The Godfather

Το κακό βεβαίως ξεκίνησε από τον κ. Σανιδά, που παρήγγειλε τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου, αλλά έσπευσε να γνωματεύσει ότι οι αρμόδιοι υπουργοί "παραπλανήθηκαν" από κρατικούς λειτουργούς.

Με αυτήν την ανεκδιήγητη διατύπωση ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, ανώτατος εισαγγελικός λειτουργός της χώρας, μετέτρεψε -ως μη όφειλε- το ζητούμενο της έρευνας σε προαπαιτούμενο. Στην ουσία, περιέγραψε καθόλου εμμέσως και πάρα πολύ σαφώς στους δύο αντεισαγγελείς που ανέλαβαν την έρευνα τα όρια στα οποία θα έπρεπε να στριμώξουν τα συμπεράσματά τους: οι όποιες ευθύνες θα έπρεπε να καταλογιστούν μόνο σε κρατικούς λειτουργούς -οι υπουργοί απλώς παραπλανήθηκαν.

Ο κ. Κολιούσης και η κ. Σωτηροπούλου, όμως, φαίνεται ότι δεν το έπιασαν το υπονοούμενο. Ξεκίνησαν την έρευνα και έφτασαν σε ένα σημείο, στο οποίο έκριναν (όπως είχαν καθήκον) ότι προκύπτουν ενδείξεις για ευθύνη υπουργών. Προσοχή: ενδείξεις, όχι αποδείξεις -αλλά σε αυτό το στάδιο της έρευνας οι ενδείξεις είναι το ζητούμενο. Και έκαναν αυτό που έπρεπε να κάνουν κατά ρητή συνταγματική επιταγή: έστειλαν τη δικογραφία στον προϊστάμενό τους για να διαβιβαστεί στη Βουλή, μόνη αρμόδια να συνεχίσει τη διαδικασία.

Ο προϊστάμενος τους, όμως, προϊστάμενος της Εισαγγελίας Εφετών και αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Καρούτσος είχε άλλη γνώμη: τους επέστρεψε τη δικογραφία με εντολή να συνεχίσουν την προκαταρκτική εξέταση. Με απλά λόγια, τους είπε στην ουσία ότι "δεν εκτιμήσατε σωστά τα πραγματικά περιστατικά που εξετάσατε, δεν κατανοείτε και δεν εφαρμόζετε ορθά το νόμο και το Σύνταγμα. Θα συνεχίσετε την έρευνά σας, και για να είμαι σίγουρος ότι δεν θα τα ξανακάνετε θάλασσα, σας βάζω και πάνω από το κεφάλι άλλη μια εισαγγελέα-επόπτη".

Οι δύο αντεισαγγελείς είχαν δύο επιλογές: ή να τσακίσουν τη μέση τους σαν τον Χατζατζάρη, να κάνουν γαργάρα την προσβολή και να συνεχίσουν μια έρευνα την οποία είχαν πειστεί ότι όφειλαν να μη συνεχίσουν, διότι έτσι λέει το Σύνταγμα, ο νόμος και η συνείδησή τους, παραδεχόμενοι στην ουσία ότι είναι επιστημονικά ανεπαρκείς και λειτουργικά άσχετοι, ή να παραιτηθούν αξιοπρεπώς. Και επέλεξαν το δεύτερο.

Και στο σημείο αυτό αρχίζει η opera buffa, που έλεγε και ο αγαπητός π2 τις προάλλες: παρεμβαίνει ο πρωθυπουργός αυτοπροσώπως, ο οποίος λέει ζήτησε να μη γίνουν δεκτές οι παραιτήσεις των δύο αντεισαγγελέων και να πάει ο φάκελος στη Βουλή. Το ότι μια τέτοια παρέμβαση, ακόμη και σε επίπεδο διαρροής, οφδηρέκορντ, μεταξύ μας, αποτελεί χοντροκομμένο θεσμικό ατόπημα προφανώς δεν απασχόλησε τον κ. Καραμανλή: όπως έχουμε ξαναπεί πρόσφατα, ο άνθρωπος δεν κάνει για να διαχειρίζεται κρίσεις οποιουδήποτε μεγέθους, και επιπλέον δεν κάνει πολιτική. Το μόνο που κάνει είναι επικοινωνιακά τρικ, αφού εδώ και καιρό τις κινήσεις του τις υπαγορεύουν οι δείκτες των προηγούμενων δημοσκοπήσεων και ο φόβος των επόμενων.

Και ο υπουργός του της Δικαιοσύνης, αντί να του πεί "πρόεδρε, αν κυκλοφορήσει ότι είπες τέτοιο πράγμα θα γίνουμε ρεζίλι", έσπευσε να διαβιβάσει το πρωθυπουργικό... αίτημα να το πω; εντολή; τέλος πάντων, δηλώνοντας εντελώς επισήμως ότι "δεν κάνουμε αποδεκτή την παραίτηση των εισαγγελικών λειτουργών, τους καλούμε να μην εμμείνουν σ' αυτή, αλλά να συνεχίσουν, ανεπηρέαστοι από ο,τιδήποτε, να επιτελούν το καθήκον τους, έως την τελική έκβαση της υπόθεσης".

Συμπεράσματα; Ο καθένας ας βγάλει τα δικά του. Εγώ έχω μόνο ερωτήσεις:

1) Είναι δυνατόν ο υπουργός Δικαιοσύνης να παραδέχεται δημοσίως ότι ανώτεροι εισαγγελικοί λειτουργοί πιθανόν να επηρεάζονται; Κι αν ναι, από ποιον; Από μέσα από το χώρο της δικαιοσύνης; Απ' έξω; Ξέρει ή δεν ξέρει; Κι αν ξέρει, τι ακριβώς κάνει για να μην επηρεάζονται; Ξόρκια;

2) Πόσο βαθιά (ή πόσο ψηλά) φτάνει αυτή η δύσοσμη υπόθεση του Βατοπεδίου, που για να θαφτεί κάτω από το χαλί τσαλαπατιέται κάθε έννοια νομιμότητας, Συντάγματος, διάκρισης των εξουσιών; Βρε αδερφέ, ούτε το πρώτο σκάνδαλο που βγαίνει στη φόρα είναι, και μάλλον ούτε το τελευταίο: κι άλλες περιπτώσεις σκανδάλων υπήρξαν, ειδικά επί Νέας Διακυβέρνησης, που χώθηκαν στο αρχείο, αλλά μια επίφαση νομιμότητας, έτσι για τα μάτια του κόσμου, διατηρήθηκε. Γιατί αυτό δεν ισχύει στην προκειμένη υπόθεση;

Εν κατακλείδι, φοβάμαι ότι στο επόμενο επεισόδιο της όπερας θα θαυμάσουμε σε ρόλο τενόρου τον κ. Σανιδά, να βγαίνει και να δηλώνει ως άλλος Λουδοβίκος της Λεωφόρου Αλεξάνδρας: "Η Δικαιοσύνη είμ' εγώ"!


.