Ευχετήριο εξώδικο

Ο χασοδίκης ετοιμάζεται για Βάλια Κάλντα, το ευλόγιον θα παραμείνει κλειστό για τις γιορτές και εύχεται τα καλύτερα σε όλους τους Μοναδικούς Αναγνώστες. Κλικ στην εικόνα για να διαβάσετε το κείμενο και πολλά ευχαριστώ στη Λιάνα και τον Μπάμπη που μου το έστειλαν. Με το νέον έτος, πάλι εδώ θα είμαστε.

Τα απαγορευμένα χριστουγεννιάτικα

Εδώ και χρόνια, ο ερχομός των Χριστουγέννων συνοδεύεται μεταξύ άλλων και από κάποια συγκεκριμένα, απολύτως χαρακτηριστικά τραγούδια που κάθε χρόνο τέτοια εποχή παίζονται παντού, από ραδιόφωνα μέχρι ανελκυστήρες σούπερ-μάρκετ.

Αυτό που δεν γνωρίζει πολύς κόσμος είναι ότι τα εν λόγω άσματα δεν ήταν πάντοτε όπως τα ξέρουμε σήμερα. Κινούμενα αρχικά στα πλαίσια της παράδοσης των αθυρόστομων, παγανιστικών τραγουδιών εξορκισμού, με τον καιρό προσαρμόστηκαν στις απαιτήσεις της σύγχρονης εορταστικής ατμόσφαιρας, οι γωνίες τους αμβλύνθηκαν και έλαβαν μια μορφή πιο κατάλληλη για τα μεγάλα και ευσεβή ακροατήρια.

Το xasodikis blog παρουσιάζει σήμερα μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα. Ιδού:

Πέρσι τα Χριστούγεννα σού 'δωκα την καρδιά μου
Μα εσύ την άλλη μέρα την έριξες στα σκουπίδια
Φέτος για να μην έχουμε πάλι δάκρυα καρδιά μου
Θα σου δώκω να πάρεις μόν' τα δυο μου τα αρ...δια

Την μάπα του καψούρη με το φώκο στην καρδιά
Την ξέσκισες αχάριστη του άντρα του λιγούρη
Του χρόνου όμως -πίσω έχει η αχλάδα την ουρά
Από μένανε θα πάρεις μοναχά ένα αγγούρι

("Αχάριστη Καλικαντζάρα", δημώδες της Ρούμελης)

Μάγκα μου αλανιάρη μου το νου σου ρε, το νου σου!
Μην κλαις, μην φαρμακώνεσαι, τη βγάλανε τη βρώμα
Και θα του ξηγηθώ σωστά του μόρτη του δικού σου
Έσκασε μύτη στο τσαρδί ο Σάντας για κονόμα

Σιάχνει την πανταχούσα του και τη διπλοτσεκάρει
Θα βρει τους αλανιάρηδες και τις φαρμακομούνες
Ξέρει πότε χαρμάνιασες και πότε έχεις στανιάρει
Και θα σε μπουζουριάσει βρε μαζί με τσι γουρούνες

Μάγκες πιάστε τα γιοφύρια
Μπάτσοι κλάστε μας τ' αρ...δια

("Ο Σάντας μέσα στον τεκέ", χασικλίδικο της Τρούμπας)

Σάντα, κά..λα, χώσου κάτω απ' το δέντρο για με
Θα σε περιμένω με λαχτάρα
Έλα, μόρτη, τρύπωσε στην καμινάδα για με
Να μου ξεχειλώσεις τη μ...άρα

Ήμουνα πολύ αλανιάρα εφέτο
Θα μου φέρεις δώρο μία κούρσα;
Έλα, χώσου από την καμινάδα
Νά 'ρθεις να μου ρίξεις μία π...τσα

("Έμπαινε Σάντα", καψουροτράγουδο)


Ευχαριστώ το Ίδρυμα Σίμωνα Καρρά για την ευγενική παραχώρηση του πρωτότυπου υλικού. Το CD με τίτλο "Χριστουγεννιάτικα γαμωτράγουδα", σε ερμηνεία Δόμνας Σαμίου, θα κυκλοφορήσει μέσα στις γιορτές από την PaliTaIdia Records.

Βουβό κίνημα

Ο Σταύρος ο Αντύπας είναι φίλος. Ή μάλλον, για να μην μπλέξουμε σε ατέρμονες συζητήσεις σχετικά με τον ορισμό της φιλίας, ας το πούμε αλλιώς. Είναι περισσότερο από φίλος: είναι ένας άνθρωπος με τον οποίο μοιραζόμαστε κοινές αγωνίες και προβληματισμούς -"σύντροφος" θα λέγαμε κάποτε, Μοναδικέ μου Αναγνώστη, αλλά σήμερα η ιερή αυτή λέξη έχει δυστυχώς εκφυλιστεί.

Εκτός από ικανότατος δικηγόρος, ο Σταύρος είναι επίσης πνεύμα ανήσυχο. Ποτέ δεν τον έχω ακούσει να αυτοχαρακτηρίζεται "συγγραφέας", εν τούτοις έχει ήδη δημοσιεύσει τρία βιβλία. Για το πιο πρόσφατο από αυτά θα ήθελα να σου μιλήσω σήμερα.

Τι είναι το "ΒΚ – Βουβό κίνημα στα πρόθυρα κοινωνικής κρίσης"; Ή μάλλον, τι δεν είναι: δεν είναι ακριβώς μυθιστόρημα. Δεν είναι πολιτικό δοκίμιο. Δεν είναι ούτε συλλογή διηγημάτων. Είναι μια σειρά από ιστορίες ανθρώπων που βρίσκονται γύρω μας, στις παρυφές του Συστήματος, ίσως και λίγο έξω από αυτό -στο περιθώριο. Ανθρώπων που το Σύστημα αντιπαθεί, αποδιώχνει, καταδιώκει μερικές φορές. Ανθρώπων που στη ζωή τους είπαν τα μεγάλα "ναι" και τα μεγάλα "όχι" -ή και όχι.

Ανθρώπων που οι πορείες τους διασταυρώνονται (μεταξύ τους και με τις δικές μας), συμπίπτουν για λίγο και πάλι χωρίζονται -αλλά τελικά καταλήγουν όλες στο ίδιο σημείο: στον Βράχο.

Ποιον Βράχο, θα μου πεις. Εκείνον, τον έναν, που σου χαρίζει απόσταση από την ανθρώπινη μαρέα και ύψος -για να δεις τα πράγματα αλλιώς. Εκείνον που τον δέρνει ο αέρας διώχνοντας το νέφος. Εκείνον από τον οποίον ξεκινάει μια καινούργια, κοινή πορεία των ηρώων του βιβλίου, "για να πάρουνε τα όνειρα εκδίκηση" -ή και όχι.

Δεν είμαι βιβλιοκριτικός, Μοναδικέ μου Αναγνώστη, είμαι μόνο βιβλιόφιλος. Επιπλέον, είμαι μεροληπτικός: επειδή γνωρίζω τον συγγραφέα, επειδή αναγνωρίζω τα αυτοβιογραφικά στοιχεία που έχει περιλάβει στο βιβλίο του, επειδή κάποιους από τους ήρωες τους ξέρω, έχουμε πιει κρασί και έχουμε τραγουδήσει μαζί.

Κατά συνέπεια, δεν είμαι ο πλέον κατάλληλος για να κάνω αντικειμενική κριτική σε αυτό το βιβλίο. Που μπορεί να μην είναι ένα αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, μπορεί να μην αλλάξει τη ροή του κόσμου, ούτε των γραμμάτων. Παρόλα αυτά, εγώ στο συνιστώ ανεπιφύλακτα. Σε σένα, Μοναδικέ μου Αναγνώστη, που ανέχεσαι τις σκέψεις μου, τη γκρίνια μου, την ειρωνία και τον σαρκασμό μου, το βιβλίο αυτό μπορεί να φανεί πολύ χρήσιμο: μπορείς να το διαβάσεις με τον ίδιο τρόπο που κοιτάζεσαι στον καθρέφτη.

Αν αναγνωρίσεις στις σελίδες του τον εαυτό σου, είσαι μαζί Μας.
Αν όχι, είσαι με τους Άλλους.

Σε χαιρετώ

Χασοδίκης





Το βιβλίο του Σταύρου Αντύπα "ΒΚ - Βουβό κίνημα στα πρόθυρα κοινωνικής κρίσης" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Φιλόγραφο".

Η Θέμις έχει ακεφιές

Την περασμένη εβδομάδα εκδόθηκε το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών που παραπέμπει εικοσιένα άτομα (δικηγόρους, δικαστές και μία... αστρολόγο) σε δίκη με την κατηγορία της συμμετοχής στο λεγόμενο "παραδικαστικό κύκλωμα".

Η πολύκροτη αυτή υπόθεση μπαίνει έτσι στην τελική της ευθεία -αν και το ακροατήριο θα αργήσει ακόμα, αφού λογικά θα υπάρξουν προσφυγές των κατηγορουμένων κατά του βουλεύματος. Είναι ίσως ο κατάλληλος χρόνος, Μοναδικέ μου Αναγνώστη, για να πούμε πέντε πράγματα σχετικά, πριν το θέμα περάσει για τα καλά στην επικαιρότητα των ΜΜΕ.


Υποθέτω ότι για πολύ κόσμο η δίκη αυτή, όταν γίνει, και εφόσον καταδικαστούν οι κατηγορούμενοι ή κάποιοι από αυτούς, θα σημάνει την κάθαρση του χώρου της Δικαιοσύνης, την αφαίρεση του καρκινώματος και την επιστροφή του ασθενούς από το χειρουργικό κρεβάτι, σώου και αβλαβούς, για να συνεχίσει το ιερό θεσμικό του έργο. Έτσι;

Κι όμως, δεν είναι έτσι. Οι είκοσι-τριάντα-σαράντα επίορκοι δικαστές και δικηγόροι, εφόσον βέβαια αποδειχθούν τέτοιοι (καλόν είναι να μην ξεχνάμε ποτέ το τεκμήριο αθωότητας), θα απομακρυνθούν από τις θέσεις τους και θα πάνε φυλακή (;). Πιθανότατα η κυβέρνηση θα παίξει επικοινωνιακά με το θέμα, καυχώμενη για την απαλλαγή της Δικαιοσύνης από το μεγάλο της πρόβλημα. Μόνο που αυτό το τελευταίο, είναι ένα μεγάλο ψέμα.

Το μεγάλο πρόβλημα της Δικαιοσύνης δεν είναι το παραδικαστικό κύκλωμα, ούτε οι επίορκοι μέτοχοί του. Άλλα είναι τα προβλήματα -το φερόμενο ως κύκλωμα είναι απλά ένα σύμπτωμα, ακραίο σίγουρα και επικίνδυνο, αλλά πάντως σύμπτωμα, ενός οργανισμού άρρωστου που αφήνεται να αργοπεθαίνει.

Πρόβλημα της Δικαιοσύνης είναι οι εξωφρενικές καθυστερήσεις στην εκδίκαση των υποθέσεων από τα Δικαστήρια, που φτάνουν σε σημεία αρνησιδικίας και επιτρέπουν το παιχνίδι με την παραγραφή ως τακτικό ελιγμό υπεράσπισης.

Πρόβλημα είναι οι τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, Δικαστές και Γραμματείς, που δεν καλύπτονται με τη δικαιολογία ότι δεν υπάρχουν κονδύλια -και δεν πρόκειται να καλυφθούν.

Πρόβλημα είναι οι άθλιες υποδομές, κτιριακές και τεχνολογικές, η έλλειψη μηχανοργάνωσης των Δικαστηρίων και η στέγασή τους σε κτίρια-στάβλους όπως το Ειρηνοδικείο Αθηνών (αν βρεθείς στην Ομόνοια, Μοναδικέ μου Αναγνώστη, κανένα πρωί και έχεις πέντε λεπτά καιρό, μπες εκεί στη στοά στην αρχή της Σταδίου για να δεις για τι πράγμα μιλάμε).

Πρόβλημα είναι η πολυνομία, οι φωτογραφικές διατάξεις και οι τροπολογίες σε άσχετα νομοσχέδια, οι ασαφείς διατυπώσεις της νομοθεσίας και τα πολυάριθμα παραθυράκια, η υπερποινικοποίηση και η χρήση των Δικαστηρίων ως εισπρακτικού μηχανισμού.

Πρόβλημα είναι η ολοφάνερη προσπάθεια της εκτελεστικής εξουσίας, δηλαδή των κυβερνήσεων των τελευταίων δέκα τουλάχιστον χρόνων, να ελέγξουν τη δικαστική περιορίζοντας την ανεξαρτησία της, απαξιώνοντας τις αποφάσεις της και χτυπώντας ιδιαίτερα και με κάθε τρόπο το εξαιρετικά ενοχλητικό Συμβούλιο της Επικρατείας.

Πρόβλημα είναι η νομολογία των ανωτάτων Δικαστηρίων, που πάει κι έρχεται δεξιά και αριστερά, μία έτσι μία αλλιώς, καταργώντας κάθε έννοια ασφάλειας δικαίου.

Πρόβλημα είναι οι δικαστές που έγιναν δικαστές επειδή δεν μπορούσαν να επιβιώσουν σαν δικηγόροι, οι δικηγόροι που αποδέχονται την τσαλαπάτηση της επαγγελματικής, επιστημονικής και ανθρώπινης αξιοπρέπειάς τους, οι γραμματείς που στήνουν παραμάγαζα, οι επιθεωρητές που δεν επιθεωρούν και οι ελεγκτές που δεν ελέγχουν.

Από αυτά τα προβλήματα, κανένα δεν πρόκειται να λύσει η δίκη για το παραδικαστικό κύκλωμα.

Ο χώρος της Δικαιοσύνης δεν είναι ούτε στεγανός, ούτε ξεκομμένος από την κοινωνία. Τα προβλήματα της Δικαιοσύνης είναι αντανακλάσεις των προβλημάτων της κοινωνίας, παντού και πάντοτε. Στα πινάκια των Δικαστηρίων μπορεί ο κάθε προσεκτικός παρατηρητής να διαβάσει τις κοινωνικές ασθένειες της χώρας μας: οι εκατοντάδες υποθέσεις διαφορών οροφοκτησίας μιλάνε για τις πολυκατοικίες της αντιπαροχής που χτίστηκαν τσάτρα-πάτρα "κατά παρέκκλιση" σε οικοπεδάκια των 180 τ.μ. Οι χιλιάδες δίκες για οφειλές σε ασφαλιστικούς φορείς καθρεφτίζουν τη μάστιγα της εισφοροδιαφυγής. Οι δεκάδες χιλιάδες υποθέσεις τροχαίων μαρτυρούν την άθλια οδηγική μας συμπεριφορά και τον ακήρυχτο πόλεμο της ασφάλτου -και πάει λέγοντας.

Η υπόθεση του παραδικαστικού κυκλώματος έλκει την προσοχή της κοινής γνώμης, αλλά για τους λάθος λόγους: επειδή υπακούει στις επιταγές της τηλεοπτικής αγοράς. Επειδή προσφέρει ίντριγκες, μαύρο χρήμα, επώνυμους πρωταγωνιστές, αλληλοκαρφώματα, κρουαζιέρες με ψευδώνυμο σε πολυτελή κότερα, κινηματογραφικές συλλήψεις στο Παρίσι με τη συνδρομή της Ιντερπόλ, κρυφές κάμερες, φυγόδικους δραπέτες, δίμετρες καλλονές από την Ανατολική Ευρώπη, Ρώσους καλόγερους με διασυνδέσεις, κοστούμια φίρμας των 2.000 ευρώ και γραβάτες από άγριο φυσικό μετάξι. Είναι μια υπερπαραγωγή κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του Ταρζάν Δημοσιογράφου με την κίτρινη περισκελίδα, και του πολυάριθμου επιτελείου του από Δαιμόνιους Ρεπόρτερ, επίδοξους συναδέλφους που πιθανόν εγγράφουν υποθήκες για τη μελλοντική τους επαγγελματική αποκατάσταση.

Όλα αυτά, Μοναδικέ μου Αναγνώστη, μπορεί να είναι πιπεράτα και σκαμπρόζικα, αλλά μας απομακρύνουν από την ουσία. Και η ουσία είναι ότι η Δικαιοσύνη νοσεί -βαρύτατα. Όλα τα παραπάνω προβλήματα, που καμία κυβέρνηση δεν φαίνεται διατεθειμένη να λύσει, δημιουργούν ένα σάπιο περιβάλλον απολύτως κατάλληλο για να γίνεται συναλλαγή, νταραβέρι, διευκολύνσεις, ή όπως αλλιώς θες πες το. Αναβολές επί αναβολών για να φτάσουμε στην παραγραφή, ή γιατί "σήμερα η σύνθεση της έδρας δεν είναι καλή". Τηλέφωνα για βόμβες στα Δικαστήρια για να εξασφαλιστεί ότι δεν θα γίνει η δίκη. "Αοριστίες" στα κατηγορητήρια και στα δικόγραφα. Καθυστερημένες καθαρογραφές -ή κατεπείγουσες, όπου δει. "Εύλογη κρίση". "Ελαφρυντικά". "Ενδεχόμενος δόλος".

Η δίκη θα γίνει, και μπορεί οι κατηγορούμενοι να αποδειχτούν ένοχοι και το παραδικαστικό κύκλωμα να ξηλωθεί. Αλλά οι συνθήκες του χώρου είναι τέτοιες ώστε, αργά ή γρήγορα, αλλά πάντως αναπόδραστα, θα δημιουργηθεί άλλο κύκλωμα στη θέση του. Ο ασθενής έχει καρκίνο σε όλο του το σώμα, κι εμείς του αφαιρούμε μόνο το συκώτι, γιατί αυτό μπορούμε: μικρό το όφελος, θα γίνει μετάσταση και αύριο θα εκδηλωθεί η αρρώστια κάπου αλλού.

Για το τέλος, Μοναδικέ μου Αναγνώστη, σου φύλαξα το μεγαλύτερο πρόβλημα της Δικαιοσύνης: που είναι το γεγονός ότι τα προβλήματά της ο κόσμος τα θεωρεί προβλήματα των δικηγόρων, των δικαστών, των δικαστικών γραμματέων -κοινώς, όσων ψωμίζονται από αυτήν. Και πολλές φορές, ή μάλλον σχεδόν πάντα, έτσι τα βλέπουμε κι εμείς οι ίδιοι.

Δεν είναι έτσι. Τα προβλήματα της Δικαιοσύνης δεν είναι κλαδικά, είναι προβλήματα της Δημοκρατίας. Η λειτουργία, ή μάλλον η μη-λειτουργία μιας μισοπεθαμένης Δικαιοσύνης επιτρέπει και ενθαρρύνει την αυθαιρεσία της κάθε κυβέρνησης, την επιπολαιότητα της Βουλής, την ασυδοσία του ιδιωτικού τομέα. Δεν θέλουμε να το καταλάβουμε; Πάει καλά -αλλά αργά ή γρήγορα θα το βρούμε μπροστά μας.

Σε χαιρετώ

Χασοδίκης

Έξι σκόρπιες σκέψεις για τη Δευτέρα

Γελοιογραφία του Δ. Χαντζόπουλου από τα "Νέα"

• Πολύ γέλασα με την αποκάλυψη ότι ο -πρώην πλέον- Υπουργός Απασχόλησης είχε φτιάξει το εξοχικούλι του στο Κορωπί με άδεια αναψυκτηρίου. Ακόμα πιο πολύ γέλασα με την δικαιολογία του, αντάξια αυτής για τους Ινδούς μουσαφιραίους: "Μα όλοι στην περιοχή έτσι έχουν χτίσει, εκτός από όσους είναι αυθαίρετοι"! Αν ζούσε ο Σακελλάριος, θα έκανε τη ζωή του ταινία...
• Όπως σοφά λέει ο ελληνικός λαός, "οι μαλακίες επιστρέφονται". Και η πάλαι ποτέ αντιπολιτευτική τακτική της Νέας Δημοκρατίας, με την απέραντη σκανδαλολογία, τη φτηνή ηθικολογία και την πολιτική της κλειδαρότρυπας, σαφώς εμπίπτει στον ορισμό της μαλακίας... Τώρα, καλά ξεμπερδέματα, κύριε Καταλληλότερε.
• Ο οποίος Καταλληλότερος, από την άλλη, σε μια έμπνευση της στιγμής και αφού είχε -προφανώς- κατεβάσει καμιά τριανταριά ουζάκια παραπάνω, επανέφερε από την εφεδρεία την αγαπημένη του μπλογκ τούτου, Funny Πάλλη-Πετραλιά, για να αντικαταστήσει τον φιλόξενο κ. Μαγγίνα στο Υπουργείο Απασχόλησης. Και να λύσει το ασφαλιστικό. Χαχαχαχαχαχαχα!!!
• Είναι βέβαιον ότι η Φάνη, μετά την επιτυχημένη της θητεία στο Τουρισμού, όπου έλυσε όλα τα προβλήματα με αποτέλεσμα ο Σπηλιωτόπουλος σήμερα να μην έχει δουλειά να κάνει, θα αφήσει τη σφραγίδα της και στο Απασχόλησης. Θα την ξεχάσει εκεί όταν πάρει πόδι (σε κανένα εξάμηνο;).
• Για να μην ξεχνιόμαστε πάντως, το ασφαλιστικό και η λύση του ουδεμία σχέση έχουν με τις ματσαράγγες του εκάστοτε υπουργού. Το λέω, γιατί κάτι μου λέει ότι θα ακούσουμε και στη Βουλή οσονούπω ατάκες τύπου "η κυβέρνησή σας με τους εισφοροφυγάδες υπουργούς θα λύσει τα προβλήματα των ταμείων;"... Να, όπως αυτές.
• Εν τω μεταξύ στο Κορωπί οι άτυχοι αυθαιρετούχοι και ιδιοκτήτες "αναψυκτηρίων" βλαστημάνε την ώρα και τη στιγμή που ο γείτονάς τους έγινε υπουργός και ασχολήθηκαν μαζί του οι Δαιμόνιοι Ρεπόρτερ. "Καλά είχαμε την ησυχία μας τόσα χρόνια, μας έκαψε ο μ.....ας", αντιλαλούνε οι πλαγιές της Β' Ζώνης προστασίας του Υμηττού...
  

Εχτές το μεσημέρι, πάντως, στην κορυφή του Ολίγυρτου, όλα αυτά λίγη σημασία είχαν...

Καθημερινές ιστορίες: RTFM*

Κάπου στα τέλη Σεπτεμβρίου, Μοναδικέ μου Αναγνώστη, έληγε η (προπληρωμένη) σύνδεση ADSL του γραφείου. Μια που θα την ανανέωνα έτσι κι αλλιώς, και μια που η εταιρεία που μας συνδέει με το internet έχει εγκαταστήσει δικό της δίκτυο που περνάει κι από την περιοχή μας, είπα να μετακομίσω κι εγώ στο περί ου ο λόγος δίκτυο και να τρέξω στις απέραντες λεωφόρους των 24 Mbps.

Με ενημέρωσαν ότι για τη μεταφορά θα χρειαστεί περίπου ένας μήνας -βέβαια τώρα που μιλάμε έχουν περάσει δυόμισυ κι ακόμα δεν, αλλά τι να κάνουμε, στην Ελλάδα ζούμε και τα λοιπά.

Ναι μεν τα 24 μπιμπιες δεν τα έχουμε δει ακόμα, η εταιρεία όμως φρόντισε να μας στείλει ένα ορντέβρ: το καινούργιο μόντεμ-ρούτερ, που θα σηκώνει τις μεγάλες ταχύτητες.

Η συσκευή κατέφθασε στο γραφείο μετά από ένα αχρείαστο δρομολόγιο κατά Ηλιούπολη μεριά (;), μέσα σε ένα πακέτο που εκ πρώτης όψεως έμοιαζε σαν Κλασικό Χαρτονένιο Πακέτο, από αυτά που συνήθως αμπαλάρουν τέτοιες συσκευές. Εκ δευτέρας όψεως, όμως, αποδείχτηκε σκληρό καρύδι: πρέπει να μου πήρε γύρω στα δέκα λεπτά για να το ανοίξω, ώσπου αγανάκτησα και το έσκισα στο πλάι. Υποθέτω ότι ο κατασκευαστής το είχε αρχικώς προορίσει για την ασφαλή συσκευασία διαβαθμισμένων εγγράφων του Αμερικανικού Πενταγώνου, αλλά κατά λάθος η συγκεκριμένη παρτίδα ξέπεσε στο εργοστάσιο της Siemens.

Όπως αντιλαμβάνεσαι, Μοναδικέ μου Αναγνώστη, το όνομα της γνωστής εταιρείας που υπερηφάνως έφερε το πακέτο υποβάλλει εικόνες γερμανικής αποτελεσματικότητας, μεθοδικότητας και ποιότητας. Βέβαια, με μικρότερα γράμματα σε άλλο σημείο του πακέτου αναφέρεται ότι το προϊόν καθεαυτό κατασκευάζεται στη Μάνα Κίνα, χώρα γνωστή για το σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, τις πρωτοποριακές πολιτικές προστασίας των εργαζομένων και τους υψηλούς μισθούς.

Με τα πολλά, και αφού το άνοιξα το ρημάδι, ξεπήδησαν από μέσα τα περιεχόμενα: η κυρίως συσκευή, το τροφοδοτικό, δυο-τρία καλώδια, ένα σιντί και δυο φυλλάδια με οδηγίες χρήσεως (παλιά τα λέγαμε "προσπέκτους", σήμερα γνωστά ως "manual").

Πήρα στα χέρια μου το ένα από τα δύο φυλλάδια, κατά σύμπτωση το ελληνικό. Ανοίγω στην πρώτη σελίδα, εκεί που λέει "βεβαιωθείτε ότι τα ακόλουθα εξαρτήματα περιλαμβάνονται στη συσκευασία", να δω μην τυχόν και λείπει τίποτις. Αφού καθησυχάστηκα, συνέχισα λίγο αφηρημένα την ανάγνωση, περνώντας στο κεφάλαιο με τις οδηγίες εγκατάστασης.

Και τότε με βρήκε το κακό. Εκεί, στη σελίδα 11 πάνω πάνω φιγουράριζε απειλητικά η φράση: "Οι ακόλουθες οδηγίες προϋποθέτουν ότι διαθέτετε διεπαφή προτεροτιμών Windows XP".

Τιλτ.

Διεπαφή προτεροτιμών; Είναι σοβαρό αυτό γιατρέ μου; Θεραπεύεται; Θα χρειαστεί χειρουργείο;

Ένα μικρό αλλά αδυσώπητο ρυάκι κρύου ιδρώτα έκανε τη ραχοκοκαλιά μου να ανατριχιάσει. Γρήγορα ανέτρεξα στο αγγλικό εγχειρίδιο, με τρεμάμενα δάχτυλα βρήκα την αντίστοιχη σελίδα και διάβασα... "The following instructions assume you are running Windows XP's default interface".

Μου ξέφυγε ένας στεναγμός ανακούφισης. Default interface – διεπαφή προτεροτιμών. There you go. Στοιχειώδες, αγαπητέ Γουάτσον. Μα πώς δεν το σκέφτηκα;

Πριν από όχι πολλά χρόνια, παρόμοιες συσκευές δεν συνοδεύονταν καν από οδηγίες στην ελληνική γλώσσα. Σήμερα έχουν πια σχεδόν όλες, αναμφισβήτητο δείγμα προόδου, αλλά μαργαριτάρια σαν το παραπάνω ποτέ δεν λείπουν.

Υποθέτω ότι τη μετάφραση των σχετικών εγχειριδίων στα ελληνικά αναλαμβάνουν εξειδικευμένοι Κινέζοι υπάλληλοι των εταιρειών παραγωγής, που έμαθαν τη γλώσσα μας μέσω μαθημάτων δι' αλληλογραφίας με καθηγητή τον Κώστα Ζουράρι ("Μισγάγκεια απερινόητη"). Κάποιοι πιστεύουν ότι σκοπός των επιχειρήσεων χάι-τεκ είναι να υποβάλλουν τον χρήστη σε ένα επίπονο μεν, ωφέλιμο δε μαρτύριο, μέσα από το οποίο οξύνεται η ερμηνευτική του ικανότητα και αποκτά βαθύτερη κατανόηση του τρόπου λειτουργίας των συσκευών και των προγραμμάτων. Όπως σε κάθε εκπαιδευτική διαδικασία, το παίδεμα προηγείται της παιδείας.

Εγώ όμως, Μοναδικέ μου Αναγνώστη, πιστεύω ότι τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά.

Πίσω από τις σουρεαλιστικές αυτές οδηγίες, κρύβεται σίγουρα άλλη μια συνωμοσία των Νεφελίμ.

Σε χαιρετώ

Χασοδίκης



(* Read The Fucking Manual)

Αλληλογραφία

Υπουργόν Απασχόλησης
και μέλλοντα Πρέσβη
Καλής Θελήσεως του ΟΗΕ
Κον Βασίλην Μαγγίνα
Ενταύθα

Κύριε Υπουργέ

Κατ' αρχάς, δράττομαι της ευκαιρίας για να Σας συγχαρώ για το σημαντικό φιλανθρωπικό Σας έργο και την ενεργό συμμετοχή Σας στην προσπάθεια για ομαλή ένταξη των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία.

Συνεχίστε και μην αφήνετε να Σας πτοήσουν οι κακόβουλες επιθέσεις διαφόρων κακεντρεχών δημοσιογράφων. Ου γαρ οίδασι τι ποιούσι.

Περνώντας στο φλέγον θέμα των ημερών, ήτοι το λεγόμενο "ασφαλιστικό", θα ήθελα να Σας εκφράσω κάποιες απορίες.

Αδυνατώ να αντιληφθώ, κύριε Υπουργέ, πώς σκοπεύετε να λύσετε ένα πρόβλημα που όλοι παραδέχονται μεν ότι είναι υπαρκτό, κανείς όμως δεν ισχυρίζεται ότι γνωρίζει τις ακριβείς του διαστάσεις.

Εάν δεν απατώμαι, οι τελευταίες αναλογιστικές μελέτες για τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης έχουν συνταχθεί προ πολλών ετών και σήμερα είναι πλέον ανεπίκαιρες. Κατά συνέπεια, όλες οι εκτιμήσεις σχετικά με τη βιωσιμότητα του συστήματος είναι ολίγον "στον αέρα", αν μου επιτρέπετε την έκφραση.

Μήπως θα ήταν φρόνιμο, κύριε Υπουργέ, να παραγγείλετε καινούργιες, έγκυρες αναλογιστικές μελέτες, που να αποτυπώνουν τη σημερινή κατάσταση του συστήματος; Και μήπως θα έπρεπε να δώσετε στη δημοσιότητα στοιχεία από τα οποία να προκύπτει ότι τα μέτρα που προτείνετε κάθε δυο μέρες είναι λογιστικώς τεκμηριωμένα, ότι δηλαδή γνωρίζετε (Εσείς έστω) τι όφελος θα προσπορίσει στο σύστημα κάθε ένα εξ αυτών; Νούμερα, κατά προτίμηση;

Επιπλέον, κύριε Υπουργέ, θα ήταν ωφέλιμο για τη διαδικασία του δημοσίου διαλόγου να γνωρίζουμε αν έχετε κάποιο συγκεκριμένο, πλήρες σχέδιο στο μυαλό Σας, ή αν απλώς δίνετε στη δημοσιότητα (ή αφήνετε να διαρρεύσουν από "πηγές του Υπουργείου") ιδέες, σκέψεις, προβληματισμούς που Σας περνάν από το μυαλό, έτσι, σκόρπια, για να δείτε τι αντίκτυπο θα έχουν.

Κύριε Υπουργέ, Σας παρακαλώ να προσέχετε: αυτά είναι κόλπα ζόρικα, που κάνουν στην Ινδία. Αλήθεια Σας το λέω, το ασφαλιστικό έχει οδηγήσει αρκετούς προκατόχους Σας στην πόρτα του Υπουργείου, με κατεύθυνση προς τα έξω. Προσπαθήστε να μην έχετε κι Εσείς την ίδια τύχη.

Μετά τιμής



____________________________________________________________________

Πρωθυπουργόν
Κον Κωνσταντίνον Καραμανλή τον Β'
Ενταύθα

Κύριε Πρωθυπουργέ

Εν πρώτοις, συγχωρέστε με που Σας αποσπώ από την κατάσταση βουδιστικής νιρβάνας στην οποία βρίσκεστε, ασφαλώς ασπαζόμενος τις ιδέες των Ινδών φιλοξενουμένων του κ. Υπουργού Απασχόλησης, φορέων μιας πανάρχαιης σοφίας και ενός εναλλακτικού τρόπου αντιμετώπισης των εγκοσμίων πραγμάτων που εμείς, οι ταπεινοί πολίτες, αλλοτριωμένοι από τα τετριμμένα προβλήματα της καθημερινότητας του δυτικού κόσμου, αδυνατούμε να κατανοήσουμε.

Θα ήθελα όμως να επιστήσω την προσοχή Σας στο μείζον πρόβλημα που απασχολεί την ελληνική κοινωνία αυτόν τον καιρό: το ασφαλιστικό (θα έχετε ακούσει να λένε).

Όπως ίσως γνωρίζετε, η ισχύουσα σχετική νομοθεσία προβλέπει ένα σχήμα τριμερούς χρηματοδότησης του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης: κράτος, εργοδότες, εργαζόμενοι.

Εφόσον Εσείς ως Κράτος δεν συμβάλλετε με την προβλεπόμενη εισφορά Σας,
Και εφόσον οι εργοδότες ομοίως δεν συμβάλλουν με τη δική τους ("εισφοροδιαφυγή" το λένε - κάτι θα έχετε ακούσει), φυσικά με τις δικές Σας ευλογίες, αφού φροντίζετε κάθε τρεις και λίγο να προβαίνετε σε ευνοϊκές για αυτούς ρυθμίσεις των σχετικών οφειλών, τις οποίες καταγγέλλατε όταν είσαστε στην αντιπολίτευση αλλά υιοθετήσατε ασμένως ως κυβέρνηση,

Αντιλαμβάνεστε ότι η ευαίσθητη ισορροπία αυτού του τριμερούς σχήματος διαταράσσεται -και το σύνολον παλαντζάρει επικίνδυνα επάνω στις ήδη βεβαρυμένες πλάτες των εργαζομένων.

Κύριε Πρωθυπουργέ, δεδομένου ότι μιλάμε για κοινωνική ασφάλιση, θα συμφωνήσετε ότι τα βάρη πρέπει να τα αναλαμβάνει ολόκληρη η κοινωνία κατά δίκαιο τρόπο. Διαφορετικά, εάν τα βάρη του ενός τμήματος της κοινωνίας τα επωμίζεται το άλλο, το όλον σύστημα δέον όπως ονομάζεται αλλιώς και ουχί "κοινωνικής ασφάλισης" -δεν θα επεκταθώ σε λεπτομέρειες, γιατί θα ήθελα να παραμείνω σε επίπεδα κοσμιότητος. Ρωτήστε σχετικά τους κουμπάρους του κ. Τσιτουρίδη.

Με την ελπίδα ότι θα σκύψετε με προσοχή πάνω στο πρόβλημα -προσέχετε μόνο μην το παρακάνετε και πονέσει η μέση Σας

Σας υποβάλλω τα σέβη μου



____________________________________________________________________

σ. Αλέκαν Παπαρήγα
Γ.Γ. της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε.
Σπίτι του Λαού
Περισσός-Πλανήτης Άρης

Συντρόφισσα Γενική Γραμματεύ

Μολονότι συμφωνώ με τη διαπίστωσή Σας ότι το σύγχρονο κοινωνικοπολιτικό προτσές εκμεταλλεύεται αγρίως το εργαζόμενο προλεταριάτο προς όφελος του αχαλίνωτου και αδηφάγου παγκοσμιοποιημένου καπιταλιστικού κεφαλαίου, ξεζουμίζοντάς το και πετώντας το σαν στιμμένη λεμονόκουπα.

Θα ήθελα εν τούτοις να επισημάνω ότι η τακτική του Κόμματος να οργανώνει ξεχωριστές συγκεντρώσεις των μελών και ψηφοφόρων του στα πλαίσια των κοινωνικών ταξικών αγώνων

Αν κάποτε ήταν απλώς γραφική
Και εν συνεχεία ολίγον γελοία
Σήμερα έχει καταντήσει τουλάχιστον εκνευριστική.

Σε τελική ανάλυση, και έχοντας κατά νου τις απεργιακές κινητοποιήσεις για το ασφαλιστικό, εάν ο μη γένοιτο καταρρεύσουν τα ταμεία, τα μέλη και οι ψηφοφόροι του Κόμματος θα έχουν την ίδια τύχη με τα μέλη και τους ψηφοφόρους των άλλων κομμάτων.

Δηλαδή θα πάρουν τον πούλο -και να με συμπαθάτε για τη χυδαία έκφραση, αλλά Σας ορκίζομαι στα γένια του Λένιν ότι έτσι θα γίνει και φιλάω σφυροδρέπανο.

Εάν φοβάστε πια τόσο πολύ τον συγχρωτισμό με τους ρεβιζιονιστές, φροντίστε ώστε τα μέλη του Κόμματος να λαμβάνουν τα κατάλληλα προφυλακτικά μέτρα -αλλά μην τους τραβάτε στην Πλατεία Κοτζιά, όταν όλοι οι υπόλοιποι μαζεύονται στο Πεδίον του Άρεως.

Ευελπιστώντας να επιστρέψετε στον Πλανήτη μας εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος

Με σεβασμό

Χασοδίκης

Και οι υπουργοί έχουν ψυχή

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Θ.Ρουσόπουλος κληθείς να σχολιάσει το δημοσίευμα, δήλωσε πως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι και ανέφερε ότι υπάρχει σχετική δήλωση του Β.Μαγγίνα, την οποία "όποιος διαβάσει θα πάρει απαντήσεις".

(από το in.gr)

(Ντριιιννν)
- Παρακαλώ;
- 'Ελα Βασίλη, καλησπέρα.
- Α, καλησπέρα Πρόεδρε. Τι κάνετε;
- Καλά, ρε Βασίλη, καλά... Να σου πω ρε συ, τι είναι αυτά που γράφει εδώ ο Τριανταφυλλόπουλος;
- Συκοφαντίες, Πρόεδρε, συκοφαντίες. Είχα εκεί πέρα ένα αμπελάκι στο Κορωπί από τον παππού μου... κι έχω βάλει μέσα ένα λυόμενο να πούμε, να πηγαίνουμε το Πάσχα να καθόμαστε τρεις-τέσσερις μέρες και να ψήνουμε το αρνί... Οικογενειακά, ξέρεις... Ε, και τον υπόλοιπο καιρό, είναι που είναι άδειο το σπίτι, τώρα και με το Υπουργείο δεν προλαβαίνω να πηγαίνω ούτε τα Σαββατοκύριακα... Λέω, "δεν το δίνω στον Σόνο, να κάθεται ο κακομοίρης με την οικογένεια, να μη μένει και το σπίτι κλειστό και μουχλιάζει";
- Καλά ρε Βασίλη, κι εσύ δηλαδή αυτόν τον Σόνο από πού τον ήξερες;
- Τον είχα γνωρίσει στην Ινδία, Πρόεδρε, παλιά, τότε που ήμουνα φοιτητής και είχα πάει με τη ΔΑΠ στη Γκόα να κάνω διαλογισμό... κατάλαβες... Ε, κι όταν έφυγε ο άνθρωπος μετανάστης κι ήρθε εδώ πέρα και με γύρεψε... Έχει κι ένα παιδάκι ζαβό ο καψερός... Και τη μανούλα του άρρωστη στην Καλκούτα... Εγώ Πρόεδρε από την καλή μου την καρδιά...
- Ρε συ Βασίλη, δεν πιστεύω να μου πουλάς φούμαρα;
- Όχι, Πρόεδρε, στο σταυρό που σου κάνω! Να μη σώσω να λύσω το ασφαλιστικό! Δεν δουλεύει σε μένα ο άνθρωπος, σου ορκίζομαι! Τώρα, καλά, πότε πότε ξεχορταριάζει λίγο τον μπαξέ, ε κι η γυναίκα του ρίχνει κανένα σκούπισμα να πούμε, αλλά αφού μένουν μέσα οι άνθρωποι, τι να τους πω; Να μην καθαρίζουνε; Θα τους φάνε τα ποντίκια...
- Καλά, ρε Βασίλη, καλά, σε πιστεύω! Μην ταράζεσαι. Και δε μου λες, η οικογένεια καλά;
- Καλά, Πρόεδρε, δε βαριέσαι... Αφού τα ξέρεις... Εκείνη η μικρή της Κατερίνας παιδεύεται εκεί πέρα με την ΕΡΤ, συμβασιούχος, ξέρεις να πούμε... Και κοιτάμε να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε, να μονιμοποιηθεί το παιδί, να παίρνει έναν μισθουλάκο εκεί πέρα μπας κι ανοίξει σπιτικό...
- Υπομονή, ρε Βασίλη, υπομονή! Πού θα πάει, θα τακτοποιηθεί κι αυτή. Όπου νά 'ναι θα ξεπεράσουμε τις αγκυλώσεις του χθες και θα φέρουμε τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται ο τόπος! Με σεμνότητα, ταπεινότητα και με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον.
- Αμήν Πρόεδρε! Από το στόμα σου και στου Αλογοσκούφη τ' αυτί!
- Καλά ρε Βασίλη. Άντε, σ' αφήνω τώρα γιατί γύρισε και η Νατάσα με τα παιδιά. Καληνύχτα.
- Καληνύχτα Πρόεδρε.
(κλικ)

Λαλάκης ο εισαγόμενος

Το πρόβλημα του πληθωρισμού συζητήθηκε την Πέμπτη σε συνεργασία του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή με τον υπουργό Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφη, ο οποίος αμέσως μετά δήλωσε ότι "οι μεγαλύτερες επιπτώσεις, όμως που έχουμε από τις αυξήσεις των τιμών του πετρελαίου και των τροφίμων διεθνώς είναι στον πληθωρισμό. Εχει ανέβει ο πληθωρισμός και στην Ε.Ε. και, δυστυχώς, έχουμε και επιπτώσεις και στην Ελλάδα". Και έσπευσε να προσθέσει:

"Και ο πρώτοsh, έ; Παπούτshι; Ειshαγωγήsh! Έντεκα χιλιάρικα. Shκίζει!
Πετρέλαιο; Ειshαγωγήsh κι αυτό! Εκατόν δέκα δολάρια το βαρέλι! Τshάμπα πράμα!
Πουκάμιshο; Μπουφανάκι; Ειshαγωγήsh! Εννέα καφετούλια! Μοντελάκι ο δικόsh shου, έτshιιι;
Τshιγάρο; Ειshαγόμενο! Παφ! και τάληρο! Σκέτο Τέξαsh!
Παντελόνι με τα αμπεshέ του... Την τshίγκινη ταμπελίτσα του... Ειshαγωγήsh κι αυτό! Τshάαααμπα! Έξι διακόshεsh. Μα ποιόsh είμαι; Ειshαγόοοοομενοsh είμαι -shαν τον πληθωριshμό;"

Εν συνεχεία ο Υπουργός αποχώρησε δηλώνοντας "shαsh αφήνω τώρα, πάω να βγάλω Έρικ Κλάπτον shτην κιθάρα".

(Το οπτικοακουστικό υλικό για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεώτεροι εδώ -προσφορά του site greek retro maniax)

Πλευρίτιδα

Τον Σεπτέμβριο, παραμονές των εκλογών, Μοναδικέ μου Αναγνώστη, ξεκίνησε ενώπιον του Β΄ Τριμελούς Εφετείου Αθηνών η δίκη του Κώστα Πλεύρη και τριών ακόμη ατόμων (εκδότη, διευθυντή και αρθρογράφου της εφημερίδας "Ελεύθερος Κόσμος") με την κατηγορία ότι "προτρέπουν εκ προθέσεως σε πράξεις ή ενέργειες δυνάμενες να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία κατά προσώπων ή ομάδας προσώπων εκ μόνου του λόγου της φυλετικής ή εθνικής καταγωγής τους" (άρθ. 1 του Ν.927/79 όπως ισχύει σήμερα).

Μέσα στην αναμπουμπούλα της προεκλογικής περιόδου η είδηση πέρασε στα ψιλά, άλλωστε η δίκη διακόπηκε στις 11 Σεπτεμβρίου και συνεχίζεται από τη Δευτέρα με τις καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας.

Όπως ξέρεις, Μοναδικέ μου Αναγνώστη, μου είναι εξαιρετικά απεχθείς οι απόψεις του Πλεύρη και του κάθε Πλεύρη σχετικά με ανώτερες και κατώτερες φυλές, εχθρούς που συνωμοτούν κατά του ελληνισμού και άλλα τέτοια φληναφήματα. Παρόλα αυτά, στην όλη ιστορία αυτής της δίκης υπάρχουν κάποια πράγματα που με προβληματίζουν και με ανησυχούν.

Κατά πρώτον: είναι για μένα σαφές ότι στην προκειμένη περίπτωση ο Πλεύρης μηνύθηκε και δικάζεται για τις απόψεις του, τις οποίες έχει καταγράψει στο βιβλίο του "Οι Εβραίοι: Όλη η Αλήθεια" (Εκδόσεις Ήλεκτρον, Αθήνα 2006). Απόψεις που είναι ακραίες, προκλητικές, προσβλητικές, πιθανότατα επικίνδυνες -αλλά που δεν παύουν να είναι απόψεις.

Δεν θα επικαλεστώ Μοναδικέ μου Αναγνώστη το δικαίωμα στην ελευθερία του λόγου -όπως λέγαμε και προ ημερών στη συζήτησή μας για τη λογοκρισία στο διαδίκτυο, το δικαίωμα αυτό μπορεί, και μερικές φορές πρέπει, να υφίσταται περιορισμούς για χάρη του γενικού συμφέροντος.

Άλλο με προβληματίζει: το γεγονός ότι, στο διάβα των αιώνων της ανθρώπινης ιστορίας, καμία άποψη και καμία ιδέα, όσο εξωφρενική και να ήταν, δεν μπόρεσε να εμποδιστεί από μέτρα ποινικής καταστολής. Οι ιδέες δεν συλλαμβάνονται, δεν κάθονται στο εδώλιο του κατηγορουμένου, δεν δικάζονται, δεν φυλακίζονται (οι φορείς τους ναι). Οι ιδέες αντικρούονται από άλλες ιδέες, και επικρατούν ή εξαφανίζονται μέσα από μια διαλεκτική διαδικασία που πολλές φορές είναι μακροχρόνια και επίπονη, αλλά απαραίτητη.

Κάποτε η ιδέα ότι η Γη είναι το κέντρο του σύμπαντος αποτελούσε απόλυτη αλήθεια -όσοι έλεγαν το αντίθετο λοιδωρούνταν, χλευάζονταν, διώκονταν. Ωστόσο επικράτησαν -όχι επειδή μπόρεσαν να αντιστρέψουν τους όρους και να φυλακίσουν τους αντιπάλους τους, αλλά επειδή στηρίχτηκαν στην Επιστήμη και στη Λογική.

Είναι γεγονός ότι οι ιδέες του αναθεωρητισμού (κακόηχος ο όρος, αλλά νομίζω ότι έχει επικρατήσει για να περιγράψει την προσπάθεια να ξαναγραφτεί η ιστορία και ειδικά το κεφάλαιο της Γενοκτονίας των Εβραίων) εξαπλώνονται στην Ευρώπη τις τελευταίες δύο δεκαετίες περίπου, αργά αλλά σταθερά. Είναι ανάγκη να στηθούν αναχώματα: αλλά αυτά τα αναχώματα πρέπει να τα στήσει η Επιστήμη, η Ιστορία, τα ντοκουμέντα, οι μαρτυρίες. Όχι οι δικαστές.

Εδώ ξεκινάει ο δεύτερος προβληματισμός μου, Μοναδικέ μου Αναγνώστη. Καθώς η ποινικοποίηση τέτοιων ιδεών κερδίζει έδαφος και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες (π.χ. Γαλλία, Γερμανία), διαπιστώνω μια μετάθεση ευθυνών που μου φαίνεται ανησυχητική: είναι δεδομένο ότι οι ιδέες αυτές βρίσκουν πρόσφορο έδαφος για να εξαπλωθούν εκεί όπου λείπει η Παιδεία. Και είναι δεδομένο ότι την καλλιέργεια της Παιδείας αυτής έχει χρέος να την αναλάβει η κοινωνία (κάθε κοινωνία) και οι εκλεγμένοι εκπρόσωποί της (Βουλή, κυβέρνηση). Αντί να γίνει αυτό, λοιπόν, που προφανώς είναι πιο δύσκολο και έχει μεγαλύτερο κόστος, προκρίνεται η λύση της ποινικοποίησης των ιδεών -και η ευθύνη μετατίθεται στη δικαιοσύνη. Και διερωτώμαι, ειδικά για τη χώρα μας: εδώ η δικαιοσύνη δεν μπορεί να κάνει σωστά ούτε τη δουλειά που πρέπει να κάνει -θα της αναθέσουμε και τη δουλειά που πρέπει ΕΜΕΙΣ να κάνουμε;

Ως εκ της φύσεώς του, ο μηχανισμός της Δικαιοσύνης λειτουργεί κατασταλτικά: πρώτα γίνεται το έγκλημα, μετά ακολουθεί η τιμωρία. Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, και σε πολλές άλλες, αυτό που απαιτείται είναι πρόληψη -και αυτό η Δικαιοσύνη δεν το εξασφαλίζει.

Τέλος, υπάρχει και ένα ζήτημα οριοθέτησης: ποιος θα κρίνει ποιες ιδέες είναι επιβλαβείς για την κοινωνία και πρέπει να αποτραπεί η διάδοσή τους μέσω καταστολής;

Γράφει ο blogger Jason στα σχόλια σχετικού ποστ του Old boy: "Κάποιος ο οποίος κηρύττει το μίσος και τη βία, δεν πρέπει να λογοδοτεί κάπου;". Και γιατί όχι και αυτός που κηρύττει τη βλακεία, την αποχαύνωση, την αδιαφορία; Τον ωχαδερφισμό; Τον παρασιτισμό;

Και γιατί όχι αύριο, σε ένα άλλο πλαίσιο, αυτός που κηρύττει την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας; Την κατάργηση της στρατιωτικής θητείας; Τον αφοπλισμό;

Αυτά με προβληματίζουν, Μοναδικέ μου Αναγνώστη. Όσο για τη συγκεκριμένη περίπτωση του Πλεύρη, το μόνο που βλέπω να επιτυγχάνεται με αυτή τη δίκη είναι η μετατροπή ενός ερζάτς επιστήμονα σε μάρτυρα καταδιωκόμενο από τον "Παγκόσμιο Σιωνισμό" και το "εβραϊκό κεφάλαιο"...

Σε χαιρετώ

Χασοδίκης


Υ.Γ.: Για όποιον ενδιαφέρεται, εδώ υπάρχουν link που παραπέμπουν στη μηνυτήρια αναφορά κατά του Πλεύρη, στο εις βάρος του κατηγορητήριο (κλητήριο θέσπισμα) και στα πρακτικά της δίκης μέχρι τη διακοπή της στις 11 Σεπτεμβρίου.

Καραπιπερίμ

(Σε πανελλήνια πρώτη μετάδοση το xasodikis blog παρουσιάζει σήμερα με υπερηφάνεια απομαγνητοφωνημένα αποσπάσματα της εκπομπής "Τουρκιέ τσαμπούκ τσαμπούκ", που παρουσιάζει στο κανάλι "Γκιουλμπαχάρ TV" ο γνωστός αστροφυσικός, μουσικοθεραπευτής και συγγραφέας Ισμαήλ Μπαταχτσίογλου. Ένα ντοκουμέντο για σένα, Μοναδικέ μου Αναγνώστη, για να δεις με τι ανιστόρητες και αντιεπιστημονικές αρλούμπες φανατίζεται η κοινή γνώμη στη χώρα των προαιώνιων οχτρών μας:)


"Φίλες και φίλοι, είναι η μοναδική σας ευκαιρία να αποκτήσετε το πακέτο αυτό. Μία εκπομπή θα κάνουμε, απόψε, όποιος προλάβει! Γι' αυτό σηκωθείτε ΤΩΡΑ (γκαπ) από καναπέδες, κρεβάτια, καρέκλες, πολυθρόνες, ντιβάνια, ντιβανοκασέλες, σκαμπώ, κομοδίνα και τηλεφωνήστε ΑΜΕΣΩΣ (γκουπ) στο 90-111-666 666. Θα πάρετε ΜΟΝΟ με 39 λίρες πέντε ΜΟΝΑΔΙΚΑ βιβλία, πολυτελείς εκδόσεις, παγκόσμια μπεστ-σέλλερ, με ΟΛΗ την αλήθεια που δεν σας αφήνουν να μάθετε. Θα μου πείτε τώρα, "καλά, βρε Μπαταχτσίογλου, κι εσύ δηλαδή πώς τα ξέρεις αυτά;". Δεν τα ξέρω μόνο εγώ, φίλες και φίλοι. Όοοοοολος ο κόσμος τα ξέρει (γκαπ), αλλά δεν ΘΕΛΟΥΝ να τα μάθετε εσείς, γιατί σας θέλουν πρόβατα (γκουπ)! Δεν ΘΕΛΟΥΝ (γκαπ) να ξέρετε για τους πανάρχαιους τουρκικούς πολιτισμούς που ήρθαν από τον πλανήτη Ποσειδώνα, δεν ΘΕΛΟΥΝ (γκουπ) να ξέρετε για την ΑΣΥΛΛΗΠΤΗ τεχνολογία τους! "Τα μυστικά του Πλανήτη Ποσειδώνα: όλη η αλήθεια για τους Καραπιπερίμ και τους Σεκερίμ", φίλες και φίλοι: οχτακόσες σελίδες, σκληρό εξώφυλλο, ένα ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ έργο. (γκαπ) Κάμερα σε μένα! (γκουπ) Ένα καταπληκτικό έργο που λέτε, φίλες και φίλοι, για την προϊστορία του Τουρκικού γένους. Κι ακόμα: "Το σουτζούκ λουκούμ των λαών". Πώς ήρθαν στη Γη οι Καραπιπερίμ από τον πλανήτη Ποσειδώνα; Πώς έγιναν οι τιτάνιοι πόλεμοι με τους Σεκερίμ στο Παράλληλο Σύμπαν; Πώς φτιάχτηκε το πρώτο σουτζούκ λουκούμ; Απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα δίνει αυτό το βιβλίο: "Η επιστροφή των Καραπιπερίμ": εξακόσες σελίδες, φίλες και φίλοι. Και μαζί θα πάρετε "Τα όπλα των Σεκερίμ", και το βιβλίο με τις προφητείες του Μουφτή Οσμάν από το 1496. ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΑ, ΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ: Από μένα (γκαπ) δώρο (γκουπ) και δύο (γκαπ) μοναδικά (γκουπ) ντιβιντί: "Κωδικός Καραπιπερίμ" και "Η μάχη του Ποσειδώνα". Κάμερα σε μένα! Αυτό το ΜΟΝΑΔΙΚΟ πακέτο, φίλες και φίλοι, ΜΟΝΟ απόψε (γκαπ), ΜΟΝΟ με 39 λίρες (γκουπ) συν τα έξοδα αποστολής. Γι' αυτό, σηκωθείτε ΤΩΡΑ από καναπέδες, κρεβάτια, καρέκλες, πολυθρόνες..."

(η εκπομπή συνεχίζεται στο ίδιο μοτίβο ad infinitum. Τα "γκαπ-γκουπ" που παρεμβάλλονται στο κείμενο είναι χτυπήματα του αψίκορου παρουσιαστή στο τραπέζι του στούντιο -το οποίο, αν είχε μιλιά να μιλήσει, θα είχε βογκήξει φίλες και φίλοι!)

και για τη μετάφραση

Χασοδίκης

Μεγαλοπιασίματα

Για να μπει η εβδομάδα μας ήρεμα κι ωραία, ιδού η συμμετοχή του ταπεινού αυτού ιστολογίου στο παιχνίδι "Μεγαλοπιάνομαι, μεγαλοπιάνεσαι, μεγαλοπιάνεται" που παίζεται εσχάτως στην ελληνική μπλογκόσφαιρα και στο οποίο με προσκάλεσε η Γιαγιά Ντακ.


"Καλά ρε φίλε, επειδή ανέβηκες σε πέντε-έξι βουναλάκια νομίζεις ότι είσαι έτοιμος για το Έβερεστ;", θα μπορούσε να είναι η ερώτηση. Όχι βέβαια, αλλά εδώ μεγαλοπιανόμαστε -το είπαμε. Και υπ' αυτήν την έννοια, τι καλύτερο από τη Στέγη του Κόσμου, από το σημείο όπου δεν υπάρχει τίποτα ψηλότερο για να δεις ή να ανέβεις;


Ναι, θα ήθελα να έχω γράψει αυτό το βιβλίο μαζί με τον πρόωρα χαμένο Άγγλο συγγραφέα Bruce Chatwin, και συνεπώς θα ήθελα να έχω κάνει μαζί του αυτό το ταξίδι στην Παταγωνία, στα ίχνη δύο γκρίνγκο ληστών-θρύλων της περιοχής, του Μπουτς Κάσιντυ και του Σάντανς Κιντ, ξεστρατίζοντας εδώ κι εκεί σε άλλες ιστορίες, άλλων ελασσόνων ηρώων όπως ο Αντόνιο ντε Σότο, ο Φακόν Γκράντε, ο Τσάρλι Μίλγουωρντ...



Τέλος, ανάμεσα σε εκατοντάδες κινηματογραφικούς ήρωες, θα ήθελα να έχω παίξει αυτόν τον ρόλο: του Αλ Πατσίνο στο Insider. Του επίμονου δημοσιογράφου-παραγωγού που τα βάζει με θεούς και δαίμονες προκειμένου να βγάλει την ιστορία του στον αέρα, που κόβει τις γέφυρες με το ίδιο του το κανάλι και ρισκάρει την καριέρα του, που στο τέλος, όταν καταφέρνει και γίνεται το δικό του, δεν επαναπαύεται στις δάφνες του αλλά φοράει το πανωφόρι του και φεύγει σαν κύριος, με το κεφάλι ψηλά (αν και στην πραγματικότητα δεν έγινε έτσι) και με τις νότες της εισαγωγής του "Safe from Harm" να τον ακολουθούν...

Μέχρις εδώ. Αν και είναι αντίθετο στα ήθη του παιχνιδιού, ας μου επιτραπεί να μην απευθύνω ονομαστικές προσκλήσεις σε άλλους ιστολόγους να... μεγαλοπιαστούν. Όποιος θέλει ας πάρει μέρος στο παιχνίδι -με μεγάλη ευχαρίστηση θα διάβαζα τις συμμετοχές πολλών. Λοιπόν;