Καλώς ήλθε το γουάν

Πριν από οκτώ μήνες η Κίνα ήταν μια ολοκληρωτική χώρα που καταπατούσε βάναυσα τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι ελληνικές αρχές κατηγορούνταν διότι προπηλάκισαν δημοσιογράφους και η ΕΡΤ έτρωγε δικαιολογημένο κράξιμο διότι, τη στιγμή που προέκυψε το γνωστό επεισόδιο κατά την τελετή αφής της ολυμπιακής φλόγας, έστρεψε τις κάμερές της στα παρτέρια της Ολυμπίας αποκρύπτοντας το συμβάν.

Το επεισόδιο δεν πέρασε στα ψιλά: έγραψαν οι εφημερίδες, σχολιάστηκε στο διαδίκτυο, βγήκε ανακοίνωση διαμαρτυρίας από δημοσιογράφους και από το Τμήμα Δικαιωμάτων του Συνασπισμού. Κάτι είχαμε σχολιάσει και εδώ σχετικά, by the way.

Αυτές τις μέρες βρίσκεται στα μέρη μας ο Κινέζος πρόεδρος Χου Ζιντάο. Τον υποδέχτηκε με κάθε επισημότητα ο Καταλληλότερος στο αεροδρόμιο, τον ξαναϋποδέχτηκε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μας με τιμητικά αγήματα και ταρατατζούμ, θα συναντηθεί και με τον Γ. Παπανδρέου και με τη συντρόφισσα Αλέκα.

Αν δεν τύχαινε να το ακούσω σήμερα το πρωί στην εκπομπή των Λυριτζή-Οικονόμου, δεν θα είχα ιδέα ότι βρίσκεται εδώ ο Πρόεδρος της Κίνας. Και καλά, εγώ ήμουν στα βουνά το Σαββατοκύριακο, ούτε εφημερίδες, ούτε τηλεόραση, ούτε ραδιόφωνο, πες μου ξέφυγε. Αλλά οι δημοσιογράφοι; Σαν να μην τρέχει τίποτα, οι περισσότερες εφημερίδες δεν έχουν την είδηση στο πρωτοσέλιδο (εξαιρουμένης της Καθημερινής). Αν ερχόταν κανένας δευτεροκλασάτος βραζιλιάνος σέντερ φορ για τον Ολυμπιακό, πιο πολλή φασαρία θα είχε γίνει.

Κι όμως, αυτή τη φορά οι Κινέζοι δεν ήρθαν να πάρουν μόνο μια συμβολική φλόγα, αλλά κάτι λιμάνια, κάτι τηλεπικοινωνίες και λίγη ραδιοτηλεόραση. Και οι μόνοι που διαμαρτύρονται είναι οι λιμενεργάτες -για δικούς τους λόγους, που ουδόλως έχουν να κάνουν με τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κίνα.

Λογικό. Απολύτως λογικό.

Μας ενόχλησε που η ελληνική δημόσια τηλεόραση έκανε τον περασμένο Μάρτιο τον σφουγγοκωλάριο της κινεζικής κυβέρνησης άπαξ, αλλά δεν μας ενοχλεί που θα συνεργάζεται (στρατηγικά, υποθέτω -αυτές οι συνεργασίες συνήθως είναι στρατηγικές) με την ξακουστή για την ηθική και τη δεοντολογία της κρατική κινεζική τηλεόραση στο εφεξής.

Μας ενοχλούσε πριν τους Ολυμπιακούς που η Κίνα καταπατούσε τα ανθρώπινα δικαιώματα των μοναχών στο Θιβέτ, αλλά τώρα έχουμε δικούς μας μοναχούς να ασχοληθούμε, και μάλιστα όχι ό,τι κι ό,τι μοναχούς, αλλά μοναχούς μεγαλοεπιχειρηματίες, τσακάλια του real estate, οπότε πλέον ποιοςτουςγαμεί τους βουδιστές μοναχούς του Θιβέτ; Ας κάτσουν ήσυχα εκεί στα υψίπεδά τους, να χαζεύουν τους αιώνιους πάγους των Ιμαλαΐων και να διαλογίζονται.

Καθότι τώρα διάγουμε περίοδο οικονομικής κρίσης, και ναι μεν καλά και άγια τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά ακόμα καλύτερη και πιο άγια η αχανής κινεζική αγορά, που μπορεί να αγοράσει το ελαιόλαδό μας και να μας στείλει και τίποτε τουρίστες το καλοκαίρι, να μαζέψουν ήλιο και αλμύρα από τις γαλάζιες μας θάλασσες, να αφήσουν και κανένα γουάν, ευρώ, δολάριο, ο,τιδήποτε τελοσπάντων και στα ταμεία μας, γιατί οι καιροί είναι δύσκολοι και δεν είμαστε τώρα για να κακοκαρδίζουμε τους στρατηγικούς μας συμμάχους επιμένοντας σε λεπτομέρειες.

Πρέπει να βλέπουμε την ευρύτερη εικόνα. Και η ευρύτερη εικόνα είναι ότι, όταν έρχονται οι Κινέζοι με τα χέρια γεμάτα, είναι καλύτερα να κάνουμε τους Κινέζους.


.