15 Οκτωβρίου 2009

Pacta sunt servanda

Παρακολουθώ με απορία το θέατρο του παραλόγου που παίζεται με αφορμή την ιστορία με το λιμάνι του Πειραιά, τον ΟΛΠ και την Cosco.

Ας τα πάρουμε από την αρχή: υπάρχει μια σύμβαση του ΟΛΠ με την κινεζική εταιρεία που έχει κυρωθεί με νόμο από την προηγούμενη Βουλή (Ν. 3755/2009, για όποιον ενδιαφέρεται). Το ΠΑΣΟΚ προεκλογικά υποσχέθηκε να προχωρήσει σε "επαναδιαπραγμάτευση" της σύμβασης. Φαίνεται ότι πολλοί, ακούγοντας τη λέξη "επαναδιαπραγμάτευση", φαντάστηκαν ότι θα μπουκάρει ο Αη-Γιωργάκης (ακριβέστερα: i-Γιωργάκης) στο Μαξίμου καβάλα στ' άλογό του, θα σκίσει σε χίλια κομματάκια τη σύμβαση με τους Κινέζους και θα την ξαναφτιάξει εξαρχής. Και, εδώ που τα λέμε, το ΠΑΣΟΚ δεν κατέβαλε ιδιαίτερη προσπάθεια να διαλύσει αυτή τη σύγχυση, για ευνόητους λόγους: δεν είναι και πολύ έξυπνο προεκλογικά να στεναχωρείς την πελατεία.

Από την άλλη, όμως, "επαναδιαπραγμάτευση" σημαίνει εξ ορισμού ότι αποδέχεσαι (ως κυβέρνηση πια) πως υπάρχει μια σύμβαση έγκυρη, ισχύουσα, δεσμευτική, και αυτό που προσπαθείς να κάνεις είναι να πείσεις τον αντισυμβαλλόμενο -εν προκειμένω τους Κινέζους- να επιδείξουν καλή θέληση και να δεχτούν κάποιες τροποποιήσεις σε επιμέρους θέματα. Τις οποίες κατ' αρχήν δεν είναι υποχρεωμένοι να τις δεχτούν.

Η έννοια-κλειδί είναι "καλή θέληση": γιατί, αν το δούμε το πράγμα από την πλευρά των Κινέζων, ο αντισυμβαλλόμενος είναι το Ελληνικό Δημόσιο (για την ακρίβεια ο Ο.Λ.Π.), ενιαίο, αδιαίρετο και συνεχές, και είναι λογικό να μην τους καίγεται καρφάκι αν στο μεταξύ άλλαξε η κυβέρνηση, ο αρμόδιος υπουργός ή το χαλάκι στην εξώπορτα της Βουλής. Αυτοί έχουν μια σύμβαση στα χέρια τους, η οποία προβλέπει συγκεκριμένα πράγματα: δικαιώματα, υποχρεώσεις, και δυσβάστακτες ποινικές ρήτρες σε περίπτωση που δεν τηρηθούν τα συμπεφωνημένα. Κι αν έχουμε την εντύπωση ότι τα αφεντικά της Cosco θα χαμογελάσουν καλοκάγαθα και θα μας κάνουν το χατίρι να τους πιάσουμε κορόιδο στις διαπραγματεύσεις, μάλλον ζούμε σε άλλον πλανήτη και δεν έχουμε καταλάβει για τι πράγμα μιλάμε.

Κατόπιν τούτου, η χτεσινή δήλωση της κ. Κατσέλη διαβάζεται σε ελεύθερη απόδοση "προσπαθούμε να βγάλουμε άκρη με τους Κινέζους, αλλά δυστυχώς είμαστε από κάτω και δεν μας παίρνει να κάνουμε και πολύ τους νταήδες. Άσε που δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε κιόλας".

Εν πάση περιπτώσει, το ζητούμενο για την κυβέρνηση είναι προφανώς να ανοίξει το λιμάνι το συντομότερο δυνατό, αλλά το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να προσπαθήσει να πείσει ότι... προσπαθεί. Γιατί κατά τα άλλα, αν οι Κινέζοι βαρεθούν την επαναδιαπραγμάτευση και τα στυλώσουν, τέρμα το παραμύθι. Δυστυχώς, τόσο απλά είναι τα πράγματα.

Όσο για την αντιπολίτευση, τι να πει κανείς. Ντόρα και Αβραμόπουλος εξέδωσαν κάτι ανακοινώσεις-αχαχούχα, που πασιφανώς απευθύνονται στο εσωκομματικό τους ακροατήριο και σκοπό έχουν να ενισχύσουν το αρχηγικό τους προφίλ. Η αγέρωχη συντρόφισσα Λιάνα Κανέλλη πέταξε για λογαριασμό του ΚΚΕ μια παπαριά του στυλ "τα λιμάνια στο λαό, οι εργαζόμενοι να σταθούν εμπόδιο στα σχέδια της πλουτοκρατίας και να κατέβουμε όλοι μαζί στον Πειραιά να ξεφορτώνουμε κοντέινερ". Ο Καρατζαφέρης έκανε μια δήλωση αντάξια της αμίμητης καρατζαφερικής παράδοσης "τα πάντα όλα", τονίζοντας ότι η κυβέρνηση πρέπει να κάνει "επαναδιαπραγμάτευση σε βάθος" (κατ' αντιδιαστολή, υποθέτω, με την "επαναδιαπραγμάτευση επιφανείας") αλλά χωρίς να παίξει το παιχνίδι των αμερικανών (φονιάδων των λαών) που μας θέλουν να διώξουμε τους Κινέζους από τη Μεσόγειο (εδώ δεν γελάμε απλώς, κακαρίζουμε). Και ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει ευθαρσώς την ακύρωση-καταγγελία της αποικιοκρατικής σύμβασης, χωρίς βεβαίως να εξηγεί πόσο θα μας έρθει ο λογαριασμός αν κάνουμε μια τέτοια κίνηση και ποιος πληρώνει τον κινέζο βαρκάρη (εύκολη η απάντηση: εμείς).

Με δυο λόγια, η ιστορία αυτή έχει προδιαγεγραμμένη κατάληξη. Το θέμα είναι πότε θα το πάρουμε απόφαση. Και πόσο θα μας έρθει το μαλλί μέχρι τότε.


μετάφραση του τίτλου εδώ


.

12 σχόλια:

  1. Δεν θα μπορούσα να τα γράψω καλύτερα!! Έχεις δίκιο Χασοδίκη μου. Και προσβλέπω στο χρόνο που σ' αυτή τη ρημάδα τη χώρα, θα λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, χωρίς λαϊκισμούς και διφορούμενες εκφράσεις.
    Ελπίζω να μη δημιουργηθεί το ίδιο πρόβλημα και με την Ολυμπιακή. Προεκλογικά άκουσα με λύπη μου την Μιλένα Αποστολάκη να λέει ότι θα επαναδιαπραγματευτούμε και την Ολυμπιακή, λές και πρόκειται για επιχείρηση κοινής ωφελείας και μάλιστα χρυσοφόρα που έφυγε άδικα από τα χέρια του Δημοσίου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εύγε νέε μου!

    Ίσως από τα καλύτερα ποστ σου.

    Σχετικά με την κατάληξη, τα ξέρεις αφού:
    1. η ανακατωσούρα θα συνεχιστεί,
    2. θα πληρώσουμε κανα δυο ρήτρες
    3. οι απεργοί θα πάρουν κανένα δωράκι από το δημόσιο ταμείο
    4. Η κυβέρνηση θα δηλώσει ότι το πρόβλημα λύθηκε με τον πλέον πρόσφορο τρόπο για τον Ελληνικό Άνθρωπο.

    Με τον παρά σου, γ... και την κυρά σου κοινώς. τέλος πάντων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σαφέστατος και εύστοχος.

    Για τη δήλωση Καρατζαφέρη: Λίγο ακόμη και θα μιλούσε για "πλέρια επαναδιαπράγματευση". Αυτό το παιδί ψαρεύει από παντού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κοινώς: ας προσέχαμε οταν υπογραφαμε, διοτι η μαμα καλως μας ελεγε να προσεχουμε που να βαζουμε την υπογραφή μας και αλλα πολλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η Ελλάδα, κατα την γνώμη μου, είχε, και έχει κάθε λόγο να συμμαχήσει με την Κίνα στη δημιουργία ενός παγκόσμιου ναυτιλιακού δικτύου. Ναι, συμφέρει την Κίνα, αλλά συμφέρει και μάς, γιατί είμαστε τεράστια ναυτιλιακή δύναμη. Η συμφωνία αυτή, πέρα απο τις πολιτικές χροιές της, ήταν κατα τη γνώμη μου συμφέρουσα για την ελλαδα.

    Τώρα, άν υπάρχει κάποιο ιδιότυπο εργασιακό καθεστώς στον Πειραιά, όπως υπάρχουν πολλές καταγγελίες πως υπάρχει, με χιλιάδες πλαστές υπερωρίες, μίζες για την διακίνηση εμπορεύματος, κλίκες που λιμαίνονται στο εμπόριο, κτπ, ας τα κοιτάξει αυτά ξεχωριστά η κυβέρνηση.

    Εχουμε μεγάλη παράδοση φίλε Χασοδίκη σε εργασιακές λοβηρούρες, και εδώ φαίνεται πως οι Κινέζοι μάλλον χαλάνε την αγορά γιατί ως γνωστόν έχουν αναλάβει το γενικό μάνατζμεντ του λιμανιού, και σταδιακά θα το ελέγχουν όλο. Είναι πολύ ύποπτο, ξαφνικά, ο λόγος του σωματείου της ΟΛΠ να μην είναι εργασιακός (δεν υπάρχουν κάν δημοσιευμένα αιτήματα), αλλά καθαρά πολιτικός (Cosco Go Home). Δεν νομίζω πως οι πολιτικές διαφορές των Ελλήνων είναι τόσο ισχυρές ωστε να μην μπορούν να συνθέσουν όλες τις πληροφορίες μαζί. Ολο το ναυτιλιακό οικοδόμημα της Ελλάδας βρίσκεται τη στιγμή αυτή υπο επίθεση. Κοιτάξτε τί γίνεται και στον Σκαραμανγκά.

    Εχουμε κάθε συμφέρον σαν χώρα, να συμμαχήσουμε με τους Κινέζους, και για δικούς μας εσωτερικούς λογους, να χτυπήσουμε τα ειδικά συμφέροντα που κρατούν δέσμια την Ελλάδα. Οι υποτιθέμενοι απεργοί, έχουν αποδεχθεί στο παρελθόν το νέο εργασιακό καθεστώς, είναι κατα γενική ομολογία πολύ πιο υψηλά αμοιβόμενοι απο τον μέσο έλληνα, και οι δουλειές τους είναι εγγυημένες απο την διακρατική συμφωνία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. "Η κυβέρνηση θα δηλώσει ότι το πρόβλημα λύθηκε με τον πλέον πρόσφορο τρόπο για τον Ελληνικό Άνθρωπο."

    Άγγελε, lol!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, κατά τα κοινώς λεγόμενα.

    Και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος?

    Δεν γίνεται..

    Χαρακτηριστικό παράδειγμα της αδυναμίας μας να δούμε κατάφατσα την πραγματικότητα.

    Τα προβλήματα, πολύπλοκα, πολυσύνθετα.

    Απαιτούμε!
    Διατήρηση κεκτημένων
    Διακρατικές συμμαχίες
    Επενδύσεις
    "Αριστεροσοσιαλδημοκρατία"
    Διεθνιστική αριστερά.
    Διακυβέρνηση με ανοιχτούς ορίζοντες και συμμετοχή στην παγκόσμια αγορά.
    Ελεύθερο ανταγωνισμό..

    Να μην συνεχίσω..

    Όπως τα είπες, για τα κόμματα.

    -"Τι κάνεις Γιάννη;"
    -"Κουκιά σπέρνω."

    Βαβελ.

    Καλησπέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Εμένα πάλι μου φαίνεται απλή περίπτωση:
    Μια ομάδα εργαζομένων "κατεβάζει" τους "διακόπτες" προκειμένου να πάρει αυτό που θέλει, και όλοι οι άλλοι να κόψουν τον λαιμό τους....

    Τα ίδια έκαναν παλιότερα στον ΟΤΕ, ΔΕΗ, Τράπεζες κλπ, μπορεί να μην τα θυμάστε εσείς οι νεότεροι.....

    Πρώτο τεστ για τον Γιώργο.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ωραίο ποστ, φίλτατε Χασοδίκη.
    Και μια που δε μου δίνεις αφορμή για τις συνηθισμενες μου αντιρρήσεις, να προσθέσω μια καλλιτεχνική νότα: μια ενδιαφέρουσα ταινία σε σχέση με τις μαφίες των λιμανιών που δρουν υπό κάλυμμα συνδικαλιστών είναι το κλασικό "Λιμάνι της αγωνίας" του Καζάν, με τον Μάρλον Μπράντο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Στο τέλος θα καταλάβουν όλοι πως είτε τους αρέσει είτε όχι Pacta sunt servanda!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Νά'σαι καλά Χασοδίκη, γιατί είχα αρχίσει να νομίζω ότι είμαστε Οθωμανική Αυτοκρατορία (καλά, φταίει κι η επαγγελματική διαστροφή): νομικά πρόσωπα δεν υπήρχαν και κάθε νέος Σουλτάνος έπρεπε να βγάζει ξανά-μανά έγγραφα για να ανανεωθούν διάφορες παραχωρήσεις - βέβαια αυτό δεν τολμούσαν να το κάνουν για συμβάσεις με ξένους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Υπάρχουν πάντως κι άλλες παράμετροι στο θέμα, μερικές από τις οποίες θίγονται σε μια συζήτηση που γίνεται εδώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ενστάσεις και ισχυρισμοί
κατατίθενται μόνον εγγράφως
(Χασοδίκειος Πολιτική Δικονομία, άρθρον 228)