14 Απριλίου 2008

Βροντάει ο Όλυμπος, αστράφτει η Γκιώνα


Συνεδρίασε λοιπόν και η Κεντρική Επιτροπή της Νέας Δημοκρατίας τις προάλλες και ο βουλευτής του κόμματος Πέτρος Τατούλης άσκησε κριτική κατά της κυβέρνησης για μία σειρά θεμάτων.

Αμέσως κέρδισε τον χαρακτηρισμό "αντάρτης" από ορισμένους συναδέλφους του και από μερίδα των ΜΜΕ, οι επισημάνσεις του προκάλεσαν λέει "δυσφορία στη Ρηγίλλης", ενώ άλλοι βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας έθεσαν ζήτημα διαγραφής του ή υπαινίχθηκαν ότι θα όφειλε να παραιτηθεί. Αυτά λέει το ρεπορτάζ.

Κατ' αρχήν θεωρώ γελοία αυτήν την ευκολία που έχουν μερικοί πολιτικοί και κάμποσοι δημοσιογράφοι να αποδίδουν τον τίτλο του αντάρτη. Αν αποκαλείται έτσι ο βουλευτής Τατούλης επειδή, στα πλαίσια μιας συνεδρίασης κομματικού οργάνου (δεν βγήκε στη λαχαναγορά να μιλήσει), διαφώνησε σε πολιτικό επίπεδο με πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης, τότε πώς θα τον αποκαλέσουμε σε περίπτωση που αποφασίσει να καταψηφίσει κανένα μείζον νομοσχέδιο; Βελουχιώτη;

Πέραν όμως από τη σημειολογία, υπάρχει και ένα ζήτημα ουσίας που έχει να κάνει με τις αντιδράσεις των συναδέλφων του. Η υπόνοια και μόνον ότι ένας βουλευτής οφείλει να παραιτηθεί επειδή διαφοροποιείται από τις αποφάσεις της κυβέρνησης, την οποία στηρίζει, ή ότι το κόμμα του οφείλει να τον διαγράψει για τον ίδιο λόγο, είναι τουλάχιστον φρικώδης.

Καταλήγουμε να ξαναλέμε πράγματα που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα, αλλά φαίνεται ότι δεν είναι. Όπως, για παράδειγμα, ότι Κοινοβούλιο και Κυβέρνηση είναι δύο ξεχωριστοί θεσμοί. Και ότι η Βουλή είναι εκείνη που νομιμοποιεί την Κυβέρνηση, και όχι το αντίθετο. Τους βουλευτές έχει εκλέξει ο λαός και όχι τους υπουργούς.

Ο ρόλος του κάθε βουλευτή δεν είναι να παριστάνει το ανθρώπινο ντεκόρ στις συνεδριάσεις του Κοινοβουλίου. Ο ρόλος του βουλευτή της κυβερνητικής πλειοψηφίας, ειδικότερα, δεν είναι να παριστάνει τον κλακαδόρο χειροκροτητή των ρητορικών ξεσπασμάτων του πρωθυπουργού.

Αν κάποιοι βουλευτές έτσι εννοούν το ρόλο τους, αυτοί έχουν το πρόβλημα και όχι ο εκάστοτε Τατούλης. Αυτοί που δεν έχουν αντίρρηση να θεωρούνται πειθήνια πρόβατα της κυβερνητικής στάνης. Αυτοί που δεν αντιλαμβάνονται ότι η άνευ όρων ταύτιση νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας σκοτώνει τη Δημοκρατία. Αυτοί που, σε τελική ανάλυση, δεν μπορούν να συλλάβουν το εύρος της ευθύνης που συνεπάγεται η εξουσία που τους έχει παραχωρηθεί.

Τούτη η νοοτροπία, των ανεύθυνων βουλευτών που οφείλουν πάντοτε να συντάσσονται με την κομματική γραμμή και τίποτα παραπάνω, έχει εμπεδωθεί πλήρως μέσα από την διαδοχή αυτοδύναμων μονοκομματικών κυβερνήσεων, όχι μόνο στους βουλευτές αλλά και στον λαό. Για το γεγονός αυτό είναι τεράστια και διαχρονική η ευθύνη και των δύο κομμάτων εξουσίας. Άλλο τόσο τεράστια, όμως, είναι και η ευθύνη των εκάστοτε βουλευτών που την αποδέχονται, τη συντηρούν και την αναπαράγουν.

Και βέβαια, εφόσον όλα τελικά ξαναγυρνάν σε μας, είναι και δική μας η ευθύνη που επιλέγουμε τέτοιους βουλευτές να μας εκπροσωπήσουν.


.

10 σχόλια:

  1. Χμμ, επί της αρχής έχεις απόλυτο δίκιο και λίγα λες. Έλα όμως που, στη συγκεκριμένη περίπτωση, δυσκολεύομαι να σκεφτώ την υπόθεση ανεξαρτήτως του ποιος κάνει την κριτική και, κυρίως, πότε την κάνει και πότε δεν την έκανε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και το ζήτημα είναι πως κάνει την κριτική αφού ΨΗΦΙΣΕ το ασφαλιστικό νομοσχέδιο εναντίον του οποίου επιτέθηκε. Γιατί;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το θέμα μας δεν είναι ο Τατούλης...


    (αυτό δεν σημαίνει ότι δεν καταλαβαίνω τι θέλετε να πείτε. Αλλά ας μην μείνουμε εκεί)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγαπητέ Χασοδίκη το κόμμα υποδηλώνει μαντρί.

    Στο κόμμα η ατομικότητα υποτάσσεται στην συλλογικότητα και το εθνικό συμφέρον στο κομματικό.

    Αν είναι ο Τατούλης αντάρτης εγώ είμαι η Μαρία Αντουανέτα...

    doc

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Συμφωνώ απόλυτα φίλε Χασοδίκη. Πρόκειται για ιδεολογική τρομοκρατία. Είπε ο άνθρωπος μια γνώμη και άρχισαν τα σενάρια για διαγραφή. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν με τι ασχολείται η πλειονότητα των τριακοσίων. Με τίποτα. Είναι απλοί ψήφοι για νομοσχέδια, χωρίς κανένα εργασιακό αντικείμενο, θεληματατζήδες που πηγαινοέρχονται Αθήνα-Επαρχία για ψήφους. Μόνον γι΄αυτό τους χρειάζεται το κόμμα. Οχι ως συνεργάτες για κάτι παραγωγικό. Ειλικρινά λυπάμαι. Ο τόπος προχωράει με τις εξαιρέσεις του, που είπε και ο αείμνηστος Μάνος Χατζιδάκης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ...και μετά βέβαια, έρχονται οι κωλογλύφτες που ζητάνε από τον (ας πούμε) διαφωνούντα να "ξεκαθαρίσει τη θέση του", "να πει το δια ταύτα..." και λοιπά, ώστε να υπενθυμίσουν στον αρχηγό τους ότι είναι καλά παιδιά και ότι θα παραμείνουν καλά παιδιά, και τώρα δώστε μου ένα χαρτοφυλάκιο.
    Άκουγα σήμερα στο ραδιόφωνο κάποιον βουλευτή της κυβερνητικής παράταξης (μυαλό ξουράφι και γιο του μπαμπά του βεβαίως-βεβαίως) να λέει ακριβώς αυτά τα πράγματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Η διάταξη περί ασυμβίβαστου των βουλευτών προς οποιαδήποτε επαγγελματική δραστηριότητα ευνούχισε και τον τελευταίο «αντάρτη» του είδους και επισήμως πλέον τους κατέστησε όλους κομματικοδίαιτους και αρχηγοεξαρτόμενους.
    Οι δήθεν ανταρσίες, που σημειώνονται κατά περιόδους είναι ελεγχόμενοι θεατρινισμοί, που στοχεύουν στην εκτόνωση των κοινωνικών κραδασμών και στο συμμάζεμα των απογοητευμένων οπαδών, που εμφανίζουν φυγόκεντρες τάσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. http://video.google.com/googleplayer.swf?autoPlay=true&docId=1585190710509695233

    Δικό σου συνάδελφε! O Μάρκος Λεζές που όλους μας ενώνει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @doctor

    Αν είναι ο Τατούλης αντάρτης εγώ είμαι η Μαρία Αντουανέτα...

    ----

    Σε φαντάζομαι βρε μπαγάσα με τα φουρώ και με πιάνουν σπασμοί από τα γέλια :)


    @Locus

    Δεν είναι καν ιδεολογική η τρομοκρατία. Δεν τίθεται ζήτημα ιδεολογικής διαφοροποίησης, απλά έρχονται οι "νομιμόφρονες" βουλευτές και του λένε "δεν δικαιούσαι δια να ομιλείς κύριε. Μας χαλάς το κλίμα".

    @dmast

    Υποπτεύομαι σε ποιον αναφέρεσαι...

    @choricos

    Ισχύει και αυτό που λες, αλλά το ερώτημα είναι πρωθύστερο: γιατί η κάθε διαφοροποίηση ενός βουλευτή να θεωρείται κομματικό πρόβλημα;
    Υποτίθεται ότι τα κόμματα αποτελούν (και) χώρους ζύμωσης, διαλεκτικής και ανταλλαγής απόψεων για υπαρκτά προβλήματα. Προφανώς και θα υπάρχουν διαφωνίες, και αλίμονο αν καταπνίγονται στο όνομα ενός τάχαμου "κλίματος ομοψυχίας".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Χαχαχαχαχαχαχα, άτιμε gsus!!!

    Επισκευάζω το λινκ για να το δει όποιος θέλει, ένα λεπτό υπομονή χρειάζεται μόνο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ενστάσεις και ισχυρισμοί
κατατίθενται μόνον εγγράφως
(Χασοδίκειος Πολιτική Δικονομία, άρθρον 228)