15 Απριλίου 2008

Στιγμιότυπα: Ευελπίδων, κτίριο 3, σήμερα το πρωί

Όποιος παρακολουθεί αμερικάνικες ταινίες του είδους "δικαστικό δράμα" θα έχει δει οπωσδήποτε την παρακάτω κλασική σκηνή: μάρτυρας υπεράσπισης (συνήθως γυναίκα) ανεβαίνει στο στæντ [ανάλογα με την πολιτεία όπου γίνεται η δίκη διαβάζεται με έμφαση στο "εεε" ή στο "ααα"], στο εδώλιο σαναλέμε, ο εισαγγελέας [ντι-έι] σηκώνεται και αρχίζει τις ερωτήσεις. Αναγνωριστικές μπαλιές, η μάρτυρας ξεκινάει αεράτη και ευφράδης, αλλά στην πορεία στριμώχνεται. Ο ντι-έι της πετάει μπανανόφλουδες, η μάρτυρας αρχίζει να τα χάνει: πρώτα σφίγγει τα χέρια, μετά τραυλίζει, δαγκώνεται, βουρκώνει, το κάτω χείλος σαν να πεταρίζει. Στο τέλος χάνει και το χρώμα της και τη λαλιά της.

Στο σημείο αυτό ο δικαστής [τζατζ, με κλειστό-θεόκλειστο "α"] την κοιτάζει απαραιτήτως πάνω από τα γυαλιά του και της προτείνει ένα ποτηράκι νερό ή μια ολιγόλεπτη διακοπή για να ανακτήσει την ψυχραιμία της και τις αναπνοές της. Η κάμερα μεταφέρεται στα έδρανα της υπεράσπισης, όπου ο κατηγορούμενος παίζει νευρικά με τον κόμπο της γραβάτας του, ενώ στάλες ιδρώτα αρχίζουν να σχηματίζονται στο μέτωπό του και παραδίπλα οι συνήγοροί του αγχωμένοι ψιθυρίζουν μεταξύ τους ώσπου ο ένας (ο πιο έμπειρος και κωλοπετσωμένος) πετάει την στάνταρ ατάκα "πρέπει να την κατεβάσουμε από εκεί πάνω as soon as possible".

Αυτά συμβαίνουν βέβαια στις ταινίες, όπου όμως πρόκειται για βαρβάτες δίκες, homicide, ηλεκτρική καρέκλα και τέτοια, και η μάρτυρας είναι η γκόμενα του κατηγορουμένου και σύζυγος (ή μάλλον, χήρα πια...) του μακαρίτη [βίκτιμ], αλλά ο πονηρός ντι-έι ξέρει ότι το άλλοθι που δίνει η μάρτυρας στον κατηγορούμενο είναι πέτσινο, γιατί δεν μπορεί να ήσαντε μαζί το βράδυ του φόνου, αφού έβγαζε τα μάτια της μαζί του (του ντι-έι) στην τουαλέτα ενός κωλόμπαρου -τέλος πάντων, κάτι τέτοιο πιπεράτο και περίπλοκο παίζεται πάντοτε, εξ ου και η τραγική, θα λέγαμε, θέση της μάρτυρος, τα δολοφονικά βλέμματα, τα περιπαικτικά σχόλια και όλα τα συμπαρομαρτούντα.

Πάρε όλο αυτό το σκηνικό, Μοναδικέ μου Αναγνώστη, αφαίρεσε τη γκλαμουριά, την ευρύχωρη αίθουσα, τη στενογράφο, την αστερόεσσα, τη μαύρη τήβεννο του δικαστή, τα κοστούμια των 2.000 δολαρίων και τις γραβάτες από φυσικό μετάξι, και θα έχεις την εικόνα που έζησα σήμερα το πρωί στην Ευελπίδων. Μόνο που στη δική μας περίπτωση δεν δικαζόταν κανένα κακούργημα -ένα κωλοτροχαίο της σειράς, μικροζημιές και ένας ψιλοτραυματισμός, ούτε φυλακή θα πήγαινε κανένας, ούτε τίποτα, μια από τις δύο ασφαλιστικές θα πληρώσει μια αποζημίωση και τέρμα.
Παρόλα αυτά, η μάρτυρας λίγο έλειψε να μας μείνει στα χέρια.

Τη στιγμή που η πρόεδρος διέκοψε τη διαδικασία "για λίγα λεπτά, να ηρεμήσει η κοπέλα", κόβω το κεφάλι μου ότι οι συνάδελφοι που περίμεναν τη σειρά τους θα με έβριζαν από μέσα τους εν χορώ ("μα καλά, ο μαλάκας, άλλον μάρτυρα δεν βρήκε να εξετάσει;;;"). Και δικαιολογημένα. Αλλά κι εγώ, πού να το φανταστώ ότι "η κοπέλα" θα πάθει τέτοιο νταράκουλο [κολάπσους]; Ε;

Case dismissed -και σ' άλλα με υγεία.


.

16 σχόλια:

  1. Καλέ μου χασοδίκα, σε τέτοια απρόσωπα και μη λειτουργικά κτίρια, πώς να μην πάθει ταράκουλο ένας άνθρωπος που δεν είχε ξανά την εμπειρία; Εσείς αποκτήσατε ανοσία στην ασχήμια, το μπάχαλο με τα φορτωμένα πινάκια, στις αίθουσες που δεν θερμαίνονται και κλιματίζονται. Τι να τα λέμε τώρα.
    Και σάμπως ο έρημος ο μάρτυρας που παθαίνει φλεβίτιδα από την ορθοστασία και στέκεται απέναντι από τη σύνθεση, κυριολεκτικά στα τρία μέτρα, ευχάριστα να νιώθει;
    Πείτε μου, όχι πείτε μου αγαπητέ ατ@ρνι :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δηλαδή, εσείς την τρόμαξατε; Ήξερα ότι οι Αριστεροί είναι σκληρά αφεντικά δεν ήξερα ότι είναι και αιμοδιψείς δικηγόροι! ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @cosmopolis

    Δεν έχεις κι άδικο αλλά, βρε παιδί μου, δέκα λεπτά υπόθεση ήταν. Κι άλλες φορές μού 'χουν τύχει μάρτυρες με τρακ, ανθρώπινο δε λέω, αλλά τέτοιο πράμα πρώτη βολά, που λέν και στα Ιόνια :)

    @Αθήναιος

    Παρεξήγησατε. Εγώ και οι άλλοι συνάδελφοι μόνο κου-πε-πε δεν της κάναμε για να ηρεμήσει... (μέσα μας μπορεί να βράζαμε, αλλά απ' έξω τζέντελεμεν :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δυστυχώς ο χώρος της αίθουσας των διακστηρίων με τρομοκρατεί.

    Ακόμη κι όταν βρέθηκα για τροχαία παράβαση.
    Στα δυσκολότερα μου έγινε εφιάλτης.

    Χασοδίκη εσύ καλά τα λες, αλλά μερικές φορές είναι παράξενη η ψυχολογία που αναπτύσσεται.

    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ρε κόπανε (sic) εσύ έφερες την γκόμενα που παθε κολούμπρα στο ... Μονομελές? Σε ψάχνει κόσμος... (που έχασε το πινάκιό του...) Ρε σειρά δεν την ψυλιάστηκες? Ααααχ που οι καλές εποχές με τους έμπειρους ψευδομάρτυρες!!! Άλλη φορά να μην ψωνίζεις από το στοκ. Πάρε κάποιον έμπειρο... ερχομαι και γω, χαρά μου.
    Υ.Γ. Ήταν η γκόμενα του πελάτη????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @Vassia

    Ένα παιχνίδι του μυαλού είναι όλα.

    @salvatore

    Κόρη του. Και σιγάαααααααα μωρέεεεεεε που έχασε κόσμος το πινάκιό του! Δέκα λεπτάκια παραπάνω κάναμε :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ηθικό δίδαγμα (δες το σαν συμβουλή): καλύτερο δασκάλεμα στους μάρτυρες. Πρόβες, σαν να ανεβάζατε παράσταση στο Εθνικό...
    Και αν δεν τα λέει, ψάχνουμε να κάνουμε καλύτερο casting.
    [έχουν δει τα ματάκια μου εμένα... τέρατα]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δημήτρη, δεν με αντελήφθης: το πρόβλημα δεν ήταν ότι δεν ήξερε τι να πει. Το πρόβλημα ήταν ότι δεν μπορούσε να μιλήσει at all. Και προέκυψε εκείνη τη στιγμή, την κρίσιμη, προ της έδρας, όταν είναι πια πολύ αργά να κάνεις ο,τιδήποτε.

    Το γνωστό πρόβλημα "τα μιλήσαμε, τα συμφωνήσαμε και μετά λέμε άλλα αντ' άλλων" το έχω περάσει πολλές φορές και πια δεν με παραξενεύει. Αλλά αυτό το σημερινό, οκτώ χρόνια δικηγορίας, δεν μου είχε ξανασυμβεί.

    (α προπό, τις πρόβες του Εθνικού τις κάνουμε στις σοβαρές υποθέσεις, όχι στα τροχαία-νομικές προστασίες των 1.200 ευρώ που καταλήγουν στο Μονομελές λόγω συνάφειας, έτσι δεν είναι;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Θυμάμαι τη μια και μοναδική φορά που βρέθηκα σε αίθουσα δικαστηρίου. Ήταν για ένα ακόμα τροχαίο της σειράς, στο οποίο βρέθηκα συνοδηγός και μάρτυρας στη δίκη (πράγμα που μου ήρθε μια χαρά, καθότι φαντάρος τότε στη Λάρισα και ευκαιρία για αδειούλα). Έβαλα λοιπόν το επίσης ένα και μοναδικό κοστούμι που είχα από το γάμο της αδελφής μου μια και όπως είπαμε, επρόκειτο για εμπειρία ζωής (once-in-a-lifetime experience που θα λέγαμε και στο αμερικάνικο δικαστήριο), να μην τη ζήσουμε όπως πρέπει; Παρακάμπτοντας το ψιλοπροβληματάκι ότι όπως ήμουν ντυμένος - μάλλον είχα δει πάρα πολλές ταινίες όπως της ανάρτησης με κομψευόμενους μάρτυρες - με περνούσαν για δικηγόρο, βρέθηκα κάποια στιγμή ενώπιον της προέδρου. Αλλά δεν ήταν μόνο αυτή. Ήταν και δυο δικηγόροι και άλλος ένας αν θυμάμαι καλά, με κάτι αυτοκινητάκια (μέρος που βρήκε κι αυτός να παίξει με τ’ αυτοκινητάκια του) και όλοι αυτοί, συν την πρόεδρο μου μιλούσαν ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ενώ στεκόμουν όρθιος μπροστά της. Εδώ να πω ότι είμαι εξαιρετικά ήρεμος άνθρωπος, σε εκνευριστικό βαθμό. Έτσι, όσο περισσότερο και εντονότερα μου μιλούσαν όλοι μαζί, τόσο ηρεμούσα προσπαθώντας να τους βάλω σε μια σειρά. Κάτι το οποίο φαινόταν να τους ταράζει και να τους εκνευρίζει ακόμα περισσότερο. Τέλος πάντων, το όλο πράγμα δεν πρέπει να κράτησε πάνω από 3-4 λεπτά, σε αντίθεση με την άδεια που κράτησε λίγες μερούλες και την καταυχαριστήθηκα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μα η πρόβα δεν θα αφορούσε μόνο το σενάριο, αλλά και την ερμηνεία.
    Δεν διαφωνώ πάντως ότι το black out του μάρτυρα μπορεί να συμβεί, όσο καλή προετοιμασία και αν έχει γίνει. Φαίνεται σήμερα σου έτυχε η κακιά στιγμή.
    [ναι, σίγουρα οι εξαντλητικές πρόβες γίνονται στις μεγάλες υποθέσεις, αλλά θέλει και μαεστρία από μέρους του ερμηνευτή να μην δείχνει δασκαλεμένος. Γιατί αυτό φαίνεται, και κάνει άσχημη εντύπωση - believe me].

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Χασοδίκης, δηλαδή, όνομα και πράμα!!!

    Μόνο που δεν μας εξήγησες: εσύ ή ο αντίδικος συνάδελφος ζήσατε έντονες στιγμές το προηγούμενο βράδυ με τη μάρτυρα;;; (Εγώ, τουλάχιστον, αυτό αντιλήφθηκα από το παράδειγμα με την αμερικάνικη ταινία...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. μουχαχαχαχχα
    πολύ θα ήθελα να δω τα σκίτσα της ταραγμένης μάρτυρος από τον σκιτσογράφο στη δεύτερη σειρά του ακροατηρίου που θα δημοσιευθούν αύριο στην Ντείλι Μπιουγκλ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @gerasimos

    Αυτό είναι που λέμε "το τερπνόν (ψυχαγωγία/κοινωνική παρατήρηση στο δικαστήριο) μετά του ωφελίμου (άδεια)"!

    @Δημήτρης

    Σωστή η παρατήρηση. Ο υπερδασκαλεμένος μάρτυρας όντως ενοχλεί (μερικοί δικαστές το δείχνουν και επί τόπου με γκριμάτσες).

    @nikos10

    Το αστείο είναι ότι η συγκεκριμένη υπόθεση μπορεί και να κερδηθεί! Ας είναι καλά ο μάρτυρας της άλλης πλευράς, που δεν μπλόκαρε αλλά μας τα είπε αρκούντως βολικά...

    Η ερώτησή σου παραβιάζει την υποχρέωση εχεμύθειας, το δικηγορικό και μπλογκικό απόρρητο, τα προσωπικά δεδομένα και τη Χάρτα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ. Θα σε καταγγείλω στο Συμβούλιο Ασφαλείας :)

    @gsus

    Στην Ντέιλυ Κρόνικλ θα δημοσιευτούν :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αν κερδίσεις την υπόθεση μετά από τέτοιο τράκο, τότε να αλλάξεις όνομα, κ. χασοδίκα μου!

    Και μια άσχετη ερώτηση: την αποχή που κάναμε σήμερα, θα την έκαναν οι δικαστές για έναν δικηγόρο σε ανάλογη περίπτωση?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Αστειεύεσαι; Εδώ δεν την κάνουν για τον δικό τους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Σε Τριμελές Πλημμελειοδικείο εμφανίστηκε σε υπόθεση τροχαίου ένας μάρτυρας που τα είπε μια χαρά. Στο ίδιο Δικαστήριο, στη συνέχεια σε άλλη υπόθεση που αφορούσε διάθεση τροφίμων ακατάλληλων για τη δημόσια υγεία εμφανίστηκε ο ίδιος μάρτυρας ο οποίος πάλι μια χαρά τα είπε. Έλα όμως που την ίδια μέρα στο ίδιο Δικαστήριο, σε τρίτη υπόθεση προς το τέλος, για άλλο τροχαίο εμφανίστηκε πάλι ο ίδιος μάρτυρας και άρχισε να καταθέτει. Τότε η Πρόεδρος που τον θυμήθηκε πια, από το πρωί βλέπεις τον είχε δει τρεις φορές, του λέει: Καλά εσείς τι δουλειά κάνετε κύριε και είστε σέ όλες τις υποθέσεις μάρτυρας;; Δεν περίμενε την απάντηση και μόνη της απαντά ρωτώντας: επαγγελματίας μάρτυρας;;; Χα,Χα,Χα στο ακροατήριο τα γέλια και αυτός δεν ήξερε που να κρυφτεί.
    Είπαμε να φέρνουμε δασκαλεμένους μάρτυρες αλλά όχι τους ίδιους στην ίδια δικάσιμο βρε παιδιά. Φαίνεται όσο τούβλο και να είναι ο δικαστής!! Πιστέψτε με!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ενστάσεις και ισχυρισμοί
κατατίθενται μόνον εγγράφως
(Χασοδίκειος Πολιτική Δικονομία, άρθρον 228)