Στα μονοπάτια της Βάλια Κάλντα: 7 και 1 κλικ

Κλικ 1: Στον πηγαιμό, λίγο μετά την Καλαμπάκα, μας πιάνει ομίχλη -η οποία μας πήγε όλο το δρόμο μέχρι τη λίμνη πηγών Αώου. Πέρασμα της Κατάρας με ορατότητα στα 5 μέτρα... Η εμπειρία του να οδηγείς βλέποντας μόνο τη διαχωριστική γραμμή στον δρόμο -μπρρρρ...

Κρήνη στον Άγ. Νικόλαο, έξω από το περιβόλι

Κλικ 2: Στο καταφύγιο "Βάλια Κάλντα", δυόμιση χιλιόμετρα έξω από τη Βωβούσα, ανάντη του Αώου. Διάλογος χασοδίκη-καταφυγιά:
- Ένα γεφυράκι που δείχνει εδώ ο χάρτης, πού ακριβώς είναι;
- Αααααα!! Το πήρε το ποτάμι!
(Γκλουπ!)

Τεχνητή λίμνη Πηγών Αώου

Κλικ 3: Εκδρομή στο Μέτσοβο. Ξενοδοχεία, ξενώνες, κι άλλοι ξενώνες, ταβέρνες, ψησταριές, κι άλλες ψησταριές, καφετέριες, "παραδοσιακές" γκλίτσες, "παραδοσιακά" ταγάρια, τυροκομικά, τσίπουρα, χυλοπίτες, κι άλλες ψησταριές. Κυκλοφοριακή συμφόρηση (!) και προβληματικό πάρκινγκ (!!). Δίπλα στα εναπομείναντα πέτρινα αρχοντικά, ντεμέκ παραδοσιακά κτίρια με "ντύσιμο" από πέτρα. Χιονοδρομικό κέντρο -μάλλον χιονισμένος παιδότοπος... Το ελληνικό επιχειρηματικό δαιμόνιο έκανε κι εδώ το θαύμα του, σαν την Αράχωβα έγινε το Μέτσοβο, μπράβο ωρέ παλικάρια, και σ' άλλα με υγεία.

Μέτσοβο, Πινακοθήκη

Κλικ 4: Χιονοδρομικό Κέντρο Βασιλίτσας (στο νομό Γρεβενών). Λευκό τοπίο στην ομίχλη. Χιονισμένα δέντρα ξεπροβάλλουν μέσα από το πούσι σαν ξωτικά του παραμυθιού. Βρίσκουμε μια ήσυχη πλατωσιά και κάνουμε μια βόλτα, μακριά από τους σκιέρ. Ακούγονται μόνο τα βήματα πάνω στο χιόνι...

Βασιλίτσα

Κλικ 5: Στο ίδιο κέντρο, στην είσοδο, υπάρχουν δύο καλύβες-αναψυκτήρια ("snowbar" τα λένε εκεί). Έχουν βγάλει ηχεία και έξω από τις πόρτες τους και παίζουν μουσική δυνατά με πολλά μπίτια. Μέσα ο κόσμος κουνιέται σαν να βρίσκεται σε κλαμπ, στο μπαρ ένας νευρόσπαστος τύπος μας σερβίρει τα τσάγια με χορευτικές κινήσεις αλά-Τομ Κρουζ... Ξαναβγαίνουμε. Γύρω γύρω πεταμένα μισοφαγωμένα σάντουιτς, κυπελλάκια του καφέ, άδεια πακέτα από τσιγάρα. Μπράβο βρε πατριώτες, τό 'χετε πιάσει το νόημα του βουνού και της φυσιολατρίας...

Βασιλίτσα

Κλικ 6: Στην επιστροφή, ο δρόμος περνάει από τον αυχένα μεταξύ Βασιλίτσας και Όρλιακα. Δεξιά και αριστερά χιονισμένα λιβάδια, χαμηλή νέφωση, παντού γύρω λευκό. Ξαφνικά, η αίσθηση του να μην είσαι πουθενά...

Άγ. Νικόλαος, Περιβόλι Γρεβενών

Κλικ 7: Βραδινή βόλτα από το χωριό στο καταφύγιο. Περπάτημα στο σκοτάδι, ο φακός σβηστός. Διαγράφονται τα περιγράμματα από τα μαυρόπευκα και τα έλατα. Ο φόβος της Κοκκινοσκουφίτσας (λύκε-λύκε είσαι εδώ;). Σε μια στιγμή, τα σύννεφα στον ουρανό ανοίγουν και το φεγγάρι κρέμεται ολόγιομο και φωτίζει τα χιόνια. Λιβάδια από ασήμι.

Μέτσοβο, Άγιος Γεώργιος (Αβερώφειος Κήπος)

Κλικ 8: Τη μέρα της επιστροφής ο καιρός ήταν καταπληκτικός, λιακάδα και διαυγής ατμόσφαιρα. Φτάνοντας στην Κατάρα κάνουμε μια μικρή στάση, να χαζέψουμε το τοπίο. Κάτω από τα πόδια μας, ο θεσσαλικός κάμπος σκεπασμένος από τα σύννεφα σαν από παχύ άσπρο πάπλωμα. Στο βάθος του ορίζοντα οι κορυφές του Ολύμπου.

Οι μόνες αρκούδες που είδαμε... στο Μέτσοβο

Τις εικόνες αυτές δεν μπόρεσε να τις καταγράψει ο φωτογραφικός φακός. Θα μείνουν φυλαγμένες στην ασθενή ανθρώπινη μνήμη, και σε τούτες εδώ τις γραμμές.