21 Φεβρουαρίου 2012

Δεσμεύσεις

Ανάμεσα στα άλλα λοιπόν που συμφωνήθηκαν στο χτεσινό Eurogroup περιλαμβάνεται και το εξής (αντιγράφω από το κείμενο της επίσημης ανακοίνωσης):

Finally, the Eurogroup in this context welcomes the intention of the Greek authorities to introduce over the next two months in the Greek legal framework a provision ensuring that priority is granted to debt servicing payments. This provision will be introduced in the Greek constitution as soon as possible.

Πρόχειρη μετάφραση:
Τέλος, σε αυτό το πλαίσιο, το Eurogroup καλοσωρίζει την πρόθεση των ελληνικών αρχών να εισάγουν στην ελληνική νομοθεσία διάταξη που θα εξασφαλίζει ότι δίνεται προτεραιότητα στις καταβολές για την εξυπηρέτηση του χρέους, μέσα στους επόμενους δύο μήνες. Η διάταξη αυτή θα ενσωματωθεί στο ελληνικό Σύνταγμα το συντομότερο δυνατόν.

Ας ξεκινήσουμε από το τέλος: πότε είναι αυτό το "συντομότερο δυνατόν"; Σύμφωνα με το ίδιο το Σύνταγμα, δεν επιτρέπεται αναθεώρηση πριν περάσει πενταετία από την περάτωση της προηγούμενης. Η τελευταία αναθεώρηση περατώθηκε με τη δημοσίευση του από 27-5-2008 σχετικού ψηφίσματος στο ΦΕΚ, η οποία έγινε στις 2-6-2008. Επομένως η επόμενη αναθεώρηση δεν μπορεί να γίνει πριν από τον Ιούνιο του 2013. Επίσης, η επόμενη αναθεώρηση δεν μπορεί να γίνει από την παρούσα βουλή, εφόσον το Σύνταγμα ρητά προβλέπει τη σχετική διαδικασία και ορίζει ότι μία βουλή αποφασίζει για την ανάγκη αναθεώρησης και τις αναθεωρητέες διατάξεις, και η επόμενη βουλή διεκπεραιώνει την αναθεώρηση καθεαυτή.

Στο χτεσινό Eurogroup η Ελλάδα εκπροσωπήθηκε από στελέχη της κυβέρνησης, τα οποία και δεσμεύτηκαν για την ενσωμάτωση της επίμαχης διάταξης στο Σύνταγμα το συντομότερο δυνατόν, όπως είδαμε. Το ίδιο το Σύνταγμα όμως προβλέπει ρητά ότι η διαδικασία αναθεώρησής του αποτελεί αρμοδιότητα της Βουλής και μόνον της Βουλής: ούτε η κυβέρνηση, ούτε ο πρωθυπουργός, ούτε κανένα άλλο θεσμικό ή μη θεσμικό όργανο έχει την αρμοδιότητα και τη συνταγματική νομιμοποίηση να προτείνει έστω την αναθεώρηση του Συντάγματος.

Στην προκειμένη λοιπόν περίπτωση η κυβέρνηση της χώρας υπόσχεται να ξεκινήσει μια διαδικασία την οποία:
α) Από συνταγματικής πλευράς δεν έχει την αρμοδιότητα να ξεκινήσει, για την ακρίβεια δεν εμπλέκεται καθόλου και σε κανένα στάδιο της διαδικασίας. Κανονικά στο σημείο αυτό έπρεπε να σταματάει κάθε σχετική συζήτηση, όμως ας προχωρήσουμε και παρακάτω.
β) Από χρονικής πλευράς και με βάση τις προγραμματικές της δηλώσεις, δεν προλαβαίνει να την ξεκινήσει ακόμη και αν είχε τη θεσμική νομιμοποίηση να το κάνει. Θεωρητικά, μετά την ολοκλήρωση του PSI και την υπογραφή της δανειακής σύμβασης η κυβέρνηση θα έχει ολοκληρώσει το έργο της και έχει υποσχεθεί να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές.
γ) Από πολιτικής πλευράς, τα πράγματα είναι ακόμη πιο θολά. Η διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος απαιτεί στη μία τουλάχιστον από τις σχετικές ψηφοφορίες πλειοψηφία τριών πέμπτων του όλου αριθμού των μελών της Βουλής, δηλαδή 180 βουλευτών. Δεν είναι καθόλου δεδομένο ότι η πλειοψηφία αυτή υπάρχει στην παρούσα Βουλή, πόσο μάλλον στην επόμενη που θα προκύψει μετά από τις εκλογές, όποτε κι αν γίνουν αυτές.

Εν τέλει δηλαδή, στο όνομα τίνος ανέλαβαν αυτή τη δέσμευση χτες ο Παπαδήμος και ο Βενιζέλος; Έστω και αν θεωρήσουμε ότι η δέσμευση έχει αποκλειστικά πολιτικό και όχι θεσμικό χαρακτήρα, ποιον ακριβώς αφορά; Τα δύο κόμματα που στηρίζουν την παρούσα κυβέρνηση; Πότε αποφάσισαν οι σημερινοί έστω βουλευτές των δύο αυτών κομμάτων ότι επιθυμούν να δεσμευτούν πολιτικά για την ενσωμάτωση αυτής της διάταξης στο ελληνικό Σύνταγμα; Και πού; Έγινε σχετική συζήτηση στη Βουλή και δεν το πήραμε είδηση; Στις κοινοβουλευτικές ομάδες μήπως; Στα όργανα των κομμάτων; Πού; Πότε; Ποιος έδωσε στον σημερινό πρωθυπουργό και τον σημερινό υπουργό των οικονομικών την εξουσία να υπόσχονται αποφάσεις του επόμενου και του μεθεπόμενου κοινοβουλίου, να προεξοφλούν τον συσχετισμό πολιτικών δυνάμεων που θα προκύψει μετά από τις δύο επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις; Ποιος τους επιτρέπει να γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας και να υπόσχονται την αναθεώρηση του καταστατικού χάρτη της Πολιτείας, διαδικασία που με βάση κάθε μα κάθε δίκαιο του πλανήτη αποτελεί αποκλειστικά εσωτερικό θέμα του κυρίαρχου κράτους που λέγεται Ελλάδα;

Και για να συνοψίσουμε τα ερωτήματα σε ένα: εξακολουθούμε να ζούμε σε συντεταγμένη Πολιτεία;


.

25 σχόλια:

  1. Α γεια σου, κι έλεγα κανείς δεν το πρόσεξε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. (ο Δύτης ήμουν, γαμώ τη μπλόγκσποτ μου μέσα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ζουμε μια κλιμακούμενη αποδημοκρατικοποίηση. Ενα στριπ-ποκερ σε στημένο παιχνίδι με τους δανειστές μας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η απάντηση στο ερώτημα που θέτεις, αφού διάβασα το post, είναι όχι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. «Κύριε Πρόεδρε, η ερμηνεία του Συντάγματος είναι ένα νομικό ζήτημα πρωτίστως όμως είναι ένα ζήτημα ερμηνείας της ιστορίας. Γιατί το Σύνταγμα αναμφίβολα συμπυκνώνει ερμηνευτικά ένα συσχετισμό δυνάμεων και κωδικοποιεί το σύνολο των εξελίξεων που ζει μια χώρα, που ζει μια συντεταγμένη πολιτεία. Ρώτησε ο κ. Λαφαζάνης εισηγούμενος την ένστασή του αντισυνταγματικότητας "Μα ενδιαφέρει το πότε και πώς θα ανοίξουν οι αγορές; Οι δημοκρατίες και τα κράτη καθυποτάσσονται στις αγορές χρήματος και κεφαλαίου;". Η απάντηση είναι πως δυστυχώς στον ασύμμετρο πόλεμο ανάμεσα στα κράτη από τη μια μεριά, τους διεθνείς Οργανισμούς και τις αγορές από την άλλη μεριά, κατισχύουν μέχρι τώρα οι αγορές.»
    Ευάγγελος Βενιζέλος, Καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου, Ολομέλεια της Βουλής των Ελλήνων, 12.02.2012

    (Αφού τα έχει πει ο άνθρωπος, εσύ γιατί απορείς;;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Προσωπικά είμαι έξαλλος.

    Το Σύνταγμα, αντιμετωπίζεται σαν ένα σημειωματάριο στο οποίο ορίζουμε το τι θέλουμε να έχει αυξημένη τυπική ισχύ.

    Το πρόβλημα όμως είναι πως το Σύνταγμα δεν είναι σημειωματάριο, είναι ο καταστατικός χάρτης της χώρας.

    Μια τέτοια επιταγή, καταλύει την αρχή στην οποία, τουλάχιστον από όσο θυμάμαι, στηρίζεται το σύγχρονο κράτος (μετά τη Γαλλική επανάσταση): πως το κράτος υπάρχει για την ευημερία του λαού. Μετά από αυτήν τη ρύθμιση, το κράτος υπάρχει για την ευημερία των πιστωτών.

    Όχι, το ερώτημα δεν είναι αν υπάρχει συνταγματική νομιμότητα, αλλά το αν έχουμε πάει πιο πίσω κι από το 1789.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δύτη, για κάποιο λόγο σε τσάκωσε η σπαμοπαγίδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Α.
    Η ανάγκη της αναθεώρησης του Συντάγματος διαπιστώνεται με απόφαση της Βουλής, που λαμβάνεται ύστερα από πρόταση πενήντα τουλάχιστον βουλευτών, με πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των μελών της σε δύο ψηφοφορίες που απέχουν μεταξύ τους έναν τουλάχιστον μήνα. Με την απόφαση αυτή καθορίζονται ειδικά οι διατάξεις που πρέπει να αναθεωρηθούν.

    Χωρίς να είμαι πολιτικός ούτε συνταγματολόγος (οπότε εννοείται οι διορθώσεις απαραίτητες), έτσι όπως το καταλαβαίνω εγώ με βάση το παρελθόν και επειδή η δημοκρατία δεν εφαρμοζόταν (ούτε εφαρμόστηκε πουθενά στον πλανήτη) όπως σχεδιάστηκε , την αναθεώρηση την αποφασίζει συνήθως η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός.
    Απ ‘ότι θυμάμαι οι βουλευτές που “υποβάλουν την πρόταση” (ή ερώτηση;) είναι συνήθως αποκλειστικά ή στην συντριπτική τους πλειοψηφία μέλη του κυβερνώντος κόμματος.
    Γι’ αυτό άλλωστε σημαντικές αναθεωρήσεις σε διατάξεις ή προσθήκη καινούργιων διατάξεων και γενικά εργασίες που έπρεπε να έχουν γίνει χρόνια πριν δεν έγιναν, διότι η κυβέρνηση δεν είχε την απαιτούμενη πλειοψηφία οπότε η κυβέρνηση πρότεινε και η αντιπολίτευση διαφωνούσε όχι για ουσιαστικό λόγο απλά γιατί πρέπει να διαφωνεί (προσέχεις δεν αναφέρομαι σε κόμματα μιλώ γενικά).

    Β.
    Έτσι όπως το καταλαβαίνω προσωπικά,, η λέξη κλειδί στο κείμενο που ακολουθεί είναι η “πρόθεση” (intention). Κοινώς το ΠΑΣΟΚ ή η ΝΔ (προφανώς ο ΑΣ ενημερώθηκε ο ΓΑΠ δε μας νοιάζει) άάάν είναι κυβέρνηση και άάάν έχουν τους απαραίτητους βουλευτές, δεσμεύονται ότι τον Ιούνιο του 2013 θα μαζέψουν 50 βουλευτές με πρόθεση να υποβάλουν συγκεκριμένη πρόταση για αναθεώρηση σύνταγματος για το θέμα της εξόφλησης των χρεών. Αν οι βουλευτές συμφωνήσουν, έχει καλώς. Αν πάλι όχι, sorry παιδιά, είχαμε την “πρόθεση” το παλέψαμε σκληρά το πράγμα αλλά τελικά δεν τα καταφέραμε.

    Εμένα ρε παιδιά πιο πολύ μου φαίνεται ότι (για ακόμα μια φορά;) δουλεύουμε τους ξένους ψιλό γαζί παρά ότι δεν ζούμε σε συντεταγμένη πολιτεία.

    Μανώλης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. μου αρέσει η παρέα σας και στο ακροτελεύτιο ερώτημα του χασοδίκη απαντώ : ¨"Πού πας καραβάκι με τέτοιο καιρό;"
    Vic

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Βέβαια, άλλο η 'πρόθεση' ('...the Eurogroup in this context welcomes the intention of the Greek authorities...') και άλλο η πραγματοποίηση των υποσχεθέντων. Κάτι που για την Ελλάδα ισχύει και με το παραπάνω, όπως θα έχουν ήδη διαπιστώσει οι δανειστές μας (κάπως έτσι άλλωστε φτάσαμε και στο δεύτερο Μηνμόνιο). Συμπέρασμα; Αλληλοδουλευόμαστε με τους 'Ευρωπαίους εταίρους', στα πλαίσια ενός φαύλου παιχνιδιού σωτηρίας όχι της Ελλάδας αλλά των χρηματοοικονομικών ισορροπιών της ευρωζώνης και των χρηματαγορών. Ενός παιχνιδιού που φοβάμαι θα μας βγάλει πολύ άσχημα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μανώλη:

    Στο Α: προφανώς, κάποιος πρέπει να πάρει την πρωτοβουλία για την πρόταση και λογικά την παίρνει (παραδοσιακά) η κοινοβουλευτική πλειοψηφία που στηρίζει την κυβέρνηση. Η πρόταση όμως έρχεται ως πρόταση 50 βουλευτών, όχι ως πρόταση της κυβέρνησης ούτε του πρωθυπουργού. Και η αυξημένη πλειοψηφία προβλέπεται ακριβώς γι' αυτό, για να μη γίνεται δηλαδή το Σύνταγμα πεδίο ασκήσεων της εκάστοτε κυβερνητικής πλειοψηφίας, αλλά να υπάρχει ευρύτερο consensus και μάλιστα με λαϊκή εντολή που έχει δοθεί πρόσφατα και με το ζήτημα ήδη ανοιγμένο. Στο ισχύον Σύνταγμα, από το 1975 που ισχύει έχουν γίνει τρεις αναθεωρήσεις, επομένως ο ισχυρισμός ότι "η αντιπολίτευση διαφωνεί πάντα απλώς για να διαφωνήσει" δεν επιβεβαιώνεται από την πραγματικότητα.

    Στο Β: η λέξη "intention" αναφέρεται στην πρώτη πρόταση, στη δεύτερη πρόταση δεν λέει τέτοιο πράγμα, λέει ξεκάθαρα ότι η σχετική provision θα ενσωματωθεί στο Σύνταγμα ASAP, τελεία. Για να καταλάβεις την αντίστιξη, δες την απόφαση της Συνόδου Κορυφής της 26.10, όπου επίσης γίνεται αναφορά στη θέσπιση κανόνα για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς: "adoption by each euro area Member State of rules on balanced budget in structural
    terms translating the Stability and Growth Pact into national legislation, preferably at
    constitutional level or equivalent
    , by the end of 2012". Η διαφορά στη διατύπωση είναι εύγλωττη (κατά τη γνώμη μου πάντα), και είμαι σίγουρος ότι οι εταίροι στο Eurogroup ξέρουν πολύ καλά τι λέει το Σύνταγμά μας και γιατί δέχτηκαν (και πιθανότατα) απαίτησαν αυτή τη δέσμευση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Γεράσιμε, όσο έγραφα την απάντηση στο Μανώλη ήρθε και το δικό σου σχόλιο. Ελπίζω ότι σε καλύπτει.
    Νομίζω πάντως ότι δεν μας παίρνει πια να πιστεύουμε ότι "έλα μωρέ, μια μαλακία παραπάνω γράψανε, δεν έγινε και τίποτα".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Χασοδίκη αυτό που περιγράφεις είναι η κανονική διαδικασία. Όμως στις εξαιρετικά δύσκολες συγκυρίες που ζούμε, όπου ο χρόνος είναι πολύτιμος και οι δανειστές μας παρντόν οι σωτήρες μας απαιτητικοί και βιαστικοί, η διάταξη στην οποία αναφέρεσαι θα ενσωματωθεί στο Σύνταγμα με τροπολογία που θα ψηφιστεί με τη διαδικασία του κατεπείγοντος. Ελεμένταρυ μάι ντήαρ.

    Μαύρη διάθεση, μαύρο χιούμορ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. To χειρότερο νομίζω είναι ότι ό, τι και να πιστεύουμε δεν μας λαμβάνει (τους πολίτες) κανείς υπόψη. Μπορεί να συμφωνούμε, να διαφωνούμε, να 'καλυπτόμαστε' ή όχι από τα επιχειρήματα του άλλου (προσωπικά ναι, με κάλυψες), αλλά σε μια χώρα όπου πλέον η δημοκρατία έχει τεθεί μακράν δεύτερη ως προτεραιότητα εν σχέσει με την σύγχρονη θεά που ονομάζεται 'οικονομία' (και βεβαίως τις διεθνείς χρηματαγορές) δεν έχουν όλα αυτά και τόση σημασία. Δυστυχώς. Αν μάλιστα δεις πώς θριαμβολογούν τα ελληνικά ΜΜΕ σήμερα, διαπιστώνεις ότι έχουμε μείνει απελπιστικά μόνοι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Στο Α
    Ναι οκ εννοώ ότι στα χαρτιά δεν είναι απόφαση του πρωθυπουργού. Ωστόσο στην πράξη αυτό που καταλαβαίνω εγώ είναι ότι, όχι απλώς έχει την πρωτοβουλία, αλλά τα κόμματα είναι κατά βάση αρχηγικά. Δηλαδή ο PM μαζεύει 50 βουλευτές και τους λέει σήμερα θα καταθέσουμε πρόταση. Αν δε σας αρέσει, θα παίξει κομματική πειθαρχεία και στις επόμενες εκλογές “κούνια που σας κούναγε” (που λέει ο λόγος). Δε λέω ότι αυτό είναι σωστό αλλά έτσι γίνεται στη πράξη. Άλλωστε το είχες γράψει και συ παλιότερα αν θυμάμαι καλά ότι δεν σχεδιάστηκε έτσι το πράγμα, δε θα έπρεπε να υπάρχουν κόμματα, οι βουλευτές έπρεπε να αποφασίζουν κατά συνείδηση.
    Για τις 3εις αναθεωρήσεις, να με συγχωράς, δε θυμάμαι τις συγκεκριμένες περιπτώσεις στη λεπτομέρειά τους αλλά η εντύπωση που μου έχει μείνει είναι ότι έγιναν τόσο αργά που το πράγμα είχε φτάσει στο απροχώρητο. Βουλευτές (και μη) μιλούσαν για απαρχαιωμένες διατάξεις που έπρεπε να έχουν αλλάξει εδώ και χρόνια. Μετά τις αναθεωρήσεις πολλοί μιλούσαν για επιφανειακές αλλαγές που δεν είναι αρκετές και σημαντικές τομές που πρέπει ακόμη να γίνουν κου λου που, κου λου που. Βέβαια η εντύπωση δεν είναι πάντα και η πραγματικότητα οπότε απλά το αναφέρω.
    Στο Β
    Ναι έχεις δίκιο η 2η πρόταση είναι λίγο πιο απόλυτη. Αν και δε βλέπω το κακό πρώτα να εξοφλείς τις υποχρεώσεις σου και μετά τις ανάγκες σου. Εννοείται με μια σωστή οικονομική διαχείριση (τι λες τώρα ρε μεγάλε) και εξοφλείς και έχεις να φας κλπ, κλπ, … Το 2013 δεν είναι μακριά.
    Ίσως εκεί να πατήσουν στο asap (εεεε τώρα δεν μπορούμε γιατί δε συμφωνεί κανείς – θα το κάνουμε το 2080, μέχρι τότε μπορεί και να σας έχουμε δώσει τα λεφτά σας οπότε ...)

    Μανώλης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Συμφωνώ μέχρι κεραίας με το κείμενο- να προσθέσω όμως το εξής:
    Αρχικά νόμιζα κι εγώ ότι αλληλοδουλευόμαστε με τους Ευρωπαίους όπως λέει ο Γεράσιμος, γιατί και εκείνοι και εμείς γνωρίζουμε ότι το Σύνταγμα αναθεωρείται με τουλάχιστον 180 βουλευτές, σε δύο διαδοχικές βουλές, και ότι η διαδικασία νέας αναθεώρησης δε μπορεί να ξεκινήσει πριν τον Ιούνιο του 2013. Άκου όμως ένα σατανικό σενάριο:
    - Ως γνωστόν η αναθεωρούμενη συνταγματική διάταξη αρκεί να πάρει 180 ψήφους στη μία από τις δύο Βουλές (είτε την πρώτη είτε τη δεύτερη), στην άλλη αρκεί να πάρει απλή πλειοψηφία (151 έδρες)
    - Η μόνη περίπτωση να πάρει αυτή η διάταξη 180 ψήφους είναι από το σημερινό άρθοισμα της κυβερνητικής πλειοψηφίας Παπαδήμου (ΠΑΣΟΚ + ΝΔ). Μετεκλογικά ούτε με το κυάλι δε φαίνεται τέτοια πλειοψηφία, γιατί η Αριστερά θα βγάλει πάνω από 120 βουλευτές αθροιστικά.
    - Η παρούσα Βουλή, ΑΝ ΔΕ ΓΙΝΟΥΝ ΕΚΛΟΓΕΣ, έχει χρόνο ζωής ως τον Οκτώβριο του 2013. Άρα έχει τέσσερις ολόκληρους μήνες για να ξεκινήσει διαδικασία αναθεώρησης - και μάλιστα θα έχει και τους αναγκαίους 180 βουλευτές, που δε θα τους ξαναδεί η νυν κυβερνητική πλειοψηφία...
    - Άρα ο μόνος τρόπος να τηρηθεί αυτή η δέσμευση έναντι των Ευρωπαίων στην πράξη είναι να μη γίνουν εκλογές, ο Παπαδήμος να εξαντλήσει την τετραετία και να δρομολογήσει και την αναθεώρηση

    Λες να υπερβάλλω; Θα το δούμε... Πάντως μέχρι να μας εκταμιεύσουν τα λεφτά, οι Ευρωπαίοι μπορούν να μας υπαγορεύσουν περίπου τα πάντα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ουσιαστικά η ρήτρα τούτη είναι μία πολιτική δέσμευση ώστε να δοθεί προτεραιότητα στην αποπληρωμή χρεών. Είναι όμως και μία δέσμευση που αποκαλύπτει την υποτακτικότητα της ελληνικής κυβέρνησης και την επιτυχία της γερμανικής ώστε να μπει η σχετική ρήτρα σε κάθε ευρωζωνικό σύνταγμα. Η πλάκα είναι ότι στην Ελλάδα ούτε καν το Σύνταγμα υπάκουαν ποτέ οι πολιτικοί μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Σπύρο,

    Σατανικό πράγματι. Δεν το αποκλείω σαν σενάριο, αλλά εκτιμώ ότι η κυβέρνηση δεν έχει "καύσιμα" να φτάσει μέχρι το καλοκαίρι του 2013. ΟΕΔ.

    Δείμε,

    Όπως γράφω και στο ποστ, ακόμη και σαν πολιτική δέσμευση είναι προβληματική, εκτός πια κι αν είχε δοθεί ρητή εξουσιοδότηση σε Παπαδήμο-Βενιζέλο να την κάνουν και δεν άκουσα τίποτα. Επίσης, από πουθενά δεν προκύπτει (για την ώρα τουλάχιστον) ότι επίκειται ανάλογη ρύθμιση στο σύνταγμα κάθε κράτους της Ευρωζώνης. Ακόμα και η απαίτηση για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς "προτιμάται" να γίνει σε συνταγματικό επίπεδο, δεν επιβάλλεται (βλ. παραπομπή 6-7 σχόλια πιο πάνω).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Οι Γερμανοί το έθεσαν στο δημόσιο διάλογο για τις άλλες χώρες μέλη προ καιρού (σχετικά έγραψε μερικές φορές ο Βαρουφάκης). Φυσι΄κα και μία τέτοια δέσμευση είναι αίολη. Δεν μπορεί καμία κυβέρνβηση να το δεχτεί. Απλά αποκαλύπτει πέρα από την υποτακτικότητα της σχετική πολιτική δέσμευση. Ωστόσο, αποτελεί ευθεία παρέμβαση σε κυριαρχικό δικαίωμα ορισμού του πολιτεύματος μιας χώρας και των κανόνων της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ενδιαφέρον μου φάνηκε αυτό SOS. Το Σύνταγμα αναθεωρείται τώρα…
    Αν ισχύει δεν χρειάζεται αναθεώρηση του συντάγματος.
    Ισχύει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Γερο-Γκρινιάρη μου, μη με βάζεις τώρα να σχολιάζω κι αυτούς τους μυστήριους, να χαρείς... Ρίξε μια ματιά στο άρθρο 28 του Συντάγματος, το βρίσκεις εύκολα online, και θα καταλάβεις μόνος σου αν έχουν δίκιο ή όχι σε αυτά που γράφουν, είμαι βέβαιος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. 1.
    Ο ΕλΒελ κάποια στιγμή ανέφερε ότι οι Ισπανοί το έχουν ήδη βάλει στο δικό τους Σύνταγμα.
    Είναι προφανές ότι όταν χρωστάς, αυτός που σε δανείζει έχει το πάνω χέρι. Μπορείς και συ να παίξεις το παιχνίδι σου αλλά πάντα έχεις μειονέκτημα. Δεν βλέπω να καταλύθηκε καμιά Δημοκρατία απλά ο δανειστής θέλει τα λεφτά του πίσω και ψάχνει τρόπους να τα εξασφαλίσει.

    2.
    Ερώτησης:
    Ας πούμε ότι το σχεδιάζουμε το πράγμα με βάση τους θεσμούς.
    Μαζεύονται 50 βουλευτές και λένε ρε παιδιά το σύνταγμα της χώρας πρέπει να λέει με απλά λόγια "πρώτα ξοφλάμε και μετά ξοδεύουμε". Αλλιώς δε δανειζόμαστε από την αρχή.

    Σαν άποψη από μόνη της, είναι κακή;

    Μανώλης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Μανώλη, ο δανειστής μπορεί να "διασφαλιστεί" (τυπικά, γιατί ουσιαστικά είναι άλλη συζήτηση) και με άλλους τρόπους, για παράδειγμα με απλή νομοθετική ρύθμιση, την οποία μάλιστα η κυβέρνηση έχει και δικαίωμα αν θες να υποσχεθεί ότι θα την προωθήσει. Αν δεν βλέπεις κανένα ζήτημα στο να μας υπαγορεύουν, οι δανειστές ή όποιος άλλος, το τι πρέπει να γράφει *το Σύνταγμα* της χώρας, το Σύνταγμα ξαναλέω, τότε ειλικρινά δεν έχω άλλα επιχειρήματα για να σε πείσω. Ό,τι ήταν να γράψω το έγραψα ήδη.

    Όσον αφορά το δεύτερο ερώτημα: αν είναι τόσο προφανής η σκέψη, ας βγουν οι πενήντα βουλευτές όταν έρθει η ώρα, ας το προτείνουν, ας γίνει τότε δημόσιος διάλογος, να τοποθετηθούν τα κόμματα, οι επιστημονικοί φορείς, να ακουστούν επιχειρήματα υπέρ και κατά, να σταθμιστούν, και να παρθεί μια απόφαση. Μέχρι τότε, μέχρι να γίνει δηλαδή η διαδικασία όπως πρέπει να γίνεται, επίτρεψέ μου να γκρινιάζω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ρωτάω την άποψή σας, σαν σκέψη γενικά, άσχετα με το Σύνταγμα. Μπορεί να παραβλέπω κάτι ρε παιδί μου ή να ερμηνεύεται και αλλιώς. Αν θεωρείς ότι αυτό είναι θέμα άλλου post με πιο οικονομικούς όρους τότε οκ καλύφθηκα.
    Τώρα γενικά θέμα βλέπω και σίγουρα δε μου αρέσει.
    Αλλά επίσης βλέπω (με βάση τα σχόλια που διάβασα) ότι αυτό υπήρχε ήδη σαν άποψη για όλες τις χώρες, απλά η διατύπωση ήταν πιο ελαστική γιατί ακριβώς όπως λες, στο κάτω – κάτω δεν είναι δουλειά της Ε.Ε. να σου λέει επιβάλει τι θα γράφεις στο Σύνταγμά σου.
    Αυτό βέβαια για τις χώρες που είναι συνεπείς στις οικονομικές τους υποχρεώσεις και (κυρίως) δε λένε συστηματικά μπαρούφες στις διεθνείς επιτροπές. Για χώρες όμως που έχουν επισφαλείς οικονομίες χωρίς άμεση βαριά βιομηχανία και εμφανείς δυνατότητες ανάκαμψης τότε θέλουν περισσότερες δεσμεύσεις.
    Με απλά λόγια χώρες που χρωστάνε μπόλικα φράγκα και έχουν οικονομίες πολύ πιο εύθραυστες (π.χ. δεν έχουν Ferrari) όπως ας πούμε η Ισπανία το έβαλαν ήδη (πόσο μάλλον η Ελλάδα).
    Σίγουρα αυτές οι δεσμεύσεις σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να μας ενοχλούν.
    Αλλά προσωπικά διαλέγω να το αγνοήσω για 2 λόγους:
    1 γιατί έτσι κι αλλιώς είναι σωστή σαν άποψη και (πιστεύω ότι) θα με ωφελήσει στο μέλλον
    2 γιατί το έκαναν ήδη οι Ισπανοί και δεν θα εκπλαγώ αν σε λίγο καιρό το κάνουν και οι Πορτογάλοι.
    Αλλά επειδή δεν είμαι και σίγουρος για αυτό και ρωτάω:
    Σωστά το βλέπω; Θα με ωφελήσει στο μέλλον; Εσείς πως το βλέπετε;
    Αν έχετε χρόνο φυσικά ήδη υπάρχουν 22 post.
    Ελπίζω να βγάζω νόημα γιατί τα γράφω λίγο γρήγορα.

    Μανώλης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Εγώ θα το ξεστομίσω: κάτι τέτοιο, ακόμα κι αν γραφτεί στο Σύνταγμα, κατά την άποψή μου, θα είναι αντισυνταγματικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ενστάσεις και ισχυρισμοί
κατατίθενται μόνον εγγράφως
(Χασοδίκειος Πολιτική Δικονομία, άρθρον 228)