Πωλούνται φίδια σε τιμή ευκαιρίας

Στη φωτογραφία, επικίνδυνος όφις που απελευθέρωσαν
οικολόγοι-μουτζαχεντίν στα παράλια της Σύρου

Μια ομάδα δήθεν οικολόγων μετέφερε νύχτα, σε ακατοίκητες βορινές ακτές του Πόρου (για να μη γίνουν αντιληπτές οι κινήσεις της), έναν μεγάλο αριθμό τσακαλιών. Σε ένα σχετικά μικρό νησί (όπου άλλωστε ποτέ δεν υπήρξαν τσακάλια) χωρίς ενδοχώρα και χωρίς οδό διαφυγής, τα τσακάλια είναι καταδικασμένα στην πείνα ή στην εξολόθρευση.
Αφού πρώτα κατεβρόχθισαν όσα πουλιά φωλιάζουν στο έδαφος (πέρδικες, φασιανούς κλπ.) άρχισαν τώρα, πεινασμένα, να επιτίθενται και να κατασπαράζουν μικρά πρόβατα και κατσίκια.
Οι αντιδράσεις των κατοίκων μπορεί να φανούν αντι-οικολογικές, αλλά είναι αυτονόητες. Ή θα βρεθεί τρόπος να περιμαζευθούν τα τσακάλια για να απελευθερωθούν σε χώρους ευρύτερους (ας πούμε, σε βουνά της Πελοποννήσου) ή είναι καταδικασμένα σε εξόντωση.

Άντε πάλι αυτοί οι μυστήριοι οικολόγοι-μουτζαχεντίν. Τη μία αμολάνε φίδια στα νησιά, την άλλη λύκους στα λαγκάδια, την άλλη αρκούδες στα δάση και τώρα (new entry) τσακάλια στις ακτές του Πόρου.

Έτσι έγραφε δηλαδή το χτεσινό Βήμα. Σελίδα 84, σε πλαίσιο, με πηχιαίο τίτλο "Ηλιθιότητες δήθεν οικολόγων" και με bold, μην τυχόν και δεν το δει κανείς, αλλά χωρίς υπογραφή συντάκτη.

Με προβλημάτισε το εξής δίλημμα: να αντιμετωπίσω την "είδηση" σοβαρά ή να την κανιβαλίσω;

Σύμφωνα λοιπόν με το δημοσίευμα, κάποια "ομάδα δήθεν οικολόγων", που προφανώς άλλη δουλειά δεν έχουνε να κάνουνε, ξαμολύθηκαν στα όρη στ' άγρια βουνά της ηπειρωτικής Ελλάδας, εκεί όπου ζουν τα τελευταία τσακάλια σε μικρούς, απομονωμένους πληθυσμούς, πού όλοι μαζί δεν ξεπερνούν σύμφωνα με τους επιστήμονες τα χίλια άτομα. Αφού εντόπισαν "μεγάλο αριθμό" εξ αυτών, τα συνέλαβαν ζωντανά με χαρακτηριστική ευκολία (με ξώβεργες;), και στη συνέχεια τα μάντρωσαν στο πίσω μπαλκόνι του πολυτελούς διαμερίσματος-γιάφκας που διατηρούν σε καλή συνοικία της Αθήνας. Ύστερα τα μετέφεραν στον Πόρο με τα πολυτελή τους τζιπ, αφού βέβαια τα μεταμφίεσαν σε πρόβατα για να μην κινήσουν υποψίες, και τελικά τα άφησαν ελεύθερα στις ακατοίκητες βορινές ακτές του νησιού, για να μην τους πάρει και κανένα μάτι (που όμως φευ τους πήρε).

Και αναρωτιέμαι: καλά, όλοι αυτοί οι Δαιμόνιοι Ρεπόρτερ που αναπαράγουν κατά καιρούς αυτές τις ανοησίες, δεν έχουν ποτέ απορήσει πώς γίνεται άνθρωποι χωρίς επιστημονικές γνώσεις (γιατί, αν είχαν, δεν θα έκαναν βέβαια τέτοιες μαλακίες) και χωρίς ειδικό εξοπλισμό να συλλαμβάνουν ζωντανά, με τέτοια ευκολία, άγρια ζώα που συνήθως εξαφανίζονται μόλις μυριστούν ανθρώπινη παρουσία;

Δεν έχουν ποτέ απορήσει, πού στην ευχή τα φυλάνε αυτά τα ζώα (τσακάλια, λύκους, φίδια και άλλα εξωτικά) μέχρι να τα μεταφέρουνε; Πώς τα μεταφέρουνε χωρίς να τους πάρει χαμπάρι κανείς;

Τόσο αυτονόητα και εύκολα τους φαίνονται όλα;

Το θλιβερό είναι ότι αυτός ο μητροπολιτικός μύθος (ή μάλλον θα έπρεπε να πω βουκολικός) έχει διαδοθεί ευρύτατα σε όλη την Ελλάδα. Σε όποιο καφενείο ελληνικού χωριού και να κάτσεις, όλο και θ' ακούσεις μια παρόμοια ιστορία με οικολόγους-μουτζαχεντίν και φαλακρά φιδάκια. Και η συγκεκριμένη "είδηση" που δημοσίευσε το Βήμα, προφανώς από ρεπορτάζ καφενείου έχει προκύψει. Θαυμάστε τεκμηρίωση που έχει κάνει ο Δαιμόνιος Ρεπόρτερ: πουθενά δεν αναφέρεται η πηγή του δημοσιεύματος.

Κι έτσι υπηρετείται άριστα η σκόπιμη σύγχυση ανάμεσα σε αυτούς τους οικολόγους-μουτζαχεντίν-φαντάσματα και στις πραγματικές οικολογικές οργανώσεις, που καμιά φορά τυχαίνει να περιμαζέψουν κανένα τραυματισμένο ζώο και, αφού το περιθάλψουν, να το απελευθερώσουν στο φυσικό του περιβάλλον. Δε βαριέσαι, καημένε, που θα κάνουμε τώρα τέτοιες λεπτές διακρίσεις, όλοι τα ίδια είναι, οικολόγοι και οι μεν και οι δε. Τη δουλειά μας να κάνουμε. Και η δουλειά μας είναι η έγκυρη και τεκμηριωμένη ενημέρωση της Κοινής Γνώμης, η δουλειά του δημοσιογράφου είναι Λειτούργημα, υπηρετεί την Αλήθεια, αφουγκράζεται τον Πολίτη, καταγράφει τα Προβλήματα και πιέζει την Εξουσία για την επίλυσή τους. Πάντα με αίσθημα ευθύνης για την Κοινωνία, με σεβασμό στις διδαχές των Μεγάλων Δασκάλων του Ρεπορτάζ, και αρχίδια μάντολες.

Τσακάλι ο Δαιμόνιος Ρεπόρτερ. Μόνο που αυτός, δυστυχώς για μας, δεν κινδυνεύει με εξαφάνιση.

(φωτό: Elroy Serrao)


.