Ίντιαν τιπς εντ τρικς

Πότε; Ο Αύγουστος -και γενικά το δικό μας καλοκαίρι- δεν είναι καλή εποχή για να επισκεφτεί κανείς τη Νότια Ινδία -εκεί είναι εποχή μουσώνων. Το δικό τους καλοκαίρι (Απρίλιο-Μάιο, χοντρικά) είναι ακόμα χειρότερη επιλογή -οι θερμοκρασίες χτυπάνε 40άρια και βάλε. Η καλή εποχή υποτίθεται πως είναι από Οκτώβριο μέχρι Μάρτιο, αλλά με κατά τόπους διαφοροποιήσεις. Φέτος ο μουσώνας δεν ήταν καλός για τους Ινδούς, πολλές επαρχίες της χώρας κηρύχτηκαν επισήμως σε κατάσταση ξηρασίας, οπότε εμείς γλιτώσαμε τις πολλές βροχές. Αν ακριβύνει το ρύζι, όμως, θα ξέρετε γιατί...


Με την ευκαιρία: όταν λέμε "βροχές", εννοούμε τροπικές καταιγίδες, συχνά με εντυπωσιακούς κεραυνούς, που ξεσπάνε από τη μία στιγμή στην άλλη χωρίς προειδοποιητικές ψιχάλες κλπ. Εκεί που περπατάς αμέριμνος, τσαφ, ανοίγει ο ουρανός και πέφτουν καρεκλοπόδαρα, καναπέδες, ντιβανοκασέλες και λοιπά έπιπλα. Γίνεσαι μούσκεμα πριν προλάβεις καν να σκεφτείς να φορέσεις το αδιάβροχο.

Πόσο; Είναι τόσο μεγάλη η χώρα που θα έλεγα ότι, αν δεν έχεις τουλάχιστον δύο εβδομάδες να διαθέσεις, καλύτερα μην πας καθόλου. Αν έχεις τρεις-τέσσερις μήνες, ακόμα καλύτερα.

Πώς; Αεροπορικώς, προφανώς. Τα πιο φτηνά εισιτήρια τα βρήκαμε στην Emirates, με ενδιάμεσο σταθμό Ντουμπάι. Σημειωτέον ότι πιθανότατα είναι πιο βολικό να κανονίσεις την επιστροφή από άλλο αεροδρόμιο, ανάλογα με το ταξίδι που έχεις σχεδιάσει βέβαια, παρά να επιστρέψεις εκεί όπου σε άφησε η πτήση του πηγαιμού. Εμείς ας πούμε, ταξιδέψαμε από Αθήνα στη Βομβάη, αλλά επιστρέψαμε από Μπάνγκαλορ, που είναι πολύ πιο κοντά στο Χάμπι (σχεδόν το 1/3 της απόστασης).

Εσωτερικές μετακινήσεις: Ινδία χωρίς τρένο είναι ομελέτα χωρίς αυγά! Οι ινδικοί σιδηρόδρομοι πάνε παντού και φτηνά. Για εισιτήρια σχεδόν-πρώτης θέσης (κλιματιζόμενα κουπέ 4 ατόμων), πληρώσαμε συνολικά περίπου 30 ευρώ το άτομο και καλύψαμε περίπου 1.500 σιδηροδρομικά χιλιόμετρα (σαναλέμε, Αθήνα-Αλεξανδρούπολη πήγαιν'-έλα). Στην απλή (χωρίς κλιματισμό) sleeper class είναι πολύ πιο φτηνά, και θα έλεγα ότι είναι αξιοπρεπής επιλογή (τα κλιματιζόμενα βρίσκω εκ των υστέρων πως ήταν λίγο υπερβολή...). Παρεμπιπτόντως, το σάιτ των ινδικών σιδηροδρόμων είναι πολύ λειτουργικό και μπορείς να βγάλεις ηλεκτρονικά εισιτήρια μέσω ίντερνετ με όλη σου την άνεση (αυτά στην τριτοκοσμική Ινδία. Στην Ελλάδα του ΟΣΕ και του πρώτου κόσμου, πρέπει να στηθείς στην ουρά του Σταθμού Λαρίσης). Επειδή όμως είναι λίγο χαώδες, όπως και το ίδιο το δίκτυο, πρώτα θα πας εδώ για έναν καλό τυφλοσούρτη.


Προσωπικά, δεν θα οδηγούσα στην Ινδία ούτε με σφαίρες. Όσο για τα λεωφορεία, είναι μια επιλογή μεν, αλλά δεν είναι ούτε πιο γρήγορα ούτε πιο άνετα από τα τρένα, και οικονομικά η διαφορά δεν (πρέπει να) είναι μεγάλη.

Διαμονή: Χμμ, το πράγμα είναι λιγάκι μπερδεμένο. Σε γενικές γραμμές, πόλεις όπως η Βομβάη ή το Μπάνγκαλορ, που έχουν και πολλή εσωτερική κίνηση εκτός από τουρίστες, θα κοστίσουν ακριβότερα. Το ίδιο και προορισμοί ακραιφνώς τουριστικοί όπως η Γκόα. Στο Χάμπι, από την άλλη, τα guest houses είναι φτηνά (από 3 ως 7 ευρώ η βραδιά για ένα δίκλινο), αλλά οι ανέσεις που προσφέρουν στοιχειώδεις. Θέλει ψάξιμο (συστήνεται το tripadvisor). Σημειωτέον ότι το να προσγειωθείς στη Βομβάη και να ψάχνεις για ξενοδοχείο με το σακίδιο στην πλάτη ΔΕΝ συνίσταται. Επίσης ότι οι τιμές διαφέρουν σημαντικά από high σε low ή off season.

Μπάτζετ: Λοιπόν, εμάς το ταξίδι μάς κόστισε περίπου 1.100 ευρώ το άτομο, για 23 μέρες, που αναλύεται ως εξής: 530 ευρώ τα αεροπορικά εισιτήρια με την Emirates, 120 ευρώ για ξενοδοχεία σε Βομβάη και Παντζίμ (40 ευρώ και 30 ευρώ αντίστοιχα, το δίκλινο/βραδιά), 30 ευρώ τα εισιτήρια του τρένου, 110 ευρώ η συμμετοχή στο εθελοντικό πρόγραμμα, 50 ευρώ η βίζα. Επίσης ξοδέψαμε περίπου 60 ευρώ (δηλαδή από 30) σε μετακινήσεις με ταξί (από και προς αεροδρόμια-σταθμούς τρενού και για τις εκδρομές στη Γκόα), που θα μπορούσαμε και να τα αποφύγουμε, αλλά παίξαμε συντηρητικά (ασφάλεια-άνεση). Τα υπόλοιπα, δηλαδή 230 ευρώ, δηλαδή δέκα ευρώ τη μέρα, αντιστοιχούν σε: φαγητό για τις μέρες που ήμασταν εκτός προγράμματος, εισιτήρια αρχαιολογικών χώρων, δώρα, σουβενίρ, νερά, καφέδες, τσάγια και τα συναφή. Α! Μείον ένα πενηντάρικο που το χαλάσαμε στο αεροδρόμιο του Ντουμπάι, σε τοπικό νόμισμα (ντιρχάμ, ή κάπως έτσι) για καφέ και φαγητό. Η φτήνεια τρώει τον παρά!


Εμβόλια κλπ.: Δεν υπάρχουν υποχρεωτικά εμβόλια, αλλά η Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας συστήνει τα εμβόλια της ηπατίτιδας Α' και της πολυομυελίτιδας (αναμνηστική δόση), καθώς επίσης (προσωρινά;) και της μηνιγγίτιδας. Επιπλέον, επειδή η ελονοσία είναι ενδημική στην Ινδία, συνίσταται και προληπτική αγωγή με χάπια που συνταγογραφούνται (και που δεν τα αφήνουμε για την τελευταία στιγμή, γιατί δεν τα πουλάνε όλα τα φαρμακεία). Πολλοί συστήνουν επίσης και τη χρήση εντομοαπωθητικής κρέμας με δραστική ουσία το DEET, που δεν θα τη βρείτε στα φαρμακεία, πωλείται όμως από το alpamayoPro. Συνίσταται επίσης η χρήση κουνουπιέρας (στο Χάμπι υπήρχε σε όλα τα δωμάτια).

Μία συμβουλή: υπάρχει ένα σάιτ που λέγεται onebag.com και που εξηγεί διεξοδικά γιατί είναι όχι απλώς καλό, αλλά ζωτικής σημασίας, το να ταξιδεύει κανείς όσο fast 'n' light είναι δυνατόν. Δηλαδή με ένα σακίδιο, κατά προτίμηση τόσο μικρό που να μπορείς να το πάρεις χειραποσκευή. Λοιπόν, έχει απόλυτο δίκιο ο άνθρωπος. Δεν έχω φτάσει ακόμα στο σημείο να το πετύχω, αλλά κινούμαι προς αυτήν την κατεύθυνση και το συνιστώ: το να ταξιδεύεις με πάνω από μία αποσκευή είναι εξαιρετικά άβολο, και το να κουβαλάς πάνω από 10-12 κιλά πολύ κουραστικό. Ειδικά η Ινδία είναι ό,τι πρέπει για τον μινιμαλιστή ταξιδιώτη, αφού μπορείς να βρεις τα πάντα (σαπούνια, σαμπουάν, οδοντόκρεμες, σκόνη για πλύσιμο ρούχων) σε μικρές συσκευασίες με κόστος της πλάκας (2-5 ρουπίες, δηλαδή 3-8 ευρωσέντσια).

Άλλη συμβουλή: να έχετε πάντα μαζί σας ένα ρολό χαρτί υγείας, κοινώς κωλόχαρτο, διακριτικά εννοείται (δεν το κρατάμε και στο χέρι!). Στην Ινδία δεν το πολυσυνηθίζουν, και ως εκ τούτου δεν θα το βρείτε εύκολα σε τουαλέτες εστιατορίων κλπ., καμιά φορά ούτε σε ξενοδοχεία! Επίσης χρησιμοποιείται και αντί χαρτοπετσέτας (σπάνιο είδος κι αυτό).

Αυτάααα! Ο ινδικός μαραθώνιος πλησιάζει στο τέλος του. Άλλο ένα ποστάκι έχω κατά νου, με μερικές ευτράπελες ιστοριούλες από το ταξίδι, και η Ινδία μπαίνει στο αρχείο. Κι επίσης φωτογραφίες, πολλές φωτογραφίες, που όμως θα φιλοξενηθούν αλλού και θα μπει σύνδεσμος εδώ στο πλάι, για τους οπτικούς τύπους. Καλή εβδομάς σε όλους και καλή δικαστική χρονιά στους συναδέλφους!


.