06 Μαρτίου 2008

Ρέγκε και σαρδέλε και λακέρδε


Λοιπόν αυτά τα παιδιά τελικά μας κάνανε μεγάλη ζημιά, αν και μάλλον άθελά τους. Μιλάω για τους Locomondo: με το γκραν σουξέ-τωκ οφ δε τάουν (επισήμως ακυκλοφόρητο, αν δεν κάνω λάθος) "Πίνω μπάφους και παίζω Προ", ξανάβαλαν από το παράθυρο τη ρέγκε στη ζωή μας.

Βέβαια η ρέγκε είχε πάντοτε στην Ελλάδα ένα πιστό αν και μάλλον ολιγάριθμο ακροατήριο. Δεν μιλάω όμως γι' αυτό, αλλά για τα Μεγάλα Ακροατήρια της χώρας μας, στα οποία η αγαπημένη μουσική της Τζαμάικας έφερνε κατά νου εικόνες άλουστων τύπων με τζίβα στο μαλλί, τρίχρωμα σκουφιά και μια σχετική έφεση στη χασισοποτεία (σκέψου διακοπές στη Σαμοθράκη, ένα πράμα).

Χάρη στους Locomondo, αυτές οι εικόνες ως δια μαγείας πέρασαν σε δεύτερο πλάνο. Η ελληνική μουσική βιομηχανία, πάσχουσα από χρόνια έλλειψη φαντασίας, έκανε ό,τι θα περίμενε κανείς από αυτήν: αντί να ψάξει και να αναδείξει το real thing, άρχισε να παραχώνει διάφορα τύπου-σκα-ρέγκε ασμάτια αμφιβόλου προελεύσεως στο ρεπερτόριο τραγουδιστών που ουδεμία σχέση έχουν με το είδος, κι έτσι μας προέκυψαν αριστουργήματα όπως το παρακάτω, διασκευή λέει από τραγούδι με τίτλο "It' s a pity" σε ελληνικούς στίχοι λέει Ελένης Μηλιώκα. Μέχρι να ακούσουμε και τον Νταλάρα να διασκευάζει το "I shot the sheriff", πάμε να δούμε αυτό το σουξεδάκι που ερμηνεύει η Άλκηστις Πρωτοψάλτη, και που προβλέπω να γίνεται "χαλί" σε διαφημίσεις διακοποδανείων το ερχόμενο καλοκαίρι (όπως "Όλε όλε ολά"/ΟΠΑΠ και "Μια μέρα χαρά"/Μιλένιουμ Μπανκ)


Λοιπόν έλα, στη μηχανή ανέβα.
Πάμε Χαβάη με μία ρόδα....
[σιγά μην πάμε και με σαμπρέλα]
Αν είσαι σπίτι, τότε ετοιμάσου για Χαβάη.
Πάμε κάπου που δεν έχουμε πάει -μόνο μην κάτσουμε άλλο σπίτι.
[ούτε στις Τζιτζιφιές έχω πάει -δεν πάμε καλύτερα εκεί, που έχω ακούσει για κάτι καλά κουτουκάκια και θα μας έρθει και πιο φτηνά;]
Τρέξιμο, λογαριασμοί και δουλειά, άγχος, ακρίβεια, χρέη, δανεικά,
[καλά, εσύ στεγαστικά δεν διαφήμιζες; Τώρα σε πήρε ο πόνος για τα δανεικά;]
πάντοτε συνωστισμός μες στο τραμ
[ώπα, κάτσε μισό λεπτό, δεν τό 'χεις: το τραμ είναι αυτό με τα άσπρα-γαλάζια βαγονάκια, που το παίρνουν οι συνταξιούχοι και οι κοπανατζήδες μαθητές της Νέας Σμύρνης για να πάνε για καφέ στη Γλυφάδα. Συνωστισμό έχει στο μετρό -αλλά δεν κόλλαγε στη ρίμα, ε;]
και πάντα εκεί το κινητό χτυπά.
[η ρίμα που λέγαμε, τραβηγμένη απ' τα μαλλιά...]
Να μαγειρέψεις το πρωί, ν' απλώσεις ό,τι έχει πλυθεί, να σιδερώσεις, να μαζέψεις, να σκουπίσεις πριν να 'ρθει.
[είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά, μια εργαζόμενη μητέρα, μια καλή νοικοκυρά και μια καταξιωμένη καλλιτέχνις]
Μετά να πάμε στη λαϊκή κι έπειτα ΟΤΕ, νερό, ΔΕΗ
για να πληρώσω - give me a break!
[εδώ αμολάμε και μια αγγλικούρα τσομπανοκαμπόικη επιπέδου Stratigakis για να δώσουμε αμεσότητα στο στίχοι, να πιάσουμε και τα ξένα ακροατήρια και να δείξουμε ότι το έχουμε εμπεδώσει το ρέγκε]
Αν είσαι σπίτι, τότε ετοιμάσου για Χαβάη.
Πάμε κάπου που δεν έχουμε πάει -
μόνο μη μείνουμε άλλο σπίτι.
Θέλω βόλτες, ταξίδια, γλυκά, φαγητά, να ξαπλώσουμε μπρούμυτα στην αμμουδιά.
[τι διάλο ρε συ, στο κάτεργο την είχανε;]
Θέλω στην παραλία να ανάψω φωτιά, κολύμπι ωρών στα ρηχά ή στα βαθιά.
[καθόμουνα στην αμμουδιά και χάζευα τα μύδια/και ερχόσαντε τα κύματα και μού 'γλυφαν... τα γόνατα, που λέει κι ο Τοτός]
Θέλω να μαυρίσω και να μείνω έτσι πάντα, με τον Enrique Iglesias να χορέψω lambada,
[πού τη θυμήθηκε τη λαμπάντα -άσε πια τον Ερρίκο Ιγλέσιας...]
να αρπάξω το μικρόφωνο από μία μπάντα και να φωνάξω "Θεέ μου αμήν!".
[του κυρίου δεηθώμεν κυργιελέησον, έχει πολύ ακόμα;]
Λοιπόν έλα, στη μηχανή ανέβα.
Πάμε Χαβάη με μία ρόδα...
[καλά ξεκίνα εσύ κι έρχομαι, να κλείσω το θερμοσίφωνα δυο λεπτά]
Πήρα θαλάσσιο στρώμα, δυο-τρία μαγιώ ακόμα, μπρατσάκια και πετσέτες μ' ωραίο χρώμα.
[σεντόνια, μαξιλαροθήκε, είδη προικός, και καινούργιο χαλάκι για την οξώπορτα]
Άμα θες έχω και βατραχοπέδιλα ακόμα, με 30 δείκτη προστασίας κρέμα για το σώμα.
[α, βλέπω πέρασες κι από τα Τζάμπο. Μήπως θυμήθηκες να μου πάρεις και αυτοκόλλητο για τα συρτάρια;]
Δεν ξέρω ακριβώς τι άλλο θα πρέπει
να πάρω, αφού έμεινα μ' άδεια τσέπη.
Σταματώ και στην τράπεζα να δω αν έχει λεφτά μα ξέχασα το pin!
[έλα ρε Άλκηστις, και γι' αυτό κάνεις έτσι; Εσύ στη Μιλένιουμ έχεις πρόσωπο, μπέκα μέσα στο υποκατάστημα και χτύπα ένα καταναλωτικό στο φτερό]
Θωμά είσαι σπίτι; Γιατί σε παίρνω και μιλάει.
[ε, για να μιλάει, μάλλον σπίτι θα είναι. Εκτός κι αν μπουκάρισε η Φιλιππινέζα του διπλανού διαμερίσματος και μιλάει με Μανίλα. Τώρα που το σκέφτομαι, δεν πετάγεσαι να δεις καλού κακού;]
Αν τελικά θα πάμε στη Χαβάη, τότε πάρε λεφτά απ' το σπίτι.
[πολύ λαρτζ ο Θωμάς, για να κρατάει στο σπίτι τόσο μετρητό...]
Ναι, Θωμά είσαι σπίτι; Γιατί σε παίρνω και μιλάει.
Αν τελικά θα πάμε στη Χαβάη,
πάρε κι εσύ λεφτά απ' το σπίτι.
Πάμε Χαβάη...
Στη μηχανή ανέβα...
Λοιπόν, έλα...
Πάμε Χαβάη...
Στη μηχανή ανέβα...
[εντάξει, φτάνει, το εμπεδώσαμε]

Η ηχογράφηση διανθίζεται με διάφορα "yeahhh", "c'mon" και άλλες άναρθρες κραυγές, που ο μηχανικός ήχου τις έχει σοφά τοποθετήσει στα άκρα της στερεοφωνικής εικόνας με χαμηλωμένο το βόλιουμ, για να δίνουν ατμόσφαιρα στο τραγούδι χωρίς να ανακατεύονται με το κυρίως στίχοι (μη χάσουμε και τα υψηλά νοήματα). Ακούστε το κατά τη διάρκεια του επόμενου καύσωνα, την ώρα που θα λιώνετε στο γραφείο με 43 βαθιμούς υπό σκιάν πίνοντας μισοβρασμένο φραπέ και θα με θυμηθείτε.

Άρη, όλο δικό σου:




(Φώτο από εδώ)

Για το τραγούδι έχει γράψει και η Joan.


.

29 σχόλια:

  1. Kύριε Χασοδίκη, είσαι τέλειος!
    Ομολογουμένως το τραγούδι διαθέτει στίχο υψηλής ποιότητας, και κολλάει άνετα σε τραπεζοδιαφημίσεις. Περιμένω με ανυπομονησία να βγεί και σε Καραόκε για το τραγουδήσω με την οικογένεια.

    Πάντως θα πρέπει να παραδεχτείς πως καλύτερα αυτό, παρά μια νέα μουσική εισβολή με "ινδικό".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Νομίζω αν έλεγε "Με τον Χούλιο Ινγκλέσιας να χορέψω λαμπάντα", ο στίχος θα αποθεωνόταν. Ειλικρινά όμως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @Locuspublicus

    Ναι, ΟΚ, το παραδέχομαι :)))

    @gsus

    Ατυχώς, το Χούλιο έχει δύο συλλαβές αντί τρεις του Ενρίκε και χαλάει τον ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο :)
    Άσε που αυτό το "τον Χούλιο" δεν προφέρεται με τίποτα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όσο και να πεις, σε σχέση με το "Πάμε στον Άδωνι για καφέ" το "Πάμε Χαβάη" είναι ένας ευγενέστερος στόχος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εγώ πάλι κύριε χασοδίκη γιατί απλά νομίζω ότι είναι ένα "αστείο" τραγουδάκι που με ωραίο τρόπο σατυρίζει όλα όσα αναφέρει, ότι δηλαδή είμαστε κολλημένοι στα ίδια και στα ίδια και παρόλο που πια έχουμε τις γνώσεις και τα μέσα, δεν εξερευνούμε ούτε τον κόσμο ούτε και τον εαυτό μας! Τί έφταιξε η κακομοίρα η Άλκηστις? Ένα λάθος έκανε κι αυτή που μπήκε στη μιλένιουμ, αλλά δεν είναι και δικηγόρος... μια απλή τραγουδίστρια είναι που να ξερε που έμπλεκε? Στις τράπεζες και παπά κολάζουν....όπως όλοι ξέρουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ναι, Θωμά είσαι σπίτι; Γιατί σε παίρνω και μιλάει.
    Αν τελικά θα πάμε στη Χαβάη,
    πάρε κι εσύ λεφτά απ' το σπίτι.


    Δεν με λένε Θωμά.
    Ιντερφεης με λένε!

    (εδω γελάμε)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πάλι αφιέρωσες αγαπητέ…
    Θεωρώ μια από τις καλύτερες στιγμές σου την παρομοίωση με την φιλιπινεζα του διπλανού διαμερίσματος…(ακόμη γελάω)

    Μιας και έκανες λόγο για τους υπεύθυνους κατά νόμο στα προηγούμενα ποστ, σου προτείνω να βάλεις στο blog σου τον Θωμά (θα τον βρίσκεις πάντα έτοιμο στο σπίτι ,αρκεί να μη μιλάει. Άσε που πάντα θα έχει και μερικές χιλιάδες ευρω πρόχειρες για τα πρώτα δικαστικά έξοδα)
    Αρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @alexdim

    Στις τράπεζες κολάζουν και παπά, πόσω μάλλον (Πρωτο)ψάλτη :)

    @ιντερφέης

    Α, συγγνώμη, λάθος τηλέφωνο πήρα :)

    @Άρης

    Καλή ιδέα. Κάτσε να βρω μια φωτογραφία του...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Άντε καλό τριήμερο σε όλον τον κόσμο.

    Εγώ δεν θα είμαι σπίτι/
    λέω να πάω στα Τζουμέρκα

    Τα λέμε από Τρίτη :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. :-(
    Η αγαπημένη μου Πρωτοψάλτη, η ίδια που έχει τραγουδήσει στο διπλό cd με την Συμφωνική ορχήστρα της Πράγας και έχει μαγέψει.......
    Την παρακολουθώ από έφηβη....

    Θα μείνω σε αυτά (γιατί στα της Χαβάης έχεις δίκιο)
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. κατάθεση ασφαλιστικών μέτρων κατά του κυρίου θωμά, πως τολμά αυτός ο αλήτης και πάει με άλλη στη χαβάη και όχι με τη νόμιμη ερωμένη? να απατάς τη σύζυγο είναι συνηθισμένο, να απατάς την γκόμενα που το΄χεις δει γραμμένο?

    σνιφ
    εμένα ούτε ξυλόκαστρο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αγαπητέ Χασοδίκα μου, κι εγώ δεν κατάλαβα πώς έγινε χιτ (νάτη και η αγγλικούρα) το εν λόγω ασμάτιο. Όσο για τη δική σου επεξήγηση, τη βρήκα εμπνευσμένη. Να δούμε τι άλλο θα γράψεις επιστρέφοντας και μετά από την κατάποση τόσου καθαρού αέρα στα Τζουμέρκα. Να φιλήσεις το χώμα της πατρίδας μου και ρίξε κι ένα ηπειρώτικο και για μένα, άκουσε στο σιντί κάνα σκάρο κι άσε τους άλλoυς ν' αρμενίζουν με χαβάγιες στον κόσμο της εύκολης κατανάλωσης: λόγου, μουσικής, δανείων, αντιδανείων :))

    Καλό τριήμερο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Εγώ πάλι μια χαρά το βρίσκω το τραγουδάκι. Αν άλλαζε και το ρεφρέν θα ήταν το τέλειο. Προτείνω:

    "Αν είσαι θύμα
    τότε ετοιμάσου να σε φάει
    αυτή η μαρμάγκα που όλα τα ρουφάει
    έλα και πες ξανά το ποίημα."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Το άσμα θα ήταν τέλειο αν στο τέλος απαντούσε στο τηλέφωνο ο Θωμάς και σαν άλλος Bob Marley της τραγουδούσε:
    "No, woman, no cry
    den paei fetos Hawaii."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @vassia

    Για να πω τη μαύρη αλήθεια μου, εμένα ποτέ δεν μου άρεσε πολύ... Αλλά με τη χαβάγια παράγινε το κακό :(

    @ria

    Κάτσε τώρα, κι εσύ πού το ξέρεις ότι δεν είναι η νόμιμη ερωμένη;;;

    @Δώρα Τσίρκα

    Τι ωραία τα μέρη σου! Γύρισα μαγεμένος... Θα αναρτήσω φωτογραφίες αργότερα.

    @ανώνυμος και pensierix

    Πολύ καλές οι προσθήκες σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Είμαι σίγουρος οτι στην αρχή αντί για το Θω-μά είχε χρησιμοποιηθεί το Θώ-δη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Μετά από αυτό, δεν υπάρχει πλέον αμφιβολία ότι η Heaven σκοτώνει τη μουσική και όχι η πειρατεία.

    Θυμηθείτε και την άλλη κορυφαία στιγμή της ιστορίας της ελληνικής δισκογραφίας: "Μασάι" με την Έλλη Κοκκίνου... κι αυτή απ' τη heaven ήταν.

    Χασοδίκη, χαίρομαι που βρήκα το blog σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Kangerlussuaq, η χαρά είναι όλη δική μου :) -και, επ' αυτού που λες, νά 'ταν μόνο η Heaven...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Να πεθάνουν οι Locomondo.
    Δεν έχω επιχειρήματα.
    Να πεθάνουν όμως, nonetheless.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Dust road, κομματάκι υπερβολικό σε βρίσκω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Εχουν τρελλη πλακα λεμε! Γελαω πολυ και αυτο ειναι καλο για την υγεια. Αντε, και γιουροβυζιον τα παιδια με το καλο.
    Μου αρεσουν!
    ..δικαιως κερδισαν το θεμα του ονοματος απο τους αντιστοιχους ρουμανους της προπερσινης (αν θυμαμαι καλα) ευρωπαικης δοκιμασιας. Οι ρουμανοι αλλαξαν το δικο τους..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ροδιά, πολύ ενημερωμένη είσαι βλέπω... Υπήρχαν Λοκομόντοι και στη Ρουμανία; Αλήθεια; (ή μήπως λέγονταν Λοκομόντου;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Δεν θυμαμαι το ονομα που διαλεξαν τελικα οι ρουμανοι. Αυτο που ξερω ειναι οτι εμαθα για τους δικους μας οτι ειχαν απαιτησει την αλλαγη του ονοματος των ρουμανων, επειδη οι δικοι μας προυπηρχαν, αν και ηταν παντελως αγνωστοι τοτε -σε μενα τουλαχιστον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Κάτι τέτοια βλέπει η Ντόρα και αναπτερώνεται το ηθικό της :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Για του λογου το αληθες: Todomondo - Liubi Liubi I love you (Eurovision Romania 2007)

    αν δεν ανοιγει ο συνδεσμος, διαλεξε:-->>
    http://youtube.com/watch?v=7PjOGe-Dlmg

    ..οποτε, να και μια ιδεα (για τη Ντορα): Todomacedonia εκεινοι, και... Locomacedonia εμεις!..
    (δεν ειναι τρελοι μονο οι ρωμαιοι του Αστεριξ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. χαχαχα! δεν έχω κανένα σχόλιο για το αηδές άσμα, το οποίο σημειωτέον έχω ακούσει μόνο μία φορά, αλλά ειμαι χαρούμενη, γιατί βρήκα επιτέλους ένα χαρούμενο (!) δικηγορικό μπλογκ και είμαι και εγώ δικηγόρος-χασοδίκης! Αρα κατά το γνωστό: ΒΡΗΚΕ Ο ΓΥΦΤΟΣ ΤΗ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΝΑΓΑΛΛΙΑΣΕ Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ.
    Ευχαριστώ, θα σας διαβάζω και στη διάθεσή σας για κάθε περαιτέρω πληροφορία ή διευκρίνιση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Καταπληκτικό ψευδώνυμο διάλεξες :)))

    Σ' ευχαριστώ για τα καλά λόγια και καλώς ήρθες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ενστάσεις και ισχυρισμοί
κατατίθενται μόνον εγγράφως
(Χασοδίκειος Πολιτική Δικονομία, άρθρον 228)