Μίνι ασφαλιστικό

Ο Φλεβάρης είναι ένας πολύ δύσκολος μήνας. Όχι γιατί "αν τύχει και θυμώσει, στο χιόνι θα το στρώσει", όπως λέει η λαϊκή παροιμία. Αλλά γιατί είναι ο μήνας κατά τον οποίον ενσκήπτουν μαζεμένες οι συφορές.

Όπου συφορές, Μοναδικέ μου Αναγνώστη, διάβαζε "εισφορές". Εισφορές για τα ασφαληστικά μας ταμεία, στα οποία οφείλουμε να καταθέσουμε τον οβολόν μας, ώστε να συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε των προνομίων του κραταιού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης της χώρας μας.

Χτες πήγα στην τράπεζα να τακτοποιήσω αυτές ακριβώς τις συφορές, αφού προηγουμένως είχα σπαταλήσει κάμποση ώρα στο γραφείο για να λογαριάσω τι έχω ήδη πληρώσει μέσα στο 2007 σε ένσημα, και τι κάνει να πληρώνω ακόμα. Βιβλιάρια, "ουρίτσες" (σ.σ.: τα αποκόμματα των ενσήμων που βάζουμε στα δικόγραφα), πολλαπλασιασμοί, προσθέσεις, αφαιρέσεις, διπλοτσεκάρισμα, και στο τέλος η σούμα βγήκε κάτι λιγότερο από τρία ταπεινά χιλιάρικα.

Ο Φλεβάρης είναι λοιπόν ο μήνας που, για εμάς τους δικηγόρους τουλάχιστον, η φιλολογία περί ασφαλιστικού προβλήματος παίρνει σάρκα και οστά, μετατρέπεται από έπεα πτερόεντα που αναμεταδίδονται από τηλεοράσεις και εφημερίδες σε κάτι το απτό, κάτι που δραπετεύει από τον άυλο κόσμο των Ιδεών και εισβάλλει στον εντελώς υλικό κόσμο της Πραγματικότητας. Και με την ευκαιρία, ξαλαφρώνει και το πορτοφόλι μας από το περισσευούμενο εισόδημα, που δεν είχαμε τι να το κάνουμε...

Όλα αυτά ώστε κάποτε, μια μέρα, ίσως, αν ζούμε μέχρι τότε,

σε καμιά τριανταριά χρόνια από σήμερα (που στο μεταξύ μπορεί και να έχουν γίνει σαράντα), να πάρουμε μια σύνταξη που θα είναι κάπως έτσι:


Και όλα αυτά με βάση τα σήμερα ισχύοντα, δηλαδή τον περίφημο Νόμο Σιούφα, που δεν ξέρουμε αν θα ισχύουν και αύριο (αν υποψιαστώ ότι θα μιλάμε κάποτε για "Νόμο Πετραλιά", θα φουντάρω!).

Θα μου πεις, βέβαια, ότι στο εντωμεταξύ πληρώνουμε για να έχουμε και μια κάποια κάλυψη για την κακιά την ώρα, αν ο μη γένοιτο μας συμβεί κάτι και χρειαστούμε περίθαλψη. Ναι, δεν λέω, υπάρχουν και κάποιες παροχές υγείας:

Αλλά τι να λέμε τώρα, βάρδα να μην πέσουμε στην ανάγκη, όσοι πέσαν ακόμη βλαστημάνε την ώρα και τη στιγμή...

Γι' αυτό σου λέω, Μοναδικέ μου Αναγνώστη: κακός μήνας ο Φλεβάρης, ας είναι και κουτσοφλέβαρος. Μην ξεχνάς άλλωστε ότι εκεί, προς τα τέλη του, αρχίζουν να ανθίζουν και οι φορολογικές δηλώσεις -προπομπός της Άνοιξης...

Τελικά η μόνη ελπίδα είναι να αποκτήσουμε αυτό το μηχάνημα:

Σε χαιρετώ

Χασοδίκης





(Η πρώτη εικόνα είναι από το blog atiafederation, η τελευταία από τη σαλάτα εποχής, και οι υπόλοιπες έχουν έρθει κατά καιρούς στο e-mail μου, αγνώστου προελεύσεως...)