Η λυπητερή

Κάποιοι λίγοι πήραν πολλά, αλλά αυτά ήταν λιγότερα από τα λίγα που πήραν οι πολλοί.

Αυτό λέγεται ισχυρισμός. Για να γίνει επιχείρημα, θα πρέπει κάπως να συμφωνήσουμε ποιοι συγκαταλέγονται στους λίγους, ποιοι στους πολλούς, και μετά να τα βάλουμε κάτω και να μετρήσουμε πόσα πήραν οι μεν, πόσα οι δε, και ποιοι τελικά πήραν τα περισσότερα. Διαδικασία γνωστή και ως τεκμηρίωση, χωρίς την οποία κάθε ισχυρισμός δικαιώνεται μόνο από την προσωπική ιδεοληψία και κοσμοθεωρία αυτού που τον προβάλλει.

Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας. Ας πούμε ότι ο Πάσχος Μανδραβέλης έχει δίκιο, μαζί του κι ο Πάγκαλος που βεβαιώνει ότι "μαζί τα φάγαμε". Ωραία λοιπόν, τα φάγαμε και ήρθε η ώρα της λυπητερής, η ώρα που πρέπει όλοι να βάλουμε το χέρι στην τσέπη και να τσοντάρουμε για να πληρώσουμε. Αυτή τη μαύρη ώρα, που λες, οι "κάποιοι λίγοι" του Πάσχου θυμήθηκαν ότι έχουν μια επείγουσα δουλειά, τους ζητάνε στο τηλέφωνο, ξέχασαν αναμμένο τον θερμοσίφωνα στο σπίτι, κι έχουν γίνει λούηδες, αφήνοντας τους υπόλοιπους "πολλούς" με τη λυπητερή στο χέρι και το αυστηρό βλέμμα του σερβιτόρου καρφωμένο πάνω τους (μας).

Δεν τα λέω εγώ αυτά -τα λέει κοτζάμ Ντομινίκ Στρος-Καν και κοτζάμ Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που όσο νά 'ναι κάτι παραπάνω από μένα θα ξέρουν. Αλλά και χωρίς τις προεδρικές και στροσκανικές διαπιστώσεις, δεν θέλει και πολύ για να παρατηρήσει κανείς ότι η πολιτική της κυβέρνησης στη μετά Μνημόνιο εποχή, μέχρι στιγμής έχει εστιάσει στο πώς θα μαζέψει λεφτά για το λογαριασμό από τους πολλούς που πήραν τα λίγα. Στους λίγους που πήραν τα πολλά, η κυβέρνηση περιορίζεται να απευθύνει συστάσεις για αυτοσυγκράτηση, να συνομολογεί "συμφωνίες κυρίων", να απειλεί με ελέγχους και άλλα τέτοια χαριτωμένα, ενώ τα μέτρα που θα μπορούσαν ενδεχομένως να τους θίξουν συνήθως χαρακτηρίζονται βαθιές τομές και διαρθρωτικές αλλαγές, με άλλα λόγια αναμένεται να προσδιοριστούν επακριβώς του αγίου Κάποτε, αφού πρώτα τα μελετήσει επισταμένως κάποια επιτροπή. Μάλλον η ίδια επιτροπή που ξεκίνησε να σχεδιάσει ένα άλογο και έφτιαξε την καμήλα.

Κουβέντα να γίνεται δηλαδή. Όμως, κύριε Πάσχο μας, αφού πολλοί και λίγοι μοιραστήκαμε τα φαγωμένα, μήπως πρέπει να μοιραστούμε και τον λογαριασμό;


.