Τον Σεπτέμβριο, παραμονές των εκλογών, Μοναδικέ μου Αναγνώστη, ξεκίνησε ενώπιον του Β΄ Τριμελούς Εφετείου Αθηνών η δίκη του Κώστα Πλεύρη και τριών ακόμη ατόμων (εκδότη, διευθυντή και αρθρογράφου της εφημερίδας "Ελεύθερος Κόσμος") με την κατηγορία ότι "προτρέπουν εκ προθέσεως σε πράξεις ή ενέργειες δυνάμενες να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία κατά προσώπων ή ομάδας προσώπων εκ μόνου του λόγου της φυλετικής ή εθνικής καταγωγής τους" (άρθ. 1 του Ν.927/79 όπως ισχύει σήμερα).
Μέσα στην αναμπουμπούλα της προεκλογικής περιόδου η είδηση πέρασε στα ψιλά, άλλωστε η δίκη διακόπηκε στις 11 Σεπτεμβρίου και συνεχίζεται από τη Δευτέρα με τις καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας.
Όπως ξέρεις, Μοναδικέ μου Αναγνώστη, μου είναι εξαιρετικά απεχθείς οι απόψεις του Πλεύρη και του κάθε Πλεύρη σχετικά με ανώτερες και κατώτερες φυλές, εχθρούς που συνωμοτούν κατά του ελληνισμού και άλλα τέτοια φληναφήματα. Παρόλα αυτά, στην όλη ιστορία αυτής της δίκης υπάρχουν κάποια πράγματα που με προβληματίζουν και με ανησυχούν.
Κατά πρώτον: είναι για μένα σαφές ότι στην προκειμένη περίπτωση ο Πλεύρης μηνύθηκε και δικάζεται για τις απόψεις του, τις οποίες έχει καταγράψει στο βιβλίο του "Οι Εβραίοι: Όλη η Αλήθεια" (Εκδόσεις Ήλεκτρον, Αθήνα 2006). Απόψεις που είναι ακραίες, προκλητικές, προσβλητικές, πιθανότατα επικίνδυνες -αλλά που δεν παύουν να είναι απόψεις.
Δεν θα επικαλεστώ Μοναδικέ μου Αναγνώστη το δικαίωμα στην ελευθερία του λόγου -όπως λέγαμε και προ ημερών στη συζήτησή μας για τη λογοκρισία στο διαδίκτυο, το δικαίωμα αυτό μπορεί, και μερικές φορές πρέπει, να υφίσταται περιορισμούς για χάρη του γενικού συμφέροντος.
Άλλο με προβληματίζει: το γεγονός ότι, στο διάβα των αιώνων της ανθρώπινης ιστορίας, καμία άποψη και καμία ιδέα, όσο εξωφρενική και να ήταν, δεν μπόρεσε να εμποδιστεί από μέτρα ποινικής καταστολής. Οι ιδέες δεν συλλαμβάνονται, δεν κάθονται στο εδώλιο του κατηγορουμένου, δεν δικάζονται, δεν φυλακίζονται (οι φορείς τους ναι). Οι ιδέες αντικρούονται από άλλες ιδέες, και επικρατούν ή εξαφανίζονται μέσα από μια διαλεκτική διαδικασία που πολλές φορές είναι μακροχρόνια και επίπονη, αλλά απαραίτητη.
Κάποτε η ιδέα ότι η Γη είναι το κέντρο του σύμπαντος αποτελούσε απόλυτη αλήθεια -όσοι έλεγαν το αντίθετο λοιδωρούνταν, χλευάζονταν, διώκονταν. Ωστόσο επικράτησαν -όχι επειδή μπόρεσαν να αντιστρέψουν τους όρους και να φυλακίσουν τους αντιπάλους τους, αλλά επειδή στηρίχτηκαν στην Επιστήμη και στη Λογική.
Είναι γεγονός ότι οι ιδέες του αναθεωρητισμού (κακόηχος ο όρος, αλλά νομίζω ότι έχει επικρατήσει για να περιγράψει την προσπάθεια να ξαναγραφτεί η ιστορία και ειδικά το κεφάλαιο της Γενοκτονίας των Εβραίων) εξαπλώνονται στην Ευρώπη τις τελευταίες δύο δεκαετίες περίπου, αργά αλλά σταθερά. Είναι ανάγκη να στηθούν αναχώματα: αλλά αυτά τα αναχώματα πρέπει να τα στήσει η Επιστήμη, η Ιστορία, τα ντοκουμέντα, οι μαρτυρίες. Όχι οι δικαστές.
Εδώ ξεκινάει ο δεύτερος προβληματισμός μου, Μοναδικέ μου Αναγνώστη. Καθώς η ποινικοποίηση τέτοιων ιδεών κερδίζει έδαφος και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες (π.χ. Γαλλία, Γερμανία), διαπιστώνω μια μετάθεση ευθυνών που μου φαίνεται ανησυχητική: είναι δεδομένο ότι οι ιδέες αυτές βρίσκουν πρόσφορο έδαφος για να εξαπλωθούν εκεί όπου λείπει η Παιδεία. Και είναι δεδομένο ότι την καλλιέργεια της Παιδείας αυτής έχει χρέος να την αναλάβει η κοινωνία (κάθε κοινωνία) και οι εκλεγμένοι εκπρόσωποί της (Βουλή, κυβέρνηση). Αντί να γίνει αυτό, λοιπόν, που προφανώς είναι πιο δύσκολο και έχει μεγαλύτερο κόστος, προκρίνεται η λύση της ποινικοποίησης των ιδεών -και η ευθύνη μετατίθεται στη δικαιοσύνη. Και διερωτώμαι, ειδικά για τη χώρα μας: εδώ η δικαιοσύνη δεν μπορεί να κάνει σωστά ούτε τη δουλειά που πρέπει να κάνει -θα της αναθέσουμε και τη δουλειά που πρέπει ΕΜΕΙΣ να κάνουμε;
Ως εκ της φύσεώς του, ο μηχανισμός της Δικαιοσύνης λειτουργεί κατασταλτικά: πρώτα γίνεται το έγκλημα, μετά ακολουθεί η τιμωρία. Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, και σε πολλές άλλες, αυτό που απαιτείται είναι πρόληψη -και αυτό η Δικαιοσύνη δεν το εξασφαλίζει.
Τέλος, υπάρχει και ένα ζήτημα οριοθέτησης: ποιος θα κρίνει ποιες ιδέες είναι επιβλαβείς για την κοινωνία και πρέπει να αποτραπεί η διάδοσή τους μέσω καταστολής;
Γράφει ο blogger Jason στα σχόλια σχετικού ποστ του Old boy: "Κάποιος ο οποίος κηρύττει το μίσος και τη βία, δεν πρέπει να λογοδοτεί κάπου;". Και γιατί όχι και αυτός που κηρύττει τη βλακεία, την αποχαύνωση, την αδιαφορία; Τον ωχαδερφισμό; Τον παρασιτισμό;
Και γιατί όχι αύριο, σε ένα άλλο πλαίσιο, αυτός που κηρύττει την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας; Την κατάργηση της στρατιωτικής θητείας; Τον αφοπλισμό;
Αυτά με προβληματίζουν, Μοναδικέ μου Αναγνώστη. Όσο για τη συγκεκριμένη περίπτωση του Πλεύρη, το μόνο που βλέπω να επιτυγχάνεται με αυτή τη δίκη είναι η μετατροπή ενός ερζάτς επιστήμονα σε μάρτυρα καταδιωκόμενο από τον "Παγκόσμιο Σιωνισμό" και το "εβραϊκό κεφάλαιο"...
Σε χαιρετώ
Χασοδίκης
Υ.Γ.: Για όποιον ενδιαφέρεται, εδώ υπάρχουν link που παραπέμπουν στη μηνυτήρια αναφορά κατά του Πλεύρη, στο εις βάρος του κατηγορητήριο (κλητήριο θέσπισμα) και στα πρακτικά της δίκης μέχρι τη διακοπή της στις 11 Σεπτεμβρίου.
Δεν είμαι νομικός, αλλά νομίζω ότι είναι εντελώς διαφορετική πράξη η διατύπωση μιας ακραίας άποψης από το να "προτρέπουν εκ προθέσεως σε πράξεις ή ενέργειες δυνάμενες να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία κατά προσώπων ή ομάδας προσώπων εκ μόνου του λόγου της φυλετικής ή εθνικής καταγωγής τους". Το δεύτερο δείχνει έμπρακτη παρακίνηση και δεν είναι απλώς μια γνώμη. Για αυτό δικάζεται, όχι γιατί έχει άλλη άποψη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ τίτλος του ποστ κορυφαίος!!! :^)
μπαμπάκη
ΑπάντησηΔιαγραφήΉθελα να αποφύγω να μπω στην ουσία της υπόθεσης (τα πραγματικά περιστατικά, που λέμε κι εμείς οι νομικοί), αλλά το σχόλιό σου με υποχρεώνει (με την καλή έννοια) να το κάνω.
Αν ακολουθήσεις τα λινκ που παραθέτω στο τέλος και διαβάσεις το κατηγορητήριο, θα δυσκολευτείς να βρεις συγκεκριμένες "προτροπές σε πράξεις ή ενέργειες δυνάμενες" κλπ.
Ενώ βρίσκεις πάμπολλες προκλητικότατες διατυπώσεις, φράση του τύπου "κρεμάστε τους Εβραίους" δεν θα βρεις. Μερικές απειλητικές φράσεις είναι αρκετά αόριστες (π.χ. "Όπου διαπιστώνετε Εβραϊκή επέμβασι να την αποτρέπετε με την καταγγελίαν της και μετά με όποια ενέργεια απαιτείται"), ώστε να είναι στο μεταίχμιο μεταξύ προτροπής και μη. Όχι τυχαία, πιστεύω -ο Πλεύρης είναι δικηγόρος και ξέρει πώς να πατήσει στην κόψη του ξυραφιού.
Θα ήθελα πάντως να επισημάνω ότι εδώ δεν με απασχολεί τόσο το νομικό σκέλος της υπόθεσης, όσο η ουσία. Η ίδια η εφαρμοστέα διάταξη είναι τόσο κακότεχνα διατυπωμένη (από νομικής πλευράς) που η εφαρμογή της γίνεται εξαιρετικά δύσκολη -δεν είναι τυχαίο ότι δεν έχει εφαρμοστεί ποτέ από το 1979.
προσπαθώ να καταλάβω που το πας αγαπημένε μας χασοδίκη! μου φαινέται περίεργο το οτι αναφέρεσαι σε έννοιες όπως : ελευθερία λόγου, Λογική, αναθεωρητισμός σε συνάρτηση με τη δικαιοσύνη κ με τον Πλεύρη, μια μόλις ημέρα μετά την ομιλία του (βουλευτή-ενν. του ΛΑ.Ο.Σ.-γιού του) Αθ.Πλεύρη στη βουλή περί αναθέωρησης του νόμου περί παιδερεστών κ εφαρμογή ποινής ευνουχισμού σε όσους διαπράττουν το αδικήμα αυτό...
ΑπάντησηΔιαγραφήirie ant
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν το πάω κάπου, προβληματισμούς εκφράζω.
Το πρόβλημα -ας πούμε- είναι ότι ο υιός Πλεύρης είπε αυτά στη Βουλή,
ή
ότι ένα σεβαστό ποσοστό συμπολιτών μας του έδωσε τη δυνατότητα να βρεθεί στη Βουλή και να τα πει;
Και η δικαιοσύνη τι μπορεί να διορθώσει από αυτά;
έχεις απόλυτο δίκιο και το ανέπτυξες πολύ ωραία. Στο ποστ μου για το ίδιο θέμα, εκτός των άλλων λέω ότι είμαι αντίθετος να συρθεί κάποιος στα δικαστήρια για ένα βιβλίο, έστω και βρομερό όπως του εν λόγω ναζιστή...Μόνο με τη χλεύη, την ειρωνεία, τα σάτιρα και τη παιδεία αντιμετωπίζονται τέτοιου είδους φαινόμενα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι ιδέες είναι το μέσο επιβολής των συμφερόντων της μιας τάξης επί της άλλης. Σήμερα είναι το κρατούν σύστημα αυτό αύριο το άλλο. Αλλαγή συστημάτων γίνεται με πολέμους ή επαναστάσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο να πει λοιπόν κάποιος κάτι και να δικαστεί γι αυτό δείχνει ότι απλά το σύστημα θέλει να κρατήσει τα προνόμιά του. Αυτό συμβαίνει σε παρακμιακές εποχές και κοινωνίες.
Ωραίο ποστ Χασοδίκη μου. Είναι ο φασισμός ιδέα? Μπορεί να εκφράζεται ελεύθερα? Θυμάμαι που υπήρχε ποινή διαγραφής από τους φοιτητικούς συλλόγους στα χρόνια μου για όποιον τολμούσε να αναρτήσει ναζιστικά σύμβολα. Πάνε αυτά θα μου πεις. Εδώ όμως δικάζεται ο Πλεύρης για τη συγγραφή ενός βιβλίου. Και θα αθωωθεί κατά πάσα βεβαιότητα. Και θα βγει και από πάνω δηλαδή. Ο Πλεύρης μάγκας. Πρόκειται για τρέλα. Κάναμε σχετική συζήτηση και στο μπλογκ του Αθεόφοβου για το θέμα. Μπες να δεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ συγγραφή βιβλίου δεν διώκεται, ότι και να γράφει. Όποιος θέλει το αγοράζει. Τελεία.
@roidis
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για το σχόλιο -δεν έχω κάτι να προσθέσω.
@anonymous
Δεν είμαι σίγουρος ότι καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις. Ποια προνόμια θέλει να κρατήσει το σύστημα στην προκειμένη περίπτωση; Και ποιο σύστημα; Αυτό που καλείται σήμερα να εφαρμόσει τον νόμο, ή αυτό που τον έφτιαξε το 1979; Είναι το ίδιο σύστημα;
@βασικός μέτοχος
Το χειρότερο είναι ότι ο Πλεύρης έχει μόνο να κερδίσει από αυτήν τη δίκη ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Ακόμη κι αν καταδικαστεί, θα πλασαριστεί ως διωκόμενος μάρτυρας, το βιβλίο θα πουλήσει παραπάνω και πιθανότατα θα κερδίσει και κάποια συμπάθεια...
Ευχαριστώ και για την πρόσκληση, θα μπω να δω αμέσως.
Εξαίρετο ποστ. Υπογράμμισα δυο σημεία βάζοντας έναν αστερίσκο για το μέλλον, (α) ότι η «ποινικοποίηση τέτοιων ιδεών κερδίζει έδαφος και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες», κάτι που σημαίνει ότι δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο να κρύβουμε τα σκουπίδια κάτω από το «χαλί της δικαιοσύνης», όταν κοινωνίες που η ελεύθερη διακίνηση ιδεών είναι χαρακτηριστικό της κουλτούρα τους, αντιστοίχως πράττουν κατ’ αυτόν τον τρόπο,
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι (β) «το μόνο που επιτυγχάνεται με αυτή τη δίκη είναι η μετατροπή ενός ερζάτς επιστήμονα σε μάρτυρα καταδιωκόμενο από τον "Παγκόσμιο Σιωνισμό" και το "εβραϊκό κεφάλαιο»... που αν το συνδέσω με το προηγούμενο ποστ σου, βλέπω πάλι να διαφημίζονται βιβλία με την «παγκόσμια εβραϊκή συνομωσία» κ.τ.λ. μια καλή ευκαιρία δηλαδή για κουβέντες εσωτερικής κατανάλωσης και όχι μονο.
Μου κάνει εντύπωση πως πέρασε αυτό το θέμα στα «ψιλά», καθώς κρύβει ευκαιρίες για «τζίρο άγνοιας» από την μια, και πόλωσης από την άλλη.
Γιαυτο σου λέω «μοναδικέ μου bloger» δεν πάμε καλύτερα στη «μια μόνο μια ονειρεμένη Φρουτοπία;»…
Σε ρωτάω αν το πας κάπου γιατί απο τη στιγμή που το νομικό κομμάτι της υπόθεσης δεν μας πολυενδιαφέρει όπως κ το περιεχόμενο του βιβλίου επίσης δεν το γνωρίζουμε επακριβώς κ δεν μας πολυενδιαφέρει επίσης, τότε νομίζω οτι δεν κάνουμε τίποτα άλλο με αυτή τη συζήτηση από το να παίζουμε λίγο πολύ το παιχνίδι του ‘αδικημένου’ Πλέυρη! Αυτό το λεω γιατί κατά τη γνώμη μου τα άτομα αυτά γνωρίζουν καλά πως λειτουργεί το σύστημα των εντυπώσεων (η/και των media) κ εδώ κ πολλά χρόνια αυτό που κάνουν είναι να εκφράζουν ακραίες απόψεις οι οποίες φροντίζουν με τους γνωστούς τρόπους να αναπαράγονται κ να γίνονται ευρύτερα γνωστές! Για ενισχυθεί μια τέτοια κατάσταση όπως κ τα οφέλη που αυτή συνεπάγεται σε διάφορα επίπεδα, άμα χρειαστεί βάζουμε και κανένα δικό μας να κάνει καμιά μήνυση, τα media ακολουθούν, το βιβλίο πουλάει, ο Πλεύρης γίνεται πιο γνωστός κτλ! Συμφωνώ ότι πρέπει να ασχοληθούμε με το ζήτημα σε όλα τα επίπεδα μάλιστα, αλλά η άποψη μου είναι ότι σε συγκεκριμένες απόψεις κ στάσεις πρέπει μεν να τις παρακολουθούμε (κ στενά μάλιστα ειδικά όταν ελλοχεύει ο κίνδυνός να εξελιχθούν κ σε τάσεις κ συμπεριφορές), αλλά μετά από την εμπειρία του πως λειτουργεί τελικά αυτό το σύστημα καλό είναι σε δημόσιο επίπεδο να(*) τους αγνοούμε! Ας το συζητήσουμε καλύτερα με άλλη αφετηρία...
ΑπάντησηΔιαγραφή(*δειχνουμε οτι)
@pikos apikos
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρασε στα ψιλά τον Σεπτέμβριο, τώρα όμως έχει γίνει ντόρος. Πολλά μπλογκ έχουν ασχοληθεί -κι εγώ δεν το είχα πάρει χαμπάρι μέχρι σήμερα.
@irie ant
Ε, όχι και να τους αγνοούμε! Δυστυχώς (και) στην κοινωνία μας υπάρχει ευεπίφορο έδαφος για να βλαστήσουν τέτοιες ιδέες, που πατάνε κατεξοχήν στον λαϊκισμό: είναι μια πραγματικότητα αυτό. Το ζητούμενο κατ' εμέ είναι να μην τις αφήσουμε να εξαπλωθούν, αλλά έχει σημασία και η μέθοδος που θα επιλέξουμε, γι' αυτό και ασχολήθηκα με το θέμα: επειδή θεωρώ τη συγκεκριμένη μέθοδο λανθασμένη.
Αγαπητέ κύριε Χασοδίκη:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπο ποτε η Γήν δεν αποτελή το κένδον του σύμπαντος; Ας μην γινόμασθε οπισθοδρομικοι καταδικάζοντας τέτοιας ακραίας θέσεις. Ας καταδικάσομεν καλύτερα όλους εκείνους που θα βρεθούν να εξολοθρέυουν δια χείρας όλους τους υπόλοιπους πλανήτας προκειμενου να το επιτύχουν.
Οι λέξεις δεν εξολοθρέυουν. Μόνον οι πράξεις.
Σοβαρώς ομιλών,
Dr.Φλάντζας
Δρ. Φλάντζα,
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλωσορίσατε!
Φυσικά κ δε θέλει κανείς να δημιουργηθεί «ένα δικαστικό πλέγμα λογοκρισίας» όπως λέει κ η Πλευρόπλευρά! Αυτό όμως που μάλλον δεν κατάφερα να εξηγήσω είναι πως προσωπικά πιστεύω ότι τέτοιες καταστάσεις ΣΤΗΝΟΝΤΑΙ προκειμένου να συντηρούνται στην επιφάνεια τέτοιου είδους πρόσωπα κ να καρπώνονται τα οφέλη της (αρνητικής) δημοσιότητας! Έτσι φροντίζουν να δημιουργείται μια λανθάνουσα εντύπωση για το ποιό είναι το πρωτεύον ζήτημα από μια τέτοια υπόθεση. Στην παρούσα περίπτωση, προβάλλουν ιδιαιτέρα το θέμα της λογοκρισίας για να καρπωθούν τη δημοσιότητα από τη συντήρηση της συζήτησης γύρω από μια υπόθεση, που τελικά μπορεί και να την έχουν στήσει οι ίδιοι. Το ίδιο σε μικρότερη κλίμακα νομίζω πως κάνουμε κ εμείς αυτή τη στιγμή.
ΑπάντησηΔιαγραφήTo ποστ είναι πολύ καλό και με επιχειρήματα. Εγώ βέβαια διαφωνώ , διότι θεωρώ την αξία και την διαφύλαξη της ανθρώπινης ζωής, ύψιστο αγαθό μεγαλύτερο ακόμα και από την ελευθερία λόγου και γνώμης. Η άποψη Πλεύρη είναι γνώμη καταδικαστέα. Δεν αντιμετωπίζεται σε επίπεδο ιδεών. Ο αντίλογος (το ότι όλοι οι άνθρωποι είναι φυλετικά , βιολογικά και καοινωνικά ίσοι) είναι καταγεγραμμένος εδώ και χρόνια. Τι άλλο να ειπωθεί δηλαδή για να αντιπαραταχθεί στην άποψη Πλεύρη; Να δείχνει συνεχώς η τηλεόραση αφηγήσεις εβραίων από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης; Μα ήδη συμβαίνει αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θέμα με λίγα λόγια έχει "κλίσει" και από ιστορική άποψη και από ανθρωπιστική.
Άλλα είναι τα φιλοσοφικά προβλήματα του σήμερα.
Επίσης το επιχείρημα που αναφέρεις περί της γης και του κέντρου του κοσμου, είναι ατυχές κατά την ταπεινή μου γνώμη. Ο επιστημονικός λόγος επιβεβαιωνεται ή απορρίπτεται μέσω της παρατήρησης και της πειραματικής διαδικασίας.
Ό λόγος μίσους δεν αντικρούεται με την λογική. Είναι εξ ορισμού παράλογος
irie ant
ΑπάντησηΔιαγραφήΜηνυτές του Πλεύρη στην προκειμένη περίπτωση είναι η οργάνωση "Αντιναζιστική Πρωτοβουλία", το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι και το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο.
Ελπίζω να μην είναι συνεννοημένοι με τον Πλεύρη για να του κάνουν αβάντα...
(ρίχνε μια ματιά και στα λινκ, δεν τα βάζω για διακόσμηση ;D)
Αλέξανδρε
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ άποψη Πλεύρη είναι καταδικαστέα, συμφωνούμε σε αυτό (αυτό δα έλειπε!), αλλά επιμένω ότι η ποινική καταστολή δεν φέρνει κανένα θετικό αποτέλεσμα.
Το παράδειγμα με τη Γη μπορεί να το θεωρείς ατυχές, αλλά ο παραλληλισμός που ήθελα να κάνω (δεν ξέρω αν έγινε κατανοητό) είναι με το Ολοκαύτωμα. Το οποίο είναι ιστορικώς, και ως εκ τούτου επιστημονικώς, αποδεδειγμένο γεγονός. Δια της παρατήρησης, όπως λες κι εσύ. Πού είναι η διαφορά μας;
Η μικρή μας διαφορά είναι, ότι εγώ θεωρώ αδύνατη την κατάρριψη σε επίπεδο ιδεών, της άποψης Πλεύρη. Όχι του ολοκαυτώματος ή άλλων ιστορικών γεγονότων, αλλά της ρατσιστικής-φιλοναζιστικής άποψης. Δεν αντιμετωπίζεται με επιχειρήματα και με εκπαιδευτικά μέσα. Έτσι πιστευω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ, σε αυτό πράγματι διαφωνούμε. Δεν θα επιχειρήσω να σε πείσω, η άποψή σου είναι απόλυτα σεβαστή. Επίτρεψέ μου πάντως να παρατηρήσω πως, αν δεχτούμε αυτό που λες, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η κοινωνία μας χρειάζεται χωροφύλακες που θα κρίνουν ποιες απόψεις είναι κατάλληλες για τα αυτιά μας και ποιες όχι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρέλειψα να σε καλοσωρίσω :)
στο πρώτο post έδωσα έμφαση στο timing (κ στο δεύτερο στο ποιός θεωρώ οτι είναι ο στόχος τέτοιων ανθρώπων απο τέτοιες καταστάσεις) γιατί νομίζω οτι όσο ασχολούμαστε με το αν αποτελεί λογοκρισία ή όχι το να μπορεί να λέει ελεύθερα ο Πλέυρης οτι δεν υπήρξε ολοκαυτωμα κτλ, τόσο θα βρίσκει την ευκαιρία ο υιός κ οι 'λοιποί συγγενείς' να πέφτουν πάνω τους φώτα κ να συντηρούνται στην επιφάνεια λέγοντας κ άλλα τέτοια απίστευτα. πιστεύει κανείς οτι ο Πλέυρης για να δικαιωθεί αυτή την άποψη του έγραψε το βιβλίο ή ότι ο υιός αναμένει στα αλήθεια να ευνουχίζονται οι παιδερεστές? φυσικά και θα του έκαναν μήνυση κ το ήξερε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά, δεν ασχολούμαι με το αν είναι λογοκρισία ή όχι η δίκη Πλεύρη πατρός, αλλά με το αν είναι αποτελεσματική καθ' οιονδήποτε τρόπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο τελευταίο σου σχόλιο έχω να παρατηρήσω ότι ο Πλεύρης υιός ασφαλώς και παίζει παιχνίδια δημοσιότητας, αλλά για τον πατέρα έχω κάποιες επιφυλάξεις: τα ίδια πράγματα λέει εδώ και σαράντα χρόνια -να του αναγνωρίσουμε ότι είναι συνεπής... Μάλλον τα πιστεύει.
Γράφει ο blogger Jason στα σχόλια σχετικού ποστ του Old boy: "Κάποιος ο οποίος κηρύττει το μίσος και τη βία, δεν πρέπει να λογοδοτεί κάπου;". Και γιατί όχι και αυτός που κηρύττει τη βλακεία, την αποχαύνωση, την αδιαφορία; Τον ωχαδερφισμό; Τον παρασιτισμό;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι γιατί όχι αύριο, σε ένα άλλο πλαίσιο, αυτός που κηρύττει την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας; Την κατάργηση της στρατιωτικής θητείας; Τον αφοπλισμό;
Ναι - κάποια στιγμή πρέπει να κάνεις μια αξιολόγηση - τι είναι σημαντικό και τι όχι. Τα πιο πολλά κράτη (με παραδοση και πρακτική ελευθερίας λόγου που εμείς ονειρευόμαστε)την έχουν κάνει - και περιορίζουν τον λογο όταν ωθεί σε εγκλήματα - ρατσιστικά ή άλλα. Στην Ελλάδα, έχουμε πολύ πιο ευρεία γκάμα - το Σύνταγμα επιτρέπει την κατάσχεση, με εντολή εισαγγελέα, εκδόσεων που προσβάλλουν τον Πρόεδρο, ή τη θρησκεία, περιέχουν αισχρά άρθρα, συνηγορούν υπέρ της βίαιης ανατροπής του πολιτικού συστήματος ή αποκαλύπτουν πληροφορίες στρατιωτικής και αμυντικής φύσης. ΟΛΑ ΑΥΤΑ έχουν εφαρμοστεί (Είναι γιατί οι νόμοι αυτοί είναι φτιαγμένοι τέλεια?)
Μέχρι τώρα ΔΕΝ είχε εφαρμοστεί ο νόμος για φυλετικό μίσος. (Επειδή είναι κακοτεχνα γραμμένος?)
Μήπως απλώς γιατί οι απόψεις του Πλεύρη ειναι πιο κοντά στο mainstream από το να πεις πχ - η Μακεδονία μπορεί να λέγεται όπως θέλειΗ υπόθεση εργασίας μου είναι ακριβώς αυτή - ότι δηλαδή ΔΕΝ υπάρχει σημαντική κοινωνική απαξίωση του ρατσισμού, και γι'αυτο ο περιορισμός του ΔΕΝ είναι προτεραιότητα.
Αντίθετα, η προσβολή της ορθόδοξης θρησκείας, της εθνικής (μυθ)ιστορίας συνδέονται με πολύ μεγαλύτερη απαξίωση - και ο νόμος, αντανακλώντας το "κοινό περί δικαίου αίσθημα" το εκφράζει.
Ακριβώς όπως το εκφράζει, με το ύφος της πιο πολύ από την τελική της απόφαση , η εισαγγελέας.
Νομιζω οτι εχουμε πεσει σε αυτη την παγιδα, που αναφερεται στο in.gr και χαριζουμε στο Καισαρα τα δικα του, αλλα και τα δικα μας!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Οι κατηγορούμενοι υπεύθυνοι της εφημερίδας σε δελτιο τύπου που μοίρασαν στο δικαστήριο χαρακτηρίζουν την κατηγορία που τους έχει απαγγελθεί ως «έγκλημα γνώμης» και τονίζουν ότι αν ποινικοποιηθεί η εκφορά γνώμης, θα δημιουργηθεί «ένα δικαστικό πλέγμα λογοκρισίας» που θα μπορεί να χρησιμοποιείται εναντίον οποιουδήποτε."
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=854707
(ο β' συνδεσμος οπου παραπεμπεις)
Μήπως δίνουμε αξία και κάνουμε δωρεάν διαφήμιση σε έναν από τους τελευταίους χουντικούς;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι έχουμε να φοβηθούμε από αυτό το φασιστόμουτρο;
Οι ιδέες του βρωμάνε σαπίλα, υγρασία και σκοτεινιά...
Μόνο ένας ψυχανώμαλος θα τις ασπαζόταν.
doctor
epitelous k alloi...! ywra mporw na aposyrthw hsyxos!
ΑπάντησηΔιαγραφήDoctor, για πρωτη φορα εχουν εκπροσωπηση στη Βουλη των Ελληνων οι ιδεες αυτες. Πως το αντιπαρερχεσαι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ Χασοδίκη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΛες ότι δεν μπορείς να βρεις στο κατηγορητήριο φράση του τύπου "κρεμάστε τους Εβραίους". Τι θα έλεγες για τις ακόλουθες:
«Καλώς κάνουν και διατηρούν το στρατόπεδο (Άουσβιτς) εις καλήν κατάστασιν, διότι ουδείς μπορεί να γνωρίζει τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον», «Ξυπνήστε, οι επίβουλοι Εβραίοι σκάπτουν τον τάφον των εθνών. Ξυπνήστε και ρίξατέ τους μέσα, διότι τους αξίζει», «Ο Χίτλερ κατηγορήθη για κάτι που αληθώς δεν συνέβη. Αργότερα η ιστορία της ανθρωπότητος θα τον κατηγορήσει, διότι ενώ ηδύνατο να απαλλάξει την Ευρώπην από τους Εβραίους, δεν το έκανε», «Όπου διαπιστώνετε Εβραϊκή επέμβασι να την αποτρέπετε με την καταγγελίαν της και μετά με όποια ενέργεια απαιτείται», «Η απαλλαγή της Ευρώπης από τους Εβραίους είναι επιβεβλημένη, διότι ο Εβραϊσμός συνιστά απειλή κατά της ελευθερίας των Εθνών» και το κορυφαίο όλων «Έτσι θέλουν οι Εβραίοι. Διότι μόνον έτσι καταλαβαίνουν: εντός 24 ωρών και εκτελεστικό απόσπασμα».
Και θα μπορούσα να παραθέσω τα πλείστα όσα αναφέρονται στο κατηγορητήριο. Με το συμπάθειο, δηλαδή, αλλά αν τα προηγούμενα δεν είναι "προτροπή σε πράξεις βίας", τότε τι; Για το λόγο αυτό διαφωνώ και με την εκτίμησή σου ότι ο κύριος Πλεύρης, ως δικηγόρος, ισορρόπησε στην κόψη του ξυραφιού.
Τώρα που ξαναδιαβάζω το κατηγορητήριο διαπιστώνω για μία ακόμη φορά ότι δικαστές που σέβονται εαυτούς (αν δεν κρίνουν π.χ. αντισυνταγματικό το αντιρατσιστικό νόμο) δεν έχουν άλλο δρόμο από την καταδίκη του κυρίου Πλεύρη.
Τώρα, επί της ουσίας του post, γιατί, αν καλά κατάλαβα, η κουβέντα είναι de lege ferenda και δεν ισχυρίζεσαι ότι δεν είναι εν προκειμένω εφαρμοστέος ο αντιρατσιστικός νόμος.
Πράγματι, η εφαρμογή του εν λόγω νόμου δεν είναι εύκολη. Υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να υποπέσει κανείς στο σφάλμα της ποινικοποίησης της γνώμης.
Όμως (το έχω ξαναγράψει), ο νόμος αυτός δεν ποινικοποιεί τη γνώμη. Ποινικοποιεί την προτροπή σε πράξεις βίας ή μίσος λόγω της φυλετικής ή εθνικής καταγωγής κ.λπ. κάποιου ή κάποιων. Υπάρχει σημαντική διαφορά, νομίζω.
Δυστυχώς, από τα λίγα που γράφονται για τη δίκη, διαπιστώνω ότι αυτή εκτρέπεται πράγματι σε δίκη γνώμης: από τη μία πλευρά οι, κατ' ουσίαν, μηνυτές (ΕΠΣΕ, Αντιναζί, ΚΙΣ) καταδικάζουν τον κύριο Πλεύρη (και) για την αμφισβήτηση του Ολοκαυτώματος, για την εξύμνηση του Φύρερ κ.λπ. Από την άλλη πλευρά (και εδώ υπάρχει το μέγα σφάλμα) το δικαστήριο φαίνεται να επιτρέπει την εκτροπή της υπόθεσης. Όμως αυτή είναι απλούστατη και θα μπορούσε να τελειώσει μέσα σε μία ημέρα: όλα είναι γραμμένα σε βιβλίο και αποδεδειγμένα. Υπάγονται σε όσα ορίζει ο νόμος ή όχι; Αυτό το ερώτημα οφείλει να απαντήσει το δικαστήριο. Σε τι είναι απαραίτητες οι πολύωρες καταθέσεις τόσων μαρτύρων δεν μπορώ να το αντιληφθώ... Έφτασε το δικαστήριο να ασχολείται ακόμη και με το μακεδονικό!
Κατά τη γνώμη μου, Χασοδίκη, διατάξεις όπως αυτές του επίμαχου νόμου ίσως να είναι και απαραίτητες σήμερα. Με τη θέση τους σε ισχύ και την ενεργοποίησή τους η πολιτεία θέτει το όριο μεταξύ της ελευθερίας της γνώμης (σεβαστή, ανεξαρτήτως της τυχόν γελοιότητάς της) και της προτροπής σε ρατσιστικά εγκλήματα. Βλ., για παράδειγμα, την εσχάτως εμφανισθείσα αύξηση των επιθέσεων με ρατσιστικά κίνητρα.
Προβληματίζομαι, βεβαίως, και εγώ για αυτό το "προτροπή σε μίσος". Μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα, πράγματι. Θεωρητικά και η αμφισβήτηση του Ολοκαυτώματος μπορεί να οδηγήσει σε ρατσιστικό μίσος. Δεν είναι το ίδιο, όμως, η προτροπή σε πράξεις βίας.
Καλό θα ήταν, πάντως, να μην περιορίζεται η συζήτηση στο θέμα των Εβραίων. Υπάρχουν και άλλες ομάδες συμπολιτών μας που υποφέρουν από τη λεκτική και τη σωματική βία διαφόρων άλλων συμπολιτών.
Τέλος, θεωρώ εξαιρετικά εύστοχη την παρατήρησή σου σχετικά με τη συνηθισμένη τακτική των εκάστοτε κυβερνώντων να πετούν το μπαλάκι στη δικαιοσύνη και να περιμένουν από αυτή να βγάλει το φίδι από την τρύπα. Και, πράγματι, αυτό συμβαίνει, λίγο-πολύ, και με το θέμα του ρατσισμού. Όπως το ίδιο συνέβη και με το θέμα της μειονότητας της Θράκης (και ήδη άρχισαν να ηχούν οι "σφαλιάρες" από το Στρασβούργο). Τώρα που το σκέφτομαι, γιατί να μην παραπέμψουμε στη δικαιοσύνη και το μακεδονικό και το ασφαλιστικό και τα της Ολυμπιακής και ό,τι άλλο προκύψει; Καημένη διάκριση των εξουσιών...
Υ.Γ.1: Το άπλωσα το σεντόνι, αλλά το εν λόγω θέμα με ενδιαφέρει και δεν μπόρεσα να κρατηθώ!
Υ.Γ.2: Να και μία ακόμη περίπτωση εμφάνισης του κυρίου Πλεύρη που άνετα μπορεί να υπαχθεί στον επίμαχο νόμο: http://www.dailymotion.com/video/
x2katf_pleyris-president-hotel_politics
(Ακούς εκεί "κρίμα που δεν πεθάναν όλοι"!)
Συγγνώμη που επαναλαμβάνω εδώ πράγματα που έχω πει αλλού, αλλά ομολογώ πως έχω περιέργεια για την άποψη ενός νομικού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβάμαι πως στις -πολλές- ιστολογικές συζητήσεις για τη δίκη Πλεύρη υπάρχει σύγχυση ανάμεσα σε τρία διαφορετικά θέματα: το κατά πόσον είναι σκόπιμο να διώκεται μία ακραία άποψη, το κατά πόσον είναι σκόπιμη η συγκεκριμένη δίωξη και το αν έγινε με βάση το κατάλληλο νομικό πλαίσιο.
Για το τρίτο δεν έχω άποψη. Επί της ουσίας, και παρότι κατά βάση συμφωνώ με τη δίωξη, να ξεκαθαρίσω εξαρχής ότι είμαι τελείως αντίθετος στη δίωξη απόψεων (όσο ακραίες, ενοχλητικές, φασιστικές, ηλίθιες κλπ. και να είναι αυτές) ως απόψεων. Η δυτικοευρωπαϊκή μόδα της δίωξης των αρνητιστών του Ολοκαυτώματος, για παράδειγμα, είναι πολλαπλά αρνητική. Είναι ατελέσφορη, γιατί πράγματι δίνει πάτημα στους αρνητιστές να αυτοθυματοποιούνται και να ενισχύεται η δημοφιλία τους. Είναι επικίνδυνη, γιατί αν αρχίσει μια κοινωνία να διώκει νομικά μια γνώμη, ανοίγει ένας ολισθηρός δρόμος και γιατί, όπως και να ορίσει κανείς την ελευθερία του λόγου, νομίζω πως είναι ασφαλές να πει κανείς ότι η ελευθερία αυτή δεν πρέπει να περιορίζεται όταν δεν τεκμαίρεται ότι ο λόγος προκαλεί ή ενδέχεται να προκαλέσει πραγματική βλάβη σε άλλους. Το κριτήριο αυτό δεν μπορεί όμως να είναι ανεξάρτητο των συγκεκριμένων συνθηκών. Έχει σημασία ποιος μιλάει, σε ποιους απευθύνεται και υπό ποιες συγκεκριμένες προϋποθέσεις μπορεί ο λόγος του να βλάψει.
Αυτό είναι όμως και το κρίσιμο σημείο στην περίπτωση Πλεύρη. Δεν πρόκειται για έναν ταξιτζή που αναφωνεί "άστα φίλε, κρεμάλα στο Σύνταγμα τους πρέπει"· κανείς δεν μπορεί να πει ότι η άποψη του ταξιτζή ενδέχεται πραγματικά να παρακινήσει κάποιον να στήσει ικριώματα στην πλατεία. Αλλά ο Πλεύρης είναι μια διαφορετική περίπτωση. Είναι ένα άτομο που, είτε μας αρέσει είτε όχι, μιλάει δημοσίως, έχει ευρεία απήχηση σε έναν συγκεκριμένο πολιτικό χώρο (και θεσμική θέση σε αυτόν μέχρι πρότινος), έχει πολυπληθές ακροατήριο που σέβεται και αναπαράγει τις απόψεις του. Όταν κάποιος με τέτοια θέση πολιτικής ισχύος λέει "Έτσι θέλουν οι Εβραίοι. Διότι μόνον έτσι καταλαβαίνουν: εντός 24 ωρών και εκτελεστικό απόσπασμα", νομίζω πως πρόκειται για τον ορισμό της περίπτωσης όπου μια κοινωνία μπορεί βάσιμα να κρίνει ότι μια άποψη παρακινεί σε εγκληματική ενέργεια.
Η νομική προστασία απέναντι σε τέτοιες απόψεις (απόψεις όχι απλά ηλίθιες αλλά τεκμαρτά επικίνδυνες) νομίζω πως θα έπρεπε να υφίσταται (με ποιο ακριβώς νομικό πλαίσιο, δεν ξέρω). Υπό τον όρο ότι το κριτήριο της παρακίνησης σε βίαιες ενέργειας ερμηνεύεται πάντοτε με τον πιο περιοριστικό τρόπο, ώστε να αποφευχθούν διώξεις απόψεων, νομίζω πως η νομική αυτή προστασία δεν θίγει ούτε την ελευθερία του λόγου, ούτε τη δημοκρατία (την οποία, προβλέψιμα, επικαλείται ο συνήγορος υπεράσπισης / γιόκας).
Πολλά και εκτεταμένα τα σχόλια. Θα προσπαθήσω να απαντήσω σε ολους τους προβληματισμούς που αναπτύχθηκαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια το νομικό σκέλος: Είπα και πριν ότι δεν εξετάζω το θέμα υπό το πρίσμα του περιορισμού της ελευθερίας έκφρασης. Στο κάτω κάτω, εφόσον το βιβλίο κυκλοφορεί κανονικά, ο περιορισμός είναι ατελής ακόμα κι αν καταδικαστεί ο συγγραφέας.
Η εφαρμογή της επίμαχης διάταξης είναι προβληματική πρωτίστως γιατί περιέχει αυτό το "δυνάμενες" (να προκαλέσουν διακρίσεις κλπ). Πώς θα κριθεί με βεβαιότητα αν οι παραληρηματικές ανοησίες που περιέχει το βιβλίο δύνανται να προκαλέσουν διακρίσεις; Επισημαίνω ότι το μέτρο της δικαστικής κρίσης είναι ο "μέσος συνετός άνθρωπος" (εξωνομική έννοια, σταθμίζεται κάθε φορά από τους δικαστές). Είναι βέβαιο ότι ο μέσος συνετός άνθρωπος, διαβάζοντας το βιβλίο του Πλεύρη, θα καταλήξει να αισθανθεί μίσος για τους Εβραίους;
Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό, είναι ένα ερώτημα που θα πρέπει να απαντηθεί στα πλαίσια της δίκης. Και, δεδομένου του τεκμηρίου της αθωότητας, θα πρέπει να απαντηθεί πέραν πάσης αμφιβολίας.
Γι' αυτό λέω Χρίστο και επιμένω ότι η διάταξη είναι κακότεχνη: δεν είναι απλή υπαγωγή πραγματικών περιστατικών σε έναν κανόνα δικαίου, αλλά απαιτεί από τον δικαστή να κάνει αξιολογήσεις πολύ λεπτές. Και, για να απαντήσω και στις υπόλοιπες παρατηρήσεις που κάνεις, σου λέω αμέσως ότι συμφωνώ μαζί σου: πράγματι η κοινωνική απαξίωση του ρατσισμού είναι μικρότερη από τις άλλες περιπτώσεις που αναφέρεις. Αλλά σε παρακαλώ, μην βγάζεις το συμπέρασμα ότι ξαφνικά μας έπιασε πρεμούρα να υπερασπιστούμε τον Πλεύρη -εγώ τουλάχιστον θα έγραφα τα ίδια και ακόμα περισσότερα αν προέκυπτε θέμα με κάποιο από τα παραδείγματα που φέρνεις.
Για τη στάση του/της εισαγγελέως να πω μια κι έξω ότι φανερώνει εξώφθαλμη μεροληψία και καλό θα ήταν να αντικατασταθεί. Επισημαίνω πάντως ότι ο εισαγγελέας ΔΕΝ αποφασίζει.
ΑπάντησηΔιαγραφήNikos10, για να ξεμπερδεύουμε με τα νομικά, το διάβασα το κατηγορητήριο. Οι φράσεις που παραθέτεις εμπίπτουν σαφώς στον ορισμό των "προσβλητικών για φυλετική ομάδα εκφράσεων", αλλά -κατά τη γνώμη μου- όχι στον ορισμό της προτροπής. Ακόμη και αυτό το "έτσι θέλουν οι εβραίοι: σε 24 ώρες και στο εκτελεστικό απόσπασμα" δεν είναι προτροπή (υπό την αυστηρή νομική έννοια του όρου), είναι μία κρίση. Αυτή είναι η ταπεινή νομική μου άποψη, αλλά παρακαλώ να μην κολλήσουμε σε αυτό. Ο βασικός μου προβληματισμός είναι άλλος: δικάζοντας τον Πλεύρη περιορίζεις την εξάπλωση των ιδεών του;
ΑπάντησηΔιαγραφήKsafnika to mhxanhma stamathse na allazei plhktrologio, opote anagkastika synexizw sta greeklish (poutana texnologia!)
ΑπάντησηΔιαγραφήDoctor, nomizw oti kalws asxoloumaste. Oxi mono giati, opws leei h rodia, autes oi idees exoun pleon kai koinovouleutikh ekproswphsh, alla kyriws giati se mia xwra reontos laikismou opws h Ellada h euryterh diadosh tous mporei meso-makropro8esma na ginei epikindynh. Exw ki egw diavasei to sxetiko ar8ro tou Mandravelh...
p2, to mega erwthma kata th gnwmh mou, kai o logos pou asxolh8hka me to 8ema, einai an h nomikh prostasia einai ontws prostasia, 'h aplws enas eusxhmos tropos na petaksoume san koinwnia to mpalaki stous dikastes.
ΑπάντησηΔιαγραφήGia na to pw alliws, kai na kleisw gia thn wra, to provlhma den einai o Pleurhs kai o ka8e Pleurhs. To provlhma einai to pi8ano tou akroathrio kai pws na tou to sterhsoume. Kata th gnwmh mou, auto mono h koinwnia mporei na to petyxei, mesw ths Paideias, kai oxi h poinikh katastolh. Kai panw se auto 8a h8ela na akousw tis apopseis oswn sxoliasan.
Zhtw syggnwmh gia tyxon ka8ysterhmenh apanthsh se sxolia, alla to Savvatokyriako exw prosvash sto blog se ataktes wres...
Χασοδίκη (ή μάλλον Xasodiki!),
ΑπάντησηΔιαγραφήαν και δεν περηφανεύομαι για τις γνώσεις μου από τη γενική θεωρία του ποινικού δικαίου, νομίζω ότι το συγκεκριμένο αδίκημα είναι διακινδύνευσης. Δεν χρειάζεται, λοιπόν, να συμβεί η πράξη βίας ή να προκληθεί πράγματι μίσος. Αρκεί η συμπεριφορά να μπορεί θεωρητικώς να προκαλέσει τα εν λόγω αποτελέσματα.
Μπορεί, εν προκειμένω, η συμπεριφορά του Πλεύρη να προκαλέσει αυτά τα αποτελέσματα; Η γνώμη μου είναι πως μπορεί. Δεν θα αναφερθώ στο ότι πολλοί συμπολίτες μας είναι ευεπίφοροι σε ιδέες παρόμοιες με του Πλεύρη ή ότι υπάρχει διάχυτος στην ελληνική κοινωνία ένας υφέρπων ρατσισμός (κυρίως υπό τη μορφή της ξενοφοβίας, πάντως).
Θα αναφερθώ στο γεγονός ότι οι επίμαχες φράσεις πλαισιώνονται από σειρά δήθεν αποδείξεων και ντοκουμέντων και ότι το βιβλίο παρουσιάστηκε εξαρχής ως επιστημονικό και αποτέλεσμα πολύχρονης έρευνας και ενασχόλησης με το θέμα. Επομένως, κάποιος που ρέπει στον αντισημιτισμό μπορεί να επενδύσει την άποψή του με αυτές τις δήθεν αποδείξεις. Και αυτό, βέβαια, δεν είναι αξιόποινο. Ούτε πρέπει να είναι, για να είμαι σαφής. Το πρόβλημα υπάρχει στις συγκεκριμένες εκφράσεις, οι οποίες επενδύονται με την "επιστημονικότητα": αφού αποδείξαμε επιστημονικώς ότι οι Εβραίοι σκάβουν τον τάφο των εθνών, ας τους ρίξουμε τώρα μέσα!
Θα μου επιτρέψεις, επίσης, να διαφωνήσω με τη γνώμη σου περί κρίσης και όχι προτροπής. Κατ' εμέ υπάρχει προτροπή, η οποία αποδεικνύεται και από τη σωρεία χρήσης όλων αυτών των παρόμοιων εκφράσεων σε όλο το βιβλίο. Δεν θα προσπαθήσω να σε πείσω, όμως. Η νομική σου άποψη είναι δεδομένη και σεβαστή.
Χαίρομαι που επιμένεις στο ζήτημα της πολιτικής και κοινωνικής επίλυσης του προβλήματος. Πρόσεξες, απ' ό,τι κατάλαβα, ότι και εγώ διαφωνώ πλήρως με την ανάθεση του βάρους στη δικαιοσύνη. Χρειάζεται συζήτηση, παιδεία, αναζήτηση των εσώτερων αιτιών του προβλήματος, στήριξη της πολιτείας με διάφορους τρόπους προς τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες (όπως π.χ. οι Ρομά, για να αναφερθώ σε αυτή που αντιμετωπίζει, μάλλον, τα περισσότερα προβλήματα σήμερα). Όμως και η δικαιοσύνη μπορεί να παίξει το ρόλο της, από κοινού με το νομοθέτη, στηλιτεύοντας τις ακραίες εκείνες περιπτώσεις όπου ξεφεύγουν κάποιοι από την απλή έκφραση γνώμης.
Σημειώνω, επίσης, ότι ο ελληνικός αντιρατσιστικός νόμος εξεδόθη κατόπιν προσχώρησης του ελληνικού κράτους σε σχετικές διεθνείς συνθήκες, καθώς και ότι το αρμόδιο όργανο του Συμβουλίου της Ευρώπης (European Commission against Racism and Intolerance) έχει πολλάκις επισημάνει την ασύδοτη εκφορά αυτού του είδους του ρατσιστικού λόγου στην Ελλάδα.
π2,
προσυπογράφω το σύνολο του σχολίου σου. Συμφωνώ απόλυτα (ιδίως με τα περί στενής ερμηνείας των διατάξεων του νόμου). Να επισημάνω μόνο ότι τη διάκριση που κάνεις (μεταξύ ταξιτζή και Πλεύρη) δεν την κάνει ο νόμος. Θεωρητικά αυτός μπορεί να εφαρμοστεί και σε εμένα και σε εσένα και στον ταξιτζή και στη γειτόνισσά μου, την κυρα-Σούλα. Το δικαστήριο που θα κληθεί να εφαρμόσει το νόμο, όμως, θα πρέπει να λάβει υπόψη του (μεταξύ άλλων και) ποιος είναι ο κατηγορούμενος, όταν θα κρίνει αν η προτροπή μπορούσε πράγματι να προκαλέσει βία ή μίσος. Και είναι άλλο να μιλάει για κρεμάλα ο τυχαίος ταξιτζής και άλλο να μιλάει για εκτελεστικό απόσπασμα και Άουσβιτς ο (αυτο)παρουσιαζόμενος ως ειδικός του εβραϊκού ζητήματος και θεωρητικός του ναζισμού εν Ελλάδι.
Υ.Γ.1: Ο γιόκας δεν εκπροσωπεί πλέον τον πατέρα. Είναι βουλευτής και τον "έφαγε" το ασυμβίβαστο. Με τις υγείες μας, λέω εγώ...
Υ.Γ.2: Χασοδίκη, εξάντλησες τα ελληνικά βουνά και είσαι στην Αθήνα το σ/κ; Ή μήπως μας γράφεις από τις χιονισμένες κορφές του Ταΰγετου;
nikos10
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα έλεγα ότι συμφωνούμε στο εξής: ότι, επιμένοντας στο καθαρά νομικό κομμάτι της υπόθεσης, χάνουμε την ουσία.
Από εκεί και πέρα, ούτε εγώ είμαι ειδικός στο ποινικό δίκαιο. Έγκλημα διακινδύνευσης είναι, σαφώς, αλλά ξαναδές λίγο το σχόλιό μου των 12:24 (περί μέσου συνετού ανθρώπου).
Πιστεύω πάντως ότι κάνουμε ένα λάθος: διαβάζουμε "πίσω" από τα γραφόμενα του Πλεύρη, όχι τι ακριβώς γράφει, αλλά τι εννοεί. Το δικαστήριο δεν θα το κάνει, δεσμευόμενο από το κατηγορητήριο. Είμαι περίεργος να δω την κρίση του, από καθαρά επιστημονικό ενδιαφέρον.
Όχι, δεν είμαι στον Ταΰγετο (δυστυχώς!), ξέμεινα στην Αθήνα αυτό το Σ/Κ (πολύ γέλασα με το υστερόγραφο :)
Για την απόφαση, εδώ.
ΑπάντησηΔιαγραφή