Παρκάρω που λες στη Μιχαήλ Βόδα και βγαίνω από το αυτοκίνητο. Και όπως βγαίνω, ακούω μια κυρία να μου λέει κάτι στα πολωνικά. Δεν κατάλαβα τι μου έλεγε, νόμιζα κάτι για το αυτοκίνητο, ότι εμποδίζει ή κάτι τέτοιο. Οπότε τη ρωτάω "συγγνώμη, τι είπατε;", κι αυτή με πλησιάζει, μου δίνει ένα φυλλάδιο και μου λέει: "Το ξέρετε ότι ήρθε ο Χριστός στη γη;" Ε, όπως ήμουν και λίγο ζαβλακωμένη από την κούραση, της λέω "αλήθεια; Και πού είναι;..."
Την ιστοριούλα αυτή μας τη διηγήθηκε χτες το βράδυ η Μ. (aka έτερον ήμισυ), σε μένα και στον Πίκο Απίκο που τον έφερε στα μέρη μας ο Βαρδάρης, πάνω από ένα τραπέζι με τσίπουρα και μεζέδες σε στέκι κοντά στο Σταθμό Λαρίσης.
"Το ξέρετε ότι ήρθε ο Χριστός στη γη"; Εναλλακτικές απαντήσεις, στο ίδιο πνεύμα με τη σουρεάλ απάντηση της Μ. (όχι πάντως πιο σουρεάλ από την ίδια την ερώτηση):
α) Το ξέρω, πριν λίγο μιλήσαμε στο τηλέφωνο.
β) Σίγουρα; Μόλις άκουσα ειδήσεις στο ραδιόφωνο και δεν είπαν τίποτα...
γ) Όχι ρε γαμώτο, και το σπίτι είναι μες στη βρώμα!
δ) Κακή μέρα διάλεξε...
Για την ιστορία, να πούμε ότι το φυλλάδιο ξεκινάει με την εξής περικοπή: "Σε καλεί να σου δώσει αυτό που έχασες, ό,τι σου λείπει. Εκεί που είσαι, μίλησέ του, είναι ζωντανός, σε ακούει. Ο Επιδιορθωτής των χαλασμάτων σου [εεεε;;;;] θα δώσει τη λύση στη ζωή σου". Υπογράφει η Αποστολική Εκκλησία του Χριστού, η οποία έχει και site.
.
10 Απριλίου 2008
Στιγμιότυπα: Τσιπουροποσία, χτες βράδυ κατά τις δέκα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Θυμήθηκα μια φορά παλιά στην πλατεία της Νέας Σμύρνης, που κάποιος είχε μαζέψει ένα μικρό πλήθος και τους πρότεινε να 'δοκιμάσουν το Χριστό'. Κι από κάτω ακούστηκε μια φωνή: 'πόσο πάει το κιλό;'.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό, Γεράσιμε :)
ΑπάντησηΔιαγραφήε) Δεν ηξερε να παρει ενα τηλεφωνο πριν, δεν εχω μαγειρεψει τιποτα...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλά ρε και συ συμμάζεψε το σπίτι να είναι έτοιμο για φιλοξενία...
ΑπάντησηΔιαγραφήχριστέ είσαι σπίτι?
ΑπάντησηΔιαγραφήγιατί σε παίρνω και μιλάει...
Περίπλου, θα πάω τώρα να κάμω φασίνα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, πέρασε δίπλα κι ούτε ένα γεια δεν είπε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή:-)
Χμ, μας βλέπω να μας αφορίζουνε στο τέλος...
ΑπάντησηΔιαγραφή-τα'χεις δει κι εσύ όλα, καλή μου κυριούλα. Τι να πεις, όλοι τα μυαλά στα κάγκελα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι μόνο ήρθε, αλλά υπογράφει και αυτόγραφα στη Στοά του Βιβλίου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία γειτονιά (τομλήσατε και) διαλέξατε για τσίπουρα όμως και πολύ το εκτιμώ αυτό. :^)
Μπαμπάκη, δεν χρειάζεται δα και τόση τόλμη. Η γειτονιά είναι τόσο ακίνδυνη (ή επικίνδυνη) όσο οι περισσότερες γειτονιές. Τα ρέστα είναι παραφιλολογία άσχετων δημοσιογράφων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμ βέβαια, όπως το έγραψα, λογικό ήταν να φανεί ότι μιλούσα για ασφάλεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχα στο μυαλό μου και την χθεσινή συζήτηση στο δικό μου μαγαζί, περί γαστρονομίας. Θεωρώ ότι η ζωντανή αναζήτηση της γεύσης ούτε αρχιζει ούτε σταματά στα μαγαζιά που είναι βραβευμένα με σκούφους, αλλά στα καθημερινά και απλά. Αν μπορείς να ξεχωρίσεις το καλοφτιαγμένο λαδερό ας πούμε, έχεις ήδη κάνει ένα μεγάλο βήμα μπροστά.
Για γαστρονομική τόλμη μιλούσα με άλλα λόγια. :^)
Α, ΟΚ, παρεξήγησις :)
ΑπάντησηΔιαγραφή