Διαβάζω σήμερα στην Ελευθεροτυπία για το αυριανό συλλαλητήριο των αστυνομικών στην Πλατεία Συντάγματος. Διαβάζω και τα αποσπάσματα της ανακοίνωσης (πάνω πάνω, 13-1-2009) που εξέδωσαν η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αξιωματικών Ελληνικής Αστυνομίας, και αισθάνομαι την ανάγκη να μεταφέρω κι εδώ τα εξής (με έμφαση δική μου):
"Με αφορμή τα δραματικά γεγονότα του Δεκεμβρίου και όσα έκτοτε διαδραματίζονται, επισημάνθηκαν οι ευθύνες κυρίως της πολιτείας για τη μη έγκαιρη αντιμετώπιση των παθογενειών της Ελληνικής Αστυνομίας και τονίστηκε ότι είναι λάθος να επιζητείται η επίλυση των κοινωνικών προβλημάτων με κατασταλτικά μέτρα".
Το ποστ αυτό θα μπορούσε και να μην γραφτεί. Θέλω να πω, δεν νομίζω ότι υπάρχει κανείς σοβαρά σκεπτόμενος άνθρωπος που να πιστεύει ότι "καλός μπάτσος είναι μόνο ο νεκρός μπάτσος", ή που να χρειάζεται να του υποδείξει κάποιος ότι "ορίστε, υπάρχουν και καλοί αστυνομικοί". Τουλάχιστον, κανείς που να διαβάζει αυτό το ιστολόγιο -ελπίζω.
Θέλω όμως να σταθώ σε δύο σημεία: πρώτον, οι πλέον αρμόδιοι άνθρωποι, οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι των ίδιων των αστυνομικών, αναγνωρίζουν ότι ναι, υπάρχουν παθογένειες στην Ελληνική Αστυνομία. Παθογένειες -όχι "μεμονωμένα περιστατικά". Άρα δεν είμαστε τρελοί όλοι εμείς που φωνάζουμε, οι ίδιοι οι συνδικαλιστές ζητούν από όλα τα πολιτικά κόμματα "να υποστηρίξουν την πρόταση του συνδικαλιστικού κινήματος για τη σύσταση διακομματικής επιτροπής για την αστυνομία, μια πρόταση που είχε τεθεί από το 2007 από την ΠΟΑΣΥ". Προφανώς, κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας -εκτός πια κι αν βρεθεί κανείς να κατηγορήσει (και) τους αστυνομικούς ότι ρίχνουν λάδι στη φωτιά της βίας.
Δεύτερο, και μάλλον το πιο σημαντικό: η εξόχως πολιτική θέση ότι "είναι λάθος να επιζητείται η επίλυση των κοινωνικών προβλημάτων με κατασταλτικά μέτρα". Μια γενναία θέση, που βάζει τους συνδικαλιστικούς φορείς της αστυνομίας απέναντι από την πολιτική ηγεσία της, ίσως απέναντι και από τα ανώτερα κλιμάκια της διοίκησής της, και από τις πολιτικές και στρατηγικές επιλογές τους όπως τις είδαμε στην πράξη την περασμένη Παρασκευή.
Υποπτεύομαι ότι αυτή η κίνηση της ΠΟΑΣΥ και της ΠΟΑΞΙΑ θα φέρει πολύ κόσμο σε δύσκολη θέση. Υποπτεύομαι ότι θα προσπαθήσουν να τη θάψουν, αλλιώς να τη λοιδωρήσουν, υποπτεύομαι ότι θα ακούσουμε διάφορα για πράσινους ή κόκκινους συνδικαλιστές, κλαδικά αιτήματα, παιχνίδια κάτω από το τραπέζι και τα λοιπά. Ακόμα κι αν έχουν κάποια δόση αλήθειας (αλίμονο, δεν μας παίρνει πια να είμαστε εύπιστοι), θα είναι λάθος να εστιάσουμε εκεί. Θα χάσουμε την ουσία.
Με την κίνησή τους αυτή τα μέλη της αστυνομίας απευθύνουν ένα μήνυμα στην κοινωνία. Είναι σημαντικό η κοινωνία να το ακούσει. Με κάθε δυσπιστία, έστω -αλλά να το ακούσει.
.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Μπράβο τους! Επιτέλους αντελήφθησαν το καθήκον τους προς την κοινωνία. Κατ' επανάληψη τους έχω αποκαλέσει στρατό κατοχής και ήταν καιρός αυτός ο στρατός να ομολογήσει και να δώσει στοιχεία για τους εντολείς του! Ας ελπίσουμε ότι δεν είναι επικοινωνιακό πυροτέχνημα και ότι οι αστυνομικοί θα απογυμνώσουν τους πραγματικούς υπαίτιους της όλης κατάστασης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο και από μένα. Έχουν βέβαια πολύ δουλειά μέχρι να αποβάλουν από τις τάξεις τους κάτι τέτοια συνδικαλιστικά διαμάντια, αλλά ας μην γκρινιάζουμε συνέχεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταρχάς να πω ότι μου άρεσε το ποστ αυτό, όπως και όλα όσα γράφεις κατά καιρούς, ακόμη κι όταν δε συμφωνώ απόλυτα. Σε παρακολουθώ ανελλιπώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά δεύτερον, να πω ότι, ενώ είναι προς τιμήν τους αυτά τα δυο που επισημαίνουν οι συνδικαλιστές, δε νομίζω ότι ξαφνικά κάτι άλλαξε. Και δυστυχώς, ενώ δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι δεν υπάρχουν καλοί αστυνομικοί, τυχαίνει (στις πραγματικά ελάχιστες φορές που έτυχε να συναλλαγώ με την αστυνομία) να μην έχω γνωρίσει κανένα τέτοιο... Και το λέω αυτό χωρίς προκατάληψη λόγω των τελευταίων γεγονότων.
Θέλω βέβαια να είμαι αισιόδοξος, σύντομα θα δούμε αν αυτές οι δηλώσεις γίνουν "γαργάρα" ή αντίθετα υιοθετηθούν και δούμε να αλλάζει η κατάσταση.
Το θέμα για μένα δεν είναι απλά αν έχουν δίκιο, που έχουν. Προσωπικά βλέπω με καχύποπτο μάτι την εποχή που διάλεξαν για να κάνουν τέτοιες κινήσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ακόμα κάτι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά το σύνδρομο του ραμπισμού του ειδικού φρουρού Επ. Κορκονέα, των ζητάδων στα σύνορα Νέα Σμύρνη και Π.Φάληρο και πολλών άλλων περιστατικών που έχουν εξελίχθη το τελευταίο 20ημερο νομίζω ότι η
λέξη αστυνομικός έχει μπει σε εισαγωγικά επειδή ο σωστός όρος είναι ένστολοι κουκουλοφόροι
Τάδε Έφη στάμπα
Αυτό ήταν το τελείωμα από την 10η Ιανουαρίου 2009 στο blog μου
Να υπενθυμίσω και τι πάθαμε ως δικηγόροι http://www.tvxs.gr/v2987
{Όμως} αυτή η κίνηση δείχνει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ αλλαγή για να μας θυμήσου και να θυμηθούν ότι πρώτα είμαστε άνθρωποι και μετά όλα τα άλλα
Να ευχηθώ τωόντι να μην τους συμβούν τα ιδία και να μην εμφανιστούν από πουθενά ΓΝΩΣΤΟΙ –ΑΓΝΩΣΤΟΙ γιατί πλέον δεν τρώμε κουτόχορτο αλλάξαμε διατροφή
Υ.Γ Συγχαρητήρια για το blog. Αρκετά δυνατό
εξελίχθη=εξελιχθεί
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποιες σκέψεις από τη δική μου πλευρά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυο δεδομένα που νομίζω ότι όλοι τα ξέρουμε, απλά τα αναφέρω συγκεντρωτικά.
1. Οι αστυνομικοί πλέον, δηλαδή μετά τα επεισόδια δεν κυκλοφορούν με στολή αλλά αλλάζουν στην υπηρεσία τους. 2. Αποφεύγουν να δείχνουν ταυτότητα εκτός αν είναι απολύτως απαραίτητο. Τέλος έχουν αναφερθεί μικρό-περιστατικά όπου απλοί πολίτες σταματώντας στο φανάρι βρίζουν τους τροχονόμους που ρυθμίζουν την κίνηση.
Τώρα για να έχουν τέτοιες εντολές σημαίνει ότι κινδυνεύουν από (στη καλύτερη περίπτωση) προπηλακισμό.
Άρα λοιπόν εσύ (και κατ’ ευχή ο μοναδικός αναγνώστης σου ) μπορεί να μην πιστεύεις/(ουμε) ότι «καλός μπάτσος είναι ο νεκρός μπάτσος» αλλά δυστυχώς υπάρχουν αρκετοί (πολλοί περισσότεροι από όσο νομίζουμε) που το πιστεύουν (δεν ξέρω αν έχουν συνειδητοποιήσει τι ακριβώς σημαίνει αυτό αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Εσύ μπορεί να λες κάνω πορεία διαδηλώνοντας κατά των καταστάσεων που έφεραν (ή μάλλον καλύτερα που «κράτησαν») την αστυνομία σε αυτό το επίπεδο και να απευθύνεσαι εμμέσως κατά της πολιτείας γιατί δεν έχει εκπαιδεύσει αλλά και «μορφώσει» σωστά τους αστυνομικούς αλλά είναι σίγουρο ότι ο καθένας το καταλαβαίνει;
Δεν πήγα στις διαδηλώσεις οπότε δεν είμαι σίγουρος αλλά δεν θυμάμαι να άκουσα σε κάποια από αυτές σύνθημα του τύπου «Εκπαιδεύστε την αστυνομία». Όλο «μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι» ακούω. Άρα ποιο είναι το μήνυμα που δίνει η διαδήλωση; Ουσιαστικά δεν απευθύνεται στην πολιτεία αλλά άμεσα στους αστυνομικούς τους ίδιους.
Με τα παραπάνω σα δεδομένα οι συνδικαλιστές αστυνομικοί κάνουν εδώ δύο πολύ καλές κινήσεις. Αφενός περιμένουν λιγάκι να καταλαγιάσει το πράγμα και αφετέρου πριν ησυχάσει τελείως κάνουν τη δική τους πορεία με στόχο να δώσουν τη δική τους διάσταση στο θέμα (που κατά τη γνώμη μου είναι και η πιο σωστή).
Με αφορμή το τελευταίο να πω μία πολύ σύντομη ιδέα και ίσως εδώ είμαι εκτός θέματος, με διορθώνετε όπου κάνω λάθος. Η άποψη είναι γνωστή «η εξουσία διαφθείρει». Από τον απλό υπάλληλο καταστήματος ο οποίος πουλώντας σου κάτι σου λέει «δεν το ΕΧΩ σε αυτό το νούμερο, κλπ) έως ταινίες όπως «Το πείραμα» http://www.imdb.com/title/tt0250258/ (νομίζω μου δίνουν τη γενική εικόνα ότι το πρόβλημα δεν είναι της αστυνομίας αλλά της ανθρώπινης φύσης).
Άρα λοιπόν, σε μια θέση τόσο υπεύθυνη όσο του αστυνομικού ο οποίος είναι όπως είχες πει τη περασμένη βδομάδα «φορέας εξουσίας να ασκεί βία» πιστεύω ότι πέρα από τη σωστή (αστυνομική) εκπαίδευση πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα στη παιδεία η οποία θα πρέπει να είναι «καλύτερη» από αυτή του μέσου πολίτη και αυτό είναι ευθύνη της πολιτείας. Τώρα θα μου πεις «τι να κάνει δηλαδή η πολιτεία να τους υποχρεώσει να πάνε θέατρο ή να τους βάλει να διαβάσουν λογοτεχνία»; Δεν ξέρω, ότι είναι δυνατόν για να αποκτήσουν τις άμυνες που χρειάζεται για να ξεπεράσουν το πειρασμό της διαφθοράς που δίνει η εξουσία που κατέχουν/ασκούν και που είναι λογική αν απλά σκεφτεί κανείς την ανθρώπινη φύση.
Τρεις ενστάσεις:
ΑπάντησηΔιαγραφήα) Πώς είμαστε σίγουροι ότι αυτά που εννοεί η ανακοίνωση με τη λέξη "παθογένειες" είναι αυτά που εννοούμε εμείς; Πώς είμαστε σίγουροι ότι δεν εννοούν λ.χ. απλώς καλύτερες συνθήκες εργασίας, αξιοκρατικές κρίσεις και έγκαιρη καταβολή των υπερωριών;
β) Μια ομοσπονδία αστυνομικών που πραγματικά είχαν καταλάβει σωστά το ρόλο τους και ήθελαν να τον επιτελέσουν δεν θα έλεγαν κάτι και για τη δική τους αβελτηρία και τα λάθη τους; Δηλαδή πάντα, σε όλα τα περιστατικά όπου φάνηκε τραγική, φταίει η πολιτική ηγεσία μόνο;
γ) Αυτά που πραγματικά πιστεύει κανείς φαίνονται από τις ΠΡΑΞΕΙΣ του, όχι από τα λόγια του. Όταν ένας αστυνομικός κλωτσάει έναν άνθρωπο που είναι πεσμένος κάτω και δεν αντιδρά και ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ δεν προσπαθεί να τον σταματήσει, μπορεί η ομοσπονδία να μας πείσει ότι η κουλτούρα μέσα στο αστυνομικό σώμα είναι καλή αλλά δεν την αφήνει να εκφραστεί "η πολιτεία";
Για μένα η ανακοίνωση αυτή είναι για φτύσιμο, όχι για έπαινο.
Ουρίστε και μι λινκ για να μη γκρινιάζεις )PPP
ΑπάντησηΔιαγραφήDas Experiment
Synadelfe Hari
ΑπάντησηΔιαγραφή3εις δοκιμαστικές απαντήσεις:
α. Δεν είμαστε σίγουροι, η συνέχεια θα δείξει. Πάντως σε προηγούμενες πορείες τους όπου ζητούσαν υπερωρίες και σύνταξη δεν αναφέρονταν σε «παθογένειες» αλλά ευθαρσώς σε καλύτερες συνθήκες εργασίας, αξιοκρατία κλπ,…
β. Υπ’ όψιν τα περιστατικά όπου η αστυνομία τα έχει πάει καλά υποθέτω ότι δεν αναφέρονται (εκτός αν είμαστε τόσο σίγουροι ότι δεν υπάρχουν) γιατί απλά κάνει τη δουλειά της και όλα πάνε ρολόι. Αντίθετα η αστυνομική αυθαιρεσία στηλιτεύεται με το χειρότερο τρόπο και είναι αυτή που μένει τελικά.
Εξάλλου ακόμα κι αν ό x αστυνομικός είναι και φασίστας στις αντιλήψεις του ή του αρέσει να δέρνει ή έχει ψυχολογικά προβλήματα η τραβάει γενικά δυσεπίλυτα ζόρια στη ζωή του τότε και πάλι δε φταίει η πολιτεία που τον προσέλαβε χωρίς να τον πάρει χαμπάρι, χωρίς να τον εξετάσει με κάποιον τρόπο βρε αδερφέ;
Για κάθε κακό υπάλληλο που προσλαμβάνεται σε μια εταιρεία δε φταίει το τμήμα προσωπικού που τον διάλεξε;
γ. Δε σημαίνει ότι αυτός είναι ο αστυνομικός που θα διαδηλώσει αύριο. Άλλωστε η πορεία καθώς και η ανακοίνωση από μόνη της δεν είναι πράξη;
Πιστεύοντας ότι η ανακοίνωση είναι όντως για φτύσιμο, μπορείς να εκφέρεις κάποια γνώμη για το τι διαφορετικό θα περίμενες να κάνει ο συνδικαλιστής αστυνομικός; Κάθε ιδέα ευπρόσδεκτη.
Δύσκολο πάντως να είσαι στόχος βίας καθημερινά (μια βόλτα στο Ζήπεδο κάθε Κυριακή και μπορείς να μπει κανείς στο κλήμα) και να καταφέρνεις να κρατάς τη ψυχραιμία σου. Πολύ δύσκολο, δεν το έχουν τηρήσει άλλοι και άλλοι, όχι μόνο οι αστυνομικοί. Εξ’ άλλου φαίνεται νομίζω κι από τις λεκτικές σου επιλογές.
Όπως παλιαότερα έχει αναφέρει ο xasodikis, η αστυνομία είναι φορέας εξουσίας, ο οποίος νομιμοποιείται στην άσκηση βίας, υπό προϋποθέσεις. Ο φορέας αυτός απαρτίζεται όμως από ανθρώπους, οι οποίοι επέλεξαν, με βάση προσωπικά κριτήρια, να ενταχθούν σε αυτόν και συνεχίζουν να φέρουν και μετά την ένταξη τους τα προσωπικά χαρακτηριστικά τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι όντως αλήθεια ότι περισσότερη και καλύτερη εκπαίδευση θα ήταν χρήσιμη για την αστυνομία, πρωτίστως δε για τους ίδιους τους αστυνομικούς. Η συνειδητοποίηση όμως των ορίων και των προϋποθέσεων άσκησης – νόμιμης – βίας απαιτεί παιδεία πρώτα από όλα. Η παιδεία δεν μαθαίνεται και δεν επιβάλλεται, είναι προσωπική επιλογή κάθε ατόμου ξεχωριστά.
Πως όμως μπορούμε να ζητήσουμε παιδεία από έναν αστυνομικό όταν η μεγάλη πλειονότητα των ατόμων που απαρτίζουν την κοινωνία μας δεν τη διαθέτει ; Εμείς όλοι που απαρτίζουμε αυτή την κοινωνία που δεν σεβόμαστε το διπλανό μας, που δεν νοιαζόμαστε για τίποτα άλλο από τη μικρόφουσκα μας (μικρόκοσμος + φούκσα = μικρόφουσκα), που ενδιαφερόμαστε μόνο να κάνουμε τη δουλειά μας με όποιο κόστος, που μετράμε το συνάνθρωπο μας με βάση την ικανότητα να του επιβληθούμε ή να μας επιβληθεί, που έχουμε πάθει αρτηριοσκλήρυνση στον εγκέφαλο, που καταπίνουμε αμάσητη κάθε βλακεία που μας σερβίρουν, που διασπείρουμε ανέλεγκτες πληροφορίες και αναμασάμε άκριτα την ανέλεγκτη πληροφορία που μας έκανε πάσα ο διπλανός μας (στα 10 αυτό λεγόταν “σπασμένο τηλέφωνο”, στην ηλικία μας πλέον λέγεται “σπασμένος εγκέφαλος”). Αυτή λοιπόν η κοινωνία έχει απαίτηση να παράξει άτομα με παιδεία, τα οποία θα επιλέξουν να ενταχθούν στο σώμα της αστυνομίας ;;; Μήπως, λέω μήπως, να αρχίσουμε να εκ – παιδευόμαστε και εμείς ;
Και για να μην παρεξηγηθώ, μερικές διευκρινίσεις :
1. Ως πολίτης, δεν ζητώ, απαιτώ από κάθε φορέα εξουσίας να σέβεται μέχρι κεραίας τα δικαιώματα μου. Το αυτό απαιτώ και από την αστυνομία, η οποία, έχει δώσει – πολλές φορές – δείγματα ότι, όχι μόνο δεν αντιλαμβάνεται αυτή την απαίτηση, αλλά φρονεί ότι μπορεί να ασκεί την εξουσία που της έχω παραχωρήσει κατά το δοκούν.
2. Δεν ψάχνω άλλοθι για τις ακραίες συμπεριφορές αστυνομικών, δεν χρειάζεται να βρω, ξέρουμε όλοι ήδη τι φταίει.
3. Πριν από όλους ελέγχω τον εαυτό μου ως πολίτη και μετά το διπλανό μου.
Σε ό,τι αφορά τη συγκεκριμένη ανακοίνωση, θα διατηρήσω την έμφυτη αισιοδοξία μου και θα την ερμηνεύσω θετικά. Ως ένα βήμα μιας μακράς πορείας. Ελπίζω να συνεχίσουμε όλοι το περπάτημα...
@Αγησίας
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρέπει να διαφωνήσω με τον χαρακτηρισμός "στρατός κατοχής", που τον θεωρώ υπερβολικό και εκτός πραγματικότητας. Μ' όλα της τα κουσούρια, η ΕΛ.ΑΣ. δεν έχει γίνει Βέρμαχτ, ούτε καν τάγματα Χι. Ας μην χάνουμε την αίσθηση του μέτρου.
@π2
Σωστό, από την άλλη βέβαια υπάρχει γενικότερα ένα θέμα μεταξύ ΠΟΑΣΥ και Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αττικής.
@notiv
Πρώτα απ' όλα, να σε καλωσορίσω στα σχόλια :). Στο θέμα της προσωπικής εμπειρίας, να πω (χωρίς αυτό να σημαίνει απαραιτήτως κάτι) ότι προσωπικά, έχοντας κάπως περισσότερες επαφές λόγω επαγγέλματος, έχω συναντήσει και πολλούς ευσυνείδητους ανθρώπους στον χώρο. Θα δούμε προς τα πού και πώς θα κινηθεί η κατάσταση, αλλά πιστεύω ότι η κίνηση καθεαυτή είναι θετική.
@Δείμος
Εγώ πάλι είμαι ανέκαθεν και πάντοτε καχύποπτος :), αλλά νομίζω ότι είναι καλό που η κίνηση γίνεται τώρα. Κυρίως γιατί αναδεικνύει και το πολιτικό ζήτημα και δεν μένει σε συναισθηματισμούς. Εσένα ποιος είναι ο προβληματισμός σου;
@Σταμπαρισμένος Δικαστής
Ας μην γενικεύουμε, ένστολοι κουκουλοφόροι είναι συνήθως τα ΜΑΤ, όχι το σύνολο των αστυνομικών. Και αυτό είναι ένα από τα προβλήματα που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν.
@Μανώλης
Καλά, τους τροχονόμους μπορεί να τους έβριζαν και για άλλο λόγο ;).
Σοβαρά τώρα, δεν θα περίμενα να ακούσω σε διαδήλωση σύνθημα "εκπαιδεύστε την αστυνομία". Γενικά τα συνθήματα δεν προσφέρονται για να φιλοξενήσουν σοβαρές πολιτικές θέσεις, πολύ περισσότερο όταν υπάρχει συσσωρευμένη οργή, οπότε το πλήθος βρίσκει απλά τον πιο πρόχειρο αποδέκτη και την εκτοξεύει. Όμως κάποια στιγμή η οργή καταλαγιάζει, έτσι ή αλλιώς, και έρχεται η ώρα να δούμε την ουσία των προβλημάτων. Και αυτό πρέπει να κάνουμε, δεν είναι σκόπιμο να στρογγυλεύουμε τον λόγο μας με το φόβο μήπως δημιουργηθεί περισσότερη οργή, αλλιώτικα δεν πρόκειται να λυθεί τίποτα.
Όσο για τη διαφθορά της εξουσίας: σωστός ο προβληματισμός. Θα έλεγα όμως ότι, μια που δεν είναι και πολύ εύκολο να ελέγξεις την καλλιέργεια του καθενός, είναι απαραίτητο να έχεις σωστούς μηχανισμούς ελέγχου της συμπεριφοράς του. Ας ξεκινήσουμε από αυτό, και ας προβληματιστούμε παράλληλα και για το άλλο.
@Συνάδελφος Χάρης
Σίγουροι δεν είμαστε για τίποτα. Όμως:
α) αν διαβάσεις ολόκληρη την ανακοίνωση, θα δεις ότι ζητάει επίσης: "έναρξη διαλόγου για την αναδιάρθρωση της αστυνομίας με πολιτικά κόμματα, δημάρχους, εγκληματολόγους - για τη βελτίωση της εκπαίδευσης με εκπαιδευτικούς-συγγραφή νέων βιβλίων - για την υποβολή των ειδικών φρουρών και των υπηρετούντων στα ΜΑΤ σε ειδικά σεμινάρια - για το πειθαρχικό δίκαιο και τους μηχανισμούς ελέγχου του προσωπικού".
Έχει και κάποια πιο χαζά, αλλά αυτά τα παραπάνω δεν είναι άσχημα για αρχή.
β) Δεν λένε "μόνο" της πολιτικής ηγεσίας, λένε "κυρίως" της πολιτικής ηγεσίας. Το να προκαλείς έναν διάλογο, όμως, σημαίνει ότι αποδέχεσαι πως θα τεθούν στο τραπέζι και οι δικές σου ευθύνες.
γ) Μιλάς για αστυνομία γενικά, φαίνεται όμως ότι έχεις στο μυαλό σου τα ΜΑΤ. Δεν είναι το ίδιο: μία βασική συνιστώσα του προβλήματος είναι το ειδικό καθεστώς των διαφόρων "ειδικών δυνάμεων" της αστυνομίας (ΜΑΤ, ΕΚΑΜ, ειδικοί φρουροί). Άλλη μία είναι ο πειθαρχικός έλεγχος. Βλέπεις πιο πάνω ότι είναι θέματα που οι συνδικαλιστές αστυνομικοί τα βάζουν στο τραπέζι.
Και τελικά, όπως σωστά ρωτάει ο Μανώλης, αν πιστεύεις ότι η ανακοίνωση είναι για φτύσιμο, τι θα περίμενες να κάνουν που να μην είναι;
@ESKARINA
Συμφωνώ απόλυτα.
ESKARINA συμφωνώ. Η μόνη (μικρή πιστεύω) λεπτομέρεια στην οποία θα διαφοροποιούσα την άποψή μου είναι ότι οι αστυνομικοί ως φορείς εξουσίας έχουν προτεραιότητα στη παιδεία (εννοώ έναντι αυτών που δεν είναι φορείς εξουσίας).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν υποθέσουμε ότι εγώ δε νοιάζομαι για το διπλανό μου, κοιτάω τη πάρτη μου, και γενικά τους γράφω όλους στα παλιά μου τα παπούτσια. Τότε σίγουρα δε συμβάλω ενεργά στην εξέλιξη του κοινωνικού συνόλου. Τουλάχιστον όμως δεν ενοχλώ, δε δέρνω κανέναν και φυσικά δεν καταστρέφω την εξέλιξη της ομάδας στη οποία ανήκω. Αν αύριο κατέβεις σε μια πορεία να διεκδικήσεις κάτι απλά θα σε αγνοήσω. Δεν πρόκειται να σε αφήσω ανάπηρη, δε θα σε δείρω, δε θα σε πειράξω (μειονότητες όπως κουκουλοφόροι και λοιποί εξαιρούνται, στο μυαλό μου έχω τη πλειοψηφία).
Αν όμως ο αστυνομικός δεν έχει παιδεία και εκπαίδευση, την επόμενη φορά που θα κατέβεις στο δρόμο για καφέ κινδυνεύεις να φας της χρονιάς σου ή και να χάσεις τη ζωή σου.
Όπως τόνισε κι ο χασοδίκης σε άλλο άρθρο η ευαισθησία μας έχει δύο μέτρα και δύο σταθμά γιατί το να χάσεις την ζωή σου από ατύχημα είναι μεν σοκαριστικό αλλά το να στην αφαιρέσει ένας φορέας εξουσίας που εσύ προσέλαβες να σε προστατέψει είναι ακόμα πιο ειδεχθές.
Από την άλλη πλευρά όμως αντί να εξοργιζόμαστε μπορούμε στην επόμενη πορεία που θα κάνει ο αστυνομικός ή την επόμενη φορά που θα κάνουμε εμείς πορεία κατά της αστυνομικής βίας (καλά εγώ είμαι του καναπέ αλλά τέλος πάντων) να φωνάξουμε «εκπαιδεύστε την αστυνομία», όχι «μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι». Εφόσον έχουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά στην ευαισθησία μας θα πρέπει να κάνουμε το ίδιο και στην παιδεία (τους).
Εννοώ ότι όχι μόνο πρέπει να έχουν καλύτερη παιδεία από αυτή που έχουν τώρα αλλά «καλύτερη» παιδεία από εμάς του ίδιους γιατί πολύ απλά έχουν μεγαλύτερη ευθύνη και αυτό έχω την εντύπωση ότι δεν έχουμε καταλάβει, ενώ αντίθετα η ευθύνη πχ του γιατρού είναι αναγνωρισμένη (και πάλι οι εξαιρέσεις εκτός). Η σχολή της αστυνομίας θα έπρεπε να ανήκει στην ελίτ των σχολών στη Ελλάδα (ξέρω, ξέρω πολύ CSi βλέπω) από τη στιγμή που η κριτική μας απέναντί τους είναι πιο αυστηρή απ’ ότι απέναντι σε άλλους κλάδους. Εμείς όμως αντί να ζητάμε αυτό από την πολιτεία βρίζουμε τους ίδιους. Η εντύπωση που έχω είναι ότι εστιάζουμε σε λάθος αντικείμενο.
Ένα τελευταίο απλό προσωπικό (επειδή δεν γνωρίζω την παρέα) παράδειγμα.
Ωσάν «κομπιουτεράς», αν έρθω σπίτι σου να σου φτιάξω το «ΠιΤσί» και κάνω λάθος, το πολύ πολύ να χάσεις κανά παιχνίδι ή άντε στη χειρότερη τη φορολογική σου δήλωση ή ακόμα-ακόμα τα αρχεία της δουλειάς σου (καταστροφή!! τι μου έκανες ρε άσχετε!! κλπ).
Αν όμως ο αστυνομικός κάνει λάθος θα χάσεις τη ζωή σου. Άρα φωνάζοντας «εκπαιδεύστε την αστυνομία» προστατεύει και διασφαλίζει κανείς (πιο άμεσα απ’ ότι νομίζω πως συνειδητοποιούμε) τη δική του ζωή και σωματική ακεραιότητα όχι του αστυνομικού.
Για μένα είναι απλά θέμα επιβίωσης. Αν έρεπε ήταν να το πω με μια φράση θα έλεγα, «εκπαιδεύστε τους γιατί αυτοί θα μας δείρουν όλους!!» :))))
Συγνώμη για τα μακρινάρια.
xasodiki
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν τους έβριζαν για άλλο λόγο δεν θα το ανέφερα :))).
Εντάξει αν το σκεφτούμε λιγάκι βρίσκουμε κάποιο καλύτερο σύνθημα με πιο «πιασάρικο» τίτλο για πορεία. Εσύ που είσαι και επί του χειρισμού του λόγου μπορείς να βρεις φαντάζομαι κάτι καλύτερο.
Το θέμα είναι που ακριβώς είναι το πρόβλημα και πως μπορεί να λυθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στο συντομότερο χρονικό διάστημα (λεω εγώ τώρα). Εμένα πάντως, νομοθετικά το 1ο που μου είχε έρθει στο μυαλό είναι η αναβάθμιση της σχολής της αστυνομίας αλλά μάλλον έχεις δίκιο, πιο άμεσα πραγματοποιήσιμο είναι ο έλεγχος του προσωπικού.
Μανώλη δεν βγάζω εγώ τα συνθήματα πάντως :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοίτα, ενώ συμφωνώ γενικά με τα περί παιδείας, νομίζω ότι όντως βλέπεις πολύ CSI. Εννοώ ότι, εντάξει, εκεί βλέπεις μια ειδική υπηρεσία όπως η Σήμανση, που είναι λογικό και απαραίτητο να έχει ειδικούς επιστήμονες, που εν συνεχεία είναι, όχι απαραίτητο αλλά πάντως πιο πιθανό, να έχουν και μια ευρύτερη καλλιέργεια από τον απλό ΜΑΤατζή (ή SWAT, εν προκειμένω).
Έξω στον δρόμο, όμως, είναι αυτός ο τελευταίος που δημιουργεί το πρόβλημα. Πόσο ρεαλιστικό είναι να περιμένουμε ότι 20χρονα παιδιά με μόνα εφόδια ένα απολυτήριο γυμνασίου ή λυκείου και θητεία στις ειδικές δυνάμεις του στρατού θα έχουν τόσο ευρεία καλλιέργεια; Τις διάφορες ειδικές μονάδες της αστυνομίας, όμως, αυτοί τις στελεχώνουν. Για θυμήσου λίγο ρε Μανώλη τους ΕΠΥ που είχαμε στη Μυτιλήνη...
Τώρα, να προτείνω ως λύση την ίδρυση πανεπιστημιακής σχολής ΜΑΤ; Δύσκολο μου φαίνεται. Τουλάχιστον, ας τους δίνεται κατάλληλη και επίμονη εκπαίδευση σε πρακτικά θέματα, όπως το πότε πρέπει να χρησιμοποιούν τα κουμπούρια και κυρίως πότε ΔΕΝ πρέπει, κι ας υπάρχει κι ένας αυστηρός έλεγχος με βαρειές κυρώσεις. Μου φαίνεται πιο ρεαλιστικό σαν σενάριο.
Δεν διαφωνώ στο παραμικρό ότι οι αστυνομικοί και δη αυτοί που έρχονται “σε επαφή” με τον πολίτη υπό δύσκολες και αγχωτικές συνθήκες πρέπει να έχουν προτεραιότητα στην εκ – παίδευση. Και σε ό,τι αφορά θέματα χειρισμού όπλων, ψυχολογίας του πλήθους κλπ μπορεί να υπάρξει εκπαίδευση. Στο μήνυμα μου όμως περισσότερο αναφερόμουν στην παιδεία που δεν είναι μόρφωση. Αυτή την παιδεία που μας βοηθάει να συνειδητοποιούμε την αξία του ανθρώπου – κάθε ανθρώπου ξεχωριστά χωρίς προϋποθέσεις – και να την σεβόμαστε γιατί την έχουμε ενστερνιστεί και τη θεωρούμε αδιαπραγμάτευτη χωρίς όρους, προϋποθέσεις και εξαιρέσεις. Αυτή η παιδεία δεν είναι κάτι που μπορούμε να μάθουμε διαβάζοντας ένα βιβλίο, αποστηθίζοντας κείμενα ή κάνοντας πρακτική εξάσκηση και συνεπώς δεν μπορούμε να την “στριμώξουμε” στο μυαλό ενός ανθρώπου μέσω της εκπαίδευσης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο σεβαστή είναι στη σημερινή κοινωνία η αξιοπρέπεια του ανθρώπου όταν όλοι μας είμαστε πρόθυμοι να ποδοπατήσουμε κάποιον προκειμένου να επιτύχουμε το στόχο μας ; Δεν θα ήθελα να σας κουράσω με αναλύσεις και για το λόγο αυτό θα σας δω ένα απλό και απλοϊκό παράδειγμα ... Πόσες φορές δεν σας έχει τυχεί να περιμένετε σε μια ουρά σε δημόσια υπηρεσία π.χ. και κάποιος “έξυπνος” να σας προσπεράσει, με ή χωρίς κάποια δικαιολογία ; Κανείς δεν κινδυνεύει εκείνη τη στιγμή από τη συμπεριφορά αυτού του ανθρώπου, πόσο όμως καλά νιώθετε εσείς και τι συναισθήματα επιδεικνύει ο άνθρωπος που σας “παρακάμπτει”, αν όχι αδιαφορία ; Και κατά τη γνώμη μου η αδιαφορία είναι τελικά το υπόβαθρο πάνω στο οποίο καλλιεργούνται στη συνέχεια συμπεριφορές που μπορούν να οδηγήσουν μέχρι και στην αφαίρεση μιας ζωής. Αν δεν είμαστε αδιάφοροι για τον διπλανό μας, πολλά λυπηρά φαινόμενα (ή συμπτώματα) της σημερινής κοινωνίας μας, θα εξαφανιστούν. Και ναι η ζωή είναι το πολυτιμότερο αγαθό του ανθρώπου, προσωπικά όμως περισσότερο από το θάνατο φοβάμαι την καταρράκωση της αξιοπρέπειας μου ενώ ακόμη ζω.
Αν λοιπόν όλη η κοινωνία επεδείκνυε απόλυτο σεβασμό στην ζωή ΚΑΙ στην αξιοπρέπεια ενός ανθρώπου, τότε θα ήταν δύσκολο να εμφανιστούν άνθρωποι στους κόλπους αυτής της κοινωνίας που να μην πράττουν το ίδιο. Άρα μια καλύτερη κοινωνία, θα είχε καλύτερους αστυνομικούς, πολιτικούς, δημόσιους υπαλλήλους και πάει λέγοντας.
Ίσως να φαίνομαι αιθεροβάμων με αυτά που λέω και ίσως τελικά να είμαι ... Θέλω όμως, έχω ανάγκη να πιστέψω ότι αυτή η γκρίζα εικόνα μπορεί να αλλάξει και ότι μπορώ να κάνω κάτι και εγώ για να την αλλάξω, έστω κι αν αυτό σημαίνει ότι θα πάω ανάποδα στους μονόδρομους του μυαλού μου.
ΥΓ. Πανεπιστημιακή σχολή ΜΑΤ ;;; Συγνώμη αλλά μου φάνηκε πολύ αστείο ! Πάντως μια ιδιαίτερη εκπαίδευση δεν θα ήταν καθόλου άσχημη ιδέα, όπως και οι αυστηρές κυρώσεις. Μην παραβλέπουμε όμως ότι με τον τρόπο αυτό αντιμετωπίζουμε τα συμπτώματα της ασθένειας και όχι την ίδια την ασθένεια...
ESKARINA, έχεις ασφαλώς δίκιο. Όμως, αν ψάξουμε στο βάθος κάθε κοινωνικού προβλήματος, την έλλειψη παιδείας θα βρούμε. Θέλω να πω ότι το συμπέρασμα πως η έλλειψη παιδείας φταίει (τελικά) για το άλφα ή βήτα φαινόμενο, ναι μεν είναι έγκυρο, αλλά δεν μας βοηθάει άμεσα. Με την έννοια ότι αναβάθμιση ή ανάπτυξη αν θες αυτής της παιδείας ουσιαστικά σημαίνει επαναδιαμόρφωση μιας ολόκληρης κοινωνίας. Αν ρωτάς εμένα, θα σου πω ότι αυτός είναι Ο επιθυμητός στόχος. Μέχρι όμως να φτάσουμε εκεί, αν υποθέσουμε ότι θα φτάσουμε κάποτε (η κοινωνία μας, αλίμονο, δεν δείχνει ότι προς τα εκεί βαδίζει), δεν πρέπει κάτι πιο χειροπιαστό να κάνουμε και για τα επιμέρους ζητήματα που προκύπτουν;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝόμιζα ότι αν απαντούσα θα γινόμουν κουραστικός μετά από 15 σχόλια και αφού βγήκαν και άλλα post αλλά τελικά καλύφθηκα. Το θέμα είναι τι χειροπιαστό μπορούμε να κάνουμε για να βελτιωθεί η κατάσταση. Δηλαδή πως ξεκινάμε. Ίσως βέβαια το να βελτιώσουμε γενικά τη παιδεία μας είναι να είναι πιο εύκολο απ’ όσο νομίζουμε αν και εκεί ξεκινήσουμε από τα βασικά (π.χ. δε σου παίρνω τη σειρά κλπ).
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως αφού βλέπω ότι ίσως υπάρχει χώρος για ένα ακόμη γρήγορο σχόλιο να κάνω ένα τελευταίο για τη «πανεπιστημιακή» σχολή ΜΑΤ.
Ναι ρε και θα διδάσκει ο Bruce Lee!!
Όχι δεν είπα να κάνουμε πανεπιστημιακή σχολή ΜΑΤ :))
Αλλά:
- Το δυναμικό των ΜΑΤ και των ειδικών φρουρών ας πούμε ότι αποτελείται από 20χρονα παιδιά χωρίς μόρφωση, εκπαίδευση και ίσως και τρελό μέλλον αν συγκρίνεις με τους ΕΠΥ (χα χα τι μου θύμισες ρε μπαγάσα!!). Οι διοικητές των μονάδων τους όμως «σε όλες τις βαθμίδες» θα πρέπει να είναι απόφοιτοι της πανεπιστημιακής σχολής της Αστυνομίας. Μιλάμε για τους «διμοιρίτες», τους «ομαδάρχες» που είναι «μέσα» στη κλούβα, δίπλα τους, στον ίδιο χώρο.
Στη Μυτιλήνη οι ΕΠΥ είχαν άμεσα από πάνω τους έφεδρους δόκιμους που συνήθως ήταν παιδιά με πανεπιστημιακή μόρφωση και εκπαίδευση και φυσικά τους αξιωματικούς. Όχι φυσικά ότι δούλευε πάντα το πράγμα αλλά τουλάχιστον υπήρχε αντίβαρο.
- Βασικά τραβώντας το πράγμα εγώ πιστεύω ότι «όλοι», ακόμα και τα ΜΑΤ, θα έπρεπε να βγαίνουν από τη σχολή της Αστυνομίας (έχω την εντύπωση ότι όπως και οι ειδικοί φρουροί δεν έχουν δώσει καν εξετάσεις, δεν «ανήκουν» στο υπόλοιπο σώμα). Ο κλάδος των ΜΑΤ θα έπρεπε να είναι ότι είναι για μας η παραμεθόριος. Κάτι υποχρεωτικό που πρέπει να περάσουν όλοι και κυρίως οι αξιωματικοί πριν πάρουν τον μεγάλο πολυπόθητο βαθμό. Το λέω επειδή προσωπικά δεν βρίσκω τρόπο να πείσω κάποιον με κάποιες άλφα δυνατότητες ότι τα ΜΑΤ είναι σωστή επιλογή καριέρας :))
- Θα έπρεπε να υπάρχει ειδικό ερευνητικό τμήμα (φυσικά δε μιλάμε για πυρηνική φυσική) όπου για παράδειγμα μετά από κάθε πορεία μελετώντας κάμερες θα αναλύονταν οι κινήσεις της αστυνομίας και θα γίνονταν βελτιώσεις.
- Αν μου πεις, Μανώλη σε προσλαμβάνω για να τριγυρνάς στις πορείες και να διασφαλίζεις ότι δε θα ανοίξει μύτη. Τι εφόδια χρειάζεσαι; Πολύ απλά και πέρα από το Bruce Lee, θα σου ζήταγα ένα ψυχολόγο, έναν κοινωνιολόγο ένα δημοσιογράφο ένα νομικό και γενικά κάποιους επαγγελματίες που μπορούν αφενός να μου πουν ποια είναι η 1η κίνηση που πρέπει να κάνω την επόμενη φορά που θα μπω μέσα στη φωτιά. Ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων.
Μανώλη αυτά είναι καλά θέματα προς συζήτηση. Θέλω κάποια στιγμή να ξεψαχνίσω τις διατάξεις περί ΜΑΤ, ειδικών φρουρών κλπ., οπότε θα μπορούμε να τα ξαναδούμε. Αλλά δώσε μου λίγο χρόνο, γιατί θέλει ψάξιμο το πράγμα...
ΑπάντησηΔιαγραφή