13 Φεβρουαρίου 2008

Κι εσύ, τέκνον...;

Χτες το βράδυ γύρισα αργά στο σπίτι, άνοιξα την τηλεόραση και έπεσα πάνω στην εκπομπή του Σταύρου Θεοδωράκη "Πρωταγωνιστές". Και, για πρώτη φορά μετά από καιρό, εξοργίστηκα.

Θέμα της εκπομπής, οι άνθρωποι με ψυχικές παθήσεις. Για τις ανάγκες των γυρισμάτων ο δημοσιογράφος πέρασε πέντε ημέρες στο Δρομοκαΐτειο με ειδική άδεια του Υπουργείου Υγείας. Περιδιάβαινε τα κτίρια και το προαύλιο, συναντούσε κάποιους από τους νοσηλευομένους και έπιανε μαζί τους σύντομες συζητήσεις, τις οποίες κατέγραφε ο τηλεοπτικός φακός.

Αρχικά, βλέποντας τα πλάνα, μαγκώθηκα. Δεν καταλάβαινα τι ήθελε να δείξει ο δημοσιογράφος καθώς συνομιλούσε με μια κοπέλα (την "ωραία Ελένη"), η οποία του εξιστορούσε πώς την έχουν εγκαταλείψει οι δικοί της -και ο κ. Θεοδωράκης της απαντούσε "έλα, άστα τώρα αυτά, ας πούμε κάτι πιο ευχάριστο. Πες μου, μαγειρεύεις;".

Ομοίως δεν καταλάβαινα πού αποσκοπούσαν οι επαναλαμβανόμενες ερωτήσεις "πίνεις τα φάρμακά σου; - τι φάρμακα πίνεις;", που έκανε σε διάφορους ασθενείς.

Εκεί όμως που βγήκα από τα ρούχα μου ήταν όταν τον είδα να μπαίνει σε ένα δωμάτιο, στο οποίο ήταν κλεισμένη και καθηλωμένη (δηλαδή δεμένη με πέτσινα λουριά στο κρεβάτι) μια κοπέλα εικοσιδύο χρονών, η οποία του είπε ότι έχει κάνει δεκαπέντε απόπειρες αυτοκτονίας. Και ο κ. Θεοδωράκης να την νουθετεί: "Δεν νομίζεις ότι πρέπει να πολεμήσεις; Πότε πρόλαβες και βαρέθηκες τη ζωή, 22 χρονών;".

Δεν είμαι ούτε ψυχολόγος ούτε ψυχίατρος. Ξέρω όμως ότι το πώς συμπεριφέρεσαι και πώς μιλάς σε ανθρώπους που έχουν τέτοια προβλήματα είναι ολόκληρη επιστήμη, που κάποιοι έχουν φάει τα χρόνια τους στα θρανία για να την σπουδάσουν. Ξέρω πως αυτοί οι κάποιοι μετράνε την κάθε κουβέντα που θα πουν στον ασθενή, ανάλογα με το ιστορικό του και το υπόβαθρο της πάθησής του. Και ξέρω ακόμη πως η ψυχολογία και η ψυχιατρική είναι επιστήμες, οι θεράποντες των οποίων μαθαίνουν διαρκώς σε όλη τους τη ζωή, χρησιμοποιώντας ως πεδίο έρευνας πρώτα απ' όλα τον εαυτό τους.

Δυστυχώς, όλα αυτά δεν κατακτιούνται μέσα σε πέντε ημέρες που πέρασε το τηλεοπτικό συνεργείο μέσα στο Δρομοκαΐτειο. Πέντε ημέρες μπορεί να είναι πολλές για ένα ρεπορτάζ -για έναν επιστήμονα του χώρου, δεν είναι τίποτα. Και απορώ πώς δόθηκε η άδεια για να γίνουν αυτά τα γυρίσματα, ποιος υπεύθυνος συναίνεσε και με ποιο σκεπτικό, πώς έγινε δεκτό να μην συνοδεύεται έστω ο δημοσιογράφος από κάποιο μέλος του ιατρικού προσωπικού στη βόλτα του μέσα στους χώρους του θεραπευτηρίου.

Επιπλέον, σε μια εποχή που όλοι κόπτονται για τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, πώς αποδέχτηκε το Υπουργείο που έδωσε την άδεια την κατάφωρη παραβίαση των προσωπικών δεδομένων αυτών των ανθρώπων; Και μάλιστα των πιο ευαίσθητων -αυτών που αφορούν την υγεία τους και δη την ψυχική; Κανείς δεν σκέφτηκε ότι οι άνθρωποι αυτοί έχουν ζωή και έξω από το Δρομοκαΐτειο, έχουν ίσως οικογένειες, συγγενείς, κοινωνικό περίγυρο; Και ότι όλοι αυτοί επηρεάζονται από την προβολή τους φάτσα-φόρα στην τηλεόραση (και μην μου πει κανείς "μα οι ίδιοι οι ασθενείς το δέχτηκαν", έτσι...);

Το κεφάλαιο "Ψυχικά πάσχοντες" στην χώρα μας είναι τεράστιο. Και έχει πολλές παραμέτρους, εξαιρετικά σημαντικές: τα άσυλα που ακόμα υπάρχουν, ενώ θα έπρεπε να έχουν καταργηθεί, τις δομές αποασυλοποίησης (ξενώνες, προστατευόμενα διαμερίσματα) που έχουν αφεθεί εν πολλοίς στην τύχη τους, τον ιδρυματισμό, τον κοινωνικό στιγματισμό των ίδιων των ασθενών, την επανένταξη, τους ακούσιους εγκλεισμούς στα ψυχιατρεία, τα δικαιώματα των ασθενών που καταπατούνται, τις αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών όπου σχεδιάζεται η εγκατάσταση ξενώνων, τις εξώσεις από τις πολυκατοικίες που φιλοξενούν διαμερίσματα. Κάποια από αυτά τα θέματα εξετάστηκαν στο τελευταίο μέρος της εκπομπής, όπου έσωσε τα προσχήματα η σοβαρή παρουσία της καθηγήτριας Ψυχολογίας του Παντείου, Φωτεινής Τσαλίκογλου.

Το μεγαλύτερο μέρος της εκπομπής, όμως, αναλώθηκε σε μία προσπάθεια να μας δείξει ότι "οι τρελλοί είναι άνθρωποι σαν και εμάς" -ή τουλάχιστον εγώ έτσι "διάβασα" τις περί ανέμων και υδάτων συζητήσεις του Σταύρου Θεοδωράκη με τους ασθενείς. Μπορεί η πρόθεσή του να ήταν αγαθή, αλλά η προσέγγισή του κατά τη γνώμη μου επιπόλαιη. Για να μην πω ανεύθυνη.

Και εξοργίστηκα -γιατί υπάρχουν εκπομπές, και μάλιστα πολλές, που ανήκουν στην κατηγορία των τηλεσκουπιδιών: αυτές με ενοχλούν, αλλά δεν με εξοργίζουν πια. Όταν όμως οι εκπομπές "του ποιοτικού και του εντέχνου" ξεφεύγουν, τότε θυμώνω.

Ένας από τους "πρωταγωνιστές" αυτής της εκπομπής, ο Μάκης, που αρρώστησε το 1997 και έχει νοσηλευθεί εφτά φορές έκτοτε, είπε μια μεγάλη αλήθεια: "Αυτό που μου συνέβη, θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα".

Αν μου συμβεί εμένα, Μοναδικέ μου Αναγνώστη, δεν θά 'θελα να πέσω στα νύχια των δημοσιογράφων. Καλοπροαίρετων ή μη.

Σε χαιρετώ

Χασοδίκης



Audiatur et altera pars: Σε αυτό το ρεπορτάζ της "Ελευθεροτυπίας", μιλάει ο ίδιος ο δημοσιογράφος για την εκπομπή του.

24 σχόλια:

  1. Καλησπέρα, ότι διάβαζα για το θέμα, και θα γράψω το ίδιο για τί είναι αυτό που ένιωσα.

    Είδα την εκπομπή και για να είμαι ειλικρινής ένιωσα άβολα κι άσχημα.
    Δεν θεωρώ - παρ' ότι έχει κάνει και καλές εκπομπές ο Σ. Θεοδωράκης- ότι αυτή ήταν.
    Διέκρινα στη ματιά του κάτι που έμοιαζε με οίκτο, φόβο και βιασύνη.
    Ίσως κάνω λάθος, όμως αυτό αποκόμισα.

    Το θέμα των πνευματικά άρρωστων ανθρώπων είναι εξαιρετικά λεπτό και δύσκολο.
    Πόσο μάλλον όταν κάποιος έχει βιώσει εμπειρία τέτοια με δικό του άνθρωπο.
    Υπάρχουν "θέματα" που κανείς δεν μπορεί να πει "καταλαβαίνω".
    Όχι, εάν δεν το ζήσεις, δεν έχεις το δικαίωμα να το πεις.

    Μου έμεινε ως ανάμνηση, εκείνο το παληκάρι, δεμένο στο κρεββάτι και το βλέμμα του.

    Μια μακρινή απουσία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Διαπίστωσα ότι γνωρίζετε το αντικείμενο. Δεν την είδα την εκπομπή. Διάβασα το δικό σας κείμενο αλλά και τη συνέντευξη του συναδέλφου και φίλου Σταύρου Θεοδωράκη στην Ελευθεροτυπία. Μου προκάλεσε αλγεινή εντύπωση το γεγονός ότι αναφερόταν σε "τρελούς" με την άδεια γιατρού (!). Η ψυχική υγεία δεν είναι παιχνιδάκι. "Τρελοί" είναι ο δημοσιογράφος και ο γιατρός. Έχω την εντύπωση ότι η επιστήμη εδώ και πολλά χρόνια τους αναφέρει ως "ψυχικά ασθενείς"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @Vassia

    Υπάρχουν "θέματα" που κανείς δεν μπορεί να πει "καταλαβαίνω".
    Όχι, εάν δεν το ζήσεις, δεν έχεις το δικαίωμα να το πεις.


    Νομίζω ότι έχεις δίκιο.

    @Νίκος Λαγκαδινός

    Καλωσορίσατε. Γνωρίζω λίγο το αντικείμενο και εξ αντανακλάσεως, γιατί η σύντροφός μου είναι ψυχολόγος. Την έχω δει πολλές φορές να προβληματίζεται για μία λέξη ή μία παρατήρηση που έτυχε να κάνει σε ένα παιδί. Ξέρω ότι αυτά δεν είναι απλά πράγματα, γι' αυτό και υπάρχουν και επιστήμονες που τα χειρίζονται και καλόν είναι να μην εμπλέκονται άνθρωποι που δεν έχουν γνώση και πείρα.
    Η χρήση της λέξης "τρελλοί" με ξένισε και μένα, αλλά το θεωρώ δευτερεύον ζήτημα μπροστά στα υπόλοιπα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Απορώ που αντέξατε να το δείτε. Τον έκλεισα στα δύο πρώτα λεπτά. Επειδή όπως σωστά γράφεις χασοδίκη η λέξη "τρελός" παραξενεύει. Θα σου μεταφέρω ένα σχετικό στιχακι από ένα παλιότερο τραγούδι από τα μέσα της δεκαετίας του '80. Οι στίχοι είναι από προκήρυξη κατά της ασυλοποίησης : "κανείς μας δε μπορεί να μείνει άτρωτος σε μια παλιοκοινωνία που νοσεί, σε μία κοινωνία που τρελαίνει τους ανθρώπους, όλοι μας είμαστε το κατά δύναμη ψυχασθενείς".

    ΥΓ Σ' ευχαριστώ για την αναφορά σου στο ποστ μου "με το αίμα που κουβαλάνε".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μέτοχε, οι αντοχές μου είναι μεγάλες, χώρια που το θέμα ενδιέφερε πολύ και τη σύντροφό μου (εξηγώ παραπάνω)...

    Όσο για την αναφορά μου στο ποστ σου, ήταν το ελάχιστο που μπορούσα να κάνω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Xasodiki
    Θα σου φανεί παράξενο αυτό που θα πω αλλα έτσι είναι η πραγματικότητα:
    Στην Ελλαδα η ψυχολογία και η ψυχιατρική δεν είναι είναι επιστήμες.

    Στην Ελλάδα επιστήμες ψυχιατρικής και ψυχολογιας είναι η καφετζού, η χαρτορίχτρα η αστρολόγος κλπ. Και μάλιστα in.
    Σε αυτούς τρέχει ο κόσμος, αρχικά,
    και καταληγει στο τρελοκομείο, τελικά.

    Ξέρεις γιατί;
    Γιατί, πολύ απλά, αν τυχόν κάποιος πάει σε ψυχολόγο απο την αρχή που θα νοιωσει "κάτι", τότε θα τον χαρακτηρίσουν οι γύρω του ψυχοπαθη.

    Κατάλαβες;
    Είμαστε μια χώρα όπου η επιστήμη θεωρείται κομπογιαννιστισμός και ο κομπογιαννιστισμός επιστημη.


    ΥΓ:
    Ο ιντερφεης ειμαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΑΓΑΠΗΤΕ ΣΥΝΑΔΕΡΦΕ ΧΑΙΡΕ

    ΕΝΣΤΑΣΗ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ: ΘΕΩΡΩ ΚΑΙ ΑΣ ΕΙΜΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ, ΟΤΙ Η ΧΘΕΣΙΝΗ ΕΚΠΟΜΠΗ ΜΑΛΛΟΝ ΟΡΘΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ...
    ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ Ο ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΜΙΛΗΣΕΙ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤ ΑΛΛΟ. ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΚΡΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΟΥΤΕ ΑΞΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ. ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΜΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕ ΩΜΑ ΑΛΛΑ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΟ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥΣ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ... ΜΙΑ "ΕΤΕΡΟΤΟΠΙΑ"
    ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΜΕ ΣΑΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑΌΤΙ Ο "ΤΡΕΛΟΣ" ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΧΡΗΖΕΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΕΠΙΛΕΞΑΜΕ ΝΑ ΤΟΝ ΚΛΕΙΣΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΕΤΕΡΟΤΟΠΙΑ, ΣΕ ΕΝΑ ΧΩΡΟ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΛΛΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΑΥΤΉ. Η ΚΑΜΕΡΑ ΑΠΛΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕ ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΠΟΥ ΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥΣ... ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΕΧΩ ΔΙΚΙΟ Η ΑΔΙΚΟ ΑΛΛΑ ΑΦΟΥ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΠΟ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΘΗΚΕ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΝΟΙΟΛΟΓΙΚΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΝΑ "ΡΙΞΕΙ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ" ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ, ΤΟΤΕ ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΔΕΙΞΟΥΝ ΤΟΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΑΥΤΏΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ. ΔΕΝ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΟΙ ΠΑΡΕΝΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΙΕΛΥΣΑΝ ΤΟΝ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΟΥΣ ΚΟΣΜΟ. ΤΟΥΝΑΝΤΙΟΝ ΕΙΔΑΝ ΚΑΠΟΙΟΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΜΙΛΑ, ΚΑΠΟΙΟΝ ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΕΤΕΡΟΤΟΠΙΑΣ ΤΟΥΣ. ΚΑΙ ΘΕΩΡΩ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΛΑΘΟΣ, ΠΩΣ Η ΕΠΑΦΗ ΚΑΙ Η ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΜΑΛΛΟΝ ΟΦΕΛΗΣΕ! ΜΗ ΞΕΧΝΑΣ ΠΩΣ ΓΙΑ ΤΟΥς ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΔΩ ΕΞΩ.......

    ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΞΕΝΙΖΕΙ Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΘΑ ΣΟΥ ΑΝΑΦΕΡΩ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΟΤΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΜΕΝΑ ΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΚΑΤΕΒΕΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΓΙΑ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ. ΥΠΗΡΞΕ ΑΦΟΡΜΗ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΔΥΟ "ΤΡΕΛΕΣ' ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΣΤΟ ΒΟΛΟ. ΚΑΙ ΘΥΜΗΘΗΚΕ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ, ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΟΠΩς ΠΑΡΑΔΕΧΤΗΚΕ ΤΑ ΕΙΧΕ ΗΘΕΛΗΜΕΝΑ ΞΕΧΑΣΕΙ. ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ, ΕΠΑΡΧΙΑΚΗ ΠΟΛΗ, ΚΑΙ ΑΣ ΤΟ ΤΡΕΛΟ ΣΤΗΝ ΤΡΕΛΑ ΤΟΥ... ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΜΙΑ "ΕΞΗΜΕΡΩΤΙΚΗ" ΜΑΤΙΑ. ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΥΣ.
    ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΠΡΙΝ ΜΙΛΗΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ, ΕΙΔΙΚΟΣ Ή ΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΡΟΠΟ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΑΥΤΟΥ ΝΑ ΡΙΞΕΙ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΗΝ "ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΤΡΕΛΑΣ" ΤΟΥ ΦΟΥΚΩ. ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΡΟΛΟ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΑΥΤΏΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ. ΚΑΙ ΑΣ ΜΗΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΓΙΑ ΜΑΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΧΘΕΣΙΝΗ ΕΚΠΟΜΠΗ.
    Υ.Γ. ΧΑΡΗΚΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΗΝ ΨΩΝΙΣΕΣ ΝΑ ΚΑΤΕΒΗΣ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ιντερφέης

    Νομίζω ότι υπεραπλουστεύεις τα πράγματα. Δεν είναι ακριβώς έτσι. Καφετζούδες και χαρτορίχτρες υπάρχουν βέβαια, και πιθανόν θα υπάρχουν πάντοτε, αλλά στον τομέα της ψυχικής υγείας έχουν γίνει τεράστια βήματα προόδου, άλματα θα μπορούσα να πω. Απλώς, όταν ξεκινάς από το μηδέν, πάντα υπάρχουν μεγάλα περιθώρια να πας ακόμα πιο μπροστά.
    Αν ψάξεις λίγο και διαπιστώσεις πόσοι άνθρωποι "εκεί έξω" κάνουν ψυχανάλυση (άλλοι διότι την χρειάζονται πραγματικά, άλλοι διότι είναι λίγο μόδα), θα εκπλαγείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @salvatore1789

    Συνάδελφε οι ενστάσεις σου τυπικά δεκτές, αλλά τις αρνούμαι στην ουσία τους. Πρώτον, τα προβλήματα αυτά δεν είναι άγνωστα: έχουν γράψει αρκετές φορές και οι εφημερίδες, έχουν γίνει ημερίδες κλπ. Μόνο όποιος επιλέγει να μην ξέρει δεν τα ξέρει.
    Δεύτερον, εγώ δεν είπα ότι με τις παραινέσεις του ο Θεοδωράκης διέλυσε τον ευαίσθητο εσωτερικό κόσμο των ασθενών, και ξέρεις ότι αποφεύγω τέτοιες υπερβολές: είπα απλώς ότι οι άνθρωποι αυτοί χρήζουν ειδικής επιστημονικής αντιμετώπισης, που ο Θεοδωράκης -και ο κάθε δημοσιογράφος- εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να εξασφαλίσει.

    Για την ετεροτοπία που λες, σε πληροφορώ ότι η τάση διεθνώς και (αργά αργά, δυστυχώς) στην Ελλάδα είναι η κατάργηση των μεγάλων ασύλων και η περίθαλψη σε μικρότερες δομές (ξενώνες, διαμερίσματα), όπου οι ψυχικά ασθενείς έχουν (ελεγχόμενη) επαφή με την κοινωνία. Μια προσέγγιση που παρουσιάζει πολλά πρακτικά προβλήματα, και νομίζω ότι θα ήταν πιο ενδιαφέρουσα η εκπομπή αν ο δημοσιογράφος επέλεγε να εστιάσει σε αυτά.
    Όσο για το αν οι περισσότεροι από αυτούς έχουν κάποιον "εδώ έξω", με συμπαθάς, αλλά αυτό δεν μπορείς να το ξέρεις. Κάποτε που επισκέφτηκα έναν ξενώνα στα Πατήσια (σε κοπή πίτας, όχι για ρεπορτάζ...), από όσα άκουσα, διαπίστωσα ότι οι περισσότεροι κάποιον είχαν: γονείς, αδέλφια, ακόμα και παιδιά ορισμένοι. Και εδώ ξαναβάζω το θέμα των προσωπικών δεδομένων...

    Πώς το ξέρεις ότι δεν βάζω υποψήφιος; Θα πει ότι γνωρίζεις την πραγματική μου ταυτότητα :)

    ΥΓ: Σε παρακαλώ, αν δεν είναι απαραίτητο, μην χρησιμοποιείς κεφαλαία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αγαπητέ χασοδίκη, αν και δεν παρακολούθησα την εκπομπή (και μάλλον δεν θα άντεχα να την βγάλω ολόκληρη) αν και δεν είμαι γιατρός/ψυχολόγος κλπ, αν και δεν είμαι νομικός, θεωρώ ότι η παρουσίαση των γεγονότων στο κείμενό σου είναι ψύχραιμη και ηθικά ορθή. Κι αν με έχει κάτι κουράσει στην Ελλάδα είναι ότι κάποιοι δημοσιογράφοι (δεν αναφέρομαι στον εν λόγω, γενικά μιλάω τώρα) όλα τα σφάζουν και όλα τα μαχαιρώνουν χωρίς να ξέρουν μερικές φορές που είναι τα όρια τους, τα δικά τους, της ενημέρωσης, των θεατών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αγαπητέ Χασοδίκη, πιστεύω ότι ο Θεοδωράκης έχει το χάρισμα να κοιτάζει εκεί όπου το σύνηθες δημοσιογραφικό βλέμμα μένει από αδιάφορο έως τυφλό. Θεωρώ την εκπομπή του κόσμημα για την ελληνική τηλεόραση και επίσης θεωρώ ότι μεγαλύτερος κίνδυνος στην εποχή μας είναι η δαιμονοποίηση λέξων («τρελός» - «ανάπηρος» κ.ο.κ) ή το να προσδίδουμε μεταφυσική διάσταση σε έννοιες όπως τα προσωπικά δεδομένα. Το βασικότερο σε όλα τα πράγματα είναι το πώς κοιτάει κανείς, είναι η ποιότητα του βλέμματος.
    Ένας άλλης ποιότητας βλέμμα θα συμφωνούσα ότι θα συνιστούσε κατάφωρη παραβίαση της αξιοπρέπειας και των δεδομένων των τροφίμων.
    Αλλά όχι το συγκεκριμένο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Old boy

    Τον Θεοδωράκη τον θεωρώ και εγώ γενικά αξιόλογο δημοσιογράφο, αρκετά πάνω του μέσου όρου, γι' αυτό και έχω αυξημένες απαιτήσεις.
    Προσωπικά, δεν δαιμονοποιώ τη λέξη "τρελλός", είπα μόνον ότι με ξένισε η χρήση της. Μακριά από μένα οι politically correct υπερβολές.
    Επίσης δεν θεωρώ ότι προσδίδω μεταφυσική διάσταση στην έννοια των προσωπικών δεδομένων όταν μιλάω για την έκθεση των απολύτως συγκεκριμένων προσώπων των νοσηλευομένων και των απολύτως διακριτών φωνών τους. Αν είμαι τρελλός ή όχι, έχω δικαίωμα να απαιτώ να μην το ξέρει όλος ο ντουνιάς. Αν δεν είμαι σε θέση να σταθμίσω το δικαίωμά μου αυτό, οι άλλοι θα πρέπει να το σέβονται ακόμη περισσότερο.

    Θα ήθελα πολύ να εκθέσω στον ίδιο τον δημοσιογράφο τις αντιρρήσεις μου, αλλά δυστυχώς δεν έχω στοιχεία ηλεκτρονικής επικοινωνίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Και κάτι ακόμη: αν αυτοί οι άνθρωποι ή κάποιοι απ' αυτούς τελούν υπό δικαστική συμπαράσταση, μήπως θα έπρεπε να ερωτηθούν οι συμπαραστάτες τους; Δε γνωρίζω το νόμο γι' αυτό και ρωτάω...ενδεχομένως να είμαι και εκτός κλίματος με την ερώτηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Δώρα

    Τυπικά θα έπρεπε, αλλά το ζήτημα για μένα δεν είναι αυτό. Θα μπορούσε κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί ένα "μωσαϊκό" στα πρόσωπα και μια μικρή παραμόρφωση στις φωνές, όπως γίνεται σε πλείστες άλλες περιπτώσεις, από 35χρονες συμβασιούχους μέχρι ανώνυμους ναρκομανείς και "μάνες ρέιβερ".
    Εν προκειμένω, μπροστά στο ρεαλιστικό effect του ρεπορτάζ, αυτά φαίνεται πως θεωρήθηκαν δευτερεύοντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου. Ένα μωσαϊκό, με το οποίο "προστατεύουν" την περίφημη τριανταπεντάχρονη, θα ήταν σωστότερο για όλους αυτούς τους αφανείς. Εξάλλου, αν είχαν επίγνωση της κατάστασής τους (όπως το άλογο ένα πράγμα για να κάνουμε και την σχετική αναγωγή σε άλλο περικείμενο -ή μήπως να το αποκαλέσουμε περιπόστ-) πιθανότατα να μην επιθυμούσαν να εμφανιστούν για να μην στιγματιστούν. Να μη συνεχίσω, γιατί σίγουρα δεν θα ήθελα να γίνω ένας ακόμη μπλόγκερ που με τον ίδιο τρόπο όπως κάποιοι δημοσιογράφοι, όλα τα σφάζει και όλα τα μαχαιρώνει, χωρίς έστω αμυδρή γνώση του αντικειμένου.

    *Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε αμέσως στο ακροατήριο σε δημόσια παρουσίαση.

    (Υπογραφή)

    Δώρα

    υγ. για να μπω και στο κλίμα του μπλογκ σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Χαχαχα

    Τόσο "δικηγορικό" είναι το μπλογκ μου;;; Ω διάολε :)

    Το καλό χιούμορ πάντως πάντοτε εκτιμάται...


    ΥΓ: σε δημόσια συνεδρίαση

    :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Το παρουσίαση ήτο μια προσαρμογή σε πιο μπλογκικά δεδομένα... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Φοβάμαι ότι ξέχασες μια ΠΟΛΥ σημαντική παράμετρο εκθέτοντας τους αναμφίβολα αξιόλογους προβληματισμούς σου. Στην Ελλάδα είμαστε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Οποιος εχει ερθει σε επαφη με δικό του άνθρωπο του οποιου η ψυχικη υγεία ειχε-εστω και ελαφρα-διαταραχθει,γνωριζει οτι ο Χασοδίκης εχει απολυτο δικιο οταν λεει
    "Ξέρω πως αυτοί οι κάποιοι μετράνε την κάθε κουβέντα που θα πουν στον ασθενή, ανάλογα με το ιστορικό του και το υπόβαθρο της πάθησής του. Και ξέρω ακόμη πως η ψυχολογία και η ψυχιατρική είναι επιστήμες, οι θεράποντες των οποίων μαθαίνουν διαρκώς σε όλη τους τη ζωή, χρησιμοποιώντας ως πεδίο έρευνας πρώτα απ' όλα τον εαυτό του".
    Μονο οταν προκειται για δικον σου ανθρωπο και βιώνεις την αγωνία να τον βοηθήσεις ή εν πασει περιπτώσει να μην τον κάνεις χειρότερα,συναισθανεσαι την αναγκη για καθε πρωτοβουλια που θα παρεις να θες να ρωτησεις τον ψυχολογο η τον ψυχίατρο.

    Κι αν ο Στ.Θεοδωράκης ειναι απ τους λιγους δημοσιογραφους που τιμούν το επαγγελμα-λειτουργημα τους,αυτο δεν σημαίνει οτι δεν μπορει να σφάλλει.
    Κι αν εκεινος εσφαλλε μία,τι πρέπει να πούμε για κείνους που ενέκριναν την αδεια?Και η δικη μου αίσθηση ειναι οτι επρόκειτο για ολισθημα.Ελπιζω στιγμιαίο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. @Γεράσιμος

    Ναι, Γεράσιμε, αλλά ξέρεις, δεν το δέχομαι αυτό πια ως δικαιολογία. Αν το δεχόμουνα, αυτό το μπλογκ δεν θα είχε λόγο ύπαρξης.

    @squarelogic

    Όπως πολύ σωστά επισημαίνεις, κανείς δεν έχει το αλάθητο. Και νομίζω ότι, ειδικά σε αυτούς που μας έχουν δώσει το δικαίωμα να περιμένουμε πολλά, έχουμε υποχρέωση να επισημαίνουμε τα όποια λάθη.


    Διαπιστώνω ότι το συγκεκριμένο ποστ έφερε αρκετούς καινούργιους σχολιαστές. Αυτό είναι ενθαρρυντικό, σημαίνει ότι το θέμα αγγίζει κόσμο. Σας καλωσορίζω όλους και ελπίζω να τα λέμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Επιτρέψτε μου να διαφωνήσω.
    Θεωρώ το αποτέλεσμα της εκπομπής ουσιαστικό και την στάση του κ.Θεοδωράκη μετρημένη και σεμνή.

    Σε ένα τόσο δύσκολο θέμα το οποίο ταλαντέυεται σε μια ψιλή κλωστή ο κ.Θεοδωράκης τα κατάφερε μια χαρά και η εκπομπή κατάφερε να προβληματίσει και να μας κάνει να σκεφτούμε κάτι πιο ουσιαστικό σε σχέση με αυτά που πλασάρει η ελληνική τηλεόραση.

    Σκεφτείτε αυτό το θέμα πχ να το άγγιζε η Τατιάνα Στεφανίδου η ή Άννα Δρούζα.

    Θεωρώ ότι η εκπομπή έκανε αυτό που έπρεπε.Προβλημάτισε και σε κάποιες στιγμές προκάλεσε εμάς και το κράτος να αναλάβουμε δράση.

    Ελπίζω σε ανάλογη συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Αγαπητέ ανώνυμε φίλε

    Βεβαίως και είναι θεμιτή η διαφωνία σου, αλλά θα μου επιτρέψεις και μένα να επιμείνω στις αρχικές απόψεις μου, διαφωνώντας μαζί σου!

    Θα ήθελα ωστόσο να επισημάνω ότι δεν μπορούμε να χρησιμοποιούμε ως μέτρο σύγκρισης την Τατιάνα ή τη Δρούζα. Κάποιοι δημοσιογράφοι, και συγκαταλέγω και τον κ. Θεοδωράκη σε αυτούς, έχουν κερδίσει το δικαίωμα να κρίνονται με πιο αυστηρά μέτρα -κυριολεκτώ σε αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Αποκωδικοποίηση....: ψυχής, σιωπής, θρησκειών, μυθολογιών,.....
    Σχηματοποίηση λόγου, κοσμογονία, θεογονία,.....
    URL : www.siopi.gr
    Γεια.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ενστάσεις και ισχυρισμοί
κατατίθενται μόνον εγγράφως
(Χασοδίκειος Πολιτική Δικονομία, άρθρον 228)