Βέβαια εδώ που τα λέμε, Μοναδικέ μου Αναγνώστη, το σοβαρότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα τούτη τη στιγμή δεν είναι ο εκλογικός νόμος. Αλλά μιας και η Νέα Διακυβέρνηση δεν μπορεί να λύσει κανένα άλλο πρόβλημα, σοβαρό ή μη, αποφάσισε να καταπιαστεί με τον εκλογικό νόμο, για να έχει και η Βουλή κάτι να ασχολείται μέρες πού 'ναι και να μην χαλαρώνουν οι πατέραι (και αι μητέραι) του έθνους μας.Το υπό συζήτηση και προς ψήφιση εκλογικό νομοσχέδιο ουσιαστικά έχει έναν και μόνο σκοπό: να αυξήσει την πριμοδότηση του πρώτου κόμματος σε 50 έδρες, από 40 που προβλέπει ο ισχύων νόμος, και να διασφαλίσει ότι το ρεγάλο αυτό θα δίνεται μόνο σε αυτοτελή κόμματα και όχι σε συνασπισμούς. Όλα τα υπόλοιπα είναι δευτερεύοντα έως ανούσια.
Για ποιο λόγο απαιτείται αυτή η ρύθμιση; Όπως είπε ο καθηγητής Προκόπης στο Κοινοβούλιο, για να υπάρξει πολιτική σταθερότητα στον τόπο (που φαίνεται ότι μαστίζεται από πολιτική αστάθεια, κι εμείς δεν έχουμε πάρει χαμπάρι...). "Συνιστά υποχρέωση μας να κατοχυρωθεί ότι όποιος εκλεγεί πρώτος στις μεθεπόμενες εκλογές θα μπορεί να κυβερνήσει", τόνισε ο υπουργός μας των Εσωτερικών.
Αν είναι έτσι, κ. Καθηγητά, γιατί δεν καθιερώνουμε πλειοψηφικό σύστημα κατευθείαν, να ξεμπερδεύουμε; Το πρώτο κόμμα να παίρνει αυτομάτως 170 έδρες, ή όσες κριθεί ότι του είναι απαραίτητες για να κυβερνήσει απροβλημάτιστα, και οι υπόλοιποι να μοιράζονται ό,τι περισσεύει.
Αλλά τι σημαίνει στην πράξη "πριμοδότηση 50 εδρών", Μοναδικέ μου Αναγνώστη; Ούτε λίγο ούτε πολύ, σημαίνει ότι στη μεθεπόμενη βουλή, το ένα έκτο των βουλευτών δεν θα έχει ψηφιστεί από τον Λαό, αλλά θα έχει προκύψει από δοκιμαστικό σωλήνα με την εφαρμογή μαθηματικών αλγορίθμων. Σημαίνει επίσης ότι στις μεθεπόμενες εκλογές, πιθανόν το πρώτο κόμμα να σχηματίζει αυτοδύναμη κυβέρνηση με ποσοστό μόλις 39 % -το οποίο, αν συνυπολογίσουμε ένα σεμνό 25 % αποχής/άκυρων/λευκών, γίνεται ένα μίζερο 29,25 % του εκλογικού σώματος.
Το οποίο εκλογικό σώμα μακαρίως κοιμάται, την ώρα που ο καθηγητής Προκόπης πετσοκόβει την ήδη πετσοκομμένη αρχή της λαϊκής κυριαρχίας με πρόσχημα την ανάγκη να αναδεικνύονται από τις εκλογές "ισχυρές" κυβερνήσεις. Όπου η έννοια της "ισχύος" όσο πάει και ξεχειλώνει: μέχρι πρό τινος ισχυρή κυβέρνηση σήμαινε αυτοδύναμη κυβέρνηση. Τώρα φαίνεται ότι η (τεχνητά κατακτημένη) αυτοδυναμία δεν αρκεί: πρέπει να υπάρχει και περίσσεμα βουλευτών, καμιά δεκαπενταριά παραπάνω ας πούμε, για να μην φοβάται η κυβέρνηση τυχόν αντάρτικα, καπεταναίους, μπαϊράκια κλπ. Κι αν ο Λαός δεν το καταλαβαίνει, κακό του κεφαλιού του -γι' αυτό έχουμε τον εκλογικό νόμο, για να μας φτιάχνει μια βουλή όπως τη θέλουμε.
Προέκταση αυτής της συλλογιστικής είναι η διαπίστωση ότι, κατά τον καθηγητή Προκόπη και όχι μόνον, Κυβέρνηση και Βουλή πρέπει να ταυτίζονται at all times. Δεν είναι αρκετό η δεύτερη να αναδεικνύει και να δίνει ψήφο εμπιστοσύνης στην πρώτη -πρέπει επίσης η πρώτη να ελέγχει απόλυτα τη δεύτερη (αντί για το αντίστροφο), πρέπει η κυβερνητική κοινοβουλευτική πλειοψηφία να είναι μπετόν αρμέ, πρέπει να εξασφαλίζεται ότι κανένα πρόβατο δεν θα φεύγει από το μαντρί. Κι αν ο μη γένοιτο φύγει, πρέπει να ξέρει ότι θα το φάει το μαύρο σκοτάδι, γιατί θα υπάρχουν περισσευούμενα πρόβατα που δεν θα αφήσουν να φανεί η αποχώρησή του.
Άρα, μετά την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας που φαλκιδεύεται με τα τύπου-πλειοψηφικά εκλογικά συστήματα, πάει περίπατο και η -ήδη προ πολλού ξεχασμένη- αρχή της διάκρισης των εξουσιών. Ο πυλώνας του κοινοβουλευτικού δημοκρατικού συστήματος.
Αυτά βεβαίως είναι ψιλά γράμματα που δεν μας απασχολούν εμάς, Μοναδικέ μου Αναγνώστη, την ώρα μάλιστα που η επικαιρότητα μας προσφέρει απείρως πιο γαργαλιστικά και πιπεράτα δημόσια θεάματα, με μπερμπάντηδες γενικούς γραμματείς, ιδανικούς αυτόχειρες, παράνομος-κι-αν-είναι-ο-δεσμός-μαααααας. Πιάσε παιδί άλλη μια μποκάλα με τα σέα της, ας πάει και το παλιάμπελο, μαζί μας θα τα πάρουμε, έτσικιαλλιώςόλοιταίδιασκατάείναι.
Και διερωτώμαι ο αφελής: τι θα γίνει αν αύριο-μεθαύριο ο όποιος καθηγητής Προκόπης σκεφτεί ότι δεν θα ήταν άσχημο να μην μπορει να χρησιμοποιηθεί η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας για να ρίξει την κυβέρνηση; Και άρα, ότι θα ήταν σκόπιμο ο εκλογικός νόμος να εξασφαλίζει στο πρώτο κόμμα, όχι μόνο την αυτοδυναμία, όχι μόνο ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, αλλά και 180 βουλευτές γκαραντί, που θα φτάνουν να βγάλουν Πρόεδρο; Ποιος θα αντιδράσει τότε και πώς;
Αφελή ερωτήματα, όπως συνήθως, Μοναδικέ μου Αναγνώστη. Πάντως, να πούμε ότι ο καθηγητής Προκόπης έχει και τα δίκια του όταν λέει το εξής: "Θα πρέπει αυτοί που υποστηρίζουν την απλή αναλογική να μας πουν πώς και με ποιους θα συνεργαστούν. Η απλή αναλογική δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός. Πώς είναι δυνατό να κάνουμε εκλογικούς νόμους όταν η ίδια η αριστερά δεν θέλει να συνεργαστεί με κανένα κόμμα;"
Κι εδώ βαράει η καμπάνα για το ΚΚΕ, που εφαρμόζει παγίως τη γραμμή "πέντε κόμματα, δύο πολιτικές" εδώ και χρόνια (ασχέτως αν πέμπτο κόμμα είναι η Πολιτική Άνοιξη, το ΔΗΚΚΙ, το ΛάΟΣ), αλλά και για τον Συνασπισμό, που ουδείς έχει καταλάβει με ποιες προϋποθέσεις και πάνω σε ποιες προγραμματικές θέσεις θα μπορούσε να συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ ή με οποιοδήποτε άλλο κόμμα.
Καλές οι οιμωγές κατά του δικομματισμού, αλλά ανεπαρκείς. Ο κόσμος πιστεύει ότι, καλώς κακώς, άλλη λύση δεν υπάρχει -και σύσσωμη η ελληνική αριστερά κάνει ό,τι μπορεί για να επιβεβαιώνει αυτήν την άποψη.
Καλό μας βράδυ.
Χασοδίκης
Το ότι ανέβασε το "μπόνους" από 40 σε 50 βουλευτές είναι βέβαια ένα θέμα, αλλά απλώς έκανε ένα σύστημα ήδη ενισχυμένης αναλογικής, ακόμα πιο "ενισχυμένο" ή αλλιώς, ακόμα λιγότερο αναλογικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που βρίσκω τερατώδες, είναι ότι ρητώς αποκλείει τη χορήγηση του "μπόνους" σε συνασπισμό κομμάτων. Αυτή η ρύθμιση θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου να εξεταστεί και ως προς τη συνταγματικότητά της.
Κρίμα... Γιατί τον Προκόπη μερικοί από μας τον γνωρίσαμε στη Νομική, ως έναν πραγματικά εξαιρετικό καθηγητή, και ένα από τα πράγματα που διέκριναν τις παραδόσεις του ήταν η συνεχής αναφορά στη δημοκρατική ουσία των θεσμών και των διατάξεων. Δάσκαλε που δίδασκες...
Αχ καλέ μου χασοδίκη,
ΑπάντησηΔιαγραφήέτσι χάνεται η δημοκρατία. Με τα μπόνους. Και η αριστερά περί άλλων τυρβάζει....Κοιτά να μεγεθύνει τις διαφορές της, αντί να της γεφυρώσει
αν υφίσταται θέμα συνταγματικότητας για τη ρύθμιση περί συνασπισμου, τότε θα είναι η απόλυτη κατά τη γνώμη μου μεγαλοπρέπεια ενός σύνταγματος αφού κατορθώνει να κάνει προβλέψεις για την κοινή αποδοχή ένος νόμου που δεν έχει προβλέψει να κατορθωθεί!
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρω ότι θα φανεί υποτιμητικό αυτό (διά ημάς τους έλληνας βεβαίως βεβαίως) που θα γράψω, αλλά θα το γράψω: Προτείνω να εκλέγονται διαχειριστές και όχι βουλευτές, και το κυβερνητικό έργο να το εκτελούν κλιμάκια της Ε.Ε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή να δηλώσουμε δημοσίως ότι είμαστε ανίκανοι να αυτοκυβερνηθούμε. Δεν θα με χάλαγε το ΣΔΟΕ να αποτελείται από άγγλους ελεγκτές, οι εξετάσεις για τα διπλώματα οδήγησης να γίνονται από γερμανούς εξεταστές, οι έλεγχοι της τροχαίας να γίνονται από Ολλανδούς τροχονόμους, το προσωπικό της Πολεοδομίας να είναι σουηδοί πολίτες κλπ.
Αμφιβάλλει κανείς ότι η διαφθορά θα μειωθεί;
doctor
@Σπύρος
ΑπάντησηΔιαγραφήΙσχύει αυτό που λες, ότι δηλαδή το σύστημα ήταν ήδη δυσαναλογικό. Ούτε είναι ο Προκόπης ο πρώτος διδάξας τέτοιων μαγειρεμάτων. Αλλά κάθε βήμα που διευρύνει την παραχάραξη της λαϊκής εντολής (νομίζω ότι) πρέπει να στηλιτεύεται σθεναρά: άλλο να πριμοδοτείς ένα κόμμα που συγκέντρωσε το 45-46 %, π.χ., για να σχηματίσει αυτοδυναμία, άλλο να βοηθάς ένα κόμμα του 39 % να μην φοβάται τους αντάρτες. Έτσι δεν είναι;
@Μερόπη
Μείνε στο ακουστικό σου, έχω να γράψω πολλά για την αριστερά το επόμενο χρονικό διάστημα... Ακριβώς γιατί με πονάει το θέμα...
@irie ant
Συμπάθα με φίλε μου, αλλά δεν κατάλαβα τι θέλεις να πεις...
@doctor
Γιατρέ μου εγώ έχω κάποιες αμφιβολίες. Πολύ φοβάμαι ότι η διαφθορά πλέον έχει καταστεί ενδημικό φαινόμενο στη χώρα μας, τη θεωρούμε δεδομένη, συστημική. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, είναι πολύ πιθανό ακόμα και οι "αδιάφθοροι" αλλοδαποί να κολλήσουν το μικρόβιο και να γίνουν σαν και μας... Έχω υπ' όψιν μου παραδείγματα από την επαγγελματική μου ενασχόληση, με αλλοδαπούς οδηγούς υπεράνω πάσης υποψίας (π.χ. από Λουξεμβούργο!) να συμπεριφέρονται ΑΚΡΙΒΩΣ όπως οι Έλλην(άρε)ς ομόλογοί τους :(
Το πείραμα πάντως θα είχε ενδιαφέρον.
Συνάδελφε χασοδίκη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατ’ αρχήν συγχαρητήρια για το άρθρο σου το οποίο με βρίσκει απολύτως σύμφωνο.
Μετά όμως το εισαγωγικό δικόγραφο επακολουθεί και συζήτηση της υπόθεσης (όποτε, τέλος πάντων γίνει) και στη συζήτηση καταθέτουμε και προτάσεις.
Μήπως, λέω μήπως, ήρθε η ώρα της συζήτησης της υπόθεσης. Επομένως, μήπως ήρθε η ώρα να καταθέσουμε και προτάσεις;
Όλοι, ο καθένας με το δικό του τρόπο, διαπιστώνουμε τα προβλήματα της «δημοκρατίας μας». Στο τέλος, όμως, οι πολλές διαπιστώσεις, όταν δεν υπάρχουν στην «πολιτική ατμόσφαιρα» νέες προτάσεις που θα αποτελέσουν «μπούσουλα» για διαμόρφωση νέων πολιτικών στάσεων, οδηγούν σε απογοήτευση, ακόμα και αυτόν που κάνει τις διαπιστώσεις.
Νομίζω ότι όλοι μας ψάχνουμε σε λάθος κατεύθυνση. Το πρόβλημα δεν είναι τα πολιτικά πρόσωπα. Πιστεύω ότι όποιος και να ανέβει στην εξουσία, τα ίδια θα κάνει και τις ίδιες εντολές θα εκτελέσει.
Πιστεύω, με το θάρρος της γνώμης μου, ότι κάτι δεν δουλεύει καλά με το ίδιο το θεσμικό πλαίσιο του πολιτεύματός μας. Δηλαδή κάτι δεν δουλεύει σωστά στην κοινοβουλευτική μας δημοκρατία σε επίπεδο θεσμών.
Επομένως προς τα εκεί θα πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας και να προτείνουμε θεσμικές αλλαγές πολύ βαθιές, τέτοιες που να υλοποιούν αφενός την αρχή της Δημοκρατίας και αφετέρου να παρέχουν ασφαλιστικές δικλείδες που θα μας προστατεύουν από τον ανίκανο εξουσιαστή.
Σε ότι αφορά το «δια ταύτα», αυτό θα το διαμορφώσει τελικά ο λαός.
Ελπίζω να μην περιμένεις συνάδελφε ότι τέτοιου είδους προτάσεις θα τις διατυπώσουν τα πολιτικά κόμματα, αν δεν θέλουν να αυτοκτονήσουν πολιτικά.
Μόνο μέσα από ελεύθερες φωνές του διαδικτύου (ξέχνα τα ΜΜΕ), μπορεί να προκύψει κάτι και θα προκύψει.
Πάντως σε πρώτη φάση δεν θα πρέπει να επιβιώσει ο δικομματισμός στις αμέσως επόμενες εκλογές γιατί τότε πάμε πολύ πίσω.
Δεν αντιλέγω πως ο εκλογικός νόμος αποτελεί αλγοριθμικό μαγείρεμα, όπως λέει και ο οικοδεσπότης, αλλά η απλή αναλογική που θέλουν πολλοί, δεν θα παρήγαγε ποτέ αυτοδύναμες κυβερνήσεις. Μην ξεχνάτε την Ιταλία με τις 50 κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια. Με ενισχυμένη αναλογική, αυτή τη στιγμή ο Καραμανλής έχει μόνον 152 έδρες-ψήφους. Αρκεί ένας δυσαρεστημένος Μαγγίνας, ή ένας Σαμαράς να ρίξει την κυβέρνηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγάλη η συζήτηση στην Ελλάδα για την κατάργηση του δικομματισμού. Δικομματισμό δεν είχαμε ποτέ. Αυτή τη στιγμή, στην Ελληνική Βουλή έχουμε 5 κόμματα, και αδυνατώ να δώ το τί ακριβώς συνεισφέρουν τα μικρά. Κυβέρνηση σημαίνει δυνατότητα νομοθέτησης, και υπερψήφιση νόμων. Χωρίς το "μπόνους", δεν θα είχαμε κυβέρνηση.
Για το άν αυτή η κυβέρνηση έχει καλό επιτελείο να κυβερνήσει, αυτό είναι άλλο θέμα.
Ωχ δεν παίζω... Δηλαδή χασοδίκη μου η δική μου ψήφος μετρά λειψή (έως καθόλου), ενώ του άλλου διπλή! Γιατί Μάγκας είναι αυτός;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήxasodikis - Άρα, μετά την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας που φαλκιδεύεται με τα τύπου-πλειοψηφικά εκλογικά συστήματα, πάει περίπατο και η -ήδη προ πολλού ξεχασμένη- αρχή της διάκρισης των εξουσιών. Ο πυλώνας του κοινοβουλευτικού δημοκρατικού συστήματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλέπε ομοίως, όπου το ΣΤΕ ασκεί νομοθετική εξουσία, ακόμα και "κυβερνητική" πολιτική, αντί για δικαστική, ή όπου η εκτελεστική εξουσία (κυβέρνηση) δια νόμου αυτο-αναιρεί την υποχρέωσή της να εφαρμόζει τις καταψηφιστικές -και όχι μόνο- δικαστικές αποφάσεις. Τι απομένει αγαπητοί; "...το διίκανοο.." (?)
@Πέτρος Χασάπης
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατ' αρχάς, καλωσόρισες! Η τοποθέτησή σου, το να κάνουμε προτάσεις δηλαδή, με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Προηγουμένως, ωστόσο, πρέπει να αναγνωρίσουμε τα προβλήματα -αυτός ήταν και ο σκοπός αυτού του ποστ.
Απ' όσο είδα στο μπλογκ σου, εσύ έχεις πάρει σαφή θέση υπέρ της αλλαγής του πολιτεύματος από προεδρευομένη σε προεδρική δημοκρατία. Προσωπικά, αντιμετωπίζω αυτή τη θέση με σκεπτικισμό -ωστόσο δεν θα ήθελα να τοποθετηθώ εδώ και τώρα, πριν μελετήσω το θέμα περισσότερο. Δώσε μου λίγο χρόνο, και θα επανέλθω με σχόλια στο μπλογκ σου.
@locuspublicus
Διαφωνώ σε πολλές από τις επιμέρους θέσεις που διατυπώνεις. Κυβέρνηση δεν σημαίνει δυνατότητα νομοθέτησης, το νομοθετικό έργο είναι αρμοδιότητα της Βουλής και από πουθενά δεν προκύπτει ότι η Βουλή πρέπει να ψηφίζει en bloc. Η μη ύπαρξη αυτοδύναμων κυβερνήσεων μπορεί να είχε σαν αποτέλεσμα την ακυβερνησία, δεν λέω όχι. Μπορεί όμως και να υποχρέωνε τα κόμματα σε μεγαλύτερη υπευθυνότητα και σε διαμόρφωση συναινετικών θέσεων. Δεν το έχουμε δοκιμάσει, δεν ξέρουμε αν θα λειτουργούσε και, με τροποποιήσεις του εκλογικού νόμου σε ακόμη δυσαναλογικότερες κατευθύνσεις, δεν θα το δούμε και ποτέ.
Επιπλέον, εντάξει, ένας δυσαρεστημένος Μαγγίνας (για την ακρίβεια, δύο) μπορεί να ρίξει την κυβέρνηση. Σύμφωνοι. Αλλά γιατί αυτό είναι χειρότερο από το να υπάρχει μια κυβέρνηση που δεν κινδυνεύει να πέσει, και που έχει ψηφιστεί μόνο από το 40 % των ψηφοφόρων; Δεν συνιστά αυτό παραχάραξη της λαϊκής εντολής;
Συμφωνώ μαζί σου ότι η απλή αναλογική στην Ελλάδα σήμερα, με δεδομένη την πολιτική των μικρών κομμάτων και ιδίως αυτών της αριστεράς, είναι ανεφάρμοστη. Αλλά στόχος μας -κατά τη γνώμη μου- θα πρέπει να είναι να πάμε προς τα εκεί, και όχι προς το πλειοψηφικό...
Και μια ρητορική ερώτηση: Η Ιταλία με τις 50 κυβερνήσεις είναι σε χειρότερη θέση (πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά) από την Ελλάδα;
@Μάνια
Έτσι ακριβώς. Δεν ξέρω αν αυτός είναι μάγκας ή αν όλοι εμείς είμαστε κορόιδα... Μένει να απαντηθεί.
@Κουκοδήμος
Έχεις δίκιο, αυτές είναι άλλες όψεις του ίδιου προβλήματος. Ίσως αξίζουν ξεχωριστά ποστ.