Δεσμεύσεις

Ανάμεσα στα άλλα λοιπόν που συμφωνήθηκαν στο χτεσινό Eurogroup περιλαμβάνεται και το εξής (αντιγράφω από το κείμενο της επίσημης ανακοίνωσης):

Finally, the Eurogroup in this context welcomes the intention of the Greek authorities to introduce over the next two months in the Greek legal framework a provision ensuring that priority is granted to debt servicing payments. This provision will be introduced in the Greek constitution as soon as possible.

Πρόχειρη μετάφραση:

Τέλος, σε αυτό το πλαίσιο, το Eurogroup καλοσωρίζει την πρόθεση των ελληνικών αρχών να εισάγουν στην ελληνική νομοθεσία διάταξη που θα εξασφαλίζει ότι δίνεται προτεραιότητα στις καταβολές για την εξυπηρέτηση του χρέους, μέσα στους επόμενους δύο μήνες. Η διάταξη αυτή θα ενσωματωθεί στο ελληνικό Σύνταγμα το συντομότερο δυνατόν.

Ας ξεκινήσουμε από το τέλος: πότε είναι αυτό το "συντομότερο δυνατόν"; Σύμφωνα με το ίδιο το Σύνταγμα, δεν επιτρέπεται αναθεώρηση πριν περάσει πενταετία από την περάτωση της προηγούμενης. Η τελευταία αναθεώρηση περατώθηκε με τη δημοσίευση του από 27-5-2008 σχετικού ψηφίσματος στο ΦΕΚ, η οποία έγινε στις 2-6-2008. Επομένως η επόμενη αναθεώρηση δεν μπορεί να γίνει πριν από τον Ιούνιο του 2013. Επίσης, η επόμενη αναθεώρηση δεν μπορεί να γίνει από την παρούσα βουλή, εφόσον το Σύνταγμα ρητά προβλέπει τη σχετική διαδικασία και ορίζει ότι μία βουλή αποφασίζει για την ανάγκη αναθεώρησης και τις αναθεωρητέες διατάξεις, και η επόμενη βουλή διεκπεραιώνει την αναθεώρηση καθεαυτή.

Στο χτεσινό Eurogroup η Ελλάδα εκπροσωπήθηκε από στελέχη της κυβέρνησης, τα οποία και δεσμεύτηκαν για την ενσωμάτωση της επίμαχης διάταξης στο Σύνταγμα το συντομότερο δυνατόν, όπως είδαμε. Το ίδιο το Σύνταγμα όμως προβλέπει ρητά ότι η διαδικασία αναθεώρησής του αποτελεί αρμοδιότητα της Βουλής και μόνον της Βουλής: ούτε η κυβέρνηση, ούτε ο πρωθυπουργός, ούτε κανένα άλλο θεσμικό ή μη θεσμικό όργανο έχει την αρμοδιότητα και τη συνταγματική νομιμοποίηση να προτείνει έστω την αναθεώρηση του Συντάγματος.

Στην προκειμένη λοιπόν περίπτωση η κυβέρνηση της χώρας υπόσχεται να ξεκινήσει μια διαδικασία την οποία:
α) Από συνταγματικής πλευράς δεν έχει την αρμοδιότητα να ξεκινήσει, για την ακρίβεια δεν εμπλέκεται καθόλου και σε κανένα στάδιο της διαδικασίας. Κανονικά στο σημείο αυτό έπρεπε να σταματάει κάθε σχετική συζήτηση, όμως ας προχωρήσουμε και παρακάτω.
β) Από χρονικής πλευράς και με βάση τις προγραμματικές της δηλώσεις, δεν προλαβαίνει να την ξεκινήσει ακόμη και αν είχε τη θεσμική νομιμοποίηση να το κάνει. Θεωρητικά, μετά την ολοκλήρωση του PSI και την υπογραφή της δανειακής σύμβασης η κυβέρνηση θα έχει ολοκληρώσει το έργο της και έχει υποσχεθεί να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές.
γ) Από πολιτικής πλευράς, τα πράγματα είναι ακόμη πιο θολά. Η διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος απαιτεί στη μία τουλάχιστον από τις σχετικές ψηφοφορίες πλειοψηφία τριών πέμπτων του όλου αριθμού των μελών της Βουλής, δηλαδή 180 βουλευτών. Δεν είναι καθόλου δεδομένο ότι η πλειοψηφία αυτή υπάρχει στην παρούσα Βουλή, πόσο μάλλον στην επόμενη που θα προκύψει μετά από τις εκλογές, όποτε κι αν γίνουν αυτές.

Εν τέλει δηλαδή, στο όνομα τίνος ανέλαβαν αυτή τη δέσμευση χτες ο Παπαδήμος και ο Βενιζέλος; Έστω και αν θεωρήσουμε ότι η δέσμευση έχει αποκλειστικά πολιτικό και όχι θεσμικό χαρακτήρα, ποιον ακριβώς αφορά; Τα δύο κόμματα που στηρίζουν την παρούσα κυβέρνηση; Πότε αποφάσισαν οι σημερινοί έστω βουλευτές των δύο αυτών κομμάτων ότι επιθυμούν να δεσμευτούν πολιτικά για την ενσωμάτωση αυτής της διάταξης στο ελληνικό Σύνταγμα; Και πού; Έγινε σχετική συζήτηση στη Βουλή και δεν το πήραμε είδηση; Στις κοινοβουλευτικές ομάδες μήπως; Στα όργανα των κομμάτων; Πού; Πότε; Ποιος έδωσε στον σημερινό πρωθυπουργό και τον σημερινό υπουργό των οικονομικών την εξουσία να υπόσχονται αποφάσεις του επόμενου και του μεθεπόμενου κοινοβουλίου, να προεξοφλούν τον συσχετισμό πολιτικών δυνάμεων που θα προκύψει μετά από τις δύο επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις; Ποιος τους επιτρέπει να γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας και να υπόσχονται την αναθεώρηση του καταστατικού χάρτη της Πολιτείας, διαδικασία που με βάση κάθε μα κάθε δίκαιο του πλανήτη αποτελεί αποκλειστικά εσωτερικό θέμα του κυρίαρχου κράτους που λέγεται Ελλάδα;

Και για να συνοψίσουμε τα ερωτήματα σε ένα: εξακολουθούμε να ζούμε σε συντεταγμένη Πολιτεία;

.