Ήταν σοβαρός.
Ήταν κύριος.
Και έφυγε πρόωρα και αθόρυβα. Μ' έναν ψίθυρο, κι όχι μ' έναν κρότο.
Μιχάλη Παπαγιαννάκη, καλό σου ταξίδι.
(Διαβάστε το κείμενο του Γεράσιμου εδώ και λίγα λόγια από τον ίδιο και για τον ίδιο εδώ).
.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
τέτοια μυαλά ειναι αναντικατάστατα κι ας ισχυριζόταν ο ίδιος το αντίθετο...
ΑπάντησηΔιαγραφήθα μας λείπει κάθε μέρα περισσότερο με την πολιτική ένδεια που επικρατεί στη χώρα μας...
Αν και δε συμφωνούσα πάντα με τις πολιτικές του θέσεις, ήταν το είδος του πολιτικού που τηρεί χαμηλούς τους τόνους και υψηλό το επίπεδο της συζήτησης, πράγμα που λείπει χαρακτηριστικά στην πολιτική μας ζωή. Η μοίρα τον χτύπησε πολύ σκληρά (είχε χάσει και τον αδερφό του το Δεκέμβριο από την ίδια ασθένεια) - ας αναπαυτεί εκεί που πάει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν από τους λίγους αριστερούς πολιτικούς που δεν μπόρεσε ποτέ να αρκεστεί στη βολική γκρίνια και μόνιμη άρνηση. Ήταν θετικός και με ξεκάθαρο όραμα για την οικολογική, ειρηνική και δίκαιη κοινωνία, για την οποία αγωνίστηκε από τότε που κανένας δεν μιλούσε για τέτοια πράματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε συγκίνησε ιδιαίτερα η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ (όχι του ΣΥΝ ή οι δηλώσεις Τσίπρα - Αλαβάνου). Η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ που δεν βγήκε ποτέ...
Το μεγαλειο του Μιχαλη ηταν (ειναι) οτι ποτε δεν χρησιμοποιησε τις θεσεις-αποψεις του για να "μετακινηθει" απο τον χωρο της ανανεωτικης αριστερας. Πολλες φορες ειπε οτι θα ειναι ο τελευταιος που θα φυγει. Καθε του παρεμβαση στα πολιτικα πραγματα ηταν σημαντικη και εθετε πραγματα που ενδεχομενως δεν τα ειχαν σκεφθει αλλοι. Μεγαλο κενο αφηνει...πολυ μεγαλο
ΑπάντησηΔιαγραφήΧασοδίκη, ευχαριστώ για την παραπομπή στο ποστ του Γεράσιμου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚροτ, μην ευχαριστείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλό και το κείμενο του Τάλω εδώ.
μακάρι αυτά που άφησε να ταρακουνήσουν κάποιους ...
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτές οι απώλειες, δε με θλίβουν απλώς αλλά μου κόβουν ανάσες και με κάνουν να αισθάνομαι αδύναμος
χάνω στηρίγματα, χάνω φίλους, που τους νοιώθω έτσι χωρίς να τους έχω γνωρίσει ποτέ !!