχη του "παλαιού" ΠΑΣΟΚ και θα της την έχουν στημένη. Άλλο τόσο βέβαιο είναι ότι η καινούργια υπουργός βρίσκεται στον πιο μακρινό αντίποδα του προκατόχου της. Αν πετύχει το πείραμα, μπορεί να αποτελέσει τυφλοσούρτη για το πώς θα πρέπει να στήνονται τα υπουργεία του μέλλοντος.

Με δύο λόγια: στη συγκρότηση της καινούργιας του κυβέρνησης ο Γιωργάκης πήρε κάποια ρίσκα, όχι πολλά, αλλά σημαντικά. Μακάρι να του βγουν -αλλιώτικα, κινδυνεύουμε στον πρώτο ανασχηματισμό να δούμε πάλι κανέναν Κίμωνα Κουλούρη και να τραβάμε τα μαλλιά μας. Και βέβαια, κάτι παροιμίες με πολλά κεράσια και μικρά καλάθια είναι καλό να τις κρατήσουμε στο μυαλό μας.


.

11 σχόλια:

  1. Καλό σεφτέ.
    Θα συμφωνήσω σχεδόν απόλυτα.
    Για μένα το κρίσιμο υπουργείο, αυτή την εποχή, είναι το "Οικονομικών", από εκεί θα εξαρτηθούν πολλά ......
    "Αποφάσεις" μπορούν πολλοί να βγάλουν, λίγοι όμως κάνουν " καλές εκτελέσεις"...
    Όταν μάλιστα έχεις παραλάβει μετά από μια Ολυμπιάδα και έναν Αλογοσκούφη, τα πράγματα είναι δύσκολα.......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σε ό,τι αφορά τις παραφωνίες, συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, αλλά αν το καλοσκεφτείς, εφόσον θέλεις να βάλεις έναν κέρβερο, υπάρχει κανείς καλύτερος από τον Πάγκαλο; Πως όμως θα γλιτώσουμε τυχόν ξεκατινιάσματα, όταν ο Πάγκαλος με το γνωστό σε όλους μας τακτ του, θα την πει σε κάποιον δεν ξέρω !!!

    Ο Βενιζέλος έφαγε και αυτόν την τρικλοποδιά του ... ναι μεν high υπουργείο, αλλά εκτός της δράσης και με υφυπουργό άνθρωπο του ΓΑΠ, για να του κρατάει τα μπόσικα !

    Εν γένει αξιολόγηση των επιλογών : για να δούμε τι θα δούμε ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα Χασοδίκη μου.
    Όπως είχα γράψει σε μια ανάρτηση προεκλογικά, η εκ των προτέρων δεδηλωμένη άρνηση των μικρών κομμάτων για Συνεργασία, βάζει τον ψηφοφόρο, ευλόγως, στον πειρασμό να ψηφίσει ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα (τα κόμματα του δικομματισμού, όπως περιφρονητικά τα ονομάζουν). Και τούτο για να μην μπει η χώρα στην ταλαιπωρία των επανειλημμένων εκλογικών αναμετρήσεων.
    Τώρα όσον αφορά τα Υπουργεία. Κατ' αρχήν χάρηκα που καταργήθηκαν τα Υπουργεία Μακεδονίας - Θράκης και Αιγαίου. Ποτέ δεν κατάλαβα τη χρησιμότητα των εν λόγω Υπουργείων. Με την ίδια λογική θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς και την ίδρυση Υπουργείου Πελοποννήσου κλπ. Εξάλλου, απ' ότι διάβασα, θα εδρεύουν στη Θεσσαλονίκη δύο Υφυπουργεία, τα οποία θα έχουν πιο ουσιαστικές αρμοδιότητες από το καταργηθέν Υπουργείο. Τις εθνικιστικές κορώνες που άκουσα, για το θέμα αυτό, στα ΜΜΕ, τις αντιμετωπίζω με απέχθεια.
    Υ.Γ. Τις αρμοδιότητες του Πάγκαλου δεν τις πολυκατάλαβα, να πω την αλήθεια. Μήπως είναι αντίστοιχες με του παλαι ποτέ Υπουργού Συντονισμού?? Ή μήπως η θέση συστάθηκε για να τον κρατήσει ήρεμο??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σωστά όσα γράφεις.
    Υπάρχουν και ορισμένα άλλα όμως.
    Π.χ.
    1. Απ' όλες τις συγχωνεύσεις υπουργείων, μία μου κάθεται στο λαιμό. Είναι το "Τουρισμού και Πολιτισμού": δύο αντικείμενα απολύτως άσχετα μεταξύ τους, συνδέονται για να αποδείξουν πώς αντιλαμβανόμαστε τον πολιτισμό στην Ελλάδα του 2010: ο Παρθενώνας ως ντεκόρ για τον τουρίστα που τρώει χωριάτικη στην ταβέρνα. Κρίμα. Πολύ καλύτερο θα ήταν να υπαγάγει και τον Τουρισμό στο Οικονομίας (αφού έχει ήδη συγχωνεύσει εκεί τα άλλα παραγωγικά υπουργεία, το Ανάπτυξης και το Εμπ. Ναυτιλίας), και να συγχωνεύσει το Πολιτισμού στο Παιδείας. Αλλά αυτό το φάλτσο πέρασε "ντούκου" από όλους τους "αμύντορες του έθνους" που τους χάλασε η ολόσωστη κατάργηση του Μακεδονίας - Θράκης.
    2. Η ίδρυση υπουργείου Περιβάλλοντος είναι σωστή κίνηση, αλλά το κρίσιμο θα είναι πώς θα χωριστούν οι παλιές αρμοδιότητες του ΥΠΕΧΩΔΕ... προβλέπω πολλές "ενδοστρεφείς δίκες" κατά του νεοσύστατου υπουργείου Υποδομών...
    3. Για το Υπουργείο Εξωτερικών η κρίση είναι απογοητευτική. Ακόμα κι αν αφήσουμε κατά μέρος τις επιφυλάξεις που εύλογα εξέφρασε ο Λυγερός για το Δρούτσα και τον "προκλητικό ρόλο" του στην Κύπρο το 2004 για την επιβολή του Σχεδίου Ανάν, παραμένει το εξής απλό πρόβλημα: ένα Υπουργείο που συνήθως είχε έναν υπουργό, έναν αναπληρωτή και έναν ή δύο υφυπουργούς, μένει με έναν αναπληρωτή και έναν υφυπουργό. Με δεδομένο ότι ο υπουργός - πρωθυπουργός αντικειμενικά δεν θα μπορεί να βγάζει καθημερινή δουλειά, ο δε υφυπουργός Κουβέλης θα ασχοληθεί με συγκεκριμένο τομέα (οικονομική διπλωματία στα Βαλκάνια κλπ.), το σύνολο των κρίσιμων, ανοιχτών εξωτερικών θεμάτων (ενταξιακές διαπραγματεύσεις Τουρκίας, ελληνοτουρκικές διαφορές, Σκοπιανό, διπλωματία αγωγών) το επωμίζεται ο Δρούτσας, δηλαδή (πέραν των άλλων επιφυλάξεων) ένας άνθρωπος με μηδαμινή πολιτική εμπειρία (άλλο να είσαι σύμβουλος και άλλο να κάθεσαι στο π.χ. στο μόνιμο Συμβούλιο Υπουργών της ΕΕ και να διατυπώνεις την ελληνική θέση). Με πρόσθετο δεδομένο τη γνωστή (από την προηγούμενη θητεία του) τάση του Γιωργάκη να αγνοεί τους διπλωμάτες, και επειδή ο Δρούτσας δεν μπορεί να είναι πανταχού παρών, αυτό μπορεί να σημαίνει ένα και μόνο πράγμα: την επιστροφή στην κυριαρχία της πληθώρας "συμβούλων" του Γιωργάκη στο ΥΠΕΞ, την οποία είχε καταγγείλει ως γνωστόν και ο Πάγκαλος (πολύ καιρό πριν κάνει άλλη μία κωλοτούμπα και γίνει αντιπρόεδρος εκείνου, τον οποίο θεωρούσε ακατάλληλο για αρχηγό και πρωθυπουργό...) Θεωρώ ότι μας περιμένουν πολλά δεινά από κει.
    4. Με τη Γκερέκου τι πρόβλημα έχεις; :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Έστειλες βιογραφικό Χασοδίκα μου? Τώρα με την αξιοκρατία αυτά που ξέρατε τελειώσανε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Οι μέρες αυτές με πάνε πολύ άσχημα από άποψη ωραρίων. Κάθε μέρα μπαίνω στο γραφείο κατά τις 2 το μεσημέρι, μετά από απίστευτη ταλαιπωρία. Έτσι, αργώ να απαντήσω στα σχόλια, αργώ να γράψω, και δεν προλαβαίνω να διαβάσω! Ζητώ συγγνώμη, φίλοι μου.

    @glam
    @ESKARINA

    Σε αναμονή λοιπόν. Πιστεύω ότι μετά τον πρώτο μήνα θα μπορούμε να σχηματίσουμε μια εικόνα.

    @Μερόπη

    Οι κακεντρεχείς θα πουν ότι ο αμερικανοθρεμμένος Γιωργάκης ήθελε οπωσδήποτε να έχει κι έναν vice-president "όπως Αμερική" :)
    Στα σοβαρά, δεν νομίζω ότι τα καθήκοντα θα είναι ανάλογα του παλιού Υπουργού Συντονισμού (αυτό, αν δεν κάνω λάθος, είναι σήμερα το Εθνικής Οικονομίας). Μάλλον θα κάνει κάτι σαν ενδιάμεσο μεταξύ ΓΑΠ και υπουργείων -ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.

    @Σπύρος

    Συμφωνώ σχεδόν απόλυτα σε όλες τις παρατηρήσεις, οπότε θα μπορούσα να πω ότι το ποστ αυτό συντάχθηκε εξ ημισείας!
    1. Όντως θα ήταν πιο λογικό το Τουρισμού να κολλήσει με τα άλλα παραγωγικά υπουργεία.
    2. Κι εδώ έχεις δίκιο, απλά να παρατηρήσω ότι καλύτερα να υπάρχει ένα υπουργείο που θα προσπαθεί έστω να κρατήσει τα μπόσικα, παρά ένα κατ' όνομα υπουργείο "και περιβάλλοντος" όπως το παλιό ΥΠΕΧΩΔΕ, το οποίο ήταν βασικά ΔΕ, ελάχιστα ΧΩ και καθόλου ΠΕ...
    3. Νομίζω ότι ο Γιωργάκης δεν έχει σκοπό να παραμείνει ΥΠΕΞ σε βάθος χρόνου. Πήρε τ' αυτί μου ότι θέλει να κρατήσει το πόστο μέχρι τέλος του χρόνου για να παραστεί ο ίδιος σε κάποιες κρίσιμες συνόδους και μετά μάλλον θα βάλει κάποιον άλλον. Να δούμε αν ισχύει.
    4. Έλα ντε ;)

    @Βασικός Μέτοχος

    Ετοιμάζομαι για Γενικός Γραμματέας, αλλά δεν ξέρω ακόμα σε ποιον τομέα :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλά τα λέτε γενικώς, αγαπητέ Χασοδίκη..

    Αποτυχίες θα δούμε - Κουλούρη όμως δε νομίζω.. :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αμαν! Τωρα το σκεφτηκα, λες σε ενδεχομενη στραβη να επανελθει ο Κιμων;;

    Μάμα μία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Χα!Χα!Χα! Έριξα τρελό γέλιο όταν διάβασα αυτό το "να δούμε πάλι κανέναν Κίμωνα Κουλούρη και να τραβάμε τα μαλλιά μας"!

    Μπα σε καλό σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Δεν έχω να προσθέσω κάτι στα όσα γράφεις αλλά, ύστερα από τόσο καιρό που λείπω, ένα γεια ήθελα στο πω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Κι εγώ πιστεύω -χωρίς να έχω ακούσει τίποτε- ότι δεν θα μείνει για πολύ ΥΠΕΞ ο Γιωργάκης. Το ζήτημα είναι τι θα κάνει τον Δεκέμβριο με το θέμα της Τουρκίας.
    Κατά τα άλλα, προσυπογράφω τα όσα λέει ο Σπύρος, συν την ανησυχία μου για την κα Παναρίτη, της οποίας συνέντευξη διάβασα στο Κ της Καθημερινής και καθόλου μα καθόλου δεν ηρέμησα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ενστάσεις και ισχυρισμοί
κατατίθενται μόνον εγγράφως
(Χασοδίκειος Πολιτική Δικονομία, άρθρον 228)