25 Νοεμβρίου 2009

Άνευ ουσίας

Μάθαμε λοιπόν την περασμένη εβδομάδα ότι υπάρχουν γιατροί με ιατρεία στο Κολωνάκι που δηλώνουν εισόδημα 300 και 600 ευρώ το χρόνο. Εντυπωσιακό, δεν λέω, και προκαλεί αυθόρμητα την αντίδραση "βρε τους κερατάδες, καθόλου τσίπα δεν έχουν;". Όμως... στην πραγματικότητα, τι μάθαμε;

Τίποτα που να μην το ξέραμε ήδη. Σε ένα οποιοδήποτε τυχαίο δείγμα π.χ. 100 ή 200 ατόμων από τον οικονομικά ενεργό πληθυσμό, οι πιθανότητες να εντοπίσεις τουλάχιστον ένα 50 % φοροφυγάδων είναι τόσο μεγάλες που πρακτικά συνιστούν βεβαιότητα. Και σε ορισμένες επαγγελματικές κατηγορίες, ιδίως των ελευθέρων επαγγελματιών, τα ποσοστά θα είναι μεγαλύτερα.

Ξέραμε ήδη, και δεν χρειαζόταν κανένα ντου της εφορίας στο Κολωνάκι για να το μάθουμε, ότι η φοροδιαφυγή στη χώρα μας έχει διαστάσεις μάστιγας. Ξέραμε επίσης ήδη ότι οι αιτίες του προβλήματος δεν περιορίζονται μόνο στην έλλειψη φορολογικής συνείδησης, αλλά βρίσκονται διάσπαρτες σε ολόκληρο το φορολογικό σύστημα -ξεκινώντας από τα λογής-λογής παραθυράκια και φτάνοντας μέχρι την ουσιαστική απουσία ελέγχων. Οι αδυναμίες του συστήματος είναι εγγενείς, χρόνιες, δομικές -και λίγο πολύ γνωστές.

Η νέα κυβέρνηση έχει κάνει σημαία της την πάταξη της φοροδιαφυγής. Όπως και όλες οι προηγούμενες. Έχει υποσχεθεί ελέγχους, διασταυρώσεις, τεκμήρια, πόθεν έσχες κι ένα σωρό άλλα μαγικά εργαλεία που υποτίθεται ότι θα μπαλώσουν τις τρύπες του συστήματος. Όπως και όλες οι προηγούμενες. Μένει να δούμε τι θα πετύχει στην πράξη -κι ας ελπίσουμε, περισσότερα από τις προηγούμενες. Γιατί, μέχρι τώρα, αυτά που βλέπουμε είναι μέτρα της απελπισίας: οι έκτακτες εισφορές, φερ' ειπείν, δεν απέχουν και πολύ από τις αλήστου μνήμης διαδοχικές "περαιώσεις" των περασμένων χρόνων, και μακροπρόθεσμα δεν λύνουν απολύτως κανένα πρόβλημα. Μη σου πω και βραχυπρόθεσμα, δηλαδή.

Εφόσον λοιπόν όλα αυτά τα ξέραμε ήδη, το πρόσφατο ντου της εφορίας δεν είχε ουσιαστικά κανέναν άλλον στόχο παρά μόνο να δημιουργήσει εντυπώσεις στην κοινή γνώμη: να, ήρθε η καλή κυβέρνηση του Λαού που θα τα βάλει με τους κακούς προνομιούχους, αυτούς τους αφιλότιμους που αρνούνται να συνεισφέρουν τον οβολό τους για το Κοινό Καλό. Και ο στόχος ήταν προσεκτικά επιλεγμένος: γιατροί του Κολωνακίου. Αν επρόκειτο για καταστηματάρχες του Περιστερίου, ας πούμε, ή φαναρτζήδες του Βοτανικού, η είδηση μπορεί και να ξέπεφτε στις μέσα σελίδες -αλλά οι γιατροί του Κολωνάκι πάνε κατευθείαν στο πρωτοσέλιδο και με πηχιαίους τίτλους.

Εφόσον λοιπόν όλοι ξέρουμε, και ο κ. Παπακωνσταντίνου καλύτερα απ' όλους, ότι το τέρας της φοροδιαφυγής είναι σαν τη Λερναία Ύδρα, ένα κεφάλι κόβεις δύο ξεφυτρώνουν, καλά θα κάνει το οικονομικό επιτελείο να στύψει τα δικά του κεφάλια, να κατεβάσουν ιδέες για το πώς θα το αντιμετωπίσουν, και να σιγουρευτούν ότι οι ιδέες αυτές θα είναι και εφαρμόσιμες. Αλλιώς, ας κάτσουν να ρίχνουν πυροτεχνήματα με ντου στο Κολωνάκι, σήμερα εκατό γιατροί, αύριο διακόσιοι δικηγόροι, και μεθαύριο οι εικοσιεννέα κατασκευαστές πλυντηρίων που συνιστούν Σκιπ. Αυτοί ξέρουν (πώς να τη βγάλουν καθαρή).




ΥΓ: Λόγω απρόοπτου χασοδικικού κωλύματος, η αποψινή εκπομπή "Sombra de la sombra" στο radioneverland.gr αναβάλλεται. Την επόμενη Τετάρτη...


.

11 σχόλια:

  1. Κοίταξε, το "ντου" δεν είναι καθόλου κακή ιδέα, αρκεί φυσικά να γίνεται σε μεγάλη κλίμακα και όχι για δημιουργία εντυπώσεων. Εδώ που έχουμε φτάσει, η Ελλάδα πρέπει να επενδύσει σε μια πολύ καλά οργανωμένη και πολυπληθή ομάδα "ράμπο" (τύπου IRS) οι οποίοι θα κάνουν δειγματοληπτικούς ελέγχους σε καθημερινή βάση (περισσότερο στις επιχειρήσεις που υπάρχουν υπόνοιες φοροδιαφυγής, και στους επαγγελματίες που έχουν περιουσιακά στοιχεία που δε δικαιολογούνται από το δηλωμένο εισόδημά τους). Αν μάλιστα ελέγχουν παράλληλα και παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας τόσο το καλύτερο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το θέμα με τα ντου είναι ότι εντύπωση κάνουν μόνο στους μεγαλογιατρούς και φαίνεται καλή και έντιμη η εφορία. Με τους χιλιάδες μικρομεσαίους που ζουν με τον τρόμο της όμως τι γίνεται; Φίλη ελεύθερη επαγγελματίας (μετριοτάτου εισοδήματος) καλείται να πληρώσει πρόστιμο χιλιάδων ευρώ για παραπτώματα τύπου "έπρεπε να έχεις κόψει πέντε αποδείξεις των 20 ευρώ και όχι μία των 100". Και την κυνήγησαν με περισσότερο πάθος απ'ό,τι τον Κόκκινο Οκτώβρη. Εκεί τι άκρη να βγάλεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πάντως η είδηση όπως δημοσιεύτηκε σε ΜΜΕ αποσκοπούσε μόνο στην αγανάκτηση του κόσμου και πουθενά αλλού. Επί της ουσίας αν δε μηχανογραφηθούν οι ΔΟΥ και να είναι σε απευθείας σύνδεση με άλλες υπηρεσίες και ταμειακές μηχανές, τότε τίποτα δεν επιτευχθεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Επιτρέψτε μου μια επαγγελματική γνώμη: όσο υπάρχει Κώδικας Βιβλίων & Στοιχείων, δεν αλλάζει απολύτως τίποτα, διότι o ΚΒΣ επικεντρώνεται στα τυπικά πρόστιμα και όχι στη σύλληψη της φορολογητέας ύλης.

    Η πλήρης απασχόληση με τους ανούσιους τύπους εφευρέθηκε και διατηρείται, για να μη θίγεται η φοροδιαφυγή. Οι λύσεις είναι απλές και έχουν εφαρμοσθεί στην Εσπερία εδώ και μισό αιώνα. Όλα τα άλλα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολύ σωστές οι επισημάνσεις από τους σχολιαστές σας, αγαπητέ Χασοδίκη... :-)

    Πράγματι έγινε για τις εντυπώσεις και τον αντιπερισπασμό, η ανακοίνωση για το Κολωνάκι. Δεν παύει όμως να είναι η απίστευτη απόδειξη ενός διευρυμένου θράσους. Όπως ξέρετε καλύτερα από μας τους μη νομικούς, η πολιτεία έχει συγκεκριμένα όπλα - δε μπορεί ας πούμε να τους κρεμάσει σ΄ένα τσιγκέλι ή να τους κλέισει το ιατρείο. Θα τους βάλει κάποια πρόστιμα ή ουσιαστικά θα τους αναγκάσει να πληρώσουν ένα μικρό μέρος των φόρων που πρέπει. Έστω...

    Το θέμα είναι αν έχει τη βούληση να εφαρμόσει λύσεις (που αντέχουν στο χρόνο) - ώστε να αναστραφεί αυτή η απόλυτη (και προσβλητική) ασυδοσία, αλλά και (κυρίως) η διαφθορά των ελεγκτικών μηχανισμών...

    Αν μου επιτρέπετε, ιδού και οι δικές μου διατυπώσεις επί του θέματος..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Επί της ουσίας συμφωνώ κι εγώ με όλους τους προλαλήσαντες.
    Αυτό που με πείραξε στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι ο επικοινωνιακός χειρισμός του θέματος για λόγους εντυπώσεων, όταν όλοι ξέρουμε ότι οι ρίζες του προβλήματος είναι πολύ πολύ βαθιές.

    Μου θύμισε τις "εβδομάδες παραβάσεων" που έχει καθιερώσει άτυπα η τροχαία (εβδομάδα ζώνης, εβδομάδα κράνους κλπ.): μια γρήγορη μπάζα (αρπαχτή τη λέμε στο χωριό μου) και μηδέν αποτέλεσμα μακροπρόθεσμα, αφού η αποσπασματικότητα των μέτρων δεν οδηγεί σε παραδειγματισμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δεν ήταν απλώς επικοινωνιακός χειρισμός του θέματος, αλλά κάκιστος επικοινωνιακός χειρισμός, ο οποίος αποδεικνύει ότι προφανώς θεωρούμαστε πολίτες με IQ τριμμένης φρυγανιάς.
    Όποιος έχει την ελάχιστη επαφή με την πραγματικότητα, γνωρίζει ότι η φοροδιαφυγή είναι ένα πρόβλημα που δεν πρόκειται ποτέ να λυθεί στο μέτρο που το υποστηρίζουν α) το νομοθετικό πλαίσιο, που κινείται στα όρια του τραγελαφικού και το οποίο διυλίζει τον κώπωνα και περνάειτην καμήλα, και β) η διάβρωση των ελεγκτικών μηχανισμών. Πως να πραγματοποιηθούν αποτελεσματικοί έλεγχοι όταν οι εφοριακοί σου λένε ευθέως 1000 για μένα και θα σου κόψω ένα προστιματάκι 500!!!
    Και σε όλο αυτό το χάλι, ας προστεθεί και το γεγονός ότι καμία κυβέρνηση μέχρι σήμερα δεν έχει επενδύσει στην τεχνολογία για τη διασταύρωση στοιχείων - ακόμη και με τα υπάρχοντα μέσα π.χ. συγκεντρωτικές καταστάσεις πελατών - προμηθευτών - και φυσικά δεν έχει προσπαθήσει να επεκτείνει τη χρήση ηλεκτρονικών μεθόδων, όπου λόγω του αυτοματοποιημένου χαρακτήρα τους, τα αποτελέσματα είναι, αν μη τι άλλο, πιο γρήγορα.

    Προσωπική άποψη είναι ότι το πρόβλημα της φοροδιαφυγής έχει λύση αλλά κανένας μας δεν θέλει να λυθεί, ούτε κυβέρνηση ούτε πολίτες και για το λόγο αυτό άπαντες αρκούμαστε σε τέτοιους επικοιωνιακούς χειρισμούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δεν είμαι ειδική για να προτείνω λύσεις σχετικά με την εκτεταμένη φοροδιαφυγή, αλλά κάτι ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ πρέπει να γίνει. Φίλη μου που μια σοβαρή ασθένεια την κράτησε επί μήνες εκτός υπηρεσίας (εργάζεται στο ΣΔΟΕ ή όπως αλλιώς λέγεται τώρα), μου έλεγε ότι όταν προ μηνός περίπου επέστρεψε στη δουλειά της, της είπε ο Διευθυντής της "επιτέλους επέστρεψες, να δούμε και τη βεβαίωση κάποιας σοβαρής παράβασης. Εδώ και μήνες που λείπεις, καμιά σοβαρή φορολογική παράβαση δεν βεβαιώθηκε". Πολύ φοβάμαι λοιπόν ότι οι παραβάσεις γίνονται αντικείμενο διαπραγμάτευσης μεταξύ φορολογουμένων και αρκετών εφοριακών ως ατόμων όμως που δουλεύουν για την τσέπη τους. Δεν θέλω να γενικεύω, αλλά υποψιάζομαι ότι το φαινόμενο της διαφθοράς στην τάξη αυτή είναι εκτεταμένο. Κάτι πρέπει να γίνει στο θέμα αυτό. Η διαφθορά βλάπτει και τους τίμιους ελεύθερους επαγγελματίες, οι οποίοι αρκετές φορές απειλούνται ότι θα τους βεβαιωθεί παράβαση, για να κάνουν την "προσφορά" τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Σειρά έχουν οι δικηγόροι...

    Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

    (γιατί το έργο... το έχουμε ξαναδεί.... άπειρες φορές...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Στη μείωση της φοροδιαφυγής ουσιαστικά τα πράγματα δεν είναι ούτε δύσκολα, ούτε θέλει και τόσο μεγάλη προσπάθεια ...
    Λίγο θέληση μόνο.
    Ο Έλληνας είναι εξαιρετικά ευπροσάρμοστος, άρα, αν αντιληφθεί ότι δεν "συμφέρει" το "επάγγελμα", το κόβει γρήγορα...
    Ένα μικρό πρόσφατο παράδειγμα :
    Θα θυμάστε, δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια, όπου κυκλοφορούσαν στον δρόμο οι "μηχανόβιοι" ΠΑΝΤΑ χωρίς κράνος.
    Στους 100 ίσως να φορούσε ένας, και οι υπόλοιποι τον κοιτούσαν περίεργα....

    Επί προηγούμενης υπουργίας Χρυσοχοίδη, και για 2-3 μήνες, η τροχαία έγραφε διαρκώς και στοχευμένα "μηχανάκια", πράγμα που είχε σαν αποτέλεσμα να υποχρεωθούν να τα "φορέσουν" άπαντες!!
    Έκτοτε παρ' όλο που το "γράψιμο" "καταργήθηκε", για 6 χρόνια σχεδόν ολοκληρωτικά, περισσότεροι από 50% το καλοκαίρι εξακολουθούν να τα χρησιμοποιούν, για δε τον χειμώνα το ποσοστό φτάνει το 95%......

    Δεν μπορούν οι πολιτικοί μας να τα “κάνουν” όλα δύσκολα για να δικαιολογούν την ανικανότητά τους ή την διαφθορά τους κυρίως, και μεις να τα αποδεχόμαστε.......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Όπως είπες λοιπόν, το 50% και άνω των επαγγελματιών φοροδιαφεύγει. Παρότι θεωρώ πως ο ιατρικός κλάδος οφείλει να επιδεικνύει ήθος λειτουργού, αναρωτιέμαι γιατί τόσο "κόλλημα" με τους γιατρούς. Οι καφετέριες του Κολωνακίου μήπως φοροδιαφεύγουν περισσότερα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ενστάσεις και ισχυρισμοί
κατατίθενται μόνον εγγράφως
(Χασοδίκειος Πολιτική Δικονομία, άρθρον 228)