27 Μαρτίου 2008

Wake up and smell the coffee

Το 1968 οι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν στο Μεξικό. Το Μεξικό που τη χρονιά εκείνη έζησε το δικό του σύντομο καλοκαίρι της αναρχίας, τον δικό του Μάη του '68, για τον οποίο όμως λίγα γνωρίζουμε στην αποδώ μεριά του Ατλαντικού. Μέσα σε πολιτική αναταραχή και μαζικές διαδηλώσεις φοιτητών, η προετοιμασία για τους Αγώνες προχωρούσε κανονικά. Ώσπου, δέκα ημέρες πριν την έναρξη της Ολυμπιάδας και μετά από εννιά συνεχόμενες εβδομάδες κινητοποιήσεων, οι φοιτητές κατέληξαν σε μια μεγάλη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην Πλατεία των Τριών Πολιτισμών, στην περιοχή του Τλατελόλκο του Μέξικο Σίτυ. Το βράδυ της 2ας Οκτωβρίου, η αστυνομία, ο στρατός και παραστρατιωτικές ομάδες χτύπησαν τη διαδήλωση με πραγματικά πυρά. Απολογισμός: πάνω από 300 νεκροί.

Εννοείται ότι οι Αγώνες έγιναν κανονικά.

Το 1988 τη διοργάνωση της Ολυμπιάδας ανέλαβε η Σεούλ. Σαν πρόβα τζενεράλε για τους Ολυμπιακούς, οι Κορεάτες φιλοξένησαν τους Ασιατικούς Αγώνες του 1986. Στη διάρκεια των αγώνων, τέθηκαν υπό κράτηση πάνω από 260.000 άτομα, αντιφρονούντες του στρατιωτικού δικτατορικού καθεστώτος, στα πλαίσια ενός "προγράμματος κοινωνικής κάθαρσης". Το πείραμα αποδείχτηκε επιτυχημένο και η μέθοδος εφαρμόστηκε ξανά κατά τη διάρκεια της Ολυμπιάδας -σλόγκαν της οποίας ήταν το "Αρμονία και Πρόοδος"*.

Οι Αγώνες βέβαια έγιναν κανονικότατα -και υπό την προστασία του αμερικανικού στόλου, που στάθμευε στα νερά της Κορέας για το φόβο τρομοκρατικού χτυπήματος από το Βόρειο αδελφάκι της.

Κι επειδή η ζωή μας κύκλους κάνει, και φαίνεται ότι οι κύκλοι αυτοί επαναλαμβάνονται ανά εικοσαετία, φέτος οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα γίνουν στην Κίνα. Μια χώρα που διαπρέπει σε τομείς όπως η καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η λογοκρισία, η επιβολή εργασιακών συνθηκών τύπου μεσαίωνα και η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος στο όνομα μιας ξέφρενης ανάπτυξης. Και, κοντά σε αυτά, η κατοχή/καταπίεση του Θιβέτ.

Οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες™, Μοναδικέ μου Αναγνώστη, δεν έχουν καμία σχέση ούτε με τους λατρευτικούς σκοπούς της αρχαιότητας, ούτε και με τα ρομαντικά -με ή χωρίς εισαγωγικά- και ολίγον ναΐφ οράματα του Πιερ Ντε Κουμπερτέν. Δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια σκέτη μπίζνα, σκληρή και προσοδοφόρα, που ανήκει -κυριολεκτικά- σε μια ντουζίνα εταιρείες-μεγάλους χορηγούς, σε τρία-τέσσερα τηλεοπτικά δίκτυα και σε μια δράκα τυχάρπαστων που μάθαμε να τους αποκαλούμε "Αθανάτους". Περσινά ξινά σταφύλια, θα μου πεις. Πράγματι, αυτή η εξέλιξη δεν προέκυψε χτες, ξεκίνησε τη μακρινή δεκαετία του '60, όταν ένας δαιμόνιος επιχειρηματίας ονόματι Χορστ Ντάσλερ, τότε αφεντικό της Adidas (μακαρίτης πια), αντιλήφθηκε την επιχειρηματική προοπτική αυτού του πράγματος*.

Στο φως των ανωτέρω ιστορικών γεγονότων, ξεχασμένων πια εδώ και καιρό, και της πραγματικότητας που περιγράφεται στην τελευταία παράγραφο, ακούγεται αστεία η δήλωση του αναπληρωτή κυβερνητικού απροσώπου, Αντώναρου του Ατυχή, ότι η κυβέρνηση καταδικάζει πράξεις που δεν έχουν καμία σχέση με το Ολυμπιακό Πνεύμα. Άλλο τόσο αστεία, όμως, ή μάλλον αφελής, ακούγεται η απάντηση ότι σε πλήρη αντίθεση με το Ολυμπιακό Πνεύμα βρίσκεται η ολοκληρωτική Κίνα.

Δεν υπάρχει το Ολυμπιακό Πνεύμα, Μοναδικέ μου Αναγνώστη, κι αν υπάρχει δεν έχει καμία σχέση με αυτό που υπονοούν είτε ο Αντώναρος είτε οι αντιδρώντες δημοσιογράφοι -το αρχαίοπνεύμααθάνατο και τα συναφή. Κι αν μεν ο πρώτος έχει τη δικαιολογία ότι αποτελεί μέρος του παιχνιδιού, έστω και σαν τελευταίος τροχός της αμάξης, οι δεύτεροι τι δικαιολογία έχουν;

Καλές οι ευαισθησίες για το Θιβέτ, τον Δαλάι Λάμα και τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά λιγουλάκι όψιμες. Και ολωσδιόλου άσχετες με τους Ολυμπιακούς Αγώνες™ και το δήθεν πνεύμα τους. Επιπλέον, οι ίδιες ευαισθησίες πάνε περίπατο όταν ψάχνουμε να αγοράσουμε καινούργιο λάπτοπ, και χαιρόμαστε που το βρίσκουμε στην εξαιρετική τιμή των 499 ευρώ και δώρο ένα φλασάκι του 1 γιγαμπάϊτ (που έτσι κι αλλιώς κοστίζει πια όσο δύο σοκοφρέτες). Οι ίδιες ευαισθησίες θα πάνε περίπατο και το καλοκαίρι με το πρώτο ελληνικό μετάλλιο, αφού θα έχουμε εξαντλήσει τις διαμαρτυρίες μας υπογράφοντας το αναπόφευκτο e-petition για να δεχτεί η Κίνα να προσέλθει σε διάλογο με τον Δαλάι Λάμα...

Το επεισόδιο με τους Γάλλους δημοσιογράφους στην Ολυμπία ήταν μια φάλτσα νότα σε ένα καλά σκηνοθετημένο σόου. Το κακό όμως, Μοναδικέ μου Αναγνώστη, είναι ότι, στη συνέχεια του επεισοδίου, όλοι αντέδρασαν όπως ήταν αναμενόμενο να αντιδράσουν. Να περιμένουμε άραγε κάτι ανάλογο ξανά σε είκοσι χρόνια;

Σε χαιρετώ

Χασοδίκης


Υ.Γ. Στις 30-9-2006 περισσότεροι από 70 Θιβετιανοί προσπάθησαν να διαφύγουν από την Κίνα στο Νεπάλ περνώντας από το παγετωνικό διάσελο του Nangpa La στα Ιμαλάϊα. Έγιναν αντιληπτοί από Κινέζους συνοριοφύλακες, οι οποίοι άνοιξαν πυρ εναντίον τους, σκοτώνοντας τουλάχιστον ένα άτομο (τη 17χρονη καλόγρια Kelsang Namtso), τραυματίζοντας άλλους και συλλαμβάνοντάς τους. Το επεισόδιο κατέγραψαν σε φωτογραφίες και βίντεο οι ορειβάτες Pavle Kozjek (Σλοβενία), Alex Gavan και Sergiu Matei (Ρουμανία), ενώ τη μαρτυρία τους έδωσαν και άλλοι ορειβάτες που επιχειρούσαν ανάβαση στο όρος Τσο Όγιου. Μεταδόθηκε πρώτα από το ορειβατικό site MountEverest.net, ενώ στη συνέχεια εξέδωσε σχετικό ψήφισμα και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εδώ, σε αρχείο .pdf).

Έγραψαν τίποτα σχετικό οι ελληνικές εφημερίδες; Εγώ τουλάχιστον δεν βρήκα τίποτα. Μήπως οι Ρεπόρτερ χωρίς Σύνορα; Ούτε.

Τα συμπεράσματα δικά σου...

[ακολουθεί το σχετικό βίντεο:]




*Πηγή: Vyv Simson-Andrew Jennings "Τα αφεντικά των Ολυμπιακών Αγώνων" (εκδόσεις "Ποντίκι", 1992, μετάφραση Γιώργου Κουσουνέλου).


.

18 σχόλια:

  1. Αγαπητέ συνάδερφε!! Συγνώμη που καταχρώμαι το χώρο και το χρόνο σου και πάλι…
    Παρακολουθώ μέρες τώρα με μεγάλο ενδιαφέρον το νέο κύμα διαμαρτυρίας των μπλόγκερς για το Θιβέτ!!! Ξαφνικά όλοι ανακαλύψανε το Θιβέτ!!! Βέβαια αν ρωτήσεις το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών, που είναι και ποια η ιστορία του, δεν θα έχει ιδέα, αλλά πάλι, η ενασχόληση με τα μπλογκς ανοίγει την όρεξη για μάθηση…
    Όλοι ψέξανε την Κυβέρνηση για την κάλυψη του γεγονότος με τρόπο ολίγον ...γελοίο, καθόσον όλοι το πήρανε χαμπάρι πλην του Αντώναρου. Τες πα καλά κάνανε και το κάνανε γαργάρα. Έτσι κι αλλιώς η Κίνα είναι μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του Ο.Η.Ε. Είναι δεδομένο ότι εφόσον χρειάζεσαι την κάθε ψήφο για μια υπόθεση εξωτερικής πολιτικής στην οποία επιδιώκεις να εκμεταλλευτείς τις …γνωριμίες σου, καλό είναι να σέβεσαι αυτές τις γνωριμίες. Δεν μπορεί να ζητάς την …κατανόηση του άλλου και παράλληλα να τον κράζεις για δικά του σφάλματα!!! Εκτός αν ζεις μόνος σου…πράγμα που το θεωρώ πιθανό. Να σημειώσω εδώ ότι δεν είμαι ψηφοφόρος ούτε συμπαθών της Κυβέρνησης.
    Ορισμένες φορές παρατηρώ ότι πολύ εύκολα παίρνουμε θέση σε θέματα τα οποία αντιμετωπίζουμε με έναν ανθρωπισμό …αδικαιολόγητο. Είμαστε έτοιμοι να υπερασπιστούμε τον οποιονδήποτε για οτιδήποτε, άνευ σκέψεως και μάλιστα χωρίς να αντιλαμβανόμαστε κάτι απλό: Αυτός ο γ@#&*$ς τρόπος ζωής μας, από το πρωινό μέχρι τη βραδινή διασκέδαση στηρίζετε πάνω στην καταπίεση κάποιων τρίτων. Μην πάς μακριά σκέψου τους Έλληνες που μεταναστεύσανε στην Γερμανία και εργάζονταν σε βιομηχανίες παραγωγής καταναλωτικών αγαθών, για να εξοικονομήσουν το προς το ζην. Και δεν νομίζω να κακοπέσανε, αν σκεφτεί κανείς την ζωή εδώ…
    Συγνώμη για το μεγάλο σχόλιο. Απλά δεν καταλαβαίνω. Πως μπορεί να ενδιαφέρεται κάποιος για την καταπίεση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα, όταν όλη του η ζωή εξαρτάται από αυτό????? Είμαι κάπου λάθος? Μακάρι….

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αλήθεια, πως θα μας φαινόταν αν μαθαίναμε ότι σε κάποια τελετή των Ολυμπιακών Αγώνων του Μεξικού το 1968 ή του Μονάχου το 1972, κάποιοι Έλληνες σήκωσαν ένα πανό κατά της χούντας αλλά η μεξικανική ή η γερμανική κυβέρνηση το απομάκρυνε, δηλώνοντας ότι 'καταδικάζει πράξεις που δεν έχουν καμία σχέση με το Ολυμπιακό Πνεύμα'; Απογοητευτικό τουλάχιστον, νομίζω. Όπως απογοητευτική έχει καταντήσει κι η παρούσα κυβέρνηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Στους Ολυμπιακούς του Μονάχου είχαμε νεκρούς αθλητές και μέλη της ισραηλινής αποστολής από Παλαιστίνιους τρομοκράτες και κανενός δεν ίδρωσε τ'αυτί. "The show must go on..."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. έχεις απόλυτο δίκιο σε όσα ανάρτησες φίλε χασοδίκη. το ίδιο δίκιο έχουν και οι σχολιαστές σου. και να μην ξεχνούμε ότι οι ολυμπιακοί στην κίνα δεν επιλέχθηκαν από την κυβέρνησή μας, αλλά από ¨αθάνατους¨ απ' όλον τον κόσμο. έπειτα οι κινέζοι ήταν φιλοξενούμενοι της χώρας μας και, κατά τη γνώμη μου πάντα, δεν είναι σωστό να προσβάλεις τους καλεσμένους σου. όλοι αυτοί ανά τον κόσμο που διαμαρτύρονται για το καταπιεστικό τρόπο διακυβέρνησης στην κίνα, τώρα τη θυμηθήκανε? όταν αποφάσισαν να γίνουν οι ολυμπιακοί στο πεκίνο δεν το γνώριζαν? δεν είχαν ακούσει για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα αυτή? άντε και να πω ναι δεν είχαν ακούσει, δεν είχαν δει την ταινία με το ριτσαρντ γκιρ, που ως κατηγορούμενος της κινεζικής κυβέρνησης δεν είχε κανένα δικαίωμα? (εγώ μετά από αυτήν την ταινία έψαξα πολύ στο διαδίκτυο και ενημερώθηκα για το τι συμβαίνει), δεν είχαν δει τι συνέβει στην πλατεία τιεν α μεν? είχε βουϊξει ο τόπος τότε. τώρα ξαφνικά ανακαλύψανε την καταπιεστική κίνα? ξαφνικά άλλαξε ο τρόπος διακυβέρνησης της χώρας αυτής? ή μήπως τώρα είναι η κίνα υπερδύναμη και τώρα αποτελεί απειλή?
    παίζει και αυτό το σενάριο.
    ζητώ συγχώρεση για το μακροσκελές του σχολίου μου.
    καλημέρα.


    υγ. πάντα ενημερωμένος, πάντα σαφής και με τεκμήρια, πότε προλαβαίνεις και τα κάνεις όλα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Για να μην παρεξηγηθώ... Σκοπός του ποστ δεν είναι να προβάλλει επιχειρήματα υπεράσπισης της Κίνας -ελπίζω ότι αυτό έγινε κατανοητό.
    Αλλά θα πρέπει νομίζω να θυμόμαστε δύο πράγματα: πρώτον, ότι το φερώνυμο Ολυμπιακό Πνεύμα είναι ένα παραμύθι που χρησιμοποείται ως ιδεολογικό παραπέτασμα για μια μπίζνα, στην οποία εμείς κρατάμε μόνο το ρόλο του θεατή.
    Δεύτερον, ότι το πρόβλημα του Θιβέτ (και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα και...και...) δεν προέκυψε προχτές, επομένως νομιμοποείται κανείς να αναρωτηθεί ποια στάση είχαν κρατήσει οι εμπλεκόμενοι στο επεισόδιο στο παρελθόν.
    Ίσως είναι σκόπιμο να επισημάνω ότι δεν εξαιρώ τον εαυτό μου από τους προβληματισμούς που διατυπώνω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @Σαλβατόρε
    «Πως μπορεί να ενδιαφέρεται κάποιος για την καταπίεση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα, όταν όλη του η ζωή εξαρτάται από αυτό?????»

    Δηλαδή αν σταματήσει η καταπίεση στην Κίνα θα καταστραφεί η ζωή μας εδώ; Αν ναι γιατί;
    Αν θεωρείς ότι αυτό το φαινόμενο προσφέρει σε εμάς προϊόντα σε χαμηλές τιμές αυτό δεν αποτελεί αποκλειστικό κριτήριο για την ζωή μας εδω. Υπό αυτό το πρίσμα πολλές εταιρίες κλείνουν τα εργοστάσιά τους και τις μονάδες παραγωγής στην Ευρώπη και την Αμερική και πηγαίνουν στις φτηνές χώρες(και στνν Κίνα). Οπότε έχουμε αύξηση ανεργίας σε πολλούς τομείς. Άρα πώς θα αγοράσει το φθηνό προϊόν κάποιος που είναι άνεργος;
    Αν λοιπόν η Κίνα γίνει δημοκρατική και σέβεται και προστατεύει τους εργαζομένους (έχουν και κομμουνμισμό τρομάρα τους) τότε αυτοί θα γίνουν ακριβοί και τα κινέζικα προϊόντα θα ακριβύνουν. Επίσης μπορεί κινέζικες εταιρίες να επενδύσουν στην Ευρώπη και να κάνουν προσλήψεις οπότε θα πέσει η ανεργία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Συμφωνώ με το σκεπτικό του ποστ και επαυξάνω.
    Σχετικά με το ATHENS 2004 (πάρτυ διαφθοράς και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος) είχα ανοίξει ένα θέμα, ως φιλοξενούμενος στο blog του Νίκου Δήμου:

    Κρίμα στο χρήμα

    doctor

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κι ένα κατατοπιστικό άρθρο για το τσίρκο των Ολυμπιακών, τους εμπνευστές της Ολυμπιακής φλόγας και τους "αγνούς" ακτιβιστές:

    http://www.skai.gr/master_story.php?id=76732

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @paris

    Έχετε δίκιο, είναι υπερβολική η διατύπωση του salvatore. Ας πούμε όμως πως η ζωή μας ναι μεν δεν εξαρτάται, ωστόσο βολεύεται από αυτό: από το λάπτοπ των 500 ευρώ, το φλασάκι των 10 ή την τηλεόραση των 40. Χωρίς να θέλω να γενικεύσω, διερωτώμαι πόσοι από εμάς σκεφτόμαστε ΓΙΑΤΙ αυτές οι τιμές είναι τόσο χαμηλές;

    @doctor

    Γιατρέ μου, το είχα διαβάσει το -πολύ καλό- ποστ σου. Και προσθέτω ότι τότε, το 2004 δηλαδή στην τελετή λήξης, παραδώσαμε σαν χώρα την ολυμπιακή σημαία στο Πεκίνο χωρίς, απ' όσο θυμάμαι, να διαμαρτυρηθεί κανείς.
    Είτε είχαμε μεθύσει από εθνική υπερηφάνεια, είτε η κατάσταση στην Κίνα ήταν τότε δραματικά καλύτερη απ' ό,τι σήμερα...

    @pensierix

    Το είδα το άρθρο στου Old boy που το είχες παραθέσει, και το μετέφερα ως λινκ στο σχετικό ποστ της Μερόπης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Το μόνο που ήθελα να θίξω, όντως λίγο υπερβολικά, είναι ότι είμαστε πρόθυμοι να υπερασπιστούμε τον οποιονδήποτε δυστυχή, αρκεί να μην αλλάξουν δύο βασικές Ελληνικές Προυποθέσεις Ωραίας Ζωής: Φτηνό και καλό κινητό - Φτηνό και καλό Αυτοκίνητο. Ξέρετε πόσες εργατοώρες κοστίζει ένα ΝΟΚΙΑ στην Ελλάδα? Ένα απλό Γκολφ?Δεν αναφέρω χιλιάδες άλλα... Αν ζοριστούμαι όλοι θα αλλάξει κάτι? Μήπως έτσι λειτουργούσε πάντα? Μήπως δεν γνωρίζουμαι πραγματικά τον Κόσμο μας?
    Υ.Γ. Συγνώμη συνάδερφε. Ελπίζω να μην έπεσα στην υπόληψή σου. Το εκτιμώ πολύ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Πραγματικά έγραψες ένα ευαισθητοποιημένο κείμενο το οποίο, όπως συμβαίνει συνήθως όταν κανείς εκφράζεται με ευαισθησία το πήγε στην άλλη άκρη. Μια μπίζνα, ναι μια μπίζνα κατά τη διάρκεια της οποίας όμως κάποτε υποχρεώθηκε ο Χίτλερ να σφίξει το χέρι του Τζέσε Τζέιμς.
    Τώρα οι μπλόγκερς και οι διαμαρτυρίες τους, είναι και αυτές ένα θέμα. Πότε για το ένα πότε για το αλλο δημιουργείται η ανάγκη μιας κοινής θέσης. Δεν είναι παράδοξο. Είναι και αυτός ένας τρόπος να υπάρχεις, να συμμετέχεις και να αντιδράς. Προσωπικά δεν συμμετέχω σε κάποια ακόμη και όταν συμφωνώ με το αίτημα αλλά καταλαβαίνω.Αν για κάποιους αυτή η καθημερινή πληκτρολόγηση είναι διαδρομή της ζωής τους καλό κάνουν και διαμαρτύρονται έτσι. Για μένα είναι πληκτρολόγηση χωρίς να επενδύω κάτι. Αλλά...
    Για τους Αγώνες της Κίνας τώρα. Θα είναι μεγάλο γεγονός. Οχι απαραίτητα ωραίο. Αλλά θα είναι ιστορία και θα αναδείξει το ρόλο της Ασίας όπως τον βλέπουν οι Αθάνατοι, των οποίων οι πεποιθήσεις και θέσεις είναι γνωστές. Προς το παρόν η Αφρική τους έχει διαφύγει. Αλλά οι Αγώνες έχουν τη σημασία τους ( Που πάντως δεν είναι το αρχαίο ελληνικό πνεύμα το οποίο εμείς μόνον τόσο πολύ σκεπτόμαστε). Είναι η συλλογική φαντασίωση μιας αρχαιότητας όπως την είδε ο διαφωτισμός του Coubertin που ήταν και λίγο gay (για να γίνω της μόδας στη blogόσφαιρα...)όπως οι αρχαίοι έλληνες (κατά ιστορική βεβαιότητα.
    Θα είχα πολλά να πω για το θέμα που έχω αγαπήσει εδώ και χρόνια. Μόνον μια λέξη για το τέλος: σε αυτή τη μπίζνα έγιναν (με την ευκαιρία) και πολλά σημαντικά θετικά καθώς ο αθλητής, ο φτωχός ήρωας των εθνών έγινε ο ήρωας στο παγκόσμιο θέαμα της μεγάλης αρένας. Κάποιους λοιπόν δεν τους έφαγαν τα λιοντάρια! Ο Πύρος Δήμας είναι ένα σύμβολο! φαρμακωμένο απο τον μέγα φαρμακοποιό αλλά κράτησε στα χέρια του την υπερηφάνια της κατάντιας της Ελλάδας. Ο Αλβανός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Απο τους Ολυμπιακους αγωνες της Μοσχας -1980; 1984; δεν θυμαμαι ακριβως- απειχαν οι ΗΠΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Γενικά νομίζω ότι για πολύ λίγα πράγματα μπορούμε να διαμαρτυρηθούμε πια σε σχέση με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, από τη στιγμή που έχουμε αποδεχθεί το όλο θέμα με τα δισεκατομμύρια ευρώ που δαπανώνται. Ίσως το μόνο παράπονο που να είναι αποδεκτό, να είναι το γιατί να λέγονται έτσι και όχι κάπως αλλιώς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @salvatore

    Συγγνώμες εδώ σπάνια χρειάζονται.

    @Ελένη

    Πρώτα απ' όλα, αναφέρομαι σαφώς στους σημερινούς Ολυμπιακούς, δηλαδή μετά το 1960, και όχι στις πρώτες Ολυμπιάδες όπου όντως το ερασιτεχνικό πνεύμα επιβίωνε. Μια και το ανέφερες, όμως, επέτρεψέ μου να αποκαταστήσω την ιστορική αλήθεια: Όχι, ο Χίτλερ δεν έσφιξε ποτέ το χέρι του Τζέσι Όουενς (όχι Τζέιμς), ούτε κανενός άλλου Ολυμπιονίκη στο Βερολίνο το 1936.

    Ο αθλητής ο φτωχός ήρωας των εθνών υπήρχε μια φορά κι έναν καιρό. Σήμερα, οι περισσότεροι αθλητές Ολυμπιακού επιπέδου είναι ημιεπαγγελματίες ή επαγγελματίες, οι δε "ήρωες", δηλαδή όσοι πρωταγωνιστούν, έχουν από πίσω τους ολόκληρα επιτελεία και συμβόλαια εκατομμυρίων δολλαρίων. Η ρομαντική αντίληψη του Κουμπερτέν έχει πεθάνει προ πολλού, και της έχουμε κάνει και όλα τα προβλεπόμενα μνημόσυνα. Ένας Πύρρος δεν φέρνει την άνοιξη...
    Άλλο πράγμα οι αξίες του αθλητισμού, της ευγενούς άμιλλας κλπ., τις οποίες συμμερίζομαι, και άλλο η σημερινή Ολυμπιακή πραγματικότητα: η Κίνα για Αθανάτους και σπόνσορες είναι απλώς μια τεράστια αγορά προς εκμετάλλευση. Καμία απορία δεν χωρεί γιατί της ανατέθηκαν οι Αγώνες.
    Όσο για τις διαδικτυακές διαμαρτυρίες, ΟΚ, δεν θέλω να τις απαξιώσω, αλλά φοβάμαι πως αν συνεχίσουμε στον ρυθμό "ένα e-petition κάθε δύο μέρες" θα απαξιωθούν από μόνες τους, όπως έγινε και με τις πορείες...

    @Ροδιά

    Οι ΗΠΑ (και άλλες δυτικές χώρες, απ' όσο θυμάμαι) απείχαν από την Ολυμπιάδα της Μόσχας το 1980 και οι Ανατολικοί ανταπέδωσαν στο Λος Άντζελες το 1984. Το 1988 στη Σεούλ οι Σοβιετικοί το σκέφτηκαν να μποϋκοτάρουν για συμπαράσταση στη Βόρεια Κορέα, αλλά τελικά συμμετείχαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Άγγελε, το σηματάκι "ΤΜ" που χρησιμοποιώ στο κείμενο, δεν το βάζω μόνο με σκωπτική διάθεση. Ανταποκρίνεται απολύτως στη σύγχρονη πραγματικότητα: η σύνδεση με την αόριστη (για το ευρύ κοινό) αίγλη των αρχαίων αγώνων είναι μέρος του εμπορικού σήματος κατατεθέντος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Αγαπητέ Χασόδίκα μου, επειδή το Ολυμπιακό πνεύμα είναι από τα ελάχιστα πλέον εξαγώγιμα προϊόντα μας, οφείλουμε να το φυλάξουμε από τους άτιμους τους ακτιβιστές. Ποιο Μεξικό, ποια Κορέα, ποια Κίνα. Όλοι πελάτες είναι. Κι αν δεν το κάναμε εμείς προϊόν, μας το φορέσαν οι άλλοι καπέλο και χορεύουμε καταπώς μας παίζουν η δράκα των μεγαλοχορηγών, οι μεγάλοι που θα δακρύσουν με τη χημική υπεροχή του ανθρώπου και της πειθαρχίας του. Σ' αυτό το χορό έχουμε κι ενίοτε τα ανδρίκελα τύπου Μάριον Τζόουνς, Τζάκι Τζόϊνερ κλπ που πρώτα τους στεφανώνουμε και μετά τους σταυρώνουμε τους κακούς, μεταλλαγμένους αθλητές. Άντε καλημέρα. Υπέροχο ποστ, όπως όλα τα δικά σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Πάντως, καλό θα είναι οι διοργανωτές των εκάστοτε Ολυμπιακών αγώνων, να μην υπερασπίζονται ούτε τα ολυμπιακά ιδεώδη ούτε τα αθλητικά.
    Οι έννοιες έχουν αφαιρεθεί δεκαετίες τώρα.
    Ας αφήσουν την σύνδεσή τους με το "αρχαίο πνεύμα αθάνατο" .

    Ας υπερασπίζονται, όπως κάνουν χρόνια τώρα, τους χορηγούς και τις επικερδείς επενδύσεις τους.

    Και μετά, ας μείνουν οι λαοί να πληρώνουν τις επενδύσεις και τα συντρίμμια.

    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @cosmopolis (έτσι να σε λέμε πλέον;)

    Σ' ευχαριστώ

    @Βάσσια

    "Οι έννοιες έχουν αφαιρεθεί δεκαετίες τώρα".
    Το θέμα είναι εμείς να το καταλάβουμε. Αυτοί το έχουν καταλάβει πολύ καλά, αλλά δεν είναι κορόιδα να πνίξουν την κότα με τα χρυσά αυγά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ενστάσεις και ισχυρισμοί
κατατίθενται μόνον εγγράφως
(Χασοδίκειος Πολιτική Δικονομία, άρθρον 228)