04 Ιουνίου 2008

Ωραίες ιστορίες

Κλείνοντας το θέμα μας (για την ώρα τουλάχιστον), επιτρέψτε μου να σας πω μια ιστορία:

Όπως ξέρουμε οι περισσότεροι, αρμόδιος φορέας στη χώρα μας για την εξεύρεση εργασίας στους ανέργους είναι ο ΟΑΕΔ -που είναι κρατικός φορέας βέβαια. Αυτό που δεν ξέρουν πολλοί είναι ότι εδώ και μια δεκαετία περίπου υπάρχει η δυνατότητα ίδρυσης μικρών, ιδιωτικών "ΟΑΕΔ", ή μάλλον Ιδιωτικών Γραφείων Συμβούλων Εργασίας, όπως λέγονται επίσημα.

Τι χρειάζεται για να στήσει κανείς έναν τέτοιον ιδιωτικό ΟΑΕΔ; Λίγα πράγματα: αυτόνομο χώρο τουλάχιστον 75 τ.μ., με τουλάχιστον δύο ανεξάρτητους χώρους, τεχνικό εξοπλισμό (υπολογιστή "με κατάλληλο λογισμικό", φαξ και φωτοτυπικό) και τουλάχιστον δύο άτομα προσωπικό, το ένα εκ των οποίων πρέπει να είναι πτυχιούχος σε αντικείμενο "συναφές με τα θέματα της αγοράς εργασίας και της διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού".

Υπάρχει όμως και μια δυσκολία: ο ενδιαφερόμενος επιχειρηματίας πρέπει, αφού πρώτα εξασφαλίσει όλα τα παραπάνω (αφού δηλαδή νοικιάσει χώρο, αγοράσει εξοπλισμό, προσλάβει προσωπικό, κάνει έναρξη στην εφορία), να ζητήσει και να πάρει άδεια από την αρμόδια διεύθυνση του Υπουργείου Απασχόλησης. Η οποία άδεια δίνεται αφού γίνει "επιτόπιος έλεγχος" από ειδική επιτροπή. Η οποία επιτροπή θα πάει να κάνει τον έλεγχο σε τρία τέρμινα. Δηλαδή "αφήστε μας την αίτηση και το παράβολο και θα σας πάρουμε τηλέφωνο. Πότε; Ε θα σας πάρουμε κύριε, βιάζεστε;"

Με δυο λόγια, κάποιος που ξεκινάει μια τέτοια ιστορία από το μηδέν, πρέπει πρώτα να δώσει έναν σκασμό λεφτά για να στήσει τη δουλειά, και μετά να περιμένει αν, όταν κι εφόσον, να πάρει την απαιτούμενη άδεια για να αρχίσει να δουλεύει. Κι αν δεν την πάρει;

Υπάρχει όμως στον νόμο και το απαραίτητο παραθυράκι: σε όσα τέτοια γραφεία λειτουργούσαν ήδη όταν δημοσιεύτηκε ο νόμος (σε ένα καθεστώς μεταξύ νομιμότητας και παρανομίας), δόθηκε ένα περιθώριο πέντε μηνών από τη δημοσίευση για να "συμμορφωθούν" με το νέο καθεστώς -χωρίς βέβαια να υποχρεωθούν να αναστείλουν τη δραστηριότητά τους στο μεταξύ. Ε, όπως και να το κάνουμε, όσοι είχαν προλάβει να στήσουν τη δουλειά πριν τον νόμο, βρέθηκαν ένα (μεγαλούτσικο) βηματάκι μπροστά από τους υπόλοιπους, έτσι δεν είναι;

Η ιστορία αυτή είναι φαινομενικά άσχετη με τα ιδιωτικά ΑΕΙ, όμως ας το σκεφτούμε λίγο: αν εκεί που λέει "Ιδιωτικά Γραφεία Συμβούλων Εργασίας" βάλουμε "ιδιωτικά πανεπιστήμια", αν εκεί που λέει "χώρος 75 τ.μ." βάλουμε "κτίρια συνολικής επιφανείας 1.500 τ.μ.", αν εκεί που λέει "πτυχιούχος ΑΕΙ" βάλουμε "έναν καθηγητή ανά σαράντα φοιτητές και έναν υπάλληλο διοικητικής υποστήριξης ανά εκατό"... ερχόμαστε κάπως πιο κοντά στο θέμα μας.

Όσο η κυβέρνηση δεν ξεκαθαρίζει πώς το έχει το πράγμα στο μυαλό της, δικαιούται ο καθένας από εμάς να κάνει υποθέσεις. Και κάνω την υπόθεση ότι η υποδομή, που λογικά θα πρέπει να προβλέπεται για την ίδρυση ενός ιδιωτικού ΑΕΙ, θα καθιστά την επένδυση απαγορευτική για πολλούς από τους επίδοξους επενδυτές. Ότι η διαδικασία αδειοδότησης, που λογικά θα πρέπει να προβλεφθεί, θα είναι εξόχως γραφειοκρατική και χρονοβόρα. Και ότι το παραθυράκι στον νόμο, που θα υπάρξει αν μη τι άλλο για λόγους παράδοσης, θα δίνει ένα σημαντικό προβάδισμα στα ήδη υπάρχοντα κολλέγια, κέντρα ελευθέρων σπουδών κλπ., ή μάλλον σε κάποια από αυτά, να "αναβαθμιστούν" σε ΑΕΙ με μια μέτρια επένδυση σε υποδομές και προσωπικό.

Αν αυτό είναι το ζητούμενο, αν αυτό είναι το σοκ που -κατά τον υπουργό Ευριπίδη- θα ξυπνήσει το δημόσιο πανεπιστήμιο και θα το οδηγήσει στην πρόοδο (που, υπενθυμίζω, υποτίθεται ότι αποτελεί τον διακηρυγμένο στόχο της κυβέρνησης), πάω πάσο. Αλλά με πολλές επιφυλάξεις ως προς το αποτέλεσμα. Αν πάλι το ζητούμενο είναι κάτι άλλο, ας μας το πουν επιτέλους για να ξέρουμε για τι πράγμα μιλάμε και να μην παριστάνουμε την Πυθία.

Α! Και κάτι τελευταίο, που μόλις το θυμήθηκα. Μαντέψτε: η λειτουργία αυτών των Ιδιωτικών Γραφείων Συμβούλων Εργασίας, ουδόλως αναβάθμισε το επίπεδο των υπηρεσιών του ΟΑΕΔ. Μα ουδόλως λέμε. Περίεργο πράγμα βρε παιδί μου, μα πώς είναι δυνατόν, δεν λειτούργησε ο ανταγωνισμός...;


.

11 σχόλια:

  1. πρόσεχε αγαπητέ, θα σε μεμφθεί ο Προκόπης Βενιζέλος για ανεπίτερπτη αναλογία και διασταλτική ερμηνεία της πραγματικότητας με αυτά τα conspiracy theories.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Conspiracy theories? Σας παρακαλώ κύριε συνάδερφε! Για ποιους μας περάσατε; Εδώ είμαστε σοβαρό μαγαζί!

    Δεν είναι θεωρία συνωμοσίας, είναι προβολή στο μέλλον των καθιερωμένων και παραδεδεγμένων νομοθετικών και διοικητικών πρακτικών της πατρίδας μας :)

    (και μόνο για το κομπολόι με τις γενικές θα έπρεπε να με πυροβολήσει κάποιος, πού να αποκωδικοποιήσει και τη φράση...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "καθιερωμένων και παραδεδεγμένων νομοθετικών και διοικητικών πρακτικών της πατρίδας μας "

    ...μα συμφωνώ, είναι αυτό που όλοι γνωρίζουν, αλλά γι' αυτό κανείς (ιθύνων) δε μιλά. Δεν είναι.. πώς το λεν, να δεις... α! politicaly correct. (Είμαστε σοβαρό μαγαζί, δηλ η πατρίδα μας.. ιιιιουυυ- μπόινγκ!)

    ΥΓ. γι' αυτό σου έχω ξαναπεί, μελέτα την ομώνυμη ταινία για να ξεπατικώσεις τεχνικές και πατέντες διαφυγής από τον ήρωα Μέλ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγαπητέ χασοδίκη, παίρνω αφορμή από την τελευταια παραγραφο του κειμένου σου. Το μεγαλύτερο ανέκδοτο στην ελληνική οικονομία, και κατ' επέκταση στην κοινωνία, είναι η λέξη "ανταγωνισμός". Όλοι τον προσκυνάνε και τον θεοποιούν, αλλά αν μου βρεις έστω ένα παράδειγμα που να λειτούργησε πράγματι και να καρπωθήκαμε τα οφέλη του, σφύρα μου κλέφτικα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ένα παράδειγμα μπορώ να σκεφτώ: τηλεπικοινωνίες. Εκεί, ναι, μπορούμε να πούμε ότι κάπως λειτούργησε ο ανταγωνισμός (δηλαδή καλύτερες υπηρεσίες-χαμηλότερες τιμές).
    Δεύτερο μη μου ζητήσεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δεν είμαι σίγουρη ότι το σχόλιό μου έχει κάποια σχέση με το θέμα, θα το αφήσω όμως: Τα ιδιωτικά παν/μια που λειτουργούν ήδη στη χώρα μας, ενδιαφέρονται για την επαγγελματική αποκατάσταση των σπουδαστών τους, συχνά με επιτυχές αποτέλεσμα.
    Είναι αυτό μέρος της διαφήμισής τους; Διαφήμιση, ξεδιαφήμιση, πάντως βρίσκουν αξιοπρεπή και καλά αμειβόμενη εργασία ένα σωρό νέα παιδιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Σαφώς και έχει σχέση με το θέμα :)

    Ξαναλέω ότι δεν προσπαθώ να αποδείξω πως δεν πρέπει να ιδρυθούν ιδιωτικά πανεπιστήμια. Το μόνο που προσπαθώ να πω είναι ότι η όλη συζήτηση γίνεται σε λάθος βάση, ή μάλλον δεν γίνεται.
    Αν δεν ξεφύγουμε από το ζήτημα της αναθεώρησης του άρθρου 16 και δεν κοιτάξουμε το μετά, απλώς ματαιοπονούμε.

    Πάντως Ροδιά, γι' αυτό το "αξιοπρεπή και καλά αμειβόμενη" δεν παίρνω και όρκο, ούτε για το πόσοι σπουδαστές σε σχέση με το σύνολο επωφελούνται των διασυνδέσεων των σχολών τους με την αγορά. Δεν ξέρω αν υπάρχουν και σχετικά στοιχεία πουθενά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. "Αν δεν ξεφύγουμε από το ζήτημα της αναθεώρησης του άρθρου 16 και δεν κοιτάξουμε το μετά, απλώς ματαιοπονούμε."

    Κι εγώ που νόμιζα ότι κοιτάμε το πριν...

    Έτσι όπως το θέτεις Χασοδίκη διαφαίνεται ότι έχεις δεδομένη την αναθεώρηση και προσπαθείς να βρεις λύσεις για το μετέπειτα χάος που θα επέλθει.

    Μην το ψάχνεις, σ' όλον τον κόσμο τα μη κερδοσκοπικά (δημόσια ή μη) είναι αυτά που δίνουν τις κατευθύνσεις. Εφόσον στα μέρη μας τα μη κερδοσκοπικά είναι υποτελή τι περιμένεις?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αλήθεια, τι σημαίνει ... μη κερδοσκοπικά Ιδιωτικά Πανεπιστήμια;
    Περιμένουν να αναστηθούν οι μεγάλοι ευεργέτες;;;;

    doc

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Χασοδικη, πολύ εύστοχος ο παραλληλισμός.

    αλλά δεν χρειάζεται να είσαι και πυθία για να μαντεψεις πως και αυτό το πράγμα θα στηθεί αλά γκρέκα.

    Ροδιά, αξιοπρεπής και καλά αμειβόμενη εργασία δεν βρίσκεται εύκολα ούτε από τους κατόχους πτυχίων των κανονικών ΑΕΙ.
    Ξέρω αρκετά παιδιά που σπούδασαν σε τέτοια "ιδρύματα" και κάνουν οι περισσότεροι δουλειές του ποδαριού όπως όλοι. Ή είναι άνεργοι. Ή παρακαλάνε να μπουν στο δημόσιο -αλλά εκεί το "πτυ΄χίο" τους δεν αναγνωρίζεται και μπαίνουν ως ΔΕ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @ανώνυμος

    Δεν θεωρώ δεδομένη την αναθεώρηση. Θεωρώ ανούσια τη συζήτηση ΜΟΝΟ για την αναθεώρηση, χωρίς να έχουμε ιδέα τι θα γίνει μετά. Και ποιος θα μας το πει, αν όχι αυτοί που προωθούν την αναθεώρηση;

    @doctor

    Μπα, θα αναδειχθούν Νέοι Ευεργέται...

    @Κροτ, μερσί :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ενστάσεις και ισχυρισμοί
κατατίθενται μόνον εγγράφως
(Χασοδίκειος Πολιτική Δικονομία, άρθρον 228)