Παλιά μου τέχνη κόσκινο

"Μπορούμε να βάλουμε μια διαχωριστική γραμμή με το παρελθόν; Μπορούμε να κλείσουμε το παρελθόν και να ανοίξουμε μια νέα σελίδα στο μέλλον; Μια νέα σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ φορολογούμενου και κράτους;" αναρωτήθηκε ο πρωθυπουργός για να απαντήσει: "Ναι, μπορούμε". Σήμερα ανακοινώνουμε μια γενναία ρύθμιση. Τραβάμε οριστικά μια γραμμή με το παρελθόν. Όχι για παραγραφή, αλλά για απελευθέρωση. Απελευθέρωση του επιχειρηματία από το παρελθόν. Απελευθέρωση των φορολογικών μηχανισμών από τις ανέλεγκτες χρήσεις. Όλο το παρελθόν. Μέχρι σήμερα. Θα δοθεί η δυνατότητα να κλείσουν όλες οι ανέλεγκτες χρήσεις. Να κλείσουν όλες οι υποθέσεις που εκκρεμούν στα δικαστήρια. Για να γίνει μια νέα αρχή. Να βάλουμε τέλος στο καθεστώς του εκβιασμού, αλλά και τέλος στο καθεστώς του λαδώματος στον έφορο και στη φορολογική απάτη. Με ένα νέο πλαίσιο θεσμικό που αίρει τη δυνατότητα που υπάρχει σήμερα να χρησιμοποιείται η δικαστική προσφυγή ως μέσω φοροαποφυγής. Που δίνει τέλος στις ατέρμονες αναβολές στα δικαστήρια. Που τιμωρεί παραδειγματικά τη φοροδιαφυγή ως ποινικό αδίκημα. Για αυτό θα αποφασίσουμε ως κοινωνία. Δε θα είναι άλλη μία "τελευταία φορά". Θα είναι "πρώτη φορά" που θα κλείσουμε οριστικά τη σχέση μας με το παρελθόν. Με αυστηρό "πόθεν έσχες" με μία αυστηρή αλλά έντιμη σχέση φορολογικού συστήματος και φορολογούμενου.

****

Ως ζήτημα κομβικής σημασίας για την έξοδο από την κρίση παρουσίασε ο πρωθυπουργός την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, υπογραμμίζοντας πως αν παταχθεί, η Ελλάδα δεν θα έχει ανάγκη νέων δανείων.

****

"Αν δεν υπήρχανε οι κνίτες κι η ηρωίνη/αν η γιαγιά μου δηλαδή είχε ρουλεμάν/θα ήτανε πατίνι" (Τζίμης Πανούσης)

****

Φυσικά όταν επιβραβεύεις τον φοροφυγά, και μάλιστα βάζεις στο ίδιο τσουβάλι τον μεγάλο φοροφυγά με τον μικρό, και μάλιστα αυτό το κάνεις για πολλοστή φορά, και μάλιστα έχεις και το θράσος να το βαφτίζεις "απελευθέρωση", ε τότε δεν νομίζω ότι μπορείς να τρέφεις πολλές ελπίδες ότι θα παταχθεί η φοροδιαφυγή, ώστε να μην έχουμε ανάγκη νέων δανείων και να τρώμε όλοι με χρυσά κουτάλια.

Όσα φιλολογικά τεχνάσματα και να χρησιμοποιήσει ο Γιωργάκης, η περαίωση δεν είναι τίποτε άλλο από μια ευθεία και ξεκάθαρη παραδοχή του Κράτους ότι δεν μπορεί να κάνει τη βασική δουλειά του, δηλαδή να μαζεύει τους φόρους. Όλα τα άλλα, πρώτες φορές, τελευταίες φορές, ρήξη με το παρελθόν και άνοιγμα στο μέλλον, είναι απλώς μπαρούφες.

Για να τα πάρουμε με τη σειρά. Στην Ελλάδα ισχύουν εδώ και πολλά χρόνια δύο άγραφοι κανόνες: πρώτον, ότι όποιος κλέβει το κράτος δεν κλέβει κανέναν, και δεύτερον ότι όποιος κλέβει το κράτος είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα παραμείνει ατιμώρητος. Η αδιαφιλονίκητη ισχύς αυτών των δύο κανόνων έχει καταστήσει την έννοια της "φορολογικής συνείδησης" ανέκδοτο. Και αυτή η κατάσταση δεν αλλάζει με ευχολόγια, ούτε από τη μια μέρα στην άλλη. Το να λες επομένως ότι τραβάμε μια γραμμή, σβήνουμε το παρελθόν, νερό κι αλάτι, δεν έχει απολύτως κανένα νόημα εφόσον δεν εξασφαλίζεις ότι από αύριο δεν θα ξαναγίνουν τα ίδια και χειρότερα.

Και φυσικά αυτό δεν το εξασφαλίζεις. Εδώ και πολλά χρόνια το κράτος παρέχει απλόχερα σε κάθε ενδιαφερόμενο τις αποδείξεις της ανικανότητάς του, με διαδοχικές περαιώσεις, ρυθμίσεις ληξιπροθέσμων οφειλών, διακανονισμούς, φορολογική ασυλία για τον επαναπατρισμό κεφαλαίων και ούτω καθεξής. Κάθε φορά εξαγγέλλεται ότι θα είναι η τελευταία φορά, κάθε φορά απειλούνται όσοι δεν προσέλθουν οικειοθελώς στις εφορίες "δι' υπόθεσίν τους" με αυστηρούς ελέγχους. Είναι κάτι σαν το παραμύθι με τον ψεύτη βοσκό.

Και το πρόβλημα δεν είναι μόνο ηθικό, είναι και πρακτικό. Η επερχόμενη περαίωση, λένε οι εφημερίδες, θα αφορά περίπου ένα εκατομμύριο επαγγελματίες και τις χρήσεις δέκα ετών. Ας υποθέσουμε, λέω εγώ, ότι οι μισοί περίπου από αυτό το εκατομμύριο θα τρέξουν να περαιωθούν οικειοθελώς (νούμερο ιδιαίτερα αισιόδοξο, πιστεύω). Με τους υπόλοιπους τι θα γίνει; Πιστεύει κανείς στ' αλήθεια ότι το ένδοξο ελληνικό κράτος διαθέτει τους απαραίτητους μηχανισμούς για να ελέγξει εξονυχιστικά μισό εκατομμύριο κόσμο; Πόσα χρόνια θα πάρει αυτό; Κι αν έστω τους ελέγξει, και τους βρει παραβάσεις (ο έλεγχος της εφορίας είναι σαν την επίσκεψη στο γιατρό, αποκλείεται να μη σου βρει κάτι), και τους επιβάλλει πρόστιμα, αυτοί τι θα κάνουν; Αν έστω οι διακόσιες χιλιάδες απ' αυτούς προσφύγουν στα δικαστήρια, ξέρετε πότε θα τελεσιδικήσουν οι υποθέσεις τους;

Για να τελειώνουμε: η περαίωση, πέραν του ότι είναι μια ξεφτιλισμένη διαδικασία, θα είναι και αναποτελεσματική. Κι αυτό το έχει ήδη προεξοφλήσει η τρόικα, η οποία λέει διαπιστώνει "εγγενείς αδυναμίες αύξησης των εσόδων" -ένας ομολογουμένως κομψός τρόπος για να μας πει ότι το κράτος μας είναι μπουρδέλο, πράγμα που το ξέραμε άλλωστε από πριν. Οπότε, ας ετοιμαστούμε από τώρα (ψυχολογικά έστω) για τα "εναλλακτικά μέτρα" που θα ληφθούν ώστε να αντισταθμίσουν την υστέρηση των εσόδων, και που θα πέσουν πάλι στην κεφάλα του Συνήθη Μαλάκα Έλληνα Φορολογούμενου.

Δηλαδή στη δική μας.


.