"Η απόφαση δεν πλήττει τόσο το όνομά μου όσο το κύρος της Δικαιοσύνης. Πενήντα χρόνια, οι πολίτες με κρίνουν για τη συμπεριφορά μου αλλά και για την προσφορά μου στον τόπο".
Ή, με άλλα λόγια, δεν υπάρχει δικαστήριο που να μπορεί να με καταδικάσει, δεν υπάρχει δημοσιογράφος που να μπορεί να με πιάσει στο στόμα του, δεν υπάρχει εφοριακός να μου επιβάλει πρόστιμο, δεν υπάρχει τροχονόμος να μου κόψει κλήση. Εγώ είμαι ο υπηρέτης του Λαού, έχω λάβει τη λαϊκή εντολή και λογαριασμό δίνω στον Λαό και μόνο στον Λαό. Όσο για τη λαϊκή εντολή, την εκλαμβάνω σαν μια λευκή επιταγή, πληρωτέα ανά πάσα ώρα σε διαταγή εμού του ιδίου, που έχω κάθε εξουσία να συμπληρώσω την ημερομηνία, τον τόπο και το ποσό της αρεσκείας μου. Ή αλλιώς, σαν ένα συγχωροχάρτι αορίστου χρόνου που μου δίνεται προκαταβολικά από τον Λαό για όλες μου τις πράξεις, τις παραλείψεις, τις συμπεριφορές, χτεσινές, σημερινές και μελλοντικές, όχι μόνο τις πολιτικές αλλά και τις προσωπικές, ενδεχομένως και τις ποινικά κολάσιμες.
Πρωτότυπη σκέψη; Όχι και τόσο πρωτότυπη. Δεν πάνε δα και τόσα πολλά χρόνια που ο μακαρίτης ο Ανδρέας, τη φάτσα του οποίου κάθε τόσο μας τη μοστράρουν οι σοσιαλιστές επίγονοί του σε αφίσες, σε μια εμμονή που αγγίζει τα όρια της νεκροφιλίας, δεν πάνε λοιπόν και τόσα πολλά χρόνια που είχε βροντοφωνάξει από το αγαπημένο του μπαλκόνι πως "δεν υπάρχουν θεσμοί, ο μόνος θεσμός είναι ο κυρίαρχος λαός". Και ο κυρίαρχος λαός τον δικαίωσε. Στην ίδια γραμμή σκέψης λοιπόν και ο κ. Κεφαλογιάννης, και γιατί όχι άλλωστε, ο λαϊκισμός δεν γνωρίζει σύνορα, διαχέεται στον χρόνο και στον χώρο, και σε τούτη τη χώρα δίχως μνήμη η πιο αποτελεσματική μέθοδος για να πηδήξεις τον λαό πάντοτε ήταν, είναι και θα είναι το να του δείξεις πόσο τον αγαπάς. Στο κάτω κάτω της γραφής, να μην υπάρχει και λίγο συναίσθημα;
"Θα περιμένω την τελική δικαίωση στο Εφετείο", συμπλήρωσε τις δηλώσεις του ο κύριος Κεφαλογιάννης. Περιττόν. Και ελαφρώς ριψοκίνδυνο, θα έλεγα, μια που τα εφετεία στις μέρες μας δεν είναι και τόσο αξιόπιστα. Πιο ταιριαστό με το ύφος και το νόημα του συνόλου των δηλώσεών του θα ήταν να πει ότι θα τον κρίνει ο Λαός και η Ιστορία.
.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Έλεγα σε ένα παλιό ποστ, συγκρίνοντας τον λαϊκισμό του διάσημου Μαρά με αυτόν του 'δικού μας' Θέμου Αναστασιάδη ότι 'στην περίπτωση του Μαρά μιλάμε για μια χώρα στην οποία ΕΓΙΝΕ η Γαλλική Επανάσταση και δε μπορούν έκτοτε τόσο εύκολα πολιτικοί, δημοσιογράφοι και άλλοι τηλεσχολιαστές να έχουν μονίμως καραμέλα στο στόμα τους τον κακοπαθημένο "λαό" και να τον χρησιμοποιούν ως εφαλτήριο για τη ρητορική τους, όπως συμβαίνει σε μια χώρα στην οποία δεν έγινε ΠΟΤΕ Γαλλική Επανάσταση, δηλαδή στην Ελλάδα.' Κάπως έτσι νομίζω και για τον κύριο Κεφαλογιάννη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεράσιμε δεν νομίζω ότι είναι τόσο η επανάσταση που μας έλειψε, όσο ο διαφωτισμός (αλλά τώρα που το σκέφτομαι, πιθανολογώ ότι κι εσύ αυτό εννοείς...)
ΑπάντησηΔιαγραφήξεχασες και την αμιμητη δηλωση "στο προσωπο μου πληττεται ο κοινοβουλευτισμος"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ κοινοβουλευτισμός, η δημοκρατία, η αρχή της δεδηλωμένης, η Κρήτη, η ρακή και τα καλτσούνια. Επίσης ο ΟΦΗ, ο Εργοτέλης και ο ΠΟ Ατσαλένιος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω να μην ξεχνάω τίποτα άλλο.
Για να διευρύνω λίγο τις επιλογές μας, χασοδίκη, χρειαζόμαστε είτε διαφωτισμό είτε το αντίθετό του, μόνο να είναι τα πράγματα ξεκάθαρα. Δεν γίνεται δηλαδή να βγάζουμε στην κορνίζα κοινοβουλευτισμό, κράτος δικαίου, ανεξάρτητη δικαστική εξουσία, ο λαός ως πηγή της εξουσίας, οι πολιτικοί ως εκπρόσωποι του λαού, κι από την άλλη να ακολουθούμε τα πιο προνεωτερικά πρότυπα πολιτικής δράσης και λόγου (οι clientes χειροκροτητές, ο λαός μου ως πηγή της εξουσίας μου, άρα χρεία νόμων ουκ έχομεν, l'état c'est moi, ο ρητορικός μοραλισμός αντί των κανόνων δικαίου). Και τα δύο δεν γίνονται. Αν είναι να γυρίσουμε στον μεσαίωνα, να το ξέρουμε βρε αδερφέ να πορευτούμε αναλόγως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλό το σχόλιο - Ειδικά το βαθύ περί λαϊκισμού και ιδανικής μεθόδου να πηδήξεις το λαό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα προσθέσω, χωρίς διάθεση μομφής σε σένα ειδικά, ότι αυτό που ίσως λείπει από όλα τα σχόλια που δημοσιεύονται για την καταδίκη Κεφαλογιάννη αυτές τις μέρες, είναι μια αναγνώριση του γεγονότος ότι η Δικαιοσύνη στάθηκε στο ύψος της. Μπορεί να θεωρείται αυτονόητο για ένα δικαστή, αλλά το να είσαι ένας πρωτοδίκης στο Ρέθυμνο και να καλείσαι να δικάσεις τον Κεφαλογιάννη πρέπει να έχει κάποιες αναλογίες με το να είσαι δικαστής στη Σικελία και να πρέπει να δικάσεις τον "Δον". Οι άνθρωποι πρέπει να έκλεισαν τα αυτιά τους, τόσο σε απειλές (η δίκη έδειξε σχέση Κεφαλογιάννη με κυκλώματα χασισοκαλλιεργητών της περιοχής, η οποία συζητιόταν και παλιά, από την ιστορία των Ζωνιανών) όσο και σε απόπειρες παχυλότατης δωροδοκίας (βλ. σχέση Κεφαλογιάννη με Βαρδινογιανναίους).
Είναι καλό τα φώτα της δημοσιότητας να στρέφονται πού και πού και στα ελπιδοφόρα παραδείγματα.
Χαίρομαι ιδιαίτερα φίλε Χασοδίκη την αναφορά σου στον Αντρέα και του νεκρόφιλους. Ισως ο λαός να ξεχνάει εύκολα, αλλά για πολλούς, ο λαικιστικός ισοπεδωτισμός, ήταν στρατηγικό σχέδιο του Αντρέα να δημιουργήσει ενα συναισθηματικό πλαίσιο μέσα απο το οποίο το κομματικο ΠΑΣΟΚ θα κυριαρχούσε. Τόσο επιτυχημένο ήταν σε εφαρμογή το σχέδιο, που απλώθηκε και κάλυψε ακόμα και την υποτιθέμενη Δεξιά της ΝΔ. Οι δηλώσεις του κ. Κεφαλογγιάνη, είναι ανάλογες με άλλων πολλών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ καταδίκη του χασισέμπορα νταβατζή, αποτελεί το τέλος του Κοινοβουλευτισμού στην Ελλάδα! Λογικο βέβαια, θα μπορούσε όμως να συνεχίσει και με τη συμληρωματική ατάκα "Συγχωρώ ως ηγέτης", που ξεστόμισε και ενας άλλος λαικιστής μετά απο ενα λαικότατο μπουγέλωμα.
Χασοδίκη μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήνα σου πω την αλήθεια, έχω ένα μικρό φόβο, τι θα γίνει μέχρι το Εφετείο. Όσον αφορά τις καταθέσεις των αστυνομικών εννοώ. Ας ελπίσουμε ότι θα εμμένουν μέχρι τέλος στην αλήθεια και ότι η ανοχή μας στη διαφθορά όλο και λιγοστεύει.
Μάγκα μου ενώ το ξεκινάς πολύ ωραία και το διαβάζω και λέω "ρε συ είναι μάγκας ο μουσάτος!" ξαφνικά μπλέκεις τον Παπανδρέου σε μια λογική άνευ αιτίου και αιτιατού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε ξέρω και για τους άλλους αν ισχύει το ίδιο αλλά μου φαίνεται πως δεν έχετε αντιληφθεί τι ήταν αυτό το "Κυρίαρχος Λαός" που έλεγε ο Παπανδρέου και το οποίο όλοι το θεωρείται λαϊκιστικό. Και δεν προτίθεμαι και να σας κάνω μάθημα εγώ. Απλά να σου πω ότι είναι λάθος η κουβέντα του Κεφαλογιάννη, η ανάλυση σου και η τελική ταυτοποίηση με τον Παπανδρέου. Σαν να προσθέτεις μήλα με πορτοκάλια και να καταλήγεις στον ...ανανα.
Ο Κυριάρχος Λαός είναι μια από τις πιο Ελληνικές κουβέντες πολιτικού. Όπως το ανήκουμε εις την Δύση και το Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες που και τα δύο λένε δύο ορθότατα πράγματα και όχι αντίθετα.
Θεωρώ πως το βλέπεις λάθος. Ο Κεφαλογιάννης όπως λες το βλέπει σαν μια λευκή επιταγή. Και το ΚΚΕ έτσι το βλέπει. Ο Παπνδρέου όταν το πε αλλα εννοούσε. Το τι εννοούσε, όποιος κατάλαβε τι έγινε στις 18-10-1981 ξέρει. Και αυτό ούτε κάποιοι Πασοκοι δεν το πιάσαν ποτέ...
@π2
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστά.
@Σπύρος
Δεν έχεις άδικο, αλλά έχουν γραφτεί σχετικά -βλ. εδώ την Μερόπη.
@Locuspublicus
Δεν θα ήθελα να ευλογήσω τα γένια μου, ωστόσο αν θες διάβασε αυτό. Ήταν από τα πρώτα κείμενα που έγραψα.
Πρέπει να επισημάνω πάντως ότι είναι καλό να αποφεύγουμε τους χαρακτηρισμούς και τις εικασίες. Η απόφαση είναι πρωτόδικη, όπως επισημαίνει και η Μερόπη, και άλλωστε το θέμα του ποστ είναι άλλο...
@Μερόπη
Μακάρι, όπερ έδει δείξαι.
Σαλβατόρε, σέβομαι τη διαφωνία σου, αλλά: α) δεν αναφέρομαι γενικά στο κόνσεπτ "κυρίαρχος λαός" αλλά στη συγκεκριμένη αποστροφή του Ανδρέα, η οποία όπως και να το κάνουμε δεν μπορεί να βγαίνει από τα χείλη πρωθυπουργού της χώρας, αρχηγού κόμματος κλπ. Δηλαδή κατά τη γνώμη σου τι σημαίνει "δεν υπάρχουν θεσμοί"; Η κατηγορηματικότητα αυτής της δήλωσης δεν νομίζω ότι αφήνει πολλά περιθώρια να πούμε "α, δεν εννοούσε αυτό" ή "ναι, αλλά το είπε με την καλή έννοια". Και υπενθυμίζω ότι αυτή η ατάκα χρονολογείται πολύ μετά το 1981.
ΑπάντησηΔιαγραφήβ) Αν θες διάβασε το ποστ στο οποίο παραπέμπω τον Locus, και σου συνιστώ ανεπιφύλακτα το βιβλίο του Άγγελου Ελεφάντη "Στον αστερισμό του λαϊκισμού".
Αυτά συμβαίνουν κύριέ μου όταν σηκώνονται τα πόδια να χτυπήσουν το ΚΕΦΑΛΙ. Να δικάζεται ένας άρχοντας (του κοινοβουλευτισμού) βεβαίως, ένας σύμβουλος του ( σεμνά και ταπεινά)Πρωθυπουργού. Τι έκανε ο άνθρωπος υπερασπίστηκε το λαό του που τον έχει γραμμένο στα ...Ζωνιανά του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ Γεράσιμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην Ελλάδα, η επανάσταση του 21 απέτυχε. Το μόνο που κατάφερε ήταν να αλλάξει ο διαχειριστής της οθωμανικής κρατικής μηχανής, τη διάδοχο της οποίας έχουμε σήμερα, και πορευόμαστε τηρουμένων των αναλογιών, όπως στην Τουρκοκρατία (δηλαδή, Ρουσφέτι, Μπαξίσι, αχαλίνωτο ανταγωνισμό προκειμένου τα κόμματα εξουσίας να βάλουν την κουτάλα στο μέλι όπως οι κοντζαμπάσηδες, αβανταδόρους και χειροκροτητάδες, και χαράτσια με Αλογοσκούφειο έτσι θέλω και κανένας να μη δίνει δεκάρα για τίποτα).
Δικαιοσύνη, αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα σ' αυτή την χώρα, αν υπήρχε, (οχι αν λειτουργούσε, αν υπήρχε) τότε όλα θα ήταν διαφορετικά. Διότι είμαστε άνθρωποι και έτσι, επιρρεπείς στον πλούτο και τη δόξα, μόνο ο φόβος της τιμωρίας μπορεί να μας συγκρατήσει...
ΑπάντησηΔιαγραφήτην καλημέρα μου αγαπητέ Χασοδίκη
Προς Γεράσιμο:
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει και μία άλλη σπουδαία διαφορά μεταξύ των περιπτώσεων Αναστασιάδη και Μαρά. Ο τελευταίος πίστευε πραγματικά σε αυτά που έγραφε, νοιαζόταν για την Επανάσταση και τα λαϊκά δικαιώματα, αν και με διαστρεβλωμένο έως παρανοϊκό τρόπο.
Επίσης, ουδέποτε πλούτισε και ουδέποτε εκμεταλλεύτηκε τη δύναμή του για ίδιον όφελος. Ήταν ιδεολόγος - παρανοϊκός μεν, αλλά ιδεολόγος. Ενώ ο Αναστασιάδης αποτελεί το ακριβώς αντίθετο της ιδεολογίας.
Μπορείς να κατηγορήσεις τον Μαρά για τον χειρότερο λαϊκισμό της ιστορίας. Δεν μπορείς όμως να τον κατηγορήσεις για υποκρισία.