Γενάρης του 1991. Ο χώρος της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης βρίσκεται σε αναβρασμό, τα περισσότερα λύκεια της χώρας τελούν υπό κατάληψη πάνω από ένα μήνα με αφορμή την πρόθεση του τότε υπουργού Παιδείας, Β. Κοντογιαννόπουλου, να φορέσει ποδιές στους μαθητές. Η ένταση κορυφώνεται με τη δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα και ο Κοντογιαννόπουλος εξαναγκάζεται σε παραίτηση. Κάποιος πρέπει να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά για λογαριασμό της κυβέρνησης Μητσοτάκη -κι αυτός που αναλαμβάνει νέος υπουργός Παιδείας είναι... ο Γιώργος Σουφλιάς.
Προχωράμε δέκα χρόνια μπροστά, Απρίλιος του 2001. Ο Κ. Καραμανλής ο Β' έχει ξεπεράσει τους όποιους κλυδωνισμούς προκάλεσε η εκλογική ήττα ένα χρόνο νωρίτερα και βρίσκεται ενώπιον της πρόκλησης να ετοιμάσει μια προεκλογική εκστρατεία με στόχο τη νίκη στις επόμενες εκλογές. Χρειάζεται επειγόντως ένα πειστικό κυβερνητικό πρόγραμμα -και τη σύνταξή του την αναθέτει... στον Γιώργο Σουφλιά. (Λεπτομέρεια: τον οποίο είχε διαγράψει από το κόμμα τρία χρόνια πριν).
Καλοκαίρι του 2007. Μετά την καταστροφική πυρκαγιά της Πάρνηθας εκπονείται "σχέδιο ανασυγκρότησης" του εθνικού δρυμού. Κανονικά αρμόδιος για το σχέδιο θα έπρεπε να είναι ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, παρά ταύτα η ευθύνη ανατίθεται από τον πρωθυπουργό... στον Γιώργο Σουφλιά. Παρόμοιο σκηνικό επαναλαμβάνεται και μετά τις πυρκαγιές της Πελοποννήσου.
Ιανουάριος του 2009. Γίνεται ο πολυαναμενόμενος ανασχηματισμός και ο μέχρι τότε ακλόνητος υπουργός Οικονομίας, Γιώργος Αλογοσκούφης με τ' όνομα, παίρνει πόδι. Στη θέση του τοποθετείται ο Γιάννης Παπαθανασίου αλλά ο πρωθυπουργός αποφασίζει ότι χρειάζεται και ένα καινούργιο όργανο, μια Διυπουργική Επιτροπή Οικονομίας -τυπικά επικεφαλής της οποίας παραμένει ο ίδιος ο Καραμανλής, αλλά ουσιαστικά αυτός που κάνει κουμάντο είναι... ο Γιώργος Σουφλιάς.
Σύμπτωση που επαναλαμβάνεται γίνεται κανόνας, και ο κανόνας στην προκειμένη περίπτωση είναι ο εξής: τα τελευταία είκοσι χρόνια, κάθε φορά που η ΝουΔούλα τα βρίσκει μπαστούνια, το τιμόνι το παίρνει ο Γιώργος Σουφλιάς.
Και είναι κακό αυτό; θα μου πείτε. Όπως το πάρει κανείς. Διαβάζοντας το βιογραφικό του Σαρακατσάνου πολιτικού, που έχει συμπληρώσει αισίως τριάντα πέντε χρόνια συναπτά αποκλειστικής απασχόλησης με την πολιτική, ειλικρινά δεν βλέπω κάτι που να υποχρεώσει τους συγγραφείς των μελλοντικών βιβλίων Πολιτικής Ιστορίας της Ελλάδας να του αφιερώσουν παραπάνω από πέντε αράδες.
Επιπλέον, μιλάμε για έναν πολιτικό που γαλουχήθηκε από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή τον Α' (διετέλεσε και υφυπουργός Συντονισμού στην τελευταία κυβέρνηση του μεγάλου). Δεν είναι περίεργο που το αναπτυξιακό του όραμα για την Ελλάδα συνοψίζεται σε μία λέξη: ανοικοδόμηση. Μ' όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις. Άντε να του εξηγήσεις και άντε να τον πείσεις πως η ανάπτυξη μιας χώρας δεν είναι δυνατόν να βασίζεται εσαεί στο γιαπί-το πηλοφόρι-το μυστρί.
Αλλά πάνω απ' όλα, το γεγονός ότι η δεξιά/συντηρητική/φιλελεύθερη/όπως θες πες το παράταξη της χώρας επί είκοσι χρόνια ένα πρόσωπο εμπιστεύεται ανεπιφύλακτα για τις δύσκολες ώρες φανερώνει δύο πράγματα: ένδεια στελεχών και ένδεια ιδεών. Καταστροφικά και τα δύο.
Λέμε συχνά για την ιδιόμορφη κληρονομική δημοκρατία που έχουμε σκαρώσει στην Ελλάδα, και μας διαφεύγει ότι οι Μεγάλοι Οίκοι χρειάζονται και πιστούς αυλικούς. Και ο Γιώργος Σουφλιάς είναι καταπώς φαίνεται από τους πιο πιστούς.
Αν αύριο-μεθαύριο τον δούμε να προαλείφεται για πρόεδρος της Δημοκρατίας, να μην μας κάνει εντύπωση...
.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αγαπητέ χασοδίκη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβασα το σχόλιο σου και σε, πρώτη φάση, σοκαρίστηκα, κυρίως από το γεγονός ότι, παρότι ήμουν μαθήτρια της Γ' Λυκείου το 1991 και θυμάμαι ζωηρά τον Κοντογαννόπουλο και τις ... πρωτοποριακές ιδέες του, δεν θυμόμουν καθόλου ότι τον διαδέχθηκε ο Σουφλιάς!
Σε δεύτερη φάση, όμως το σοκ ήταν κατά πολύ μεγαλύτερο, διότι μου ήρθε η εξής αναλογία στο μυαλό ... Όταν ο Σουφλιάς ήρθε να σώσει την Παιδεία, υπήρχε ένας νεκρός, ο Τεμπονέρας. Όταν ο Σουλφιάς ήρθε να σώσει τη χώρα από τις πυρκαγίες, υπήρχαν πολλοί νεκροί από αυτές. Σήμερα που ο Σουφλιάς έρχεται να σώσει την οικονομία, ποιος νεκρός υπάρχει ; Μήπως η ίδια η οικονομία ;
Αν κρίνω δε, εκ του αποτελέσματος, το έργο Σουλφιά, στους παραπάνω τομείς, μάλλον νεκροθάφτης, παρά σωτήρας, αποδεικνύεται ...
Ζωή σε εμάς !
αν γίνει ο Σουφλιάς ΠτΔ, εγώ θα τους δώσω πίσω το διαβατήριό μου και θα ζητήσω να γίνω πολίτης Ουγκάντας που είναι και πιο ειλικρινής ως προς το σε ποιον κόσμος ανήκει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω τον αδικείται κατάφωρα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά την γνώμη μου:
"Ο άνθρωπος που έπρεπε να είναι Πρωθυπουργός, σήμερα"
Παραθέτω μόνο ένα παράδειγμα, το ποιο πρόσφατο, Κτηματολόγιο!
Αν βρείτε άλλον υπουργό , αυτής της κυβέρνησης, που να αφήνει άλλο σημαντικό έργο πίσω του, να μου το γράψετε......
Όχι ότι δεν έχει κάνει άπειρα λάθη, και εγώ του έχω σούρει ........ κάμποσα , αλλά σε σχέση με όλους τους άλλους ......
Αγαπητέ glam, συγχώρεσε με αλλά δεν έχω καταλάβει αν το σχόλιο περί κτηματολογίου είναι ειρωνικό ή όχι.
ΑπάντησηΔιαγραφήTo κτηματολόγιο, με τον τρόπο/μέθοδο/μεθόδευση/προετοιμασία κλπ που πραγματοποιήθηκε θεωρείται μεγάλο έργο ;
Η ένδεια στελεχών και ένδεια ιδεών που σωστά επισημαίνεις, χασοδίκη, φαίνεται εναργέστερα στην παράγραφο που λείπει στο κείμενό σου, η οποία θα εξηγούσε και τους λόγους για τους οποίους ο Σαρακατσάνος παραμένει ο άνθρωπος των ειδικών αποστολών. Θα επιχειρήσω να την προσθέσω εγώ:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Το 2003 ήταν σαφές από τις δημοσκοπήσεις πως η ΝΔ θα γινόταν κυβέρνηση. Η τακτική του ώριμου φρούτου, η σκανδαλολογία και ένας παλιακός πολιτικός λόγος του τύπου "όξω οι κλέφτες" είχαν δώσει αποτέλεσμα. Στις εκλογές του 2004, ο Καραμανλής Β΄ θα γινόταν πρωθυπουργός. Για τις ανάγκες του προεκλογικού φαίνεσθαι όμως ήταν απαραίτητο να παραχθεί ένα κείμενο που να μοιάζει με προεκλογικό πρόγραμμα (πώς αλλιώς θα τυπώνονταν τα φυλλάδια). Μετά από τόσα χρόνια εκτός εξουσίας όμως, τα στελέχη της ΝΔ δεν είχαν την τεχνογνωσία αλλά ούτε και την όρεξη να ασχοληθούν με το κείμενο αυτό. Είχαν πιο επείγουσες δουλειές: τα ραντεβού με τους επικοινωνιολόγους τους, την εξεύρεση πόρων για τα εκλογικά τους γραφεία, την όλη προετοιμασία για τα οφίκια που επιτέλους θα καταλάμβαναν. Έλα όμως που έπρεπε να τυπωθεί και το ρημάδι το φυλλάδιο. Ο Καραμανλής Β΄ στράφηκε αναγκαστικά στον έμπειρο Σαρακατσάνο και του ανέθεσε την κατάρτιση του κυβερνητικού προγράμματος."
Το μοναδικό προσόν του Σουφλιά ήταν αυτό: ήταν ο μόνος που ήταν διατεθειμένος να στρωθεί σε κάτι που έμοιαζε με κανονική πολιτική. Δεν θα σχολιάσω το αποτέλεσμα της ενασχόλησης αυτής (επικρέμεται και η απειλή της άρσης της ανωνυμίας στο διαδίκτυο, άσε μην βρω και καναν μπελά), αλλά το γεγονός παραμένει. Εκεί φτάσαμε: να θεωρείται αναντικατάστατο στέλεχος του κυβερνητικού πυρήνα (παρά τις κατηγορίες πανταχόθεν για το κυβερνητικό του έργο) κάποιος του οποίου το μόνο προσόν είναι ότι δεν διστάζει να λερώσει τα χέρια του με την πραγματική διακυβέρνηση.
Χασοδίκη μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήαναφέρεις "Δεν είναι περίεργο που το αναπτυξιακό του όραμα για την Ελλάδα συνοψίζεται σε μία λέξη: ανοικοδόμηση..." Και προσθέτω εγώ: ανοικοδόμηση και ας είναι και αυθαίρετη. Ένας Υπουργός Χωροταξίας και Περιβάλλοντος με αυθαίρετη (εν μέρει) βίλλα.
@ESKARINA
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλήθεια δεν το θυμόσουν;;;
@Κροτ
Δεν σε ρωτάω καν τι θα κάνεις αν γίνει ο Μητσοτάκης.
@glam
Βασικά, "ο άνθρωπος που είναι de facto πρωθυπουργός" σήμερα :)
Δεν διαφωνώ, άλλωστε αυτό λέω κι εγώ, ότι στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος. Το ποστ δεν είναι κυρίως "κατά Σουφλιά". Όσο για το Κτηματολόγιο, ανήκει στις πέντε αράδες που λέω...
@ESKARINA (part II)
Εντάξει, να το πούμε πάντως το καλό ότι βρέθηκε άνθρωπος να το προχωρήσει κάπως το Κτηματολόγιο, έστω και με χίλια δυο προβλήματα. Από την πλήρη στασιμότητα καλύτερο είναι -αλλά ασφαλώς θα μπορούσε και θα έπρεπε να γίνει σωστότερα.
@π2
Ευχαριστώ για την προσθήκη φίλε :)
Συμφωνούμε 100 %, περιττό να το πω...
@Μερόπη
Είπα να μην το υπενθυμίσω και γίνω κακός :)
Σοβαρά τώρα, όχι ότι δεν θεωρώ σημαντικό το προσωπικό του παραστράτημα, αλλά με φοβίζουν πολύ περισσότερο οι πολιτικές του αντιλήψεις για τα δημόσια έργα, το περιβάλλον, τη χωροταξία, όπως έχουν αποτυπωθεί στην πολιτική του ΥΠΕΧΩΔΕ: χωροταξικά σχέδια, εκτροπή Αχελώου, π.δ. για την Πάρνηθα και άλλα πολλά. Να μην μιλήσω και για το μίσος του για τις περιβαλλοντικές ΜΚΟ και για το ΣτΕ.
χασοδίκη, σου μεταφέρω ατάκα από το χτεσινό δελτίο MEGA. "για τον (τάδε, δε θυμάμαι ποιόν είπε) βουλευτή εχει καλή άποψη ο κ. Σουφλιάς. Κ όλοι ξέρουμε τί σημαίνει στη ΝΔ να σε θέλει ο Σουφλιάς. Είναι σίγουρο ότι θα είσαι υποψήφιος στις επόμενες εκλογές".
ΑπάντησηΔιαγραφήλύνει και δένει ο άνθρωπος.
ένδεια στελεχών και ένδεια ιδεών. Καταστροφικά και τα δύο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό ακριβώς είναι και το πρόβλημα της ΝΔ.
Η εξήγηση είναι απλή.
Η γενιά των πολιτικών που είναι σήμερα στα πράγματα είναι οι νέοι της εποχής της χούντας.
Πόσοι τότε από την νεολαία ανήκαν στην δεξιά;
Ελάχιστοι.
@το βυτίο
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίπαμε, άτυπος πρωθυπουργός. Πιστεύω ότι ο Καραμανλής θα του ζητάει τη γνώμη ακόμα και για το πότε θα πάει στην τουαλέτα.
@αθεόφοβος
Μου φαίνεται ανεπαρκής εξήγηση: οι αμέσως επόμενες γινιές δεν έβγαλαν τίποτα από στελέχη; Κάποιος που γεννήθηκε το '67, ας πούμε, είναι σήμερα 42 χρονών -και από τη χούντα λίγα θα θυμάται, αφού ήταν παιδί. Και δεν είναι να πεις ότι η χούντα προκάλεσε μαζική ριζοσπαστικοποίηση του πληθυσμού, αμέσως μετά ακολούθησε μια επταετία Καραμανλή του Α' με πλειοψηφίες μπετόν. Τι απέγιναν όσοι μεγάλωναν εκείνες τις εποχές; Όλοι ΠΑΣΟΚ ψηφίζουν; :)
Γιατί δεν έχουμε καταλάβει ότι ο Σαρακατσάνος είναι το alter ego του πρωθυπουργού;
ΑπάντησηΔιαγραφήΈλα ντε :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά ΟΚ, το καταλάβαμε πια...
To σύστημα φυσικά και χρειάζεται και αυλικούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά είναι εξίσου τραγικό ότι δεν υπάρχει ανανέωση στην ελληνική πολιτική.
Εκτός από οικογενειοκρατία υπάρχει και γεροντοκρατία. ΄Μια φορά βουλευτής για πάντα βουλευτής. Αντί το σύστημα και η κοινωνία να ζητάνε την αναέωση κάθε π.χ 10-15 χρόνια μένουν άνθρωποι στο χώρο 30 και 40 χ΄ρονια.
Αυτό για μένα θα έπρεπε να ρυθμιστεί συντγματικά. Όπως για τον πρόεδρο της δημοκρατίαε υπάρχουν 2 θητείες θα έπρεπε να υπάρχουν για όλες τις θέσεις διακυβέρνησης χρονικοί περιορισμοί.
@Πάρης
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχεις άδικο. Ίσως θα έπρεπε να εξεταστεί αυτή η πρόταση στο πλαίσιο της επόμενης συνταγματικής αναθεώρησης, όποτε γίνει.
Αγαπητέ συνάδελφε χασοδίκη
ΑπάντησηΔιαγραφήΚανείς δεν θα ήταν πιο
αντιπροσωπευτικός πρόεδρος
στην χώρα της αντιπαροχής
οπότε πιθανόν στο βιογραφικό του
να προστεθεί και μια έκτη
αράδα ότι διατέλεσε πρόεδρος
της ελληνικής δημοκρατίας...
Σωστός!
ΑπάντησηΔιαγραφή