Τις τελευταίες μέρες παρατήρησα ότι ο Καταλληλότερος έχει κάνει ορισμένες εμφανίσεις χωρίς γραβάτα. Δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν: είτε ζήλεψε την (εμφάνιση, άμα τε και) άνεση του Αλαβάνου, είτε κάποιος ίματζ μέηκερ (ανεπαρκής οπωσδήποτε) τον συμβούλεψε να αφαιρέσει από την εικόνα του αυτό το -αθώο κατά τα άλλα- κομμάτι ύφασμα που παραπέμπει σημειολογικά στα γκόλντεν μπόυς, τα μεγαλοστελέχη των επιχειρήσεων και τον Διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος (σεσημασμένο μάντη κακών).
Από την άλλη, χτες είδα στην τηλεόραση το προεκλογικό σποτάκι της ΝΔ. Όχι αυτό με τα παπαγαλάκια, το άλλο: αυτό στο οποίο εναλλάσσονται πλάνα του Καταλληλότερου με γραβάτα από κάποια ομιλία του με πλάνα χειροκροτητών νεολαίων χωρίς γραβάτα (θλιβερά κατ' εμέ, ελπιδοφόρα κατά τη γνώμη του σκηνοθέτη), και στο οποίο ο Καταλληλότερος επαναλαμβάνει επίμονα: Είμαι εδώ. Είμαι εδώ. Είμαι εδώ.
Η στρατηγική είναι σαφής: από τη στιγμή που η Νέα Διακυβέρνηση έχει χάσει προ πολλού το όποιο ηθικό της πλεονέκτημα, από τη στιγμή που η χώρα κινείται, ή μάλλον ακινητεί, μέσα στη δυσωδία των σκανδάλων και της περί τα σκάνδαλα φιλολογίας, από τη στιγμή που το κυβερνητικό έργο είναι λιγοστό, από τη στιγμή που κορυφαίοι υπουργοί τέθηκαν στο περιθώριο και αυτοί που τοποθετήθηκαν στη θέση τους δεν δείχνουν ικανοί να τραβήξουν το κάρο, το κυβερνών κόμμα επιλέγει να ποντάρει τα ρέστα του στο μόνο ατού που φαίνεται να διαθέτει έναντι της αντιπολίτευσης: στον πρωθυπουργό, προσωπικά και αποκλειστικά.
Τιποτα πρωτότυπο, είναι γνωστό αυτό το τροπάρι και το έχουμε ξαναδεί και ξαναζήσει, μάλιστα κάτω από πιο δραματικές συνθήκες. Πριν δύο καλοκαίρια (μόλις...) ο Καταλληλότερος είχε φορέσει για τις ανάγκες του ρόλου μπουφάν αεροπόρου. Σήμερα βγάζει τη γραβάτα, και αν αύριο το απαιτήσουν οι περιστάσεις είναι ικανός να ντυθεί και κολομπίνα.
Αν κάτι έχει προστεθεί, είναι η σχετικά πρόσφατη και ασφαλώς νωπή ακόμα στις μνήμες της κοινής γνώμης παραφιλολογία γύρω από την "κούραση" του πρωθυπουργού. Και για να ακυρωθεί η επίδραση αυτής ακριβώς της παραφιλολογίας στο θυμικό, επιστρατεύεται η εικόνα του Καταλληλότερου να διαβεβαιώνει, ξανά και ξανά: Είμαι εδώ. Είμαι εδώ. Είμαι εδώ.
Μόνο που, καλώς εχόντων των πραγμάτων, ένας πρωθυπουργός δεν χρειάζεται να μας το φωνάζει ότι είναι εδώ. Θα έπρεπε να μπορούμε να το διαπιστώσουμε από μόνοι μας. Ένας πρωθυπουργός δεν δικαιούται να έχει τέτοια υπαρξιακά ερωτήματα, και να τα απαντάει φωναχτά. Στο κάτω κάτω υπάρχει και ο κίνδυνος, μετά την κατηγορηματική διαβεβαίωση "είμαι εδώ", να ακολουθήσουν ερωτήματα όπως: "και τι έγινε;", "και τι έκανες;", "και τι σκοπεύεις να κάνεις;". Ερωτήματα, οι απαντήσεις των οποίων μάλλον δεν είναι και τόσο εύκολες και σίγουρα δεν χωράνε σε δύο λέξεις.
Έχει και το ρίσκο της λοιπόν αυτή η επικοινωνιακή στρατηγική, αλλά ελλείψει άλλης καλύτερης τι να κάνει και η ΝΔ; Σποτάκια με τις εκνευριστικές γραβάτες του Αβραμόπουλου, να κοκορεύεται για το πόσο αναβάθμισε το ΕΣΥ; Ή με τις γκλίτσες του Σουφλιά, να (ξαναμανα)εγκαινιάζει τμήματα της Εγνατίας;
Μόλις δύο χρόνια -ούτε καν- μετά την τελευταία της εκλογική νίκη, η Νέα Διακυβέρνηση δεν έχει καλύτερο χαρτί να παίξει παρά την εικόνα του αρχηγού της. Προσοχή: όχι τον ίδιο τον αρχηγό της -την εικόνα του. Διαπίστωση αν μη τι άλλο απογοητευτική για το επίπεδο της τρέχουσας, προ ευρωεκλογών, πολιτικής αντιπαράθεσης, που ούτε πολιτική είναι, ούτε ακριβώς αντιπαράθεση: περισσότερο μοιάζει με δημοσκόπηση μεγάλης κλίμακας, στα πλαίσια της οποίας όλα τα κόμματα -και κυρίως τα δύο μεγαλύτερα- προσπαθούν να πετύχουν το καλύτερο δυνατό πλασάρισμα.
Νομοτελειακά σχεδόν, αυτή η επαναλαμβανόμενη στρατηγική κάποια στιγμή είναι καταδικασμένη να αποτύχει. Και ήδη, είναι η πρώτη φορά που επιστρατεύεται όχι με σκοπό να κερδίσει την παρτίδα, αλλά απλώς να τη σώσει. Το ερώτημα είναι, μέχρι πότε; Και το -χειρότερο για μας- δεύτερο ερώτημα, με τι κόστος;
.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δυστυχώς, αγαπητέ χασοδίκη, πιστεύω ότι υπάρχει και κάτι, ακόμη χειρότερο ... πόσες εκλογικές αναμετρήσεις πρέπει να ζήσουμε, ώστε να μην μας γοητεύει καμία εικόνα, κανένα σποτάκι, κανένα υποννοούμενο ; Πότε θα έρθει εκείνη η ημέρα που παραμονές εκλογών, οι όποιοι κυβερνώντες θα παρουσιάζονται για να λογοδοτήσουν, ως οφείλουν, και οι υποψήφιοι κυβερνώντας για να σχεδιάσουν και όχι να υποσχεθούν ; Πότε θα μάθουμε να λειτουργούμε ως πραγματικοί πολίτες και όχι ως τετράχρονα που μαγεύονται από τις εικόνες ενός βιβλίου ; Ακόμη και τα τετράχρονα ζητούν εξηγήσεις να τις ασυναρτησίες που συνήθως περιέχουν τα παραμύθια, εμείς οι "μεγάλοι" γιατί όχι ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν φταίει κανένα σποτάκι, φταίει που εμείς περιμένουμε με το στόμα ανοιχτό να χάψουμε ό,τι μας ταϊσουν και όσο περιμένουμε, τόσα περισσότερα ... σποτάκια θα μας πετούν ...
Σε σχέση με το παραπάνω ποστ της Εσκαρίνας, να σας μεταφέρω την εξής εμπειρία:
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρέθηκα πριν 1-2 χρόνια στη Γερμανία, σε φάση εκλογών (νομίζω ήταν επαναληπτικές βουλευτικές εκλογές σε ένα κρατίδιο ή κάτι τέτοιο), και έτυχε να δω στην τηλεόραση μια προεκλογική συγκέντρωση. Το σκηνικό ήταν το εξής: σε μια πλατεία, υπό συνεχή βροχή (έβλεπες μόνο ομπρέλες) είχε μαζευτεί ένα πλήθος αρκετά μικρότερο από αυτά που μαζεύονται στην Ελλάδα, χωρίς σημαιάκια και κόρνες. Ο πολιτικός που τους μιλούσε (ήταν ο Όσκαρ Λαφοντέν) δε μιλούσε καθόλου στο στυλ "μαζί θα προχωρήσουμε", "σήμερα μίλησε ο λαός", "η νίκη είναι δική μας" κλπ., αλλά με κάθε σοβαρότητα ανέλυε τα πολιτικά θέματα, στο στυλ "μας κατηγορούν ότι η προτεινόμενη πολιτική μας θα είχε την εξής αρνητική συνέπεια, αλλά αυτό δεν ισχύει διότι εμείς θα αντιμετωπίσουμε αυτή την αρνητική συνέπεια ως εξής" κλπ. Γενικά δεν είμαι ξενομανής ή "ευρωλιγούρης", αλλά ομολογώ ότι εκείνη τη φορά ένιωσα σαν ιθαγενής που τον φέρανε στη βικτωριανή Αγγλία...
Φυσικά αυτή η διαφορά στο επίπεδο της πολιτικής συζήτησης αντιστοιχεί και στη γενικότερη διαφορά ως προς το επίπεδο ανάπτυξης.
Γιατί αυτό το περί "ηθικού πλεονεκτήματος" μου ακούγεται κάπως αστείο?????
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπικοινωνιακή στρατηγική? Εσφαλμένος όρος. Σαφέστερος: "ψευδοεπικοινωνιακή στρατηγική της εικόνας". Άλλως δεν θα προσδιοριζόταν από εικονοπλάστες ή ίματζ μέικερς κατά το αγγλικότερον!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ χαρούμενοι θα είμασταν αν κάποιο φαβορί χρησιμοποιούσε πραγματικά επικοινωνιακή στρατηγική. Το βασικότερο στην Πολιτική, η επικοινωνία.
Εάν όμως εμείς οι ίδιοι αναφέρουμε ότι αυτή η ψευδοεπικοινωνιακή στρατηγική κάποτε θα αποτύχει.....τότε.....
Και πότε έχει επιτύχει?
Αγαπητή Μερόπη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν μου επιτρέπεις την διευκρίνιση, το ηθικό πλεονέκτημα, λαμβανομένου υπόψη ότι ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό, συνίσταται στο νόμιμο δικαίωμα υποσχέσεων. Δηλαδή είναι νόμιμο να δίνουμε υποσχέσεις (είναι αδιάφορο αν θα τις κρατήσουμε) και αφού είναι νόμιμο είναι και ηθικό. Και αφού νομίμως υποσχόμαστε, και υπάρχουν κάποιοι που θα πιστέψουν τις νόμιμες υποσχέσεις μας, άρα αποκτούμε πλεονέκτημα εκ των νόμιμων και κατ' επέκταση ηθικών υποσχέσεων μας ... κι αυτό λέγεται ηθικό πλεονέκτημα!
(αν καταλείπεται σε οποιονδήποτε οποιαδήποτε αμφιβολία για το διαταραγμένο επίπεδο συνειδήσεως μου, φαντάζομαι ότι μετά από αυτό το σχόλιο, διαλύθηκε!)
ESKARINA, κρύα ντους και πολλούς χυμούς πορτοκάλι να πίνεις :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμε, δεν είμαι σίγουρος ότι κατάλαβα τι λες. Η στρατηγική αυτή, όπως και να την πεις, έχει πετύχει σε κάμποσες εκλογικές αναμετρήσεις -εθνικές και δημοτικές/νομαρχιακές. Να μην μπούμε σε λεπτομέρειες και ονόματα, νομίζω δεν είναι αναγκαίο.
Σπύρο, γιατί παιδί μου νιώθεις έτσι; Δεν σε κάλυψε ο μεστός πολιτικός λόγος του Καταλληλότερου στα τελευταία λεπτά του παρατιθέμενου βίντεο;;;
Μερόπη, εντάξει, σχήμα λόγου! Το αναλύει άλλωστε και η ESKARINA πολύ πετυχημένα ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε την ευκαιρία, μια που αναφέραμε και το ΕΣΥ δηλαδή, ένα πολύ ενδιαφέρον ποστ έχει γράψει σχετικά ο Έρμιππος.
@ xasodikis:
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να είμαι ειλικρινής δεν είχα μπει στον κόπο να δει το βίντεο, και απάντησα μόνο στον προβληματισμός της Εσκαρίνας. Μια που μου έθεσες όμως την ερώτηση, μπήκα και το είδα. Και πρέπει να πω ότι τον αδικείς τον Καραμανλή... Δε νομίζω ότι επαναλαμβάνει "είμαι εδώ, είμαι εδώ, είμαι εδώ" υπό την έννοια που το ερμηνεύεις, δηλ. να πείσει κάποιον ότι είναι παρών. Το να εξηγεί κανείς τα κίνητρα για τα οποία είναι εδώ (είμαι εδώ για να προσφέρω στον τόπο κλπ.) είναι αρκετά διαφορετικό από αυτό που περιγράφεις. Και μια που παρέπεμψες σε αυτό το βίντεο, προτείνω να ρίξεις μια ματιά σε αυτά που λέει το βίντεο μεταξύ 7:45 και 8:05... Εκεί θα βρεις και το λόγο για το λυσσαλέο πόλεμο που δέχεται ο Καραμανλής σε εσωτερικό και εξωτερικό.
@Σπύρος: Ο λόγος που δέχεται τα εκατομύρια των επικρίσεων, από εκατομύρια Έλληνες πολίτες, σίγουρα ΔΕΝ είναι αγαπητέ, ο αγωγός και οι συμφωνίες με τη Ρωσία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τη διεθνή πίεση, πάντα υπάρχει - τα μεταξωτά βράκια απαιτούν και επιδέξιους...
Ας αφήσουμε λοιπόν τις "θεωρίες συνωμοσίας" οτι ο Καραμανλής πέφτει γιατί δεν του συγχωρούν οι Αμερικανοί τις συμφωνίες με τη Ρωσία... Εύκολοι ισχυρισμοί ενός υπανάπτυκτου πολιτικού διαλόγου - ωραία τα λέτε για τη Γερμανία πιο πάνω - στον οποίο ειδικεύεται η ελληνική δεξιά. Να σας θυμίσω οτι στις πυρκαγιές εκστομίστηκε το περίφημο περί "ασύμμετρης απειλής", που υπονοούσε Πασόκους, Σκοπιανούς και άλλους "νεφελίμ";
Κύριε Δούκα,
ΑπάντησηΔιαγραφήγια να φτάσει ο Καραμανλής να δέχεται επικρίσεις από εκατομμύρια Έλληνες όπως λέτε, πέρασαν πέντε χρόνια κατά τα οποία, από την πρώτη μέρα, δέχεται τον ανηλεή βομβαρδισμό της συντριπτικής πλειονότητας των ιδιωτικών ΜΜΕ. Και το ερώτημα είναι απλό: πώς είναι δυνατόν μια κυβέρνηση να βάλλεται από το σύνολο των ΜΜΕ, από την πρώτη μέρα της εκλογής της; Δε χρειάζεται μυαλό συνομωσιολόγου για να καταλάβει κανείς ότι η εκλογή της πλήττει συμφέροντα, εσωτερικά και εξωτερικά - αν η κριτική άρχιζε τον τρίτο χρόνο, θα έλεγα ΟΚ. Αλλά όταν αρχίζει από την πρώτη μέρα και συνεχίζεται ως σήμερα, κάτι πάει πολύ στραβά κύριε Δούκα... κάτι πάει στραβά στο χώρο των ΜΜΕ, τον οποίο γνωρίζετε καλά. Αρχικά ο λόγος του πολέμου ήταν ο "βασικός μέτοχος", μετά τη σκυτάλη πήρε ο εξωτερικός παράγοντας...
Και επειδή αναφερθήκατε στις πυρκαγιές και σε "θεωρίες συνομωσίας", να σας πω ευθέως ότι συμμερίζομαι, όχι βέβαια τις βλακείες περί "ασύμμετρης απειλής", αλλά την ερμηνεία ότι οι πυρκαγιές ήταν οργανωμένο σχέδιο αλλοδαπού κέντρου. Θα σας πρότεινα να διαβάσετε τη σχετική αναλυτική ανταλλαγή επιχειρημάτων που είχαμε με τον οικοδεσπότη
εδώ. Και πριν σπεύσετε να μιλήσετε για νεφελίμ κλπ., καλό θα ήταν να σκεφτείτε την απλή μου ερώτηση που δεν έχει απαντηθεί έκτοτε, πώς μπαίνουν είκοσι φωτιές ανά την πεικράτεια σε μια ΝΥΧΤΑ. Εν συνεχεία, μια που έχετε και μια κάποια εμπειρία από τις ΗΠΑ, θα πρότεινα να διαβάσετε λίγο για τη χρήση των πυρκαγιών από τη CIA κατά ανεπιθύμητων καθεστώτων στη Ν. Αμερική (βάλτε στο google τη φράση Operation Northwoods, βγαίνουν ενδιαφέροντα πράγματα).
Εσείς λέτε ότι αυτά είναι "εύκολοι ισχυρισμοί ενός υπανάπτυκτου πολιτικού διαλόγου" - εγώ πάλι θεωρώ ότι το ζήτημα των αγωγών είναι τεράστιο και όποιος το υποτιμά είναι αφελής (και μάλιστα επικίνδυνα αφελής αν έχει και πρόσβαση σε δημόσιο βήμα). Το πετρέλαιο είναι η κατ' εξοχήν δύναμη που κινεί τον πλανήτη, προκαλεί πολέμους, ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις. Η επιλογή Καραμανλή να δώσει (με τους αγωγούς) στη Ρωσία διέξοδο στη Μεσόγειο είναι στρατηγική επιλογή που ουσιαστικά αναιρεί το στρατηγικό ρόλο της Ελλάδας στο δυτικό σύστημα, και μπορεί να προκαλέσει πολύ περισσότερα από τη λύσσα των ΜΜΕ ή τις πυρκαγιές. Έχετε δίκιο βέβαια, ότι "τα μεταξωτά βρακιά..." κλπ. Αλλά τουλάχιστον να καταλαβαίνουμε για τι πράγμα μιλάμε, και ποες είναι οι αιτίες των φαινομένων που παρατηρούμε.
Ωχωχ, Βιετνάμ θα γίνει το ποστ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα πω κι εγώ δυο πραγματάκια:
Σπύρο, δεν μιλάω για την ομιλία του Καραμανλή καθεαυτή και το περιεχόμενό της, μιλάω για τον τρόπο που χρησιμοποιείται στα πλαίσια της συγκεκριμένης προεκλογικής καμπάνιας, σε συγκεκριμένη χρονική και πολιτική συγκυρία. Είναι λίγο διαφορετικό. Βλέπουμε ένα σποτ που φτάνει σε κρεσέντο με τα επαναλαμβανόμενα "είμαι εδώ", τα οποία συνοδεύονται από φράσεις όπως "για να προσφέρω στην παράταξη και τον τόπο μου", "για να ολοκληρώσω την πορεία που μαζί χαράξαμε" και κάτι παρόμοια, τα οποία πόσο διαφέρουν τελικά από το "μαζί θα προχωρήσουμε" που μνημονεύεις πιο πάνω; Και υπενθυμίζω ότι ο τίτλος του ποστ είναι "Σημειωτική" (ή σημειολογία, αν προτιμάς!)...
Κατά τα λοιπά: δεν νομίζω ότι ο Καραμανλής συγκεκριμένα υφίσταται έναν "ανηλεή βομβαρδισμό" εδώ και πέντε χρόνια, από την πρώτη κιόλας μέρα, όπως λες. Και πάντως σίγουρα όχι "από την συντριπτική πλειονότητα των ιδιωτικών ΜΜΕ". Θα έλεγα μάλιστα ότι προσωπικά ο Καραμανλής έχει αντιμετωπιστεί σχετικά χαλαρά και η εις βάρος του κριτική από μερίδα του Τύπου άρχισε να γίνεται πολύ έντονη (δικαιολογημένα, κατά τη γνώμη μου) από τη στιγμή που υποθέσεις με σκιές (τουλάχιστον) διαφθοράς άγγιξαν άτομα του πολύ κοντινού του περιβάλλοντος, χωρίς η δική του αντίδραση να είναι η αναμενόμενη (με βάση τις δικές του διαβεβαιώσεις περί μηδενικής ανοχής κλπ.).
Μάλιστα, ανοίγοντας λίγο το πλάνο, θα έλεγα ότι ο ΓΑΠ έχει δεχτεί πολύ πιο ανηλεή πόλεμο από τα ΜΜΕ, ακόμα και από δυνάμεις του χώρου που θεωρούνται φίλιες. Επί της ουσίας, η πολιτεία και των δύο αρχηγών σηκώνει πολλή και αυστηρότατη κριτική κατά τη γνώμη μου, αλλά αν εξετάσουμε το ύφος και τον τρόπο της κριτικής κατά ενός εκάστου, νομίζω ότι θα καταλήξουμε σε διαφορετικούς προβληματισμούς.
Και τελικά: η άποψη της κοινής γνώμης για τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα, μετά από πέντε και κάτι χρόνια, είναι αποτέλεσμα μόνο ή κυρίως του πολέμου που γίνεται από τα ΜΜΕ για λόγους συμφερόντων; Δηλαδή η κυβέρνηση έχει προσφέρει τόσο σημαντικό έργο που παραγνωρίζεται και την αδικεί ο κόσμος; Δεν πείθομαι...
Ο Γιωργάκης έχει δεχτεί ανηλεή πόλεμο από τα ΜΜΕ; Αν είναι δυνατόν... Θυμάμαι ακόμη τα ρεπορτάζ του MEGA από την "πορεία προς το λαό" το 2004, ζωντανές συνδέσεις καταμεσήμερο "ο ΓΑΠ στην Ακράτα", "ο ΓΑΠ σφιγγει χέρια στα Μακντόναλντς του Κιάτου", "ο ΓΑΠ οδηγεί το SAAB του στην Αθηνών-Πατρών"... Ανηλεής πόλεμος λέγεται αυτό; Έλεος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΩς προς την αντιμετώπιση του Καραμανλή και τα σκάνδαλα, μια μόνο παρατήρηση: όταν "βούτηξε" ο Ζαχόπουλος, η "γραμμή" στα ΜΜΕ ήταν ότι "δε μπορεί να βούτηξε για μια γυναίκα, κάποια ατασθαλία υπάρχει", και επί 2 μήνες μας γάνωσαν τα αυτιά για το "σκάνδαλο Ζαχόπουλου στο ΥΠΠΟ", χωρίς εν τέλει να βρεθεί μισή σκιά σκανδάλου. Έχω προσωπική γνώση (εντελώς προσωπική!) του πόσο εντατικά και επίμονα αναζητούσαν οι δημοσιογράφοι του Μπομπολέικου και του ΔΟΛ κάποιο σκάνδαλο Ζαχόπουλου. Διευθυντής "σοβαρής" εφημερίδας έδωσε σε δημοσιογράφο την εντολή "γράψε κάτι για το Ζαχόπουλο κι ας είναι ψέμα". Και αυτό ισχύει για τα μισά τουλάχιστον από τα "σκάνδαλα της ΝΔ" που έβγαλαν τα ΜΜΕ. Όχι ότι δεν υπήρξαν και πραγματικά σκάνδαλα (ειδικά τα ομόλογα και ο Γερμανός), αλλά οι υπεραπλουστεύσεις και η προπαγάνδα είναι ο κανόνας στα ΜΜΕ΅, και σίγουρα η μεροληψία τους είναι σαφής: π.χ. το πραγματικό σκάνδαλο της παραδοχής Τσουκάτου ότι το ΠΑΣΟΚ τα έπαιρνε επισήμως από τη Ζήμενς έπαιξε στα κανάλια κανα δυο μέρες και θάφτηκε, ενώ το προαναφερθέν (ανύπαρκτο) "σκάνδαλο Ζαχόπουλου" συντηρήθηκε επί δίμηνο.
Τέλος, ρωτάς αν φταίνε μόνο τα ΜΜΕ για την κακή εικόνα της κυβέρνησης. Σαφώς όχι, αλλά τις περισσότερες φορές τα πράγματα διαπλέκονται, και ακόμα και καλές πολιτικές διαστρεβλώνονται Τυπικό παράδειγμα, το "σκάνδαλο των κουμπάρων": ποιο ήταν το κυρίως θέμα: ότι υπήρχε καρτέλ στο γάλα, και οι βιομηχανίες πουλούσαν γύρω στο 1,4 Ευρώ το λίτρο, τιμή διπλάσια απ' ότι στην Ευρώπη. Η κυβέρνηση με ελέγχους της Επιτροπής Ανταγωνισμού, αλλά και επιτρέποντας τον ανταγωνισμό μέσω της "ιδιωτικής ετικέτας" των σούπερ μάρκετ, βάλθηκε να σπάσει το καρτέλ (εξ ου και οι επιθέσεις του Δασκαλόπουλου εναντίον της) - μέσα στη διαδικασία αυτή βρέθηκαν μερικά λιγδιάρικα χαμηλοστελέχη της ΝΔ να εκβιάσουν / πουλήσουν διαμεσολάβηση στους ελεγχόμενους / πιεζόμενους από την ΕΑ βιομηχάνους, και αυτός ο εκβιασμός αποκαλύφθηκε και ονομάστηκε "σκάνδαλο των κουμπάρων". Τελικά τι απέγινε; Οι "κουμπάροι" παραπέμφθηκαν και καταδικάστηκαν, και στο κυρίως μέτωπο που θα έπρεπε να ενδιαφέρει την κοινωνία, ο στόχος επιτεύχθηκε, γιατί η τιμή του γάλακτος έπεσε (υπάρχει γάλα ιδιωτικής ετικέτας που πωλείται πλέον 0,79 και οι μεγάλες εταιρίες αναγκάστηκαν να κατέβουν στο 1 Ευρώ). Στον κόσμο όμως τι εντύπωση έμεινε από όλο αυτό; Οι "κουμπάροι". Αυτή είναι η διαστρέβλωση.
Σπύρο, δεν έχει νόημα να συζητάμε για τη διαπλοκή, τη διαστρέβλωση και το ρόλο των ΜΜΕ, στο κάτω κάτω της γραφής λίγο πολύ συμφωνούμε. Αλλά μην παλαβώσουμε κιόλας, και πούμε ότι η καθίζηση της κυβέρνησης στην κοινή γνώμη -ελλείψει σοβαρής αντιπολίτευσης μάλιστα- οφείλεται στον ανηλεή πόλεμο των ΜΜΕ! Δηλαδή η καθημερινότητα που ζούμε στα νοσοκομεία, στα δικαστήρια, στα σχολεία, στους δρόμους, στις δημόσιες υπηρεσίες, μαγική εικόνα είναι; Ρίξε μια ματιά στο ποστ του Έρμιππου (λινκ έξι σχόλια πιο πάνω) και πες μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσον αφορά τον Γιωργάκη, λίγο μακριά πάνε οι μνήμες σου μου φαίνεται. Αλλά δεν επιμένω, δεν με ενδιαφέρει κιόλας ιδιαίτερα το θέμα.
Νομίζω ότι χρειάζεται να γίνει ένας διαχωρισμός ανάμεσα στην πολεμική και στην κριτική, διότι σε ό,τι αφορά τη δεύτερη πρέπει να την υφίστανται τα δημόσια πρόσωπα και δη οι κατέχοντες θέσεις εξουσίας, από το πρώτο λεπτό ανάληψης καθηκόντων. Υποτίθεται ότι όσοι φιλοδοξούν να διοικήσουν είναι οργανωμένοι και έχουν κάποιο σχέδιο, το οποίο οφείλουν να εφαρμόσουν αμέσως μόλις αναλάβουν τη θέση που τους το επιτρέπει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ό,τι αφορά όμως την πολεμική και με δεδομένο ότι αυτή δεν μπορεί να είναι κριτική, αφού εκ της φύσεως της γίνεται μόνο για να πλήξει, ως τέτοια μπορεί να νοηθούν ιδίως ατεκμηρίωτες απόψεις, χαρακτηρισμοί, υποθέσεις και υπονοούμενα.
Συνεπώς το να κρίνεις κάποιον από τα λεγόμενα, τις πράξεις και τις παραλείψεις του, δεν μπορεί να συνιστά πολεμική, αλλά στη χειρότερη περίπτωση προσωπική εκτίμηση.
Μακριά από εμένα η υπεράσπιση δημοσιογράφων και ΜΜΕ, αλλά η αλήθεια είναι ότι ο πρωθυπουργός έχει δώσει περισσότερες από μια φορές λαβή για σχόλια, εξαιτίας πράξεων ή / και παραλείψεων του. Αν αυτές οι φορές έγιναν αντικείμενο εκμετάλλευσης από κάποιους επιτήδειους προς εξυπηρέτηση συμφερόντων είναι άλλο κεφάλαιο, μιας και για μένα το πρόβλημα είναι ότι υπήρξαν.
Όσον αφορά το θέμα των αγωγών, κατ' αρχήν θεωρώ την κίνηση του Καραμανλή θετική, υπό την έννοια ότι μας δίνει παράθυρο ευκαιρίας και με άλλον μεγάλο παίκτη, τη Ρωσία. Και είναι σφόδρα πιθανό, αν όχι σίγουρο, ότι κάποιοι ενοχλήθηκαν, ιδίως εκείνοι που ενδεχομένως είχαν συνηθίσει να λέμε πάντα ναι, ενόψει του γεγονότος ότι διαχρονικά οι πολιτικοί της Ελλάδας προσέβλεπαν και βασίζονταν στον εξωτερικό πολιτικό παράγοντα.
Από αυτό το σημείο όμως μέχρι να φτάσουμε να θεωρούμε τον Καραμανλή επαναστάτη κατά των εξωτερικών συμφερόντων, έχει μια κάποια απόσταση. Όπως άλλωστε και οποιονδήποτε άλλο πολιτικό.
Και για να κλείσω, ακόμη κι αν για χάρη της συζήτησης φτάσω στο σημείο να αποδεχθώ αυτή την "επαναστατικότητα", υπάρχουν τρία σημεία που δεν μπορώ να προσπεράσω : α) ο πολιτικός ηγέτης και ιδίως ο ηγέτης μιας χώρας οφείλει να προασπίζεται τα συμφέροντα της, και αν το κάνει, δεν δικαιούται τα έπαινο, αλλά την αναγνώριση ότι έκανε σωστά τη δουλειά του, και β) όσο αγαθές και αν είναι οι προθέσεις του ηγέτη, πρέπει να φροντίσει ώστε οι ενέργειες και οι επιλογές του δεν επισκιάζονται από τυχάρπαστους πολιτικάντηδες που εκμεταλλεύονται τη θέση στην οποία βρέθηκαν για προσωπικό όφελος και πλουτισμό. Ο ηγέτης δεν μπορεί να κρατά δίπλα του αυτούς που καταστρέφουν το έργο του. Εν ολίγοις, η γυναίκα του Καίσαρα δεν πρέπει μόνο να είναι τίμια αλλά να δείχνει και τίμια. Και γ) μια χώρα δεν διοικείται σωστά μόνο όταν ο ηγέτης ανθίσταται στην κατ' αυτής επιβουλή, αλλά και όταν η πραγματικότητα για τους πολίτες της γίνεται καλύτερη.
Και μην μου πείτε ότι ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη, γιατί όντως δεν την φέρνει, σε αυτή την περίπτωση όμως μην υπόσχεται ότι θα την φέρει, αν δεν έχει βρει και τους υπόλοιπους απαιτούμενους κούκους...
Ζητώ εκ προοιμίου συγνώμη για το διπλοποστάρισμα, αλλά είδα το τελευταίο σχόλιο του Σπύρου, αφότου είχα υποβάλλει το προηγούμενο δικό μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ Σπύρο, ειδικά για το θέμα του γάλακτος που αναφέρεις πρόθυμα συμφωνώ μαζί σου ότι κάποιοι λιγούρηδες βρήκαν ευκαιρία να τα αρπάξουν (και μπορεί να είναι χαμηλόβαθμα στελέχη της ΝΔ, αλλά όχι και της διοικήσεως αφού ο ένας ήταν ο Γενικός Διευθυντής της Επιτροπής Ανταγωνισμού). Η πτώση όμως της τιμής του προϊόντος μπορεί να φαίνεται ότι επευτέχθη, αλλά για πόσο ;;; Δηλαδή είναι σίγουρο ότι οι εταιρίες θα διατηρήσουν τις τιμές τους σε αυτό το επίπεδο ; Και επιπλέον, στην πτώση της τιμής οδηγήθηκαν από την πίεση ή από κάποια συμφωνία ; Είναι τυχαίο ότι για πολλούς μήνες οι εταιρίες φώναζαν ότι δεν μπορούν να κατεβάσουν τις τιμές και ξαφνικά βγαίνει η VIVARTIA (όμιλος MIG) και ρίχνει την τιμή (συμπαρασύροντας και τους υπόλοιπους) αφού ο όμιλος στον οποίο ανήκει απέκτησε την ΟΑ ;
Χρέωσε μου κακοπιστία, αλλά το timing ή πολύ κακό είναι ή πολύ ενδεικτικό ...
@ Εσκαρίνα:
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατ' αρχάς συμφωνώ με πολλά απ' όσα γράφεις στο προηγούμενο ποστ σου, π.χ. ότι ένας ηγέτης δεν κρίνεται μόνο από τις προθέσεις, αλλά και από τα πρόσωπα με τα οποία υλοποιεί την πολιτική του και φυσικά από το κατά πόσον η πολιτική του βελτιώνει τελικά την πραγματικότητα που βιώνει ο πολίτης. Δε θεωρώ ότι ο Καραμανλής έχει ανταποκριθεί σε αυτά τα σημεία, και πέραν αυτού δεν εννοώ ότι η "ανεξαρτησία" της πολιτικής του έναντι των ΗΠΑ θα είναι επαρκής δικαιολογία γι' αυτόν, αν τελικά οι χειρισμοί στο ζήτημα των αγωγών μας οδηγήσουν σε καμιά συμφορά. Όπως το έθεσε και ο κ. Δούκας, "τα μεταξωτά βρακιά..." Αυτό όμως που λέω είναι ότι καλό είναι να βλέπουμε λίγο πέρα από τα φαινόμενα...
Ως προς το γάλα τώρα, θυμίζω ότι η προσπάθεια να πέσει η τιμή του είχε ξεκινήσει παλιότερα, όταν επιτράπηκε η πώληση γάλακτος "ιδιωτικής ετικέτας" στα σούπερ μάρκετ. Αλλά έστω κι αν η πτώση της τιμής που ανακοίνωσε η Vivartia σχετίζεται με τη συμφωνία για πώληση της Ολυμπιακής στη MIG, κακό είναι αυτό; Είναι δηλαδή κακό που η κυβέρνηση, αντί π.χ. να πάρει καμιά μίζα, πήρε ως αντάλλαγμα από το Βγενόπουλο μια δέσμευση για το γάλα; Καλό δεν είναι αυτό για την κοινωνία;
Αγαπητέ Σπύρο, δεν μπορώ να εμπλακώ σε μια συζήτηση, που δεν θα καταλήξει πουθενά - η οπτική σου είναι καθαρότατα δεξιά και δεν θα βρούμε άκρη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα εξής απλά μόνο:
1. Τα ισχυρά ελληνικά ΜΜΕ είναι παραταξιακά στην κεντροασριστερά - αυτό δεν σημαίνει οτι δεν έχουν προμοτάρει και τον Καραμανλή ή "καταβυθίσει" τον Γιωργάκη (να θυμίσω τη στάση Πρετεντέρη εδώ και δύο χρόνια;), κατά περίπτωση και κατά την κρίση ή τα συμφέροντα τους.. (Βεβαίως ο βασικός μέτοχος τους βρήκε αντίθετους - ήταν όμως και γκάφα). Το οτι μπορεί να κατευθύνονται από τους Αμερικανούς ή ποιούς άλλους τα ΜΜΕ, γιατί ο Καραμανλής υπέγραψε τους αγωγούς, το θεωρώ
"θεωρία συνωμοσίας", ανάξια συζήτησης..
2. Ο Καραμανλής και οι άνθρωποι του ήταν γνωστοί - λόγω επαγγέλματος - στους δημοσιογράφους από πριν. Πλην ελαχίστων, η ποιότητα ήταν άθλια. Η αντιπολιτευτική τακτική Καραμανλή ήταν λαϊκίστικη (ακόμα και το Ελσίνκι προσπαθούσε να "διαβάλει"). Ξέραμε τι ερχόταν. Αμέσως δε άρχισαν τις κοτσάνες: "Να κλείσουν τα ΚΕΠ", "να στείλουμε τους Αλβανούς στη Μακρόνησο", "να κάνουμε απογραφή"... Συν την απραξία της Ελλάδας στις διαπραγματεύσεις για το σχέδιο Ανάν..
Είναι δυνατόν να μην είναι εξ αρχής αρνητικός ο τύπος (που οφείλει να είναι εξ ορισμού αντιπολιτευόμενος);
Και πάλι, για μια περίοδο ενός χρόνου, ίσως και παραπάνω (και λόγω Ολυμπιακών), η κριτική ήταν ήπια...
Τώρα αυτά που λέτε για τις φωτιές δεν τα συζητώ καν. Δούλευα και θυμάμαι πώς από 2-3 φωτιές (από τηγανόλαδο της γιαγιάς η μια, από κάψιμο ξερών η άλλη) έγινε το παρανάλωμα, γιατί απλούστατα είχε διαλυθεί η Πυροσβεστική - που ακόμα και με τα λόγια του Βουλγαράκη που την παραλάμβανε το 2004, ήταν "η καλύτερη στην Ετυρώπη"...
Για να μη θυμίσω τη γκάφα με τη ΔΕΗ στην Πάρνηθα, που τους ξέφυγε (για μέρες έκαιγε από τον πυλώνα, χιλιόμετρα μακριά)- και τα ανεκδιήγητα "ο στρατηγός άνεμος" του Πολύδωρα...
Μόνο και μόνο από την παρουσία και την πρακτική τέτοιων στελεχών, ο τύπος (και ο κόσμος) είναι επικριτικός - δεν το καταλαβαίνετε;
Για να μη μιλήσουμε για αυτήν καθεαυρτήν την ακροδεξιά πτυχή της ελληνικής συντηρητικής παράταξης, που είναι το απαύγασμα της βλακείας και της επικινδυνότητας... Αυτοί οι "πατριώτες" είναι μαθηματικά βέβαιο οτι κάνουν τη μεγαλύτερη ζημιά στην πατρίδα τους...
(Διαβάστε σήμερα τι λέει ο Υπουργός Τουρισμού Μαρκόπουλος, περί υπεροχής της Ελλάδας, ως τουριστικού προορισμού, επειδή είναι ορθόδοξη χώρα!!! Είναι να τραβάς τα μαλλιά σου...)
Η υπομονή του κόσμου έχει εξαντληθεί με το πολιτικό σύστημα, που ανεβαίνει απροετοίμαστο και απαράσκευο να κυβερνήσει - με σκοπό πολλών μόνο να φάνε...
Θα δείτε οτι με την επόμενη κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ η κριτική θα είναι επίσης πολύ αυστηρή (ελπίζω τουλάχιστον να μην είναι το ίδιο καταστροφική η κυβέρνηση)...
Κύριε Δούκα, η συζήτηση ποτέ δεν έβλαψε κανέναν, και τη σταματούν μόνο όσοι τη φοβούνται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιδικά ως προς τις "θεωρίες συνομωσίας" για τις πυρκαγιές, εγώ μίησα συγκεκριμένα για είκοσι φωτιές σε μια νύχτα, και απάντηση δεν πήρα ούτε από σας. Και επειδή είμαι και επίμονος με τα στοιχεία, να σας πω και ποια νύχτα: ήταν η νύχτα της 24ης προς 25η Αυγούστου 2007, και το σχετικό δελτίο τύπου της πυροσβεστικής θα το βρείτε εδώ. Δοκιμάστε τώρα να εξηγήσετε είκοσι φωτιές σε μια νύχτα με τηγάνια γιαγιάδων...
Δεύτερον, τα όσα αναφέρετε ως αυτονοήτως εσφαλμένες πολιτικές της κυβέρνησης Καραμανλή είναι εσφαλμένα, μόνο από τη δική σας (πολιτική) οπτική γωνία, που είναι μεν σεβαστή, αλλά είναι εξαιρετικά αφύσικο να την έχουν το σύνολο των ιδιωτικών ΜΜΕ της χώρας. Π.χ. η κριτική στον Καραμανλή για "αδράνεια" στις διαπραγματεύσεις για το σχέδιο Ανάν προϋποθέτει την πολιτική οπτική ότι το σχέδιο Ανάν ήταν θετικό για την Κύπρο - θέση που το 2004 την ενστερνίστηκε μόνο το ΠΑΣΟΚ και εν μέρει ο Συνασπισμός, και που ήταν σε αντίθεση με τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινής γνώμης σε Ελλάδα και Κύπρο. Από πού κι ως πού αυτή μας παρουσιάζετε αυτή τη (σεβαστή προφανώς) γνώμη σας, ως (α) αυτονοήτως ορθή και (β) άξια μονοπωλιακής προβολής από τα ΜΜΕ; Αυτό ακριβώς εννοώ όταν μιλάω για αθέμιτο ρόλο των ΜΜΕ και πλύση εγκεφάλου.
Και τέλος, αφού αρέσκεσθε σε χαρακτηρισμούς των συνομιλητών σας, σας προκαλώ να προσδιορίσετε τι ακριβώς από την οπτική μου είναι "δεξιό".
Ως τότε, θεωρώ κι εγώ τα υπόλοιπα γραφόμενά σας ανάξια συζήτησης.
Όλα όσα λέτε συγκλίνουν στο ότι έχετε δεξιά οπτική... :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν εσείς το θεωρείτε χαρακτηρισμό, εγώ δεν το είπα έτσι...
Επί Σημίτη (και Χρυσοχοίδη) η Πυροσβεστική είχε αντιμετωπίσει την ταυτόχρονη εκδήλωση μέχρι και 300 πυρκαγιών, μέσα σε μια μέρα. Ουδείς είχε διανοηθεί να μιλήσει για σχέδια και "θεωρίες συνωμοσίας".
Ποιό αλλοδαπό κέντρο δηλαδή θέλει να κάψει την Ελλάδα;
Το 55%-60% της ψήφου σε αυτή τη χώρα είναι διαχρονικά κεντροαριστερή. Φυσικό είναι τα media να ακολουθούν αυτόν τον προσανατολισμό. Παραδοσιακά οι σοβαρότερες εφημερίδες (και δημοσιογράφοι) έχουν αυτό τον προσανατολισμό - καθώς η επιρροή της αριστεράς στη σκέψη είναι ισχυρή. Αντιστοίχως τα δημοσιογραφικά στελέχη της δεξιάς είναι χαμηλότερου επιπέδου - όπως και τα έντυπα και τα κανάλια της. Τι να κάνουμε τώρα; Ας τα φτιάξει...
Αλλά για να τα φτιάξει, πρέπει να ανεβάσει επίπεδο...
Κύριε Δούκα, το "δεξιός" είναι, εξ αντικειμένου, χαρακτηρισμός. Εγώ δεν τον αποδέχομαι, κι εσείς, αν επιμένετε σε αυτόν, οφείλετε να τον αιτιολογήσετε - ευτυχώς την εξουσία του "ταμπελάρειν" την έχετε οι δημοσιογράφοι μόνο στο γυαλί - σε γραπτούς διαλόγους οφίλετε να στηρίζετε τα λεγόμενά σας. Αν δεν μπορείτε να τα στηρίξετε, είναι δικό σας πρόβλημα. Όταν μπορέσετε, θα είμαι εδώ για να απαντήσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ Σπύρο, δεν θα χαλάσουμε τις καρδιές μας για τις απόψεις μας - άλλωστε όπως είδατε, τον "χαρακτηρισμό" τον εξαπέλυσα με χαμογελάκι... :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν δεν σας εκφράζει, τον παίρνω πίσω.
Κατά την άποψη μου, η διακυβέρνηση Καραμανλή ήταν μια σωρεία γκαφών, λαθών και σκανδάλων (ξεχάσατε να αναφέρετε το σημαντικότερο ίσως, το Βατοπέδι - κατά το οποίο αντηλλάγησαν ακίνητα με νερό..)
Υπήρξε εξ αρχής η πιο πρόχειρη και απαράδεκτη διακυβέρνηση του τόπου, από τη μεταπόλίτευση και μετά. Δεν ξέρω την ηλικία σας, αν θυμάστε την τριετία Μητσοτάκη - ε, λοιπόν την ξεπέρασε και αυτή (γιατί επί Μητσοτάκη έγιναν και κάποια, ελάχιστα, θετικά).
Εδώ το μόνο που μπορώ να καταγράψω ως θετικό είναι ο αγωγός (που όμως κολλάει;), το οτι το βέτο στο Βουκουρέστι δεν μας χρεώθηκε (κατά πόσον όμως είναι επιτυχία και σημαντικό θέμα η ονομασία της FYROM είναι ένα άλλο μεγάλο ζήτημα) και η επιλογή Λούκου στο φεστιβάλ Αθηνών...
Για τα αρνητικά, δεν φτάνουν δυό σελίδες...
Δεν με προσέξατε πριν: Οι αξιόλογοι συνεργάτες του Καραμανλή είναι ελάχιστοι - και ήταν γνωστό τι έρχεται (και με τι ιδεολογία). Γι αυτό μην απορείτε με την στάση των ΜΜΕ (που πάντα βεβαίως, επαναλαμβάνω θα παίζουν τα παιχνίδια τους)... Να μην πω με τι ποιότητα ανθρώπων στελέχωσαν τις περισσότερες θέσεις ευθύνης στο δημόσιο τομέα...
Οι κυβερνώντες προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα... Αν λοιπόν δεν τους εγκρίνετε, μην τους "συνδράμετε" στη δικαιολόγηση...
Ας πάρουν ένα μάθημα οτι πρέπει την επόμενη φορά να έλθουν πολύ πιο προετοιμασμένοι και με αξιοκρατία, για να κυβερνήσουν - κι οτι όταν ζητάς την εξουσία δεν μπορείς να είσαι τόσο (στην καλύτερη περίπτωση) επιπόλαιος, ούτε τόσο "χύμα"...
Εγώ έχω κάποια πραγματάκια να πω επί της ουσίας των ζητημάτων που άνοιξαν, αλλά δεν προλαβαίνω τώρα. Θα τα πω όμως... :)
ΑπάντησηΔιαγραφή